woensdag, januari 05, 2005

Goeie voornemens (2)

Heb ik toch op mijn donder gehad. Eerst mijn stiefmoeder. Caya ja. Wat ik me in mijn hoofd haalde. Het dierenbevrijdingsfront. Terroristen zijn het die mensen bedreigen, bedrijven in brand steken en weerloze dieren zomaar loslaten. Zij was zelf een keer met de dood bedreigd en ze hadden toen 15 honden die een speciale wormbehandeling hadden gehad losgelaten. Bevrijd noemden ze dat. Maar die honden waren nog nooit buiten geweest. Zes zijn er doodgereden en ze hebben alle buurthonden tegen wormen moeten behandelen. Doodziek waren ze. Toen een meeltje van mijn buurkat Hobbie: Balkenende zegt dat het een criminele organisatie is. Ik zag die Bolle (m'n baas) knikken. Klopt, zei die. Nou nou, sinds wanneer ben jij het eens met Balkenende??!! NU! Maar dan ben ik lid van een criminele organisatie en dan ben ik een boef. Klopt ook, zei hij vals. Maar ik wil helemaal geen crmininele boef zijn maar jullie, jullie doen dieren dingen aan die je mensen helemaal niet mag aandoen want dan ga je zo de gevangenis in. Dat is niet eerlijk. Maar jij bent geen mens. O nee O nee, vertel me dan eens wat het verschil is?! Beesten kunnen bijvoorbeeld geen verhaaltjes schrijven, zei hij lachend. Dat moet jij zeggen, kijk maar op internet, honden katten, paarden, cavia's, allemaal, allemaal schrijven ze verhaaltjes en ze worden nog gelezen ook. Ineens zie ik die Bolle een grote koffer pakken, openmaken en er allemaal kleren in stoppen. Wat nou, gaatĂ­e alweer op reis? Maar hij praat ondertussen gewoon door. Het belangrijkste is, wij mensen hebben kennis van goed en kwaad. Toen moest ik heel hard lachen. Ja ja, dat verhaal ken ik. Daarom hebben ze jullie het paradijs uitgeschopt, wees daar maar trots op. En daar was wel een slang voor nodig. Die beesten worden er nog op aangekeken! Toen zag ik Harmanna ook al met een koffer aankomen. Moet ik soms weer naar de kennel. Naar Caya, nou dat noem ik nog eens slechte timing. Maar die Bolle stopte ook mijn kluiven en een paar speeltjes in de koffer, dus ik mocht mee. Hoi Hoi, maar waar naar toe? Luister, zei hij. Als mensen ergens niet uitkomen gaan ze het bos in of de hei op om er over te praten. Die hei is voor ons dagelijkse kost, daarom gaan wij naar een eiland in de zee. Maar op 1 voorwaarde: jij zet in je verhaal een link naar de dierenbescherming. Die zijn ook niet kinderachtig, lees de actie 'laat de kuikens niet barsten', maar wel een beetje sociaal. En dan gaan wij daar praten over het verschil tussen jou en mij. En niet alleen in kilo's, riep hij er snel achteraan toen hij mij zag grijzen. En dan laat ik je nog iets heel bijzonders zien. Als wij langs de zandbanken in de Waddenzee varen zie jij......... Ja wat zie ik dan? ........honden. Big deal. Hier op de hei barst het van ........... dan zie jij ZEE HONDEN......... Zeehonden? O riep ik, nee nou begrijp ik het. Het gaat dit weekend heel hard waaien en dat zijn honden die allemaal een pilletje tegen zeeziekte hebben geslikt en nou zijn het zee-honden.

(Wordt vervolgd zullen we maar zeggen. Tenminste dat hoop ik, want ze voorspellen windkracht 7 tot 9 en dat is, precies, storm. Een westerstorm. Ga ik ook eens varen. Daar heb ik nog geen plaatje bij.)