zaterdag, december 17, 2005

Tentamen

Wat een klotestreek! Was het een dag van cool vet gaaf. Wat heet, van BINGO en scoren als een gek, gaat die Bolle met de eer strijken en kom ik er helemaal niet meer aan te pas. Wat was? Tentamen. Aan het eind van ieder semester moet je bij oom Herrie tentamen doen. Die Bolle had daar eigenlijk niet zoveel zin in, want hij heeft het hartstikke druk (zie vorige log) en heeft dus geen stap met mij kunnen oefenen. En omdat ik bijna elke dag alleen met Harmanna loop vind’ie mijn ongeleid projectielgehalte te veel oplopen. (Onzin natuurlijk. Harmanna is hartstikke streng en ik weet waar m’n belangen liggen als hij zoveel weg is.) Maar goed, hij wou niet afgaan en zich ook niet laten kennen. Dus stonden we vanochtend keurig in de rij. We waren meteen aan de beurt want de naam van die Bolle begint met een C en er zijn geen A’s en B’s bij ons. (Toch makkelijk als je als hond kunt schrijven....) Eerst tussen de paaltjes gaan staan. Het startpunt. Zuchtend maakte hij mijn riem los. We hadden nog nooit geoefend zonder riem. Zijn de hekken dicht, riep’ie nog. En toen gingen we. En al zeg ik het zelf, we gingen als een eitje. Mooi volgen, zit en af zonder problemen, voet perfect, blijf prima. Eén keer waren we het contact even kwijt, maar dat viel alleen maar op omdat het zo goed ging. Kijk maar op de foto’s. Als dat geen attent boefje met mooi geheven staart is. (Klikken om te vergroten.) Hij was zo blij dat’ie me na afloop volstopte met worst en snoep en had me wel van het veld af het willen dragen. In de storm en de sneeuw nog wel. Nee, we hadden geen prijs maar dat interesseerde hem geen biet. Het gaat om de prestatie. Later bij de prijsuitreiking zei Lia, de keurmeesteres (op haar lijf geschreven), dat we wel 47 van de 50 punten hadden. Dubbel bingo. Maar daar mocht ik dus niet bij zijn. Zaten ze met zijn allen bij Herrie thuis alles onwijs gaaf en gezellig door te praten, veren te steken en diploma’s uit te rijken. Maar geen hond te bekennen. GEEN HOND!!!!!! En waar was ik dan? IN DE AUTO! Om wie gaat dit eigenlijk allemaal? Enfin, het werd een beetje goedgemaakt toen we thuiskwamen. Daar stond de nieuwe kerstboom. Ben net twee jaar en toch is dit mijn derde kerstboom. En, jawel, de glazen bal met die engel erin hangt er ook weer. Die krijg ik nog wel! Net als de vorige jaren. Poinggggg.....

O ja. Die Bolle heeft natuurlijk nog veel meer foto’s gemaakt, ook van de prijsuitreiking bij Herrie thuis. Die staan in 'my space' onder de titel: Herries Kersttest..........

In de auto, hoe durft’ie.

maandag, december 12, 2005

De Dromer

Ik ben ’t zat. Mokkend liep ik achter Harmanna op de hei. Wat ben je zat? Dat ik geen blogjes meer kan schrijven. Waarom niet? Nou, omdat die Bolle de zaak aan het ombouwen is voor video. En ik weet wel dat´ie het hartstikke druk heeft en ook nog die meeladressen van jou moest vervangen, maar zo’n website bouwen doet’ie toch in een middagje met z’n vingers in zijn neus. En het is nou al drie weken geleden! Begint Harmanna toch luid te lachen. Zelfs de grazende Hooglanders keken verbaasd op. Hoe lang ken je die Bolle nou al? Twee jaar. Dan moet je het weten. Wat moet ik weten? Dat onze Bolle een dromer is. Wat is een dromer? Dat is een denker en een dichter tegelijk. Is dat gevaarlijk? Niet direct. Dromers kunnen in hun gedachten hele eigen werelden opbouwen. Als je met hem op de hei loopt is hij vaak heel ergens anders met zijn gedachten. Klopt helemaal, dan ziet’ie me niet staan en niet lopen. Hoe ik me ook uitsloof. Nou dan is hij met nieuwe ideeën bezig. Heel goed, want daar verdient hij zijn geld mee, maar ook vaak heel onpraktisch. ??? Nou, bijvoorbeeld, als je hem vraagt even een verfje op de trap te doen, begint hij over de kleur van de nieuwe vloerbedekking en dus over de plaats van de meubels en de eettafel die moeten verhuizen en daarvoor moet de keuken verplaatst worden en ……. voor je het weet heeft hij het hele huis binnen vijftien minuten verbouwd. Heel mooi bedacht hoor, heel artistiek, maar voor dat allemaal gebeurd is zijn we twee jaar verder en is dat simpele verfje van de trap allang weer afgebladderd. En dat gebeurt nou ook met jouw blog. Hij wil er een hele mooie en nog nooit vertoonde interactieve multimediashow van maken in een essayistisch kader. Top. maar dan moet hij eerst nieuwe programma’s gaan aanschaffen en die moeten dan weer op elkaar worden afgestemd en dan gaat hij zelf nog…..oooooh gaat dat zo…. ja, nou begrijp ik het. Dat schiet niet op nee. Maar ik zit er mooi mee. Ik wil schrijven. Hoe los jij dat dan op? Harmanna wachte even en knipoogde naar me. Ik verf het gewoon zelf even. Haaa…..maar dat is briljant! Dat is ´t. Je trekt je er gewoon niks van aan. Ik ga dus gewoon weer schrijven. Zomaar. Heel goed, riep Harmanna, heb ik nog een foto voor je nieuwe blog. Wat dan? Het beeld de ´denker´ van Rodin. Staat in de tuin van het Singermuseum. (Op klikken om te vergroten.) Heette eerst de dichter (naar Dante), noemen wij hem nu de dromer (naar die Bolle). En die twee daarachter? Dat zijn Petra en ik en hij ziet ons duidelijk niet zitten.....