WRAF en zo........

Je kon er natuurlijk op wachten. Schrijvende honden. Valt me nog mee dat het zo lang heeft geduurd. In het bouvierblad (na-apen natuurlijk) en links en rechts een blogje, maar nu zelfs in een echt hondenblad. Nou ja, honden, het is meer een lifestyle magazine voor baasjes. Staat er ook op hoor. Eerlijk is eerlijk. Leuk blad met heel veel kleine onzin en heel prettig om te lezen. Maar waar ik nou weer zo moe van word, alle hondjes zijn zo lief. Zo ONTZETTEND lief. En hondjes zijn helemaal niet lief. Het zijn allemaal ONTZETTEND verwende, vervelende, misbakselige, ettertjes. Over al die korte lontjes nog maar te zwijgen. Maar goed, jullie weten allang hoe ik over m'n soortgenoten denk. Jaha, natuurlijk zijn er ook leuke honden, speel ik dagelijks mee. En de herder staat met z'n schapen weer op onze hei, en zijn honden zijn top. Die schapen ook trouwens. Leuk spul. (Kan't niet laten er altijd even een snel sprintje langs te trekken. Zie ook mijn vorige blog.) Hoe ik aan dat blad kom? Van die Bolle natuurlijk. De hoofdredacteur is een vriendin van Heleen van Rooyen en die Bolle valt als een apporteerblok voor H..... precies. Hij valt altijd voor de verkeerde vrouwen. Zijn geluk is dat ze vaak ook terugvallen. Die Bolle toch, ongetest. Laat maar. WRAF, in ieder geval proberen. Wat? Nee ik val niet op Bridget Maasland. Als een echte slechte vrouw val ik meer op die Bolle! Ja, dat is een liefdesverklaring. Is morgen weer over hoor.

YOU WANT ME TO DO WHAT ??????????

Dat het zo ontzettend leuk is om speurhond te zijn? Vraag maar aan Carin en Anouk. Die roepen allebei JAHA. Nou daar wordt soms heel anders over gedacht. Kreeg de foto boven van Borstel. Nou kijken die bloedhondjes altijd al een beetje uit de hoogte, maar dit is natuurlijk top. Een mooie Engelse aristocraat tussen Amerikaanse dienders. Die Bolle zag die foto toen'ie net uit bed stapte. Is dat om te lachen, riep'ie met een vies gezicht. Ja hoor, riep ik vrolijk, dat noemen ze nou Honderbroekenlol.

Trip to Berlin

Heb ik toch een vakantievideootje van de dood moeten redden. Wilde die Bolle wissen. Ploep weg. Niet dus, maar waarom dan? Zal ik uitleggen. Die Bolle heeft nog nooit een videocamera mee op vakantie genomen. Fotootje hier fotootje daar, schreef ik al in vorige blog, alles opgeslaan in Flickr en iedereen blij. Kijken en gekeken worden. (Behalve dan al die fotoboeken die hier ook nog staan. Toen was er geen digitale fotografie.) Maar ik dwaal af. Waarom geen video. Zei die Bolle, omdat video tijd is, gaat van a naar z, is het altijd vertellen van een verhaaltje. En voor dat verhaaltje, hoe klein ook heb je ten minste 3 shots nodig. 1 voor er naar toe, 1 voor de kern en 1 voor het slot dat ook weer naar het volgende verhaaltje gaat. Want zoals je weet heeft een verhaaltje een begin, een midden en een eind. Volgens de grote Franse cineast Jean Luc Goddard niet noodzakelijkerwijs in die volgorde. Dat bepaal je in de montage. Dus als die Bolle 1 shot draait weet hij meteen welke andere shots hij nodig heeft en daar moet je dan weer andere standpunten voor innemen. Letterlijk en figuurlijk. En soms gebeuren er in die shots weer leuke dingen die je als verhaaltje wil gebruiken en dan heb je weer....... Maar je moet ook weten en beslissen waar die film over gaat. Je hebt geen scenario want je hebt vakantie. Soms denk je laat maar dat wordt niks en dan blijkt het heel leuk te zijn en dan heb je het niet. Toch de pest in. Soms moet je wachten of iets gaat lukken en dan staat Harmanna ook te wachten en daar ligt de kern van het probleem. Die Bolle is aan het werk en heeft geen vakantie. Hij heeft een mechaniekje in zichzelf aangezet waar hij normaal z´n brood en een glaasje wijn mee verdient, maar dat op vakantie heel storend is. En dat mechaniekje is verbonden met een videocamera. Zet je die aan dan.... En dan de montage, laat je nou wel of niet beelden in een museum zien, nee, we maken geen documentaire over dat museum, hoewel het interassanter is dan al die losse k.. shotjes, was hij het op een gegeven moment zo zat als kouwe pannekoeken, sorry, pannenkoeken. Heeft het wel afgemaakt want het was ook een proef met z´n nieuwe Full HD apparatuur en software. Is gelukt, want het ziet er prachtig uit op You Tube. Kun je hierboven zien. Maar dat heb je wel aan mij te danken. Oja, en aan de echtelijke figurant. Harmanna dus.