LIJM WAT??????!!!!!!!! Wacht even. Is al een paar dagen geleden dat dit gebeurde. Was die ochtend net het verband van mijn gebroken poot/teen afgehaald, maar nog niet genezen. Nog een HELE week helemaal niks doen. Wilde ik even van me af schrijven. Is die Bolle aan de computer bezig met een artikel uit de NRC. Welke film bracht jou het grote geluk en waarom? Nou dat schoot mij helemaal in m'n verkeerde keelgat. In al m'n ellende. Dat begrijp je. Nou, die blog heb ik inmiddels geschreven. Is nu die Bolle weer aan de beurt. Hij heeft het me uitgelegd, maar vertel het jullie zelf wel, dat schiet meer op dan met die uitweidingen van hem. Meestal doet die Bolle aan dat soort dingen niet mee, maar na die vraag popte ineens een film op: LIMELIGHT. (Betekent schijnwerper of spotlight op het toneel.) Is een film van Charlie Chaplin. Die Bolle was acht of negen jaar, woonde op de Prinsengracht in Amsterdam en ging altijd naar Chaplinfilms in de Edisonbioscoop om de hoek. Op de Elandsgracht. (Edison bestaat nog, maar is al 100 jaar een tapijthal.)
(Hij ging daar ook naar Esther Williams films als 'Bathing Beauty'. Zo klein als hij was, tot over z'n oren.) Toen er weer een Chaplinfilm draaide vroeg hij aan z'n moeder of hij er naar toe mocht en dat mocht. Maar wat gebeurt? Geen lachfilm, maar een bloedserieus melodrama in schitterend zwartwit. Keukenmeidenroman zouden we nu zeggen, maar het is nog maar begin jaren 50. Chaplin speelt dan wel een oude clown, maar begint als gewoon mens (bezopen)en red een jong danseresje van zelfmoord door gas. Ze knapt weer op maar beeld zich in dat ze verlamd is. Hij lult haar uit bed (de gewoonte van Charlie was eigenlijk de omgekeerde richting, maar die films maakten ze toen nog niet), leert haar weer lopen en daarna dansen. Ze doen samen nog een toneelact, waarbij de oude clown een hartaanval krijgt en sterft terwijl zij danst. Maar de ware Jacob staat al in de coulissen te wachten. Ja een draak, maar een hele mooie draak. En ook een verwarrende film voor een klein emotioneel jongetje en ja, terug op de Elandsgracht, het geluksgevoel. Geen idee waarom, zegt die Bolle, maar echt wel. Dat wilde ik weleens zien. Die Bolle heeft natuurlijk de complete Chaplin DVD Box en daarin ook Limelight. Nou, mij beviel die film eigenlijk ook wel. Suikerzoetetearjurkerromantiek. op You Tube een fragment gezocht voor dit blogje, maar daar staan alleen de fragmenten dat hij als clown optreed. (Met Buster Keaton ook, zet ik hieronder.) Heb toen stiekum een heel essentieel stukje van de TV afgedraaid en opgenomen. (Foei!!) Hierboven te zien. Zoals al z'n films, mooi gedraaid en heel visueel gemaakt. Beetje overdreven acteren. De tijd en hij was meer een entertainer. LIMELIGHT. (Je kunt Limelight ook zien als een soort autobiografie. Chaplins carrière en leven liepen vast in Amerika. Vlak na de première in 1952, die Bolle was er vroeg bij, is hij met z'n vrouw en kinderen naar Londen verhuisd en nooit meer teruggeweest. In het begin van Limelight, als hij bezopen een trap oploopt, wordt hij bespot door een klein meisje. Z'n dochter Geraldine. Haar eerste van vele mooie rollen.)