Nou wordt’ie helemaal mooi. Schrijf ik een hele blog over de demonstratie van die Bolle (m’n baas), mis ik een demonstratie waarin ik absoluut had moeten meelopen. Zag ik zaterdagavond in het
jeugdjournaal (kijk ik altijd naar) Grote demonstratie in het Vondelpark (de leukste plek van Nederland), met ontzettend veel honden. Honden, waarom? Die zogenaamde
Vrienden van het Vondelpark van jou, vinden dat honden aan de lijn moeten en daar is door honden en eigenaren massaal tegen gedemonstreerd. En toen ik het op TV zag was het al te laat. (wel gauw even gestemd,
ook doen) Ja Overtoom Maxi en die ouwe platendraaier zitten op hun luie kont in Zuid Frankrijk, dus die konden het niet vertellen. Maar het stond wel in een
hondenblog die ik nota bene zelf heb afgeraden! (Over die
opvoedpolitie!) Ja, zuchtte die Bolle toen ik het hem vertelde, de vertrutting van Nederland. Hoezo vertrutting? Nou alles moet steeds meer zo worden als mensen die er meestal niets mee te maken hebben, vinden dat het hoort te zijn. Dat begrijp ik niet. Bijvoorbeeld. Iemand die de hele zomer heeft zitten picknicken in het Vondelpark vertelt tegen haar vriendinnen dat het wel eens vervelend is als er zo’n vreemde natte neus in je mandje duikt. Zij laat zich daar niet door weerhouden om te blijven picknicken in het Vondelpark, maar die vriendinnen, die er nog nooit geweest zijn en er ook nooit zullen komen, roepen in koor O DAT KANNNNN TOCH NIET. En als er gestemd moet gaan worden stemmen die allemaal tegen. Neem nou die fietsers. Die terroriseren het hele Amsterdamse verkeer van de vroege ochtend tot ver in de nacht (zonder licht). Slalommen als gekken dwars over de drukste kruispunten zonder waar dan ook rekening mee te houden en bezorgen automobilisten en trambestuurders bijna hartaanvallen of ten minste een hartafwijking. Die roepen ineens dat zo’n overstekende hond in een park levensgevaarlijk is. Er gebeuri bijna nooit wat en de meeste fietsers, skaters en paarden gaan er heel ontspannen mee om, maar die ene keer dat er wat gebeurt is dan ineens de reden om het voor allemaal te verbieden. (Schoolmeesterwijsheid, de goeden moeten onder de slechten lijden!) De poep? Ja de poep. Dat is een oplosbaar probleem voor de eigenaren. Een ludieke actie en wat gratis plastic zakjes en je bent al een heel eind. Nee, alles gewoon verbieden en de enige plek in de stad waar honden even onbekommerd kunnen uitrennen, helemaal afgrendelen. Niks vrijstaat die het Vondelpark altijd is geweest en voor veel mensen en dieren nog steeds is en hoort te zijn. NEE, ze zullen zich gaan gedragen zoals WIJ vinden dat mensen en dieren zich moeten gedragen. En waarom hebben die mensen eigenlijk zoveel honden? Dat DOE je toch niet in deze tijd. En zo timmeren ze DEZE TIJD weer verder dicht. Zo bepalen mensen die er niets mee te maken hebben en ook nooit mee te maken zullen krijgen, hoe anderen zich moeten gedragen. Vertrutting dus. Die vinden overigens die ouwe platendraaier en mij ook maar twijfelachtige types. Moeten eerstdaags ook aan de lijn. HAHAHAHA…. O, riep ik slim, dat is dan heel handig. Hoezo: HEEL HANDIG? Met mij er bij zijn we twee vliegen in 1 klap!
Spannuuuuuund. Ik herkende de huizen van Muiderberg meteen. En ja, daar de auto parkeren en daar was het hekje waar we doorheen moesten naar het trainingsveld. Ik trekken aan de lijn (vond die Bolle, m’n baas, deze keer niet zo erg), zo opgewonden was ik. En daar waren alle honden en Lia en oom Herrie natuurlijk. Allemaal rennen en spelen, net als op de puppycursus. Bijna twee jaar geleden. Heb ik ook nog een diploma voor gehad. Naam hond, Bolle, naam begeleider, Yka. Vooruitziende blik van oom Herrie. Maar toen moesten we aan het werk. Heftig, maar het ging prima. We zagen er heel goed uit, riep oom Herrie. Beter dan op de zondagsschool. Die Bolle was zo druk met mij dat hij vergeten heeft foto’s te maken. Komt nog wel. Doe ik de foto’s van de Gemeentelijke Afval Dienst er bij. Van gisteren. In memoriam de monitor. Was toch wel even slikken. Daar heb ik het op geleerd. Die Bolle was ook heel stil. Heeft daar tien jaar tegenaan zitten kijken en heel veel op geschreven en gemonteerd. Om over al die website en foute foto’s maar te zwijgen. Ja, zuchtte hij, daar heb ik misschien wel meer naar zitten kijken dan naar mijn eigen Harmanna.
RIP. Wat? Rust maar lekker uit. Of zo. Geloof ik. Krak.
