Het is kleiner dan de borstel van een zwabber of de voet van die Bolle (m'n baas). Maar stronteigenwijs en brutaal als de beul. Als je Boy roept komt'ie er vrolijk aanrennen. De slijmbal. Beter gezegd, het slijmballetje. Die Bolle viel meteen als een blok voor hem. Wat een leuk intelligent, open, helder, dapper kereltje. Je lijkt wel een Teckel. (En jullie weten, die Bolle valt ook als een blok voor teckels. Heeft'ie zelf nog gehad.) Geen gezicht hoor. Zo'grote dikke ehhh .....ja, en zo'n piepklein hondje. Was eerst geen probleem. Op de hei, de eerste keer, een beetje snuffelen. Grappig beestje ja. En toen'ie met z'n bazin een keer een glaasje wijn kwam drinken (ja er zijn meer mensen die wijn drinken) ook leuk. Maar op een ochtend kwamen ze samen binnen en ging zij weer weg. Ze vergeet wat, riep ik nog. Maar 's-ochtends luisterd er nooit iemand naar me. En toen ging Harmanna ook weg. Vergadering. Was gepland. En die Bolle ging naar boven om te werken. Zoals gewoonlijk. Maar die lopende borstel bleef. Wat krijgen we nou? Om een kort verhaal lang te maken, het zat niet goed tussen ons. Maar het ergste was dat die kleine zich daar geen r...tje van aantrok. Alsof´ie thuis was. En vooral de tuin was een paradijs voor ´m. Daar heb ik meteen een eind aan gemaakt. Ben dwars voor de schuifdeur gaan liggen en toen konnie er niet meer langs. Tot Bull langskwam. (Passerende pittbull.) Leuke hond hoor, maar als hij achter voorbijloopt is het luid schelden en schreeuwen van twee kanten. Kleintje meteen mee naar buiten, maar stond wel even angstig te kijken naar die grote, luidkeels blaffende beesten. Bolle weer naar beneden,ophouwe.... nu.... (zwak leiderschap) en wij allemaal naar de hei. Halverwege kleintje los. Wij rennen en scheuren, het gebruikelijke werk, op een dag dat het heel warm was. (Paar weken geleden.) Alleen als die kleine een snoepje kreeg probeerde ik er tussen te springen. Mijn snoepjes. En toen we terug kwamen schonk die Bolle een glaasje wijn in en schurkte dat kleine monster zich vergenoegd tussen zijn voeten. (Heb ik ook gedaan toen ik klein was.) Nu was het echt tijd om in te grijpen. Toen die Bolle een slok nam (even afgeleid) sprong ik op die kleine af en gromde heel zwaar en heel overtuigend. MIJN BAAS! Plop, hij lag meteen op z´n rug. En tot de grote verbazing van die Bolle ging ik wijdbeens, dwars over hem heen staan. IK BEN HIER DE EERSTE! Nou de boodschap kwam helemaal over. Ja mevrouw, piepte´ie. Lag natuurlijk vijf minuten later gewoon weer tussen die voeten. Die Bolle keek me verbijsterd aan. KLassiek dominant hondengedrag uit een HOWTOTRAINYOURDOG handleiding. Had´ie van mij niet verwacht. Maar hij zei wat anders toen ik als een miskende Zwarte Madonna weer in mijn Bouvrie stoeltje lag. Jaloers kreng, je lijkt Noa wel. NOA!!!!!????? Wat heeft die daar nou me te maken. O ja, die zagen we op de open dag van DR ANNEMARIE. Toen Ria, de bazin van NOA, mij een snoepje wilde geven omdat ze mij zo´n leuke hond vond (terecht ja), werd ze door NOA geblokkeerd. Gromgrom naar mij, mijn baas, mijn snoepje............... Hebben alle honden van Caya dat? De foto's boven zijn duidelijk, inclusief het alcohol gehalte. Die wtee boeven rechts zijn NOA en Aukje. Aukje, de andere hond van Ria en huisgenoot van Aukje, heb ik vaak bij Dr Annemarie gezien. Had veel problemen waar een diernarts bij nodig was. Aukje is helaas niet meer. Jammer, leuke hond. Is uit zichzelf ingeslapen, de wereld aan de jaloerse krengen latend. Die Bolle heeft Noa nog gefilmd voor de DVD van Caya's Home Bouviers. Om te zien net zo'n schatje als........ laat maar. Tot slot die (oude) video. Misschien toch nog een keer 'on speaking terms (ja ja', Engelse lessen gaan goed). Boy komt nog wel een keer.