Ik ben ’t zat. Mokkend liep ik achter Harmanna op de hei. Wat ben je zat? Dat ik geen blogjes meer kan schrijven. Waarom niet? Nou, omdat die Bolle de zaak aan het ombouwen is voor video. En ik weet wel dat´ie het hartstikke druk heeft en ook nog die meeladressen van jou moest vervangen, maar zo’n website bouwen doet’ie toch in een middagje met z’n vingers in zijn neus. En het is nou al drie weken geleden! Begint Harmanna toch luid te lachen. Zelfs de grazende Hooglanders keken verbaasd op. Hoe lang ken je die Bolle nou al? Twee jaar. Dan moet je het weten. Wat moet ik weten? Dat onze Bolle een dromer is. Wat is een dromer? Dat is een denker en een dichter tegelijk. Is dat gevaarlijk? Niet direct. Dromers kunnen in hun gedachten hele eigen werelden opbouwen. Als je met hem op de hei loopt is hij vaak heel ergens anders met zijn gedachten. Klopt helemaal, dan ziet’ie me niet staan en niet lopen. Hoe ik me ook uitsloof. Nou dan is hij met nieuwe ideeën bezig. Heel goed, want daar verdient hij zijn geld mee, maar ook vaak heel onpraktisch. ??? Nou, bijvoorbeeld, als je hem vraagt even een verfje op de trap te doen, begint hij over de kleur van de nieuwe vloerbedekking en dus over de plaats van de meubels en de eettafel die moeten verhuizen en daarvoor moet de keuken verplaatst worden en ……. voor je het weet heeft hij het hele huis binnen vijftien minuten verbouwd. Heel mooi bedacht hoor, heel artistiek, maar voor dat allemaal gebeurd is zijn we twee jaar verder en is dat simpele verfje van de trap allang weer afgebladderd. En dat gebeurt nou ook met jouw blog. Hij wil er een hele mooie en nog nooit vertoonde interactieve multimediashow van maken in een essayistisch kader. Top. maar dan moet hij eerst nieuwe programma’s gaan aanschaffen en die moeten dan weer op elkaar worden afgestemd en dan gaat hij zelf nog…..oooooh gaat dat zo…. ja, nou begrijp ik het. Dat schiet niet op nee. Maar ik zit er mooi mee. Ik wil schrijven. Hoe los jij dat dan op? Harmanna wachte even en knipoogde naar me. Ik verf het gewoon zelf even. Haaa…..maar dat is briljant! Dat is ´t. Je trekt je er gewoon niks van aan. Ik ga dus gewoon weer schrijven. Zomaar. Heel goed, riep Harmanna, heb ik nog een foto voor je nieuwe blog. Wat dan? Het beeld de ´denker´ van Rodin. Staat in de tuin van het Singermuseum. (Op klikken om te vergroten.) Heette eerst de dichter (naar Dante), noemen wij hem nu de dromer (naar die Bolle). En die twee daarachter? Dat zijn Petra en ik en hij ziet ons duidelijk niet zitten.....
maandag, december 12, 2005
De Dromer
Ik ben ’t zat. Mokkend liep ik achter Harmanna op de hei. Wat ben je zat? Dat ik geen blogjes meer kan schrijven. Waarom niet? Nou, omdat die Bolle de zaak aan het ombouwen is voor video. En ik weet wel dat´ie het hartstikke druk heeft en ook nog die meeladressen van jou moest vervangen, maar zo’n website bouwen doet’ie toch in een middagje met z’n vingers in zijn neus. En het is nou al drie weken geleden! Begint Harmanna toch luid te lachen. Zelfs de grazende Hooglanders keken verbaasd op. Hoe lang ken je die Bolle nou al? Twee jaar. Dan moet je het weten. Wat moet ik weten? Dat onze Bolle een dromer is. Wat is een dromer? Dat is een denker en een dichter tegelijk. Is dat gevaarlijk? Niet direct. Dromers kunnen in hun gedachten hele eigen werelden opbouwen. Als je met hem op de hei loopt is hij vaak heel ergens anders met zijn gedachten. Klopt helemaal, dan ziet’ie me niet staan en niet lopen. Hoe ik me ook uitsloof. Nou dan is hij met nieuwe ideeën bezig. Heel goed, want daar verdient hij zijn geld mee, maar ook vaak heel onpraktisch. ??? Nou, bijvoorbeeld, als je hem vraagt even een verfje op de trap te doen, begint hij over de kleur van de nieuwe vloerbedekking en dus over de plaats van de meubels en de eettafel die moeten verhuizen en daarvoor moet de keuken verplaatst worden en ……. voor je het weet heeft hij het hele huis binnen vijftien minuten verbouwd. Heel mooi bedacht hoor, heel artistiek, maar voor dat allemaal gebeurd is zijn we twee jaar verder en is dat simpele verfje van de trap allang weer afgebladderd. En dat gebeurt nou ook met jouw blog. Hij wil er een hele mooie en nog nooit vertoonde interactieve multimediashow van maken in een essayistisch kader. Top. maar dan moet hij eerst nieuwe programma’s gaan aanschaffen en die moeten dan weer op elkaar worden afgestemd en dan gaat hij zelf nog…..oooooh gaat dat zo…. ja, nou begrijp ik het. Dat schiet niet op nee. Maar ik zit er mooi mee. Ik wil schrijven. Hoe los jij dat dan op? Harmanna wachte even en knipoogde naar me. Ik verf het gewoon zelf even. Haaa…..maar dat is briljant! Dat is ´t. Je trekt je er gewoon niks van aan. Ik ga dus gewoon weer schrijven. Zomaar. Heel goed, riep Harmanna, heb ik nog een foto voor je nieuwe blog. Wat dan? Het beeld de ´denker´ van Rodin. Staat in de tuin van het Singermuseum. (Op klikken om te vergroten.) Heette eerst de dichter (naar Dante), noemen wij hem nu de dromer (naar die Bolle). En die twee daarachter? Dat zijn Petra en ik en hij ziet ons duidelijk niet zitten.....