vrijdag, juli 09, 2004

Krant Lezen


Honden lezen graag kranten. Zeggen ze. Ik in ieder geval wel. Toen ik zeven weken oud bij die Bolle (mijn baas) en zijn vrouw thuis kwam, liep ik regelrecht een eldorado binnen. Een echte lectuurbak. Overal kranten, boeken en tijdschriften. Dat ruimen we niet op, had die Bolle stoer gezegd. Daar moet ze maar aan wennen. De flinkerd. Nou binnen anderhalve dag was er in de hele kamer geen krant of boek meer op mijn ooghoogte te vinden. Dat had ik even stevig aangepakt. Zo doen bouviers dat. Toen pakte hij het wat intelligenter aan. Legde een krant neer en zette mij er naast. Hap zei ik, nee zei hij, foei. Hap, zei ik weer en hij nee, foei. Het heeft een paar kranten gekost, maar op een gegeven ogenblik vond ik het gewoon welletjes. Trots nam hij daar een foto van. En om die foto gaat het eigelijk. Om te laten zien hoe onschuldig een schattig klein boefje er uit kan zien. (Als je op de foto klikt wort'ie groter.)Kranten doe ik nog een enkele keer, als ze liggen uit te slapen en mij helemaal vergeten. De ochtendkrant in de bus. Easy. Als hij die krant dan snel wil meenemen naar zijn werk of voor in de trein, zorg ik heel, heel ver uit de buurt te zijn. Hoor in de verte dan iets van, verkopen als papierversnipperaar. Maar dat begrijp ik niet helemaal.

En wie Oudkerk is? Al sla je me dood.

maandag, juli 05, 2004

Man bijt Hond

We hadden gelunchd in Vertigo, het eetcafee onder het filmmuseum. In het Vondelpark ja. Altijd lol. Eerst de weg der naartoe. Spelen en even zwemmen en binnen ligt bij mooi weer onder iedere tafel een hond. Feest. Behalve bij ons, want ik lig dan naast die maffe Fox van die Bolle (mijn baas) zijn vriend. Toen we weer buiten kwamen kwam er een leuke blonde meid naar ons toe die de Bolle iets vroeg. Kon het niet precies horen omdat ik die Fox van mijn lijf moest houden. Die Bolle zei wel heel snel ja. Ja natuurlijk, mooie blonde meid en hoe ouder hoe gekker. Zeggen ze toch? We moesten voor een kast gaan staan en toen begreep ik dat het voor TV was. Man bijt hond. Daar hebben we verstand van, want toen ik als pup het zoveelste gaatje in zijn hand had gehapt, beet hij in mijn oor. En toen ik daar een antwoord op wilde geven riep hij ineens 'afgelopen, nu niet meer'. De lafaard. Maar goed, ik ging heel trots naast hem staan. Staart omhoog. De vraag was, waneer krijgt U een hemels gevoel? (Het was vlak voor hemelvaartsdag.) Zegt hij: een glaasje wijn in een leuk kroegje, dat komt er heel dicht bij. En dat is helemaal waar. Al heel jong zette hij me in een kroeg onder de tafel en zei dreigend, jij vind dit heeeeeel errrruggggg leuk anders ga je terug naar de kennel. De hufter. Maar een gewaarschuwde boef telt voor vier. Ik ging nog dichter bij hem staan en dacht, een glaasje wijn in een leuk kroegje met mijn lieve boefje schattig onder de tafel!

Kijken we een paar dagen later naar de uitzending, niks leuk lief schattig boefje! Naadje poep. Wel die Bolle, maar alleen zijn kop. Mij zie je niet, ik sta buiten beeld! Ik heb meteen mijn lidmaatschap van de NCRV opgezegd. Wat zeg je? O, ik ben van de VPRO. Ook goed.

man bijt Yka Posted by Hello