vrijdag, september 17, 2004

Oma


Dat schijten in het vorige verhaaltje is verschillende lezers behoorlijk in het verkeerde keelgat geschoten. (O jee, wat schrijf ik nou!) Niet alleen omdat ze dat maar vies vinden, een stelletje grote mensen dat daarover staat op te scheppen vinden ze helemaal belachelijk. Flauw vind ik. Jullie hebben zo'n mooie pot in zo'n klein kamertje en daar kun je naar toe als je zin hebt. Wij niet. Wij moeten wachten tot er iemand met ons naar buiten gaat en dat kan nog wel eens lang duren. Vooral als het regent. En ja, dan neemt de natuur heel snel zijn loop. Als je daar niet tegen kan hoor je niet op een hondenblog thuis. Pas op hoor. Maar over dat opscheppen doe ik mee. Nou geloof ik Caya op haar woord, maar sommigen vonden het wel heel makkelijk gezegd. Ze kan wel zoveel beweren. Meeltje naar Caya en per kerende post meeltje terug. Met foto. En wat ziet !? GRACE. (Klikken voor haar Amerikaanse website.) En Grace is de moeder van Kokomo en dus mijn OMA. Ze zit voor de Lincoln Memorial, maar heeft een kwartier daarvoor op het gazon van het Witte Huis zitten........ laat maar. Die Bolle kon het niet laten om mij er nog bij te plakken. Maar de foto van Grace is echt. Wat? Belachelijk, boeven voor het Witte Huis. Helemaal niet. Er heeft jarenlang een bouvier IN het Witte Huis gezeten. Precies, de vrouw van John Kennedy, Jaqueline Bouvier.