Kunst met Kerstmis en VEELTEVEELTEKST

Een kunstwerk zonder tekst is als een naakt persoon in een publieke ruimte. Zegt Boris Groys, de curator (samensteller) van de Biënnale in Venetië. Toch niet de minste zou je zeggen, maar die Bolle (m'n baas) meteen hoog in de gordijnen. Gek word ik er van, riep hij, je kan niet meer gewoon van kunst genieten zonder er lappen onbegrijpelijke tekst bij te moeten lezen. Ze vinden die tekst soms zo belangrijk dat het als een apart kunstwerk wordt gepresenteerd. Maar waarom dan? (Vroeg ik heel naïef.) Omdat die teksten meestal van de curators zijn en die willen daarmee laten zien dat zij eigenlijk veel belangrijker zijn dan al die tobberige kunstenaars. Die curatoren misbruiken de kunstwerken als bijkomende illustratie bij HUN EIGEN GODDELIJKE IDEEËN! (Ha, even jennen dacht ik toen....) Maar Bolle, is dat niet een ontzettend achterhaalde opvatting, de kunstenaar als icoon van de allerindividueelste, zelfbewuste en onafhankelijke uitdrukking van zijn tijd, in deze tijd van massaproductie en consumptie, wat toch ook weer een uitdrukking is van....... (geen idee waar ik het over heb natuurlijk, maar het staat in zo'n uitlegtekstboekje van mevrouw Tilroe, ook Curator en volgens G. Komrij een sollicitatiebrief naar het museunmdirecteurschap.) Toen keek die Bolle me zo raar aan dat ik dacht, even wegwezen. NU. Wat schetst mijn verbazing toen ik terugkwam en hem een boekje met foto's van schilderijen zag lezen, met teksten op de bladzijde ernaast. Even kijken hoe dat zit. En wat ziet, geen teksten maar gedichten. 1 thema, 1 schilderij en 1 gedicht. Helemaal van deze tijd, riep ik nog, 2 kunstwerken voor de prijs 1. En toen moest ik weer rennen voor m'n leven. Ik zou er niets van begrijpen, is kort samengevat de tirade die ik naar mijn mooie zwarte kop geslingerd kreeg. Lang, te lang zal Harmanna zeggen, deze inleiding op het mooie schilderij en het prachtige gedicht, die ik passend vind bij deze kerstdag. Het zijn trouwens allemaal mooie schilderijen en gedichten die in dat boekje staan. Dat boekje heeft hij gekregen van Ria, de vrouw van de schilder. Jullie kennen haar als de bazin van Noa en Miro. Zie foto boven. Rechtsonder Miro, is pas 5 maanden en begint net te puberen en die zwarte linksboven die erg op mij lijkt, maar niet zo mooi natuurlijk, is Noa. Heb haar ontmoet bij de opening van de nieuwe praktijk van dokter Annemarie. (Op de Caya's Home Bouviers DVD kun je Noa zien op haar puppy examen.)Toen ik vrolijk op Ria afrende, sprong Noa er ineens tussen en gromde tegen me, mijn vrouwtje, moeven jij! Begint die Bolle toch te lachen. Verontwaardigd kijk ik om. Dat noemen ze nou een koekje van eigen deeg. Een koekje van wat? Een sigaar uit eigen doos dan. Sigaar????!!! Ja, je bent net zo'n jaloerse maffe trut als zij. Als er een vreemde hond of een hond die je niet mag op Harmanna afrent, doe jij precies hetzelfde. Hahahahahah...... zouden jullie dat van Caya hebben? Nou ja, dit is dus zo'n veel te lange tekst geworden. Nee geen uitleg over het schilderij van Louis Vorkink of het gedicht van Ali Rijnders. Zelf kijken en lezen. Wordt het je eigen verhaal. Ja klopt, errug ouderwetse kunstopvatting. (Op klikken om te vergroten.)



Berichtje van Ali Rijnders: Fijn dat je het boekje kan waarderen en het is met veel liefde en toewijding gemaakt. Het is alleen nog bij mij zelf te bestellen, kosten € 12,50, inclusief verzendkosten. Je kan ons e-mail het beste vermelden en dan regelen we het verder wel.
pdebeurs@planet.nl

VIDEO op VIMEO

Friday at the Vimeo Festival + Awards! from Daniel Hayek on Vimeo.

Niet kijken. Nee nee, niet kijken. Dat is weer zo'n Bolle video die hij mij door de strot probeert te duwen. (Ook afgekeurd door Harmanna, veel te lang.) Liet per ongeluk vallen dat ik wel wat meer over video maken wilde weten. Meteen een website met allemaal voorbeeld video's, een echte videoschool, een congres in New York een paar weken geleden (waar hij ook wel naar toe had gewild) en dus het videoverslag van dat congres. (Hierboven.) Een heuse impressie. Worden veel zinnige dingen gezegd, gezongen en niet gezegdgezongen. Kortom heel kreatief. Moet je van houden, maar is ook heel relativerend. Lachen om jezelf. Gaat uit van VIMEO, ook een videoplatform, maar meer kwalitatief dan You Tube. (Dat nog steeds het grootste communicatieplatform is.) Ook met video's van die Bolle. Dus niet kijken en toch kijken, dan alleen als je heel erg geïnteresseerd bent in het maken van video's. En wat videonmaken in deze tijd eigenlijk betekent en de podia waarop je kunt spelen en....... ga zo maar door. (Kijken, roept die Bolle, jajajaja, als ik zin heb!) Dan is dit zo een beetje het neusje van de zalm. (Zegt die Bolle.....) Ja ik zet het er toch op. Want dat klasje op deze video, daar had die Bolle zelf wel bij willen zitten. Vandaar!

KERSTNACHTIENST

Oud nieuws. Ieder jaar hetzelfde, maar om het niet te vergeten: De openlucht kerstnachtdienst op het terrein Schaep en Burgh. Dat is het terrein van Natuurmonumenten. Vlak bij het Capitool voor tv kijkers met een goed geheugen. Altijd een mooie sfeer en heel devoot. Een echte dienst voor iedereen. Wij zijn er bijna ieder jaar geweest. Wij ja, honden mogen ook mee. Heb je niet van terug he? Zeker niet in een tijd dat honden bijna overal verboden zijn. Alle gegevens staan op de kerstnachtsite. Ik zeg, gewoon doen. Nee hoor, grapje, dit is geen reclame. Niet nodig.

BOLLiPAD

Blauwe Tram

Die Bolle (m'n baas) ineens helemaal in de nostalgie. Kreeg van een vriendin een filmpje toegestuurd en riep meteen Harmanna en mij: KIJKEN! Zijn verhaal kort, moet wel bij die Bolle. Anders oeverloos, zeker als'ie enthousisast is. De Blauwe tram. Een paar keer per jaar, begin jaren vijftig, in de zomer als het mooi weer was, nam die Bolle z'n moeder zijn zusje Gemma en hem onder de arm, laadde een mand vol met kadetjes, boter kaas en melk en stapte met z'n allen op de Blauwe Tram naar Zandvoort.
Halte Westermarkt. Ze woonden op de Prinsengracht, vlakbij dus. (De halte Westermarkt is op de film te zien na een shot Raadhuisstraat. Eerste halte was in de Spuistraat.) Een uur rijden, weet die Bolle nog, en een tocht die iedere keer weer indruk op ze maakte. Heel dagje uit. Sindsdien is het strand voor die Bolle vast verbonden met de smaak van zand besmeurde broodjes kaas en lauwe melk. Smaakt nergens naar, wel een heus feestje. Hierboven dus de Blauwe Tram, maar maak de video niet groter, anders kun je niet meer zien wat er op staat. Er wordt ook nog bijna een echte bouvier doodgereden. Goeie reis.

OLLY

Olly is ingeslapen. Jeweetwel, Olly heeft Job en Julius uitgenodigd om bij haar te komen wonen. J&J wilden na de dood van hun bazin graag bij elkaar blijven en waren een groot stuk land gewend. In 1x allemaal opgelost. Vooral Julius heeft bij haar de tijd van z'n leven gehad. Olly is 12 jaar geworden. Mooie leeftijd. Vorige week al, maar moest het even verwerken. Er zijn nu al heel wat vriendjes en vriendinnetjes dood en ik begin te begrijpen dat dat erbij hoort. Ook bij mensen. Mij hadden ze bij diergeneeskunde in Utrecht maar 4 of 5 jaar gegeven door mijn slikprobleem. Dankzij Harmanna, die mij heel geduldig heeft leren eten, is dat erg meegevallen. 7 jaar en gezonder dan ooit. Zeker nu in die prachtige sneeuw. Toen ik vanochtend alles rondgerold had (doodzonde om in de sneeuw te lopen als je ook kunt rollen) ben ik toch even naast die Bolle gaan lopen. Bolle, hoe erg is het om dood te gaan? Nou, zei'ie, dat ligt er aan. Als je jonge kinderen hebt en je hele leven nog voor je of je hele leven lang hard hebt gewerkt en gedacht, als ik later rijk genoeg ben kan ik van het leven gaan genieten, is dat een heftige streep door de rekening. Komt het heel hard aan. Maar als je je leven hebt kunnen leven en gedaan wat je zelf vond dat je moest doen, is het meer 'gewoon jammer'. Dekt natuurlijk niet alles, maar zo denk ik er over. Wat zou jij vinden als het ineens afgelopen is, vroeg ik hem. Ik val in de categorie 'o wat jammer'. Ik heb een erg leuk leven gehad en altijd gedaan wat ik vond dat ik moet doen. En vooral jammer dat ik dan niet bij Harmanna en jou kan blijven. Want we hebben het heel leuk samen. Ja, dat is helemaal waar en dus dook ik meteen de volgende sneeuwhoop in. Genieten van het leven, mijn idee.

HONDENLEVEN

Die Bolle (m 'n baas) is helemaal gek van Lucebert. Een Nederlandse dichter. Hij heeft ook geschilderd maar het gaat die Bolle vooral om z'n gedichten. Lucebert is een zelfgekozen naam en betekent twee keer hetzelfde: licht. (Lees Wikipedia.) Mij gaat het om dit gedichtje dat ik tegenkwam. Vond ik wel erg mooi.





een hondeleven

een hond in zijn hok
hij steekt zijn druipende snuit naar buiten
en likt voorzichtig aan de kinderstoel
aan de zonnige pop in het schitterende zand

eens was hij een bange jammerende hond
die erbarmelijk om zich heen snauwde en beet
naar de blinde fanaat die hem chicaneerde
met zijn hatelijk kom schavuit kom er eens uit

nu stapt hij voorzichtig over de zonnige pop
en betreedt stap voor stap het monument
de droommolen het monument van mededogen
om er de kubus van zijn taaie troubles te vermalen

tot malse globe zachte voor zijn zachte ogen
een globe om langzaam langzaam te verorberen
waarin hij kan rusten met ogen gesloten
zijn zachte ogen die sluimeren mogen


Lucebert (1924-1994)

Toegestuurd door Laurensz Janszoon Coster.

CIRCUSPAARD

Van die Bolle moet ik het even niet hebben. Hij staat voorlopig fysiek helemaal buiten spel, zullen we maar zeggen. Nee, Harmanna doet het perfect, dus ik kom niets aan beweging te kort. Maar de inspiratie voor deze blogjes is nu wel wat lastiger. Gelukkig denkt Caya met me mee en stuurde dit kostelijke filmpje. Geen paard in de gang, maar op bed. Daar kunnen wij honden natuurlijk over meepraten. Geen voeteneinde is heilig voor ons. Welterusten en tot ziens. Maar een paard is toch wel een ander verhaal. Kijk naar de video hierboven, daar wordt het verteld.

7

7 ja. Alweer een paar dagen. Op de helft, riepen Harmanna en die Bolle. En daar waren wij alle drie heel blij mee. Want toen ze mijn slikprobleem in Utrecht hadden onderzocht vertelden ze die Bolle dat hij er maar rekening mee moest houden dat ik niet veel ouder dan een jaar of 3, 4 zou worden. En kijk eens aan, kaarsrecht van lijf en leden en supergezond. Komt door Harmanna. Ere wie ere toekomt. Met veel geduld heeft ze mij leren eten en drinken en verslikkken te vermijden. Ja van tijd tot tijd nog, maar verder helemaal gaaf. Beetje nostalgisch gebrowst door ouwe foto's. Vooral van die begintijd. Heel nieuwsgierig naar dat petieterige beestje. Wat een klein mormel was ik toch. De foto hierboven viel mij het meeste op. Onhandige, grote dikke man die 's-ochtends belachelijk vroeg een hele kleine pup wil laten poepen en piesen. Harmanna maakte de foto dus was ook al op. En als dat kleine beessie het ten langen leste deed, stonden ze te klappen en mooi braaf te roepen. Midden in de nacht zo ongeveer. Kan best eerste kerstdag zijn gewesst. (Ze hebben me bij Caya opgehaald op 23 december.) Maar ik zie nog een aardig, nou ja aardig, verhaal in deze foto. Hij laat me poepen en piesen in de kruidentuin van Harmanna. Die vond dat prima. Puppies mogen alles. Dat weten we. Maar niet veel later ontwikkelde ik mij tot een graafmonster. En dat kruidentuintje was eigenlijk de enige geschikte plek om dat talent te ontwikkelen. Die Bolle hield dat goed in de gaten, vond verse kruiden heel belangrijk, en wist rampen te voorkomen. Maar op een dag verdween hij met een vriend naar z'n computer boven. Toen ze een half uurtje later weer beneden kwamen stond ik in een gat van wel 50 cm diep. Dieper dan ik zelf. Zijn vriend barste in schaterlachen uit, maar die bolle liep ineens heel rood aan. Nee, niet niet het gat in de kruidentuin, het echte probleem was de graafrichting. Achteruit gravend had ik alle aarde, zand en plantenwortels de kamer ingezwiept. Dat was bijna de echte tuin geworden. (Lesje 1: die Bolle kan heel, heel kwaad worden en dat kun je afmeten aan de kleur van z'n kop.) De volgende dag was alle grond in de tuin met tegels bedekt. Geen punt. De vossenholen op de hei heb ik (met een paar vriendjes) enthousiast verder uitgegraven en daar kan ik nu helemaal in verdwijnen. Zelfs het topje van m'n staart. Er is een gat waar ik me onderin kan omdraaien en met m'n kop vooruit weer bovenkom. Alleen als Jentl, mijn grote St. Bernardvriendin, mee naar beneden wil wordt het wel dringen. Ook die Bolle kreeg iets nostalgisch toen hij de foto boven zag. 7 jaar alweer. Wat vliegt de tijd, ook voor een hond.

Grote bek, zeggen ze altijd van ons Bouviers. Harde honden en dat willen ze weten ook. Klopt ook wel natuurlijk. Watjes zijn we echt absoluut niet. Meer Wilders dan Halsema. Hoorde net die Bolle luid lachen toen Wilders in de kamer (algemene beschouwingen) aan het woord was. Ha, riep'ie, omroepen die in eigen zendtijd zoveel reclame maken worden voor miljoenen beboet door het commissariaat van de Media. Commissariaat Media? Nooit van gehoord. Nou, even geen Wilders, komt vanzelf wel weer. Hard ja, wij Bouviers. Maar ook wij hebben onze gevoelige kanten. Heus wel. Zag een prachtige video van Tarrdog, ben ik op geabonneerd, van een hele mooie en toch gevoelige Bouvier die meezingt met een gitaar.

WILDERS IN DE BAARSJES

Wie het vorige blogje heeft gelezen weet het al. Het W woord is gevallen. Wilders dus. Nou moet ik best wel een beetje voorzichtig zijn, want die Bolle is heel erg heftig anti Wilders. Nee, hij is niet gek, dus begrijpt ook dat hij er rekening mee moet gaan houden. In de peilingen van nu is de PVV groter dan zijn PvdA. Nou ben ik niet perse voor Wilders, maar als ik al die oude kerels eerst hel en verdoemenis over hem hoor roepen en ze vervolgens met hem politiek toch in zee gaan regeren, wat moet ik daar nou mee? Aan die Bolle (m 'n baas) gevraagd wattie tegen Wilders heeft. Krijg ik toch een compleet college over artikel 1 van de grondwet, waar mijn boevenflappen van tuitten. Maar het gaat toch over z'n hetze tegen de Islam?! Hmmmmm, gromde die Bolle, die hetze is wel errug heftig, maar je mag in dit land heel kritisch zijn en daar openlijk over praten. Ik heb bijvoorbeeld de pest aan de Katholieke kerk. Dat zeg ik ook openlijk. Maar dat betekent nog niet dat ik een hekel heb aan katholieken en vind absoluut dat ze hun godsdienst mogen uitoefenen. Net als Wilders geen bezwaar heeft tegen Turken en Marokkoannen die op hem stemmen. Hou nou op, riep ik, Marokkanen en Turken die op Wilders stemmen. Hoe kom je derbij! Met jou praten maakt het altijd nog veel ingewikkelder dan het al is. Nee, riep die Bolle, hier blijven. Nu moet je even doorbijten. (Dagelijks werk voor een boef. Toch?) Ik lbleef. Ze hebben een video gemaakt in de Amsterdamse wijk de Baarsjes. Wonen allemaal Marokkanen. Moslims dus. Weet je op wie die hebben gestemd? Kijken, hierboven.

ONZINFLAUWEKULELITELINKSEKERKDENKEN

Anders gezegd: BLIJF MET JE POTEN VAN M'N BLOG AF!!!!!!!! Echt, zo'n ruzie heb ik nog nooit met die Bolle (m'n baas)gehad. Even heb ik er aan gedacht om net als met die pittbull vanochtend dwars over hem heen te gaan staan, tot'ie piepend zou wegrennen. De pittbull wel, nooit meer teruggezien, maar die Bolle is te groot, om niet heel wat anders te zeggen. Ja hor'es, hij is nou eenmaal m'n baas, maar daarom hoef ik nog niet alles te pikken. Die video boven dus. Ja, hij heeft hem keurig eerst laten zien, maar ik heb hem afgekeurd. Doen we NIET! Onbegrijpelijk en zeker niets voor honden. En ik ben een hond en mijn blog is voor honden. Op..eh......moven. Maar niet die Bolle dus. Gaf mij een schop, doettieniet vaak, misschien 2x in mijn hele leven (bijna 7 jaar) en ging achter de computer zitten. Schreef er een verhaal bij dat nog onbegrijpelijker was dan de video. Daar is die Bolle heel goed in. Begon ineens heel veel sympathie voor Wilders te krijgen. Niet gezegd nee. Ik ken m'n grenzen. Nou heb ik nog meer strategisch inzicht, dus ben ik op m'n gewone plek in z´n werkkamer gaan liggen slapen. Zogenaamd. Maar hij was nog niet weg, heel tevreden over zichzelf, ja die Bolle kan heeeeeel tevredeb over zichzelf zijn, of ik zat al achter de computer met MIJNNNNNNN blog. De video kon ik niet wissen maar wel dat hele verhaal eronder. Nieuwe titel er boven geplakt en het verhaal geschreven dat je net hebt gelezen. De moraal NIET KIJKEN NAAR DE VIDEO HIERBOVEN. NEVER NEVER NOOIT NIET. 1. Je begrijpt er toch geen reet van en 2. anders hoef je NOOIT meer terug te komen.

Vuile ADHD´er...............

Moest even zoeken waar die Bolle het allemaal vandaan had. Rechten weetjewel? Komt´ie: This animate was adapted from a talk given at the RSA (Royal Society of Arts) by Sir Ken Robinson (nooit van gehoord), world-renowned education and creativity expert and recipient of the RSA's Benjamin Franklin award. Hij wel, wat een ellende.......

KLEURIGE RONDKLIKVORMEN

Daar heb ik eigenlijk alles al mee gezegd. Nee, niet op de afbeelding klikken maar op deze link: Rafael Rozendal. Zo heet de maker van al dat kleurige moois. Links, rechts, onder en boven, gewoon klikken. En kijken. Prachtig. Ik doe meteen weer mee.

TEARJERKER IN HET WATER

We hebben de laatste tijd al veel nieuwe en gekke combinaties van hondenrassen gezien. Met als top de Labradoodle. (Het bruine hondje.). Leuk beest wel. Heb hem in het echt gezien. Deugnieten. Maar vanochtend stuurde Caya een filmpje van een wel heel vreemde combinatie. Staat hierboven. Ze kreeg er kippenvel van, schreef ze. Kan ik me wel iets bij voorstellen. Liet mij ook niet onberoerd. Wat? Nee, kijk zelf maar. Duurt 11 minuten. Oja, Caya is met Chewbaka bij de wereldkampioenschappen Bouvier Dressuur IPO 3, op de tweede plaats gekomen. Knappe prestatie. En een andere hond van Caya, Othello, getraind door Elise en Frank, is met Elise de eerste in IPO 1&2 geworden. Allemaal van de Hilversumse Bouvierclub. Gefeliciteerd.

ANNA BLAMAN

Wat? Ik op een motor? Nee hoor, mij niet gezien. Is ook geen echte motor. Een standbeeld voor Anna Blaman. Een bekend schrijfster in de jaren vijftig en gek op motoren. Net onthuld in Rotterdam ter herdenking van haar vijftigste sterfjaar. BLAMAN was een afkorting van Ben Liever Als MAN. Nou dan weet je het wel. Geen punt, maar wel in de jaren 50. Maar het gaat nu om een gedicht van haar dat die Bolle me liet lezen. Hij heeft me al eens uitgelegd wat liefde zou kunnen zijn. Is niet overgekomen. Doen honden niet aan. Misschien anders, dat wel. Meer als maatjes dan als de grote eenheid. Daar gaat dit gedicht over. De onmogelijheid elkaar echt te kennen. Vond ik wel mooi. Vandaar.

Monoloog in de nacht

Wij zijn, mijn lief, twee werelden zo ver
uiteen als aarde en morgenster
en zo tot eenheid omgedicht
als twee profielen van een gezicht
En samen zijn we van de kleine
smarten tot in de zeldzame festijnen
van ons beider leven
wat valt er nog te geven?

Jij kent als ik dat panische gevoel
jezelf te zijn en tevens doel
van de geliefde, even verwant
als vreemd, een zee aan strand
Vaak zijn wij één in brandingslust
van een tezaambewoonde kust
ook is er ebbe, een ver wijken,
een machteloos vertwijfeld reiken

Diep is de nacht. Ach waren wij haarzelve
zodat wij konden uitwelven
over elkander heel ons wezen -
waren wij een en alleen en boven deze
eenheid en alleenheid uit ons-beiden
zodat wij zonder te schenden scheiden
konden en zonder pijn alleen zijn -


Anna Blaman (1905-1960)
uit: Mijn eigen zelf. Schetsen en gedichten (1977)



De biografie van Anna Blaman en literatuurlijst.

KWEBBELTJE

Visite en nog wel op zondag. Pappa, mamma, kindje. Nou had ik eerst hierboven willen zetten NICHIE, maar dat weet ik eigenlijk niet. Haar moeder is een nicht van die Bolle (m'n baas), maar wat haar kind dan van die Bolle is.... geen idee. Hij was een broer van haar moeder. Dus hij is in ieder geval haar oudoom. (Bennudaarnog?) Maar verder weet ik het niet. Terwijl ik toch bij Caya's Home als pup tussen al die nesten en generaties halfbroers en zussen alles wel zo een beetje heb meegemaakt. Dat is natuurlijk allemaal familliepraat van 1 kant. Ze heeft ook een vader en niet zo'n beetje ook. Ze lijkt sprekend op 'm met z'n bolle kop en vrolijke ogen. Oja, ze is pas twee jaar en een hartstikke leuk kind. Rustig de kat uit de boom kijken, even afwachten en bedenken en daarna op het juiste moment precies doen waar ze zin in heeft. Dat grote zwarte beest (ik dus) moest eerst niet te dicht in de buurt komen, maar ze kwam steeds dichterbij. Zelf dus. Heeft me een hoop leverworst opgeleverd. Gewoon met het handje. Vond ze zelf ook heel lekker.En toen ik omkeek, zie linksboven (op klikken om te vergroten) lang en breeduit in m'n mand. Met leeuw en beer en al die balletjes met leuke touwtjes en knopen. Echt allemaal uitgeprobeerd. Natuurlijk ook de wandeling over de hei. Met pappa, mamma, die Bolle en ik. En op die foto zie je precies wie ze is. Niet te hard lopen, rustig de omgeving verkennen, maar wel een heel stuk vooruit. POp vergeten! Geen punt, daar heb je een moeder voor. Of vader. Ze mogen zelf kiezen. Praat ook aan 1 stuk door. Ze hebben daarom grapjes over haar grootmoeder gemaakt. De zus van die Bolle was als kind verlegen naar buiten, maar binnen aan 1 stuk aan het woord. Zijn vader had haar zeilboot dan ook 'kwebbeltje' gedoopt. Josephine, leuk meid met nu al een vriendelijke strategische blik in haar mooie ogen. Krijgen pappie en mammie hun handjes nog errug vol aan!

TRAPPIANO

Nee, dat bedoel ik niet. Geen pianola. Zo'n ding waar je een gestantste papierrol in duwt en dan begint te spelen. Meer een roltrap ja, maar die loopt er naast. Nee, een echte trap die je op moet lopen. Of er af. Of de roltrap dus. Het grote voordeel: een bouvier kan nu ook pianospelenlopen. (Andere honden ook ja.) Met alle vier z'n/haar poten. Heen en weer, allemaal traptoonladdertjes. Geloof je niet? Klik hierboven maar op kijken. Wat? Nee, heeft die Bolle gevonden. Die is ziek (stevige griep) en is het zat om in bed te liggen, maar te duf om iets zinnigs te doen. Heeft'ie ook wel zonder griep. Zo al een heleboel nieuwe leuke video's gevonden. Veel kunst ook. Moderne pantomime. Heeft'ie zelf nog gespeeld. Maar daar ben ik niet voor in de stemming vandaag. Sta ik zogezegd niet voor open. En m'n poot jeukt. Maak ik zelf wel een performance van................

HELP VARKENS DE MODDER IN

Help varkens de modder in! from Wakker Dier on Vimeo.

Kan zelf nog niet echt goed uit de poten, maar wil wel even aandacht vragen voor de Wakker Dier campagne. Zie titel blog en video. Zelfs die Bolle (m'n baas), een uitgesproken carnivoor, is het daar mee eens. Heeft alleen veel moeite met die video's van mishandelde dieren. Dat is teveel spelen op schuld- en onderbuikgevoelens. Helemaal niet nodig. Contraproductief. Oordeel zelf, alle video's staan op VIMEO. Kijk daarna meteen even op de website van Wakker Dier, want hun anti kiloknallers gaan ook door. Ja, gaat wel goed met het pootje, maar ik ben rechts en lang tikken met het gebroken teentje is nog niet echt top. Nee, er is geen kiloknaller op mijn teen gaan staan. Hoewel. laatst stonden die Bolle en ik tegelijk op om te gaan wandelen, bijna, scheelde 1 haartje van m'n poot. Dat zou een kiloknaller met een gillende keukenmeid zijn geweest! Hieronder nog een leuke varkensvideo met een duidelijke en niet geforceerde boodschap. Voor in je winkelwagentje.

Modderpoel C from Wakker Dier on Vimeo.

LIMELIGHT

LIJM WAT??????!!!!!!!! Wacht even. Is al een paar dagen geleden dat dit gebeurde. Was die ochtend net het verband van mijn gebroken poot/teen afgehaald, maar nog niet genezen. Nog een HELE week helemaal niks doen. Wilde ik even van me af schrijven. Is die Bolle aan de computer bezig met een artikel uit de NRC. Welke film bracht jou het grote geluk en waarom? Nou dat schoot mij helemaal in m'n verkeerde keelgat. In al m'n ellende. Dat begrijp je. Nou, die blog heb ik inmiddels geschreven. Is nu die Bolle weer aan de beurt. Hij heeft het me uitgelegd, maar vertel het jullie zelf wel, dat schiet meer op dan met die uitweidingen van hem. Meestal doet die Bolle aan dat soort dingen niet mee, maar na die vraag popte ineens een film op: LIMELIGHT. (Betekent schijnwerper of spotlight op het toneel.) Is een film van Charlie Chaplin. Die Bolle was acht of negen jaar, woonde op de Prinsengracht in Amsterdam en ging altijd naar Chaplinfilms in de Edisonbioscoop om de hoek. Op de Elandsgracht. (Edison bestaat nog, maar is al 100 jaar een tapijthal.) (Hij ging daar ook naar Esther Williams films als 'Bathing Beauty'. Zo klein als hij was, tot over z'n oren.) Toen er weer een Chaplinfilm draaide vroeg hij aan z'n moeder of hij er naar toe mocht en dat mocht. Maar wat gebeurt? Geen lachfilm, maar een bloedserieus melodrama in schitterend zwartwit. Keukenmeidenroman zouden we nu zeggen, maar het is nog maar begin jaren 50. Chaplin speelt dan wel een oude clown, maar begint als gewoon mens (bezopen)en red een jong danseresje van zelfmoord door gas. Ze knapt weer op maar beeld zich in dat ze verlamd is. Hij lult haar uit bed (de gewoonte van Charlie was eigenlijk de omgekeerde richting, maar die films maakten ze toen nog niet), leert haar weer lopen en daarna dansen. Ze doen samen nog een toneelact, waarbij de oude clown een hartaanval krijgt en sterft terwijl zij danst. Maar de ware Jacob staat al in de coulissen te wachten. Ja een draak, maar een hele mooie draak. En ook een verwarrende film voor een klein emotioneel jongetje en ja, terug op de Elandsgracht, het geluksgevoel. Geen idee waarom, zegt die Bolle, maar echt wel. Dat wilde ik weleens zien. Die Bolle heeft natuurlijk de complete Chaplin DVD Box en daarin ook Limelight. Nou, mij beviel die film eigenlijk ook wel. Suikerzoetetearjurkerromantiek. op You Tube een fragment gezocht voor dit blogje, maar daar staan alleen de fragmenten dat hij als clown optreed. (Met Buster Keaton ook, zet ik hieronder.) Heb toen stiekum een heel essentieel stukje van de TV afgedraaid en opgenomen. (Foei!!) Hierboven te zien. Zoals al z'n films, mooi gedraaid en heel visueel gemaakt. Beetje overdreven acteren. De tijd en hij was meer een entertainer. LIMELIGHT. (Je kunt Limelight ook zien als een soort autobiografie. Chaplins carrière en leven liepen vast in Amerika. Vlak na de première in 1952, die Bolle was er vroeg bij, is hij met z'n vrouw en kinderen naar Londen verhuisd en nooit meer teruggeweest. In het begin van Limelight, als hij bezopen een trap oploopt, wordt hij bespot door een klein meisje. Z'n dochter Geraldine. Haar eerste van vele mooie rollen.)

ZIELEPOOT (toch weer vervolg)

Toch nog een keer m'n poot. Vandaag heeft dr Römer het drukverband er af gehaald. Zag er goed uit, maar nog niet helemaal hersteld. Heb vorige keer niet alleen z'n naam verkeerd geschreven, niet Röhmer maar Römer, ook een breuk vergeten. Heb alleen de linkerkant getekent, dat halve rondje, maar het zijn eigenlijk 2 breuken in de vorm van een x. Zie boven. Verband hoefde er niet meer om heen. Wat een opluchting, maar ja, nog steeds aan de lijn en korte eindjes lopen. Saaaaaaiiiiiiiiiii. Nog een hele week en dan zien we weer verder. Of ik daar vrolijk van wordt? Vandaag heb ik op de hei stiekum mijn schoentje uitgetrokken. Die Bolle zag het pas toen we weer thuis waren. En vanavond is het pikkedonker. Ach wat jammer nou..... Dat ding stinkt 100 m in het rond, maar dat ruikt die Bolle niet! En ik kanniet ruike nee, poot gebroken!

VONDELPARK

Hoorde ik dat die Bolle naar het Stedelijk Museum ging. Tijdelijk opengesteld, dus hij meteen kijken. Ik wil mee! Nee. Waarom niet? Ten eerste je poot en ten tweede, er mogen geen honden in musea. En Harmanna gaat niet mee, dus we kunnen niet afwisselen. Ja maar jij gaat natuurlijk een glaasje wijn drinken in Vertigo. Klopt. En dat is het Vondelpark en daar wil ik ook naar toe. Mijn lievelingspark. In het Vondelpark geld een nieuwe regeling voor honden weetjewel. In ieder geval aan de lijn en veel plekken zijn verboden. Niet zo lekker ruig als vroeger. Heb geen hekel aan de lijn. Nee dat weet ik, maar ik ga eerst wel even kijken. En als het kan, dan....... OK. Ik had geen keus. Ging hij natuurlijk eerst bij zijn eigen virtuele grondgebiedje kijken.(Lees het jeugdsentiment aldaar.) En toen naar Vertigo. Nou dat werd niet alleen een glaasje wijn, maar een hele lunch. Zeg maar gerust Launchen op het terras van het Filmmuseum. Weinig honden gezien, maar aan de lijn mag. Wel zelf je poep opruimen. (Heeft die Bolle de pest aan.) Daarna nog door over de Overtoom en naar de Kinkerstraat, maar dat is weer een ander verhaal. Er mogen honden aan de lijn dus als ik weer mag wandelen..... top. ook naar de Kinkerstraat, de Ten Katestraat en de Hallen. Leuk verhaal. Komt. En wil je meer weten over de kunstwerken hierboven kijk bij het Temporary Stedelijk. Van mevrouw Goldstein. En je moet rechtsonder heel goed kijken. Een kunstwerk van Ger van Elk. Een superglad stukje geboende vloer. Iedere hond weet dat dat levensgevaarlijk is. Leven en dood, echte kunst. Honden begrijpen dat.

Zielepoot (slot)

Ja, dat kan op internet gebeuren. Had gisteren die video bekeken van de bariton Piotr Prochera (lees nu dat hij geen Rus is maar een Pool) en kwam via via en daar weer via een ander doorkijkje bij de Russische sopraan Anna Netrebko uit. Een paar video's, maar eentje wilde ik echt laten zien. Treed ze op in het Mariinski theater in St. Petersburg onder leiding van Valerie Gergiew. Ook heel beroemd. (Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw!) Prachtige stem, waanzinnig mooi gezongen, maar het gaat mij ook om dat schitterende, oude theater. Toen Harmanna en die Bolle daar zaten, balletvoorstelling, en de dirigent opkwam, leek het die Bolle of hij een klap op z'n kop kreeg. Ineens drong het tot hem door: DAAR HEEFT PJOTR ILJITSJ TSJAIKOWSKI GESTAAN! Nee, dat vind hij niet de grootste, de mooiste en de beste, maar het eerste pianoconcert dat hij in z'n jeugd hoorde was het eerste van Tsjaikowski. En dat blijft hangen. Soort eerste liefde. Als hij een dipje heeft luistert hij altijd naar de Ouverture 1815. Ketelmuziek, maar is dan meteen weer genezen. Vergeet het maar, net als ik niet meer over m'n poot wil schrijven. Luister naar die prachtige stem van Anna Netrebko. Veel Rimsky Korsakow ja. Nee niet Serge, daar maakt die Bolle altijd flauwe grapjes over. Welke? Dat weet ik niet meer. Hoezo? Dat is nou juist de grap. Nee, ik begrijp'm ook niet.
Hoho wacht even, eerst nog Ria sterkte wensen. Die krijgt vandaag haar nieuwe pup. Miro, je weetwel van die schilder. Sterkte voor Ria en een grom tegen Noa, denkderom he, aardig zijn......

Zielepoot (vervolg)

Ja dat heb ik gisteren nou wel geschreven, wordt vervolgd, maar daar ben ik nu niet meer zo zeker van. Hartelijk dank voor al jullie meelevende meeltjes. Heeft me erg goed gedaan. Maar zo zielig ben ik nou ook weer niet. Toen ik gisteren m'n blogje had geschreven en m'n post even doorliep, kwam ik een Russische zanger tegen die zich op mijn You Tube kanaal wilde abonneren. Even bij hem gekeken, allemaal muziek. Nadat ik de eerste video had afgedraaid werd ik weer helemaal vrolijk. Die Bolle kwam ook op de muziek af en riep, dat is 'Die Zauberflote' van Mozart. Met Papageno. Leuke enscenering. (Wijsneus!) Maar hij vond het ook een hartstikke leuke video. Dus plak ik hem hier maar in. Om vrolijk van te worden. Beter dan dat zielepoterigegedoe. Over wijsneusjes gesproken, Boy is er ook weer vandaag. Om op te passen.

Die Zauberflote van WA Mozart gezongen door Piotr Prochera als Papageno.

ZIELEPOOT

Klopt ja. Tijd niets meer van mij gelezen. Waarom? Konnie schrijven. Ja, ik kan natuurlijk wel schrijven, maar konniet schrijven omdat ik wat aan me poot heb. ???? Gebroken. Ja, heel lullig. Liep met Harmanna al heel vroeg op de hei omdat die Bolle naar een bespreking moest en toen ik uitgepoept en gepiest was rende ik vrolijk weer naar haar toe. Maakte vlakbij haar een korte sliding en toen gebeurde het. Gebeurde wat? Ja, dat weet ik eigenlijk ook niet precies. Of ik nou over een heuveltje ben gestruikeld, of in een tak ben blijven hangen of in een kuiltje ben gestapt...... Harmanna en ik hoorden allebei ineens KRAK! We schrokken ons rot. Heeft ze m'n poot helemaal afgevoeld, want het was duidelijk helemaal mis, maar daar reageerde ik niet op. Toen is ze met me naar huis gelopen. Hinkepotend ja. Geen kik gegeven, grote sterke bouvier weetjewel, maar toen ik thuis kwam heb ik wel even staan janken. Harmanna die Bolle gebeld. Die had de auto. Die is in de vergadering opgestaan, heeft emergency geroepen (geen idee wat dat betekent) en meteen naar ons toe gereden. Harmanna de dierenarts geregeld, Röhmer ja, en wij meteen door. Foto's gemaakt en toen zagen we dat het een gebroken teen was met een heel vervelende breuk. Klik 2x op de röntgenfoto hierboven om te vergoten. De halve cirkelbreuk zie je boven de rooie lijn. PIJN!!!! Lang verhaal kort. Helemaal ingezwachteld door Röhmer van het dierengezondheidscentrum, die m'n goeie tenen als spalk gebruikte. Schoentje er om heen dat door de een of andere debiel 'Walker' is genoemd. Dat was even schrikken. Hinkepotend terug naar de auto en naar huis. Ging de eerste week heel goed. Als we vriendjes tegenkwamen, trok in m'n poot omhoog voor hun neus en riep: poot. Dan roken ze er aan en keken heel verschrikt. Poot, achhhhh... en ik was al zover dat ik aan blogjesschrijven dacht. Toen kwam de regen. Noodweer. Nederland liep onder en ik ook.Alle gewone plassen waren twee keer zo hoog en toen ik daar doorheen liep, rustig, mocht net weer even los, liep al het water in mijn schoen. Zat er aan de achterkant een spleet. Alle verband zeiknat. Begon te stinken en ineens had ik ontzettende pijn. Ja goed, weer lang verhaal kort. Röhmer zei dat het logisch was. Dat natte verband dat niet meer droog werd, gaat krimpen. Tel uit je winst. Alles wordt samengeknepen. Nieuw verband, nieuwe pijnstillers, nieuw schoentje (Imelyka Marcos ja) en het leed was geleden. Heb nu even een tukkie en gedaan en ben weer helemaal bij. Nog twee weken te gaan. Wordt vervolgd.

VISSEN

Kuroshio Sea - 2nd largest aquarium tank in the world - (song is Please don't go by Barcelona) from Jon Rawlinson on Vimeo.

Daar werd ik nou heeeel rustig van. Kwam deze video tegen tijdens een middagje surfen. Allemaal vissen. Van hele grote tot hele kline. Wel allemaal zeevissen. Zelf maar kijken. Je wordt er net zo rustig van als kijken naar een aquarium. Is het eigenlijk ook maar dan wel duizelingwekkend groot. Staat in Okinawa. Japan dus. Meer kan ik er niet over zeggen. Kijken.......

Gedicht van Fritzi ten Harmsen van der Beek

Goed Begrepen!
(opdracht aan mijn dooie hond)

Als je
weerkomt, indien je: ik stuit de wateren, de sluizen
stut, indien en domp ik de wind! Zo. Droog, Snel en

Niet omzien, het Diep van Aduard Oversteken; recht van
uit je graf in Tandartsebosje draafje Losjes, Onverschillig

liefst, naar het land van Pon. Waar ik je opwacht bij
de brug indien, een blinkende kluif in elke hand, je me

terug keert. En verdrijf het gehoornde vee aldaar, die
olle halfheilige treiterborsten, met behulp van Pan.

(Omkopen met druiven denk ik. Fluiten? Gooien met kikkers.
Misschien.) En noem je namen, O Lipoe m'n Pootjesslang:

'Sierlijke Reigersbek, Steelse Gep, Fluwelia, Schele
Puiloog en Hondester', o Onberispelijke, herken je me dan?

'Ai vlug dus, vraag Orion verlof nu! Wat maakt die spat
hem op zijn twinkelende eeuwigheid! Zijn kennels puilen

uit van sterren, zijn velden zijn ermee bedauwd, hij
stoft ze van zijn jagerslaarzen, bij bossen, rivieren

vol, op bergen stapelt hij de speelse zielen, Alle
Jachthonden! Hij mist je niet en wat dan nog: voor eventjes?

Als de wind dus! nu alsdewind, voordat ikzelf vertrokken
want daaromtrent allesbehalve rustig ben, dus hopsa, kom

en vlùg nu waarachtig, ik kan en wil niet langer, te
wachten ach, en wat me daarna staat.


Fritzi ten Harmsen van der Beek (1927-2009)
uit: Kus of ik schrijf (1975)

ECHTE LIEFDE

Echte liefde bestaat niet. En zeker niet bij honden. Fout, helemaal fout. Echte liefde bestaat wel en ook bij honden. Jullie herinneren mijn bezoeken aan onze superknip nog wel. Precies, Carin Gouma. Ze wordt ook wel scissorhands genoemd. Staat nog een knipvideo van haar op You Tube. (Met bijna 9000 hits een van de best bekeken video's van die Bolle, m'n baas.) Daar heb ik al een paar keer een hele mooie nieuwe jurk van gehad, maar dat was altijd een avontuur. Gewoon in huis, 6 bouviers en drie katten. Dus je begrijpt wat er gebeurde als ik binnenkwam. Een grote grommende kluwe zwart en grijs. Die katten namen dan wijselijk de poten, Behalve.... nee laat maar, helaas moet ik wat anders vertellen. Vorige week is de mooiste jongen van dat stel, Guido, overleden. (10 jaar.)Een stuk, dat verzeker ik je. (Ja ik val wel op ouwe kerels.) Maar erg dicht kon ik niet bij hem komen of hij bij mij. Zijn levenslange vriendin Cheyenne stond er meteen tussen. VAN MIJ en de grom die daarbij hoorde maakte meteen duidelijk dat het haar meer dan menens was. Dan maar niet. Tenslotte heb ik ook nog een ouwe kerel achter de hand. (Hahahaha, die Bolle ja.) Dat inslapen is altijd een heel moeilijk moment. Zeker voor Carin, want die honden zijn haar lust en haar leven. En toen gebeurde waar Carin al lang bang voor was. Cheyenne, zijn levenslange vriendin dus, hield op met eten, lopen, staan, slapen, piesen, poepen, kortom, Guido was dood en toen wilde zij ook niet meer. Na drie dagen hebben ze haar ook laten inslapen. Wat een drama. Ik was verbijsterd. Nou liefde of niet, als je zo aan elkaar bent gehecht dat je ook doodgaat als je grote partner is heengegaan, echter kan het niet. Bij mensen gebeurt dat ook wel, zegt die Bolle. Na een heel lang huwelijk als een van de twee wegvalt, gaat de ander ook heel snel. Heb er niet goed van kunnen slapen. (Ik loop al te piepen als die Bolle een paar dagen naar Berlijn is.) Nou, voor Carin en Jaco en de andere achterblijvers, heel veel sterkte en denk maar dat ze samen in de hondenhemel zitten. Dat moet er ongeveer uitzien als de hei hierachter met een heel mooi koel meer in het midden. Wat? Nee, wij boeven geloven niet in een hiernamaals, maar het maakt het verlies wel een stuk draaglijker.

SCHOMMELBOEF

Water.... WATER. 28 to 30 graden, dat is geen temperatuur voor een Boef. Niks lopen. ZWEMMEN..... en veel. Dus veel naar het landgoed van Kasteel Groeneveld met z'n mooie sloten en vijvers. Heerlijk. En met dat warme weer wel dertig honden, allemaal in het water, happend naar elkaars tennisballen. Lijkt hier wel Wimbledon, riep die Bolle (M'n baas). Want die is de leukste thuis. Nou zitten jullie natuurlijk absoluut niet te wachten op mijn zwemfoto's met bal of stok. Die kennen we al. Deze keer iets anders, iets heel bijzonders. Een netwerk met schommels. En dan bedoel ik een echt groot netwerk, dat bijna de hele ruimte van het park met grachten en vijvers omspant. Als je nou op 1 van die schommels gaat zitten, voel je ook al die andere schommels, ook aan de overkant van de vijver. Schommelen wordt op die manier een bijzondere vorm van communicatie. Daar zit een hele filosofie achter. Gaat een beetje boven mijn boevenpet, maar kijk hieronder naar de video over de kunstenaar die dat netwerk heeft gemaakt. Chiel Kuyl dus (klik hier voor z'n website) en die legt het helemaal precies uit. (Dat komt nog uit de ATB video's die die Bolle vorig jaar in de Ateliers Ten Boomstraat heeft gemaakt voor de Stichting Magdalena. Dat hele terrein ligt nu plat, maar dat onderwerp is voor een andere keer.) Wel even kijken naar die prachtige schommel linksonder. De eerste keer dat ik hem zag, meteen er op. En die Bolle gaf een flinke zet. HO..... HELP.....VOOR.....zichtig. En toen, voor het eerst van mijn leven heb ik geschommeld. De wip ja, met de behendigheidstraining, maar nog nooit geschommeld. Ik vond het prachtig en nu, iedere keer als we er langs komen, ik schommelen. Op de foto rechtsonder wil ik een stok uit het water halen, maar die Bolle schreeuwde HO.... AFBLIJVEN. Dat is een anker om het netwerk in gareel te houden. Lekkere stok toch wel! Oja en nog een foto van Harmma en mij, hoe braaf we altijd staan te wachten als die Bolle aan het fotograferen is. Of filmen! Mijn tip: OP NAAR KASTEEL GROENEVELD. Moet je absoluut zien. Route met openingstijden op de site van Groeneveld.

POEDELBOEF

VOLSTREKT HELEMAAL ABSOLUUT BELACHELIJK. streng verboden! Een paar jaar geleden heeft Carin G. nog gedreigd me zo te gaan knippen. Hebben ze het voor de Andrelon haarwasreclame toch gedaan. Foute spot natuurlijk en het verkeerde voorbeeld. Als je je haar met Andrelon wast kom je er zo belachelijk uit te zien. Moeten zij weten. Nu het hele errugge. Wordt die Bolle (m'n baas) door Caya gebeld. Ze gaan die commercial overdoen en nu heeft ze een bouvier nodig met veel haar om hem/haar zo te kunnen knippen. HAD ZE AAN MIJ GEDACHT!!!!!!! Helemaal nooit niet dus. Geen haar op mijn hoofd die daaraan heeft gedacht. Hebben ze een andere boef gekozen. Zijn die Bolle en Caya aan een nieuwe Caya's Home Bouvier DVD bezig. Gaan ze ook filmen in de buurt van Roeselare (Belgie) waar de bouvier zo een beetje vandaan komt. Wilde ze die poedelkarikatuur meenemen als achtergrond!!??!! Waarom, vroeg die Bolle. Gaat ze ze zo fokken en voor veel geld verkopen.
HAHAHAHAHAHA, ja hoor, grapje. Maar die Bolle had meteen een naam:
EEN CAYACOOLY !!!!!!!! Heb ik de advertentie alvast gemaakt.

Poppenspelers

Ja, ik val in herhaling. Weet ik. Weer dat Hondenhart. Gisteravond is die Bolle er naar toe geweest, met vriendje Hans en ze kwamen allebei over hun toeren weer terug. (Nee, geen drank in 't spel.) Nou zijn die twee wel wat gewend, dus het moet wel heeeel errug zijn geweest. Nee niet erg, riepen ze in koor (hahahahahopra)het was fantaaaaastisch...... Leuk dus, maar ze konden niet vertellen waarom. Waren nog helemaal onder de indruk. Ben ik maar weer op zoek gegaan. De vorige trailer kennen jullie al, herkijken kan geen kwaad, maar ik vond er ook 1 waarvan die Bolle riep, zoiets ja, maar dan veel overweldigender. (Zie video boven.) Nou, vond het al heftig genoeg met de muziek van Alexander Raskatow. Noemen ze Sasha. (Ik noem dat van dik hout zaagt men planken.) Op de site van de poppenspelers staat een repetitie blog van 1 van de Blind Summit Theatre spelers. Klopt helemaal, riep die Bolle. Wat heeft die Bolle eigenlijk met puppeteers? (Engels voor poppenspelers.) Weet´ieniet, maar al wel heel lang. Gepakt ooit door het Amerikaanse Bread and Puppet Theatre in de jaren 60.
(Was een radicale actie beweging tegen de oorlog in Vietnam. Jaha, die Bolle heeft toen ook met z´n haar tot
op z´n schouders gelopen! Onherkenbaar ja, maar is't echt. Voor een grote fotoversie klik hier) Ontdekte een mooie video van Julie Taymore uit die tijd. ´Across the Universe´ voor minder doen ze het niet. Zijn volgens mij allemaal poppen van het Bread and Puppet Theatre. Met Eddie Izzard als een indrukwekkende Mr. Kite. Mooie film.

VERKIEZINGEN

Nee, aan die Bolle heb ik niks. Gewoon PvdA. Altijd. Dat noemt zich creatief. Heb nog gebropeerd hem voor de Partij voor de Dieren te strikken, maar niet. Hij houd niet van 'one issue' partijen. Geen idee wat dat betekent. Schreef wel in Facebook dat het zuilensysteem nu definitief ten einde is. Maar wie ruimt de rotzooi op? De vuilnismannen kijken argwanend toe..... Laat maar. Nee, dan heb ik meer aan onze hoffotograaf. Thomas Schlijper ja. Een foto van zijn terechte politieke keuze en een prachtige reiger op de Prinsengracht van die Bolle. De originelen kun je hier zien.

GIZMODO

Voor ik weer over honden en melkmeisjes (zie volgende blog) even een foto met een Link. Gizmodo is een soort gadget website die de grote ergernis van Steven Jobs heeft gewekt. Uit de school geklapt. Op zich de taak van iedere journalist, maar ze proberen GIZMODO te pakken op heling. Heling? Ja heling. Het prototype van de IPhone was door een medewerker van Apple vergeten en achtergelaten in een bar, door iemand anders meegenomen en verkocht aan de journalist. Prachtig verhaal. Krijgt nog wel een vervolgstaartje. Maar daar gaat het me nu niet om. BP vergftigt de wereld. Daar is een hele pagina aan gewijd met gephotoshopte foto's. Zoals hierboven. Veel flauw, maar ook erg zwarte humor. Ook als hierboven en hieronder. Een foto met vele lagen zoals dat in dramatische termen heet. Laat maar. Als hond zie je maar 1 laag. Waar ligt het been of waar zit mijn vijand? Ben je klaar voor zwarte humor? Alleen dan hier klikken. Anders gewoon wachten op de melkmeisjes.

ELSSCHOTJAAR

Elsschot? Willem Elsschot ?? Nooit van gehoord. En het is nog wel een Elsschotjaar. Een Belg ja, net als ik. Van afkomst dan, want ik ben geboren in Loosdrecht. Je raad het alweer, in 1x goed, opdracht van die Bolle. Zit zelf als een gek te monteren. Allemaal kabeltjes, tangetjes, connectors, huisaansluitingen aanbrengen in verdeelkasten en de methode huisnummer aansluiten op de kabel. Coax en glasvezel. Allemaal gepiel op de vierkante milimeter. Daar zou Elsschot een heel stevige en vooral afwijkende mening over hebben. Veel geschreven. Waarschijnlijk 1 van de hele grote schrijvers. Boeken, zoals Lijmen/Het Been. Klinkt voor een hond natuurlijk heel aantrekkelijk. Maar te lang voor hier. Een gedicht dus. Van Willem Elsschot. (Dood ja, klik hier voor biografie.)


Brief

Lamme smeerlap, met je baard,
dor van geest maar dicht behaard,
die ons daar stond aan te staren
of wij huursoldaten waren.

'k Weet nog alles, luizig dier,
ook al zit je ver van hier,
teruggetrokken en stokoud
in een blokhuis vol met goud.

Dat je er Stein hebt uitgetrapt
nadat hij je had verklapt
hoe je schatten kon verdienen
met de bouw van zijn machinen.

Hoe je Berends in de stront
hebt gewreven, als een hond,
toen hij 't boekjaar niet kon sluiten
door die fout van zeven duiten.

Hoe die halfwas, smal en bleek,
van zijn gulden in de week
vijftig centen af zag romen,
want hij was te laat gekomen.

'k Weet het nog, zoals je ziet,
maar ik snap vandaag nog niet
hoe die negen duizend koppen
dat zo lijdzaam bleven kroppen.

Had een flinke delegatie,
na 't verwerpen van je gratie
je maar even beet gepakt,
even op de vloer gesmakt,

je die baard eens afgeschoren,
met of zonder je twee oren,
je die broek eens afgedaan
om je voor je kont te slaan.

Maar al is het niet gebeurd,
uitgesteld is niet verbeurd.
Wij staan klaar om ons te wreken
zonder je de nek te breken.

Want komt ooit de rode tijd
door je slaven lang verbeid,
vóór nog dat je met je botten
bent gedolven, om te rotten,

dan word jij benoemd per se
om de piesbak en de plee
schoon te maken als het hoort
in de Beurs of Delftse Poort.



Willem Elsschot (1882-1960)
uit: Verzen van vroeger (1934)

ALLEMAAL BOUVIERS

Wisten jullie dat? Wat? Nou, ik wist het niet. Wat wist jij niet? Dat van die Bouviers. Van welke bouviers? Caprice en Lee en Jacqie en Kim. ?????? Ja, begrijp ik, beetje rommelig, net als de foto hierboven. (Nee, ik ben geen grafica en jemoet op de foto klikken om hem te vergroten.) Laten we links boven beginnen. Caprice. Nee, niet het meissie maar de hond. Meissie is Lee, maar dat komt nog. Caprice is een bouvier. (Lee ook trouwens.) Beetje ouderwets type, maar dat mag ook wel, want het is ergens 1939, 1940 kan ook. Zij is dochter van de eerste Amerikaanse bouvier. Bojar van Westergoo. En die was gefokt en in 1936 in Amerika geimporteerd door ene Ferwerda uit Leeuwarden. Dat wisten jullie niet en ik ook niet. Ga ik door er is meer. Dat meissie ernaast is Lee. Zou later bekend worden als Lee Radziwill. Dat is de naam van haar middelste man want ze is 3x getrouwd geweest. Haar meisjesnaam, want daar gaat het om, let op komt'ie: BOUVIER. Jawel. Maar nu gaan er natuurlijk al belletjes rinkelen (als je oud genoeg bent): ze is de zus van Jacqueline Bouvier. En, precies, die werd de vrouw van de beroemde Amerikaanse president John F. Kennedy. Het gerucht gaat dat Jacqueline Bouvier (op de foto boven rechts en helemaal rechts) in 1942 met Caprice, de dochter van die Bojar en Larraine, naar de keuring in Westminster zou gaan. (Nee, niet in Londen. Daar was het al helemaal oorlog.) Maar of ze gegaan is weten we niet. Caprice was de enige Amerikaanse bouvier en er is geen juryrapport bewaard gebleven. Het Witte Huis heeft Caprice in ieder geval niet gehaald. Dat is 20 jaar later. De eerste boef in het witte huis die we kennen is Duckie van Nancy en Ronald Reagan. Jacqueline Bouvier werd later nog mevrouw Onassis. In oost Europa was/is Bouvier een bekende naam. In Duitsland een uitgeversfamilie. Hier de foto die ik al een keer heb laten zien. De boekwinkel van Bouvier op Unter den Linden in Berlijn. 1991. Vlak na de val van de muur. Voor die winkel die Bolle (m'n baas) met z'n vorige boef Kim. (Nu ik ouder ben kan ik zeggen dat ze sprekend op mij lijkt. Die Bolle niet op zichzelf...HAHAHAHAHAH.... wat een mager kereltje.) Daaronder tot slot nog een foto van Kim (voluit Kim Brenda van de Watermolenbeek) met Harmanna om te laten zien dat het echt Unter den Linden was. Die boekhandel is nu een touristisch, rommelig soort coffeshop/eethuis, waar je niet dood gezien wilt worden. Dat noemen ze vooruitgang. Ook in Berlijn. Zo, dat was weer een hoop geschiedenis. Hee Bolle, gaan we wandelen. Schitterend mooi weer, de hei op. Hij zet z'n CD af. Draaide heel toepasselijk op een mooie Pinksterdag, gezongen door de componist Harry Bannink zelf. Nee, godzijdank, heeft niets met bouviers te maken. Hoewel? Ik heb wel over het Lange Voorhout gewandeld. Heb ik nog foto's van. Met meneer Couperus. Toen was ik echt een Haagse Dame! (De oude foto's met commentaar van Patrice, Lee en Jacqueline, heb ik via Caya van Valeer Linclau uit het Bouvierland Belgie gehad. Alle foto's zijn uit de vorige eeuw!)

A DOGS HART

Nou dat was geen succes. Het vorige blogje bedoel ik. 'Nou nou, moet dat nou?' Was een idee van die Bolle (m'n baas) riep ik dan. Wat moet ik nou met blote meiden? Maar dat klonk zwak en kwam eigenlijk ook niet echt over. Dacht dat we daar toch wel overheen waren. Niet dus. Leerpuntje. Kwam die Bolle toch weer met het volgende onderwerp aandragen. Zou ik nooit hebben bedacht, want ik wist het gewoon niet. Een opera over een hond. Wel gehoord van dat toneelstuk van Wim T. Schippers met alleen honden op het toneel, maar een opera? Niet dus. Russen die hebben het bedacht en gemaakt en gecomponeerd. In die hond is een mens ingeplant, z´n ballen, maar hij gaat fout als hij een vrouw wil versieren. Iedereen boos. En achter de katten aan. Da's toch gewoon voor een hond zou je zeggen, maar in Rusland staan katten voor intellectuelen. Precies heel symbolisch en het gaat dus eigenlijk over Stalin. Nog niet helemaal begrepen, maar in de video hierboven wordt het allemaal uitgelegd. Maar die hond, daar ben ik als een blok voor gevallen. Staat voor alles wat slecht en dictatoriaal is, maar wat mij betreft mag'ie een keer langskomen. Hee Bonzo! Nee, dat gebeurt niet. Hond is niet echt. Die Bolle gaat ernaar toe. Zoals gewoonlijk met z'n operamaatje Hans. Is altijd een verjaardagscadeautje. Heen en weer. Leuke avond dan maar. Wie meer wil weten, na de video te hebben gezien, kan hier terecht. Hoor de schuifdeur hiernaast opengaan. De kat wordt gelucht. Daaaaar moet ik absoluut bij zijn............................

HERDER

Gewoon even een fotootje. Zoals ik zou willen zijn. Een fiere herder. De held van mijn schaapjes. Het ´archetiepje´ van de hei. Laat maar. Vandaag liepen ze allemaal vrij op de grote hei. Hard werken voor de honden. Daar heeft een fotograaf onverwacht een heel nest jonge vosjes gezien. Ben Wallet heet´ie en ik heb het gelezen in de Gooi Eemlander. Op de Westerheide. Dat is de hei die je achter de schapen ziet. 1 jong vosje heeft hij kunnen fotograferen. Schatje he? Twee dagen geleden toen we om half 1 des nachts ons laatste rondje liepen langs het donkere bos, rende er ineens, vlak voor ons, een vos over. Nog mooiere staart dan ik heb. Kan hun moeder zijn, maar niet zeker. Er zitten hier wel meer vossen op de hei. Oja, die foto boven is een mislukt Photoshopje. Foute verhoudingen, ben ik niet zo goed in. Maar de foto hieronder is echt. Het verhaal van Ben Wallet.

DEFTIG HANGEN

Kreeg een meeltje van Ria, de bazin van Noa. Had heel erg moeten lachen om mijn vorige blog over Boy (begrijp eigenlijk niet goed waarom, ik was bloedserieus), maar ze had toch een opmerking. De vraag, zijn alle honden van Caya zo jaloers, vond ze niet terecht. Jaloezie kun je niet fokken, dat heb je of heb je niet. Net als bij mensen. Maar toen ze Yka in dat Bouvrie stoeltje zag liggen, dacht ze ineens aan een foto van Noa in een hele mooie Visserstoel. (Zie boven.) De vraag moet dus zijn: wat hebben de honden van Caya met hele mooie stoelen? Nou, geen idee eerlijk gezegd. Smaak kun je denk ik ook niet fokken. Wel ontwikkelen. Heb ooit over liggen en het Bouvrie stoeltje een blog geschreven, trappeze, maar wat dat met Caya te maken heeft....... Ik denk dat het gewoon over lekker liggen in mooi ontworpen stoelen gaat. Wacht even. Die Bolle komt binnen. Wat hebben honden van Caya met mooie design stoelen? Hij begint te grijzen (dan word ik altijd heel voorichtig). Daar is een heel mooi woord voor. Heb ik vroeger in de Jordaan geleerd. Nou, kom op?! KAPSONES. WAAAAATT IK KAPSONES? Ja, jij kapsones. Heb je trouwens zelf vroeger geschreven. Lees maar. Oja, ja, nou ja.......je zal maar smaak hebben.

BOY

Het is kleiner dan de borstel van een zwabber of de voet van die Bolle (m'n baas). Maar stronteigenwijs en brutaal als de beul. Als je Boy roept komt'ie er vrolijk aanrennen. De slijmbal. Beter gezegd, het slijmballetje. Die Bolle viel meteen als een blok voor hem. Wat een leuk intelligent, open, helder, dapper kereltje. Je lijkt wel een Teckel. (En jullie weten, die Bolle valt ook als een blok voor teckels. Heeft'ie zelf nog gehad.) Geen gezicht hoor. Zo'grote dikke ehhh .....ja, en zo'n piepklein hondje. Was eerst geen probleem. Op de hei, de eerste keer, een beetje snuffelen. Grappig beestje ja. En toen'ie met z'n bazin een keer een glaasje wijn kwam drinken (ja er zijn meer mensen die wijn drinken) ook leuk. Maar op een ochtend kwamen ze samen binnen en ging zij weer weg. Ze vergeet wat, riep ik nog. Maar 's-ochtends luisterd er nooit iemand naar me. En toen ging Harmanna ook weg. Vergadering. Was gepland. En die Bolle ging naar boven om te werken. Zoals gewoonlijk. Maar die lopende borstel bleef. Wat krijgen we nou? Om een kort verhaal lang te maken, het zat niet goed tussen ons. Maar het ergste was dat die kleine zich daar geen r...tje van aantrok. Alsof´ie thuis was. En vooral de tuin was een paradijs voor ´m. Daar heb ik meteen een eind aan gemaakt. Ben dwars voor de schuifdeur gaan liggen en toen konnie er niet meer langs. Tot Bull langskwam. (Passerende pittbull.) Leuke hond hoor, maar als hij achter voorbijloopt is het luid schelden en schreeuwen van twee kanten. Kleintje meteen mee naar buiten, maar stond wel even angstig te kijken naar die grote, luidkeels blaffende beesten. Bolle weer naar beneden,ophouwe.... nu.... (zwak leiderschap) en wij allemaal naar de hei. Halverwege kleintje los. Wij rennen en scheuren, het gebruikelijke werk, op een dag dat het heel warm was. (Paar weken geleden.) Alleen als die kleine een snoepje kreeg probeerde ik er tussen te springen. Mijn snoepjes. En toen we terug kwamen schonk die Bolle een glaasje wijn in en schurkte dat kleine monster zich vergenoegd tussen zijn voeten. (Heb ik ook gedaan toen ik klein was.) Nu was het echt tijd om in te grijpen. Toen die Bolle een slok nam (even afgeleid) sprong ik op die kleine af en gromde heel zwaar en heel overtuigend. MIJN BAAS! Plop, hij lag meteen op z´n rug. En tot de grote verbazing van die Bolle ging ik wijdbeens, dwars over hem heen staan. IK BEN HIER DE EERSTE! Nou de boodschap kwam helemaal over. Ja mevrouw, piepte´ie. Lag natuurlijk vijf minuten later gewoon weer tussen die voeten. Die Bolle keek me verbijsterd aan. KLassiek dominant hondengedrag uit een HOWTOTRAINYOURDOG handleiding. Had´ie van mij niet verwacht. Maar hij zei wat anders toen ik als een miskende Zwarte Madonna weer in mijn Bouvrie stoeltje lag. Jaloers kreng, je lijkt Noa wel. NOA!!!!!????? Wat heeft die daar nou me te maken. O ja, die zagen we op de open dag van DR ANNEMARIE. Toen Ria, de bazin van NOA, mij een snoepje wilde geven omdat ze mij zo´n leuke hond vond (terecht ja), werd ze door NOA geblokkeerd. Gromgrom naar mij, mijn baas, mijn snoepje............... Hebben alle honden van Caya dat? De foto's boven zijn duidelijk, inclusief het alcohol gehalte. Die wtee boeven rechts zijn NOA en Aukje. Aukje, de andere hond van Ria en huisgenoot van Aukje, heb ik vaak bij Dr Annemarie gezien. Had veel problemen waar een diernarts bij nodig was. Aukje is helaas niet meer. Jammer, leuke hond. Is uit zichzelf ingeslapen, de wereld aan de jaloerse krengen latend. Die Bolle heeft Noa nog gefilmd voor de DVD van Caya's Home Bouviers. Om te zien net zo'n schatje als........ laat maar. Tot slot die (oude) video. Misschien toch nog een keer 'on speaking terms (ja ja', Engelse lessen gaan goed). Boy komt nog wel een keer.

TORENTJE TORENTJE BUSSEKRUIT

Die Bolle zit tegenwoordig in de sloop. Had ik al een keer geschreven. Er wordt een hele wijk afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. Die Bolle houd dat met z'n kleine videocameraatje heel aardig bij. (Zie Afbraak Ten Boomstraat Archief.) Vandaag was de toren van de Verrijzeniskerk aan de beurt. Die zou worden omgetrokken met grote kabels. Dat mocht'ie natuurlijk niet missen. Markant punt in Hilversum Noord. Halverwege, de ketting brak dus ze moesten weer opnieuw de kabel om de toren leggen, toch even gauw zijn grote camera gehaald. Mooier en beter. Na ons rondje op de hei zijn Harmanna en ik ook gaan kijken. Indrukwekkend en zo ziet het er ook uit. Moest die Bolle om lachen. 'Puinhopen in beeld zijn altijd prachtig!'

NEVER NOOIT NIET !!!!!!!!!!

Het begint als een soort hondenfluisteraarfilmpje. Grote agressieve honden die over een eettafel in de huiskamer springen en rennen, met hun machtige kaken een bank aan flarden scheuren, bezoekers opvreten, voorbijgangers aanvallen en als dolle dwazen dwars door het verkeer op straat scheuren. De boodschap is overduidelijk. Ongeleide projectielen, volstrekt onhandelbaar, levensgevaarlijk. Meestal komt dan de hondenfluisteraar binnen. Iemand als Cesar Milan of, in z'n jonge jaren, onze eigen Martin Gaus. En aan het eind van het programma is alles koek en ei en zijn de agressieve monsters schattige schoothondjes geworden. Maar in deze commercial (RTL Teleshopping, gezien zondag vorige week) heb je geen hondenfluisteraar meer nodig: JE KOOPT GEWOON EEN ELEKTRISCHE HALSBAND!
Nou moet ik even heel kalm blijven en netjes vertellen waarom dat dierenmishandeling is. Nee, niet dat ik dat vind, dat IS het. Je gaat een hond trainen met een corrigerende stroomstoot. Als hij niet doet wat je wilt, WWWWRRRRRAAAAAMMMMMMMM en dat doet helse pijn. Stel je voor, iemand die niet in staat om een hond een beetje basisgehoorzaamheid bij te brengen (banken verscheuren, visite opvreten) begrijpt dus niets van honden en kan dus nooit op het goeie moment corrigeren. Ze zeggen wel dat het een lichte vibratie is, en die stand zit er waarschijnlijk ook op, maar als het niet lukt en bij deze mensen lukt het niet, hup, meteen op de hoogste stand. Leren zullen we 'm. En als hond heb je eerst geen idee wat er gebeurt en krijg je zomaar optaters. Achterelkaar door. Allemaal puur geweld. Op die manier wordt een hond heel angstig, om niet te zeggen doodsbang en durft hij geen pas meer te verzetten. Kijk eens aan, roepen ze dan tevreden, het werkt. Maar zo tasten ze wel de persoonlijkheid van de hond aan. En vooral als het nog jonge honden zijn. Angsthazen worden het of juist agressieve allesbijters. De lol is er dab helemaal af. Heeft dat iets met maatjes en huisgenoten te maken? Dierenmishandeling van de ergste soort.
Luister naar een deskundige IK YKA BOUVIERR dus. Als je moeilijkheden met de gehoorzaamheid van je baas hebt of omgekeerd, met de gehoorzaamheid van je hond, ga dan naar een hondenschool. Want het probleem is niet je hond, die hond weet het allemaal bliksems goed, maar de baas die geen baas is, zodat die hond gaat doen waar hij zelf zin in heeft. En geloof me, voor honden is er veel plezier in dit leven te bedenken. Dus het is de baas die het nog moet leren.(En als die hond een afwijking heeft helpt zo'n band ook niet.) Er zijn een heleboel goeie hondenscholen, maar een slechte school is nog altijd 100x beter dan deze ellende. Verbieden moesten ze het (mag ik niet zeggen van die Bolle, omdat dat meestal ten koste van de vrijheid anderen gaat en vaak alleen omdat het jou niet aanstaat.) Maar nu roep ik het wel: Verbieden ja. En ook ja, in de goede handen kan het echt corrigerend werken, dus levenslang verbergen achter een licentie of certificaat kan ook. Eerst bewijzen dat je het kan. Testmogelijkheden genoeg.

Heb nog video's op You Tube gezocht, maar je wilt niet weten hoeveel eikels op dit onderwerp ik ben tegengekomen. 1 van de weinigen met gezond verstand staat hier onder. (Klik hier voor hondenscholen.)