maandag, december 31, 2012

Dat ben ik dus......

Well, that’s me. Dat ben ik dus. (Click to enlarge) In Flanders they call me a cow-dog because ...... read more





Die Bolle (m'n baas) heeft problemen en probeert ze in the cloud op te lossen door er Zijn Cloud van te maken. Lees hier 'Die Bolle Bloot'.





The story of Caya's Home Henkie as a piece of Art. Hier vind je ook de links naar de kunstenaar en de Studio van Oud Hout en de televisiereportage die de AVRO maakte over Caya, Henkie en het kunstwerk van Dirk Kraaijeveld.

HENKIE ONTHULT HENKIE




En geneer je niet. (Mooi woord, zelf gevonden in de Dikke van Dale.)
Blader eens lekker door de archieven. Rij rechts, 450 blogs!


Nota Bene

Honden kunnen niet praten. Als een hond zegt dat hij dat wel kan,dan liegt hij.
- Wiet van Broeckhoven

.

woensdag, december 26, 2012

Yka 9 jaar

Zo, daar ben ik weer eens. Nee, we gaan het niet over die Bolle (m'n baas) hebben maar over mij. Ben net 9 jaar geworden en eergisteren was de eerste dag dat ik hier 9 jaar geleden kwam binnenwandelen. Veel gebeurd in die 9 jaar en dat wordt niet gedekt door de foto's die ik gauw even heb opgezocht. (Op klikken om te vergroten.) Altijd weer leuk. Dat wel. Kon niet eerder schrijven want heb een week bij Karel gezeten. Harmanna was ook ziek. Geen kwaad woord over Karel, maar mijn plaats is toch hier. (Verwend nest zegt Harmanna dan.)Willekeurige foto's. De eerste kerstboom waar ik meteen een bal uitsloeg, het waterbakje in de bench met op de achtergrond de belangrijkste drank hier in huis, spelen met Harmanna, les van oom Herrie, matten met Timber en natuurlijk wat sneeuwfoto's. Moeilijke maar gedenkwaardige tijden. Wil ik jullie allemaal een mooie overgang toewensen en een voorspoedig 2013 met ieder die jullie lief is.

dinsdag, oktober 30, 2012

NOSTALGIE

Jarig. Vandaag. Harmanna en die Bolle (m'n baas) hebben vanochtend al 'lang zal ze leven... hiep hiep hoera' voor me gezongen. 9 Jaar. Een wat oudere dame ja. Vanochtend bij het eerste rondje al begonnen met uitdelen. Boy natuurlijk en die kleine terriërs van Piet, Silvester de bordercolley ook en nog een tiepe waarvan ik de naam ben vergeten. Krijg vandaag natuurlijk allemaal lekkers en veel aaien. Vanavond spaghetti mmmmm! Hartstikke leuk..... maar toch. Eigenlijk is er maar 1 ding wat ik zou willen: een grote zwerfwandeling door een groot bos. Zoals we vroeger altijd maakten. Niet alleen onze hei en bos, goed voor 2 uur, maar ook de Ginkelse hei en Hoog Soeren met al die schapen, het grote zand van de Soesterduinen en een paar tochten over de Hoge Veluwe. Maar toen die Bolle, zoals hij het zelf heel deftig zegt, toetrad tot de club van 1 op de vier mensen met een dodelijke ziekte, werd zijn lopen steeds slechter (kankergerelateerd heet dat) en duurt nu niet langer dan 10 minuten. Ik heb niet echt te klagen hoor, want Harmanna loopt heel veel met mij. Maar zo'n mooie lange wandeling en dan ook nog verdwalen. Vaak ongeveer 3 uur, zelfs een keer 4. Eerlijk gezegd, zolang zou ik het nu ook niet meer willen. 9 jaar is al een hele leeftijd, maar dat in den vreemde zwerven en al die nieuwe geurtjes...... Maar we zijn er allemaal nog, tof, en dat is is eigenlijk het belangrijkste. Maar misschien, aan het eind van z'n behandeling, gaat hij weer beter en vooral verder lopen. Heb ik de video hierboven gekozen. Was een proef met z'n nieuwe camera (daarom HD kwaliteit en lager niet zo mooi) en hij heeft er een soort videobrief aan een vriend van gemaakt. Die vriend is over, maar je ziet goed hoe lekker we samen rondzwerven. Pootjes crossed!

vrijdag, juli 13, 2012

TOUR de FRANCE 1953

Met al die beelden uit de Tour zouden we helemaal vergeten dat er in Nederland ooit een eerste film over de ronde van Frankrijk is gemaakt. Ver voor de komst van de televisie. Van Mart Smeets had niemand nog gehoord. Wel van Jan Cottaar die toen al reportages van de tour voor de radio maakte. Polygoon vroeg hem dat jaar de redactie en commentaar voor een film te doen. Dat werd de eerste Tour de Francefilm in 1953. De recensent van de Waarheid, het Communistische dagblad van die tijd, vond de film tegenvallen. 'Het rustige en vakkundige commentaar van Jan Cottaar kan niet verhullen dat het aanelkaar geplakte Franse Journaalfragmenten zijn, die weinig laten zien van de geweldige successen van de Nederlandse renners.'  Beetje gelijk had hij wel. De film duurt 55 minuten en is heel wat anders dan we nu gewend zijn. Voor de hele film en meer informatie, de bijbehorende website 'De eerste Nederlandse wielerfilm'  Daar kun je de hele film starten (rechtsboven) en er staan ook nog een paar losse Polygoon fragmenten op. Aan het eind van de film een leuk interview van Jan Cottaar met Kees Pellenaars, de ploegleider en de beste renner in die Tour, Woutje Wagtmans. Voor m'n blogfans met wat minder geduld hierboven alleen het interview. Gaat die Bolle (m'n baas) ook op de website van Jan Cottaar zetten. Want hij heeft een bijzondere link met de sportpresentator, het is z'n vader. Maar het schaamrood stijgt hem nu naar de kaken. Die website wordt overgenomen door z'n nicht Saskia (kleindochter) en er is nog helemaal niets aan gedaan. Al een paar jaar niet. SCHANDE!!!! Lekker klinkt dat, even schelden uit de losse pols. Mijn blogjes zijn geen probleem. Volgend jaar, roepen ze dan tweestemmig. We zullen zien. Volgend jaar, de Tour van 2013, allemaal kijken op www.cottaar.nl Kan nu ook hoor.......

vrijdag, juni 29, 2012

BMW TATE Live Performance Room

Die Bolle weer. Gaat niet makkelijk het huis uit, dus zoekt z'n kunst op internet. Ruime keus. Nieuw deze live performance room van Tate in Londen. Kunstenaars,  straatmuzikanten ook, worden uitgenodigd daar een live performance te ensceneren. Fascinerend, vind die Bolle en dat ben ik wel met hem eens, maar ik heb er het geduld niet voor. Duurt eeuwen. Daarom houd ik het kort. Hier de link naar de eerste You Tube pagina en hier de Tate website waar je alles kan lezen. Hierboven onze keuze uit de vele video's. Een performance die is geënsceneerd door Emily Roysdon. (Nooit van gehoord.) Duurt wel 20 minuten met interview over waarom en wat toe. Maar dan zie je ook wat. Een zaal vol met zo'n 100 jongelui. Leuk om te zien ook. Humor. Ondergaan, niet te serieus nemen. Moet er trouwens niet aan denken zo'n optreden met 100 bouviers te moeten ensceneren. (Mooi woord, opgezocht in de dikke V wat het betekent.) Hoewel........ Nee, ho, heeeee ho, wacht even, nee nee nee, stop. Van m'n lang zal ze leven niet. Wat? Die Bolle zit al een meeltje te schrijven met dit voorstel aan de Tate directie en curatoren. 'Wat dachten jullie van een schitterende optreden in jullie fantastische performance room (slijmert) met 100 bouviers in een choreografie van de bekende Gooise kunstenares Yka?'  Hoooo...... Te laat. Hij klikte het al weg. ...! Ligt nu bij de Tate in Londen. Maar ik hoef me geen zorgen te maken hoor. In Engeland zijn er bijna geen Bouviers en die 100 mogen het land pas in na een half jaar quarantaine. Geen baas die zolang op z'n hond wacht of hem/haar dat wil aandoen. Toch? Nou, ga er even rustig voor zitten. Het is echt de moeite waard.

zondag, juni 24, 2012

WANDELEN IN NEW YORK

Je laad een APP op je iPod en gaat naar het Gallo Park in New York. Je doet de oordopjes van je iPod in en je begint in de opgegeven richting te wandelen door Kingston. Iedere keer als je op het juiste punt bent, krijgt je iPhone een signaaltje van het GPS systeem en wordt er een nieuwe compositie/montage gestart. Tot je bij de kroeg bent waar iedereen van het Deep Listening Instituut op je zit te wachten. Zo doe je alshetware een guided tour, of je in een museum bent. Bedacht en gemaakt door Viv Corringham voor het Deep listening instituut van Pauline Oliveros. Dat is een moderne componist. Die Bolle kent haar muziek al uit de jaren 60. Ze is net 80 jaar geworden. Nou gaan wij daarvoor natuurlijk niet naar New York (hoewel?), maar op de website van Viv staat de muziek/stem montage die je onderweg hoort. Je moet er wel oor voor hebben. In mijn geval zijn het meer de oren van die Bolle! (Voor echt geïnteresseerden ook de website van het Deep Listening Institute.)

zondag, juni 10, 2012

MARKETING

Kreeg ik weer allemaal meeltjes. Voor een vaderdagcadeautje. Nou is die Bolle m'n baas en niet m'n vader en dat rollenspel spelen we ook niet, maar ik was verbijsterd hoeveel bedrijven weten dat ik iets met die Bolle heb. Marketing noemen ze dat. Heeft die Bolle een keer uitgelegd. Maar echt leuk vind ik dat niet. Want ze gaan wel heel erg ver. Heb ik bijvoorbeeld bij Wehkamp naar iets speciaals gezocht, kom ik dat product ineens alsmaar bij Facebook tegen. Maar ook bij Bolcom en Bookingcom. Het popt ineens op en roept, hoi Yka hier ben ik weer. Hoe kunnen ze dat weten. Aan die Bolle gevraagd en die heeft het uitgelegd. Maar dan heb je helemaal geen privacy meer, riep ik. Nee, hij haalde z'n schouders op en ging verder met de krant op z'n iPad. Begon te lachen, riep kijk en liet een serie hondenspullen zien waar ik dagen geleden ook naar heb gekeken. Dat doe jij op mijn website, dus achtervolgen ze mij. Of ik toch niet...... En waarom doen ze dat allemaal, ik koop niks, riep ik wanhopig. Omdat ze JOU moeten hebben. Niet al die producten die ze verkopen, jij ben hun product. Begreep ik niets van. Kijk bij boeken nieuwsbrief van Brand VPRO (Brand, aardige term in dit verband) en daar wordt je iets belangrijks over deze tijd uitgelegd. Opgezocht, gekeken en er helemaal stil van geworden. Staat hierboven. Nee, geen leuke oneliner om mee te besluiten. Akelig. Zelfs als hond ben je je zelf niet meer zeker.

maandag, juni 04, 2012

GROTE VISSEN

Had ik een paar weken geleden een agressieve kat en een zachte, geduldige bouvier in beeld, nu zijn ze allemaal poeslief. Een huiskat speelt met dolfijnen. Schattigjes. In filmvaktermen noemen ze dat een tearjerker. Een tranentrekker. Beetje erg romantisch dus, maar altijd leuk om naar te kijken. Die Bolle vind er helemaal niks aan. Die voelt zich daar te goed voor. Denkt zeker zo meer bij de elite te gaan horen. Elite m'n neus. Gewoon armoe in de ouwe Jordaan van vlak na de oorlog, met een beetje beter op de Prinsengracht. De grachtengordel moest toen nog worden uitgevonden. En wat stelt dat nou eigenlijk nog helemaal voor? Moet hij eerst dat verhaaltje over het denkbeeldige verschil tussen hem en mij eens afmaken. Daar schermt hij al weken mee. Dat moet slaan op het veranderende inzicht in het verschil tussen dieren en mensen. Daarmee heeft hij natuurlijk wel een groot psychologisch, filosofisch en sociaal luik opengegetrokken. Dacht eerst, dat krijgt'ie wel weer dicht. Hij is best goed in korte uitlegverhaaltjes. En hij hoeft er niet op te promoveren. Gewoon voor mijn Ykablogje. Maar toch. Teveel hooi op 1 vork. Hij begint op het punt, lang, heel lang gelden, dat dierenartsen en mensenartsen nog dezelfde arts waren. Leuk idee ja, maar aan de rekeningen te zien staan ze nu weer helemaal gelijk. ? Hoe ik dat weet? Nou de kosten van onze dierenarts worden van m'n zakgeld afgetrokken. Iedere keer. Ja echt. Wat een vrek he? En ik hoor zo langzamerhand ook al bij de grijze golf. En de ziektekosten van ouderen rijst de pan uit. Schrijven ze in alle kranten en elke avond ook op TV. Zij, Harmanna en die Bolle moeten meer gaan betalen, ja jammer dan, maar mijn gezondheid van mijn karige zakgeld aftrekken, is dat gelijkheid tussen mens en dier?  Hoezo crisis?  Weet je wat die bollepotter dan zegt tegen Harmanna: zo, op deze manier komen we de Eurocrisis wel door. Met z'n allen.

vrijdag, mei 18, 2012

FOUTETIEPES

Foutetiepes ja, absoluut, maar er ontbreekt er nog eentje. Quizzje, wie hoort er in dit rijtje nog meer bij? Het goeie antwoord........ die Bolle. Die hoort ook absoluut zeker weten in dit rijtje thuis. (Z'n vriendje Hans trouwens ook.) Vrienden? Nee zo zou ik het niet willen zeggen. Kroegmaten ja en al heeeeel lang. Ruim veertig jaar. Klinkt als eeuwigheid ja, maar na het professor Dijkgraafcollege in DDWWD over de oerknal, moeten we heel wat bescheidener zijn. (Heb ik gezien, was goed voor mijn algemene ontwikkeling zei die Bolle.) Terug naar de tiepes op de foto. (Gooi en Eemlander) Wie dat dan wel zijn? Helemaal rechts zie je Bertje. Cameraman, komt uit Den Haag en als hij een borrel op heeft is dat heel goed te horen ook. Vind die Bolle prachtig, want heeft ook lang in Den Haag gewoond, maar heeft geen talent voor dialecten. Helemaal aan de andere kant op de achtergrond, z'n naam schiet me even niet te binnen, een TV producer en manager van bekend Nederlands zangtalent. (Imca Marina ook.) Rechts daarnaast, op de voorgrond als altijd, Gertje. Ooit de beroemdste televisiekapper van Nederland. De leuke snor daarachter heeft een horeca-etablissement in Eemdijk. Gaat ook graag stappen in Hilversum. De man daarnaast, tussen Bertje en Gertje in, is Emiel. Voluit Emiel Bollebakker. Emiel heeft als barman in bijna alle horecagelegenheden in Hilversum gewerkt en een paar in eigendom gehad. Heeft zo een heel eigen groep trouwe aanhangers opgebouwd. (Toen hij wegging uit het Pandje, de stamkroeg van die Bolle, heeft de nieuwe eigenaar meteen een bordje 'verboden voor honden' op de voordeur gespijkerd. Precies op de dag dat die Bolle riep dat hij weer een hond had. Ik dus. Riep daarna, luister Dick, als het niet met hond is dan is het ook niet zonder hond. En Dick gokte, dacht aardige jongen, zo is die Bolle niet. Wel dus. Nooit meer een stap over de drempel gezet. Al 8 jaar om precies te zijn. Jaha, zo oud ben ik alweer.) Terug naar Emiel en z'n trouwe fans. Die hebben hem tot horecaman van het jaar uitgeroepen. Een eerbetoon, want het gaat niet goed met Emiel. Om precies te zijn, die Bolle en Emiel zijn elkaar al een paar keer bij dezelfde longarts in het ziekenhuis tegengekomen. Jammer ja. Maar ik ben vroeger ook een volgeling van Emiel geworden. Veel met Harmanna en die Bolle bij de Dames Haring geweest en toen Emiel een eethuiskroeg op de Naarderstraat begon, heeft die Bolle mij in het superdrukke restaurantgedeelte keurig leren gedragen. Heb ik mijn horecabrevet gehaald. (Met ster!) Leuk hondje, heeft Emiel een paar keer gezegd. Wat wil je nog meer? Nee, dat was niet de eerste kroeg. Dat was het Tolhuis. Hij zette mij daar op m'n puppykontje neer, wees met een breed gebaar om zich heen en sprak de voor mij historische woorden; Kijk Yka, dit is nou een kroeg en dat vind jij hardstikke leuk. Want als je dat niet leuk vind dan heb je een levenslang probleem. Op dat moment kwam Monigue, de bardame, met een schaal kaas en worst aanlopen en hield mij die voor. Een kroeg is dus nooit een probleem geweest. Oja, ze staan in de oude eethuiskroeg van Emiel die nu weer open is. Voorheen De Bock nu De Huiskaemer. Ga meteen even zeggen dat we daar vanavond gaan eten!

dinsdag, mei 15, 2012

MIJLPAAL

Mijn blogje heeft een echte mijlpaal gehaald: 25000 hits zijn 25000 kijkers. Gefeliciflapstaart. Hartelijk dank U wel meneer mevrouw. Ben er best een beetje trots op. Ha, kan die Bolle nog een puntje aan zuigen. Is al 2 weken heel filosofisch bezig het verschil tussen mens en dier, tussen hem en mij dus, te bestuderen. Duidelijk, hij jheeft geen 25000 tikken. Hooguit eentje. Een grote. Staat 'm wel, dat is het probleem niet. Komen we nog op terug. Noemen we heel slim animal ethics. Moet je ven rustig voor gaan zitten. Om nu de ongelovigen te overtuigen (je kan wel zoveel roepen) hier de echte cijfers zoals statistisch geregistreerd:

 yka sweetkokomo 
 (sm3cayashome) 

 -- Site Summary 
--- Visits Total ....................... 25,004 
 Average per Day .................. 8 
 Average Visit Length .......... 0:12 
 This Week ....................... 58 

Page Views Total ....................... 58,237 
 Average per Day ................. 11 
 Average per Visit .............. 1.3 
 This Week ....................... 74 

               http://sm3.sitemeter.com/stats.asp?site=sm3cayashome

 Ja, al eerder geschreven, peanuts voor echte internetfanaten, maar voor een klein heideblogje als het mijne is het een echte mijlpaal. Moet er wel bijzeggen dat die Bolle een slechte indeling van mij jaren geleden heeft bijgewerkt en toen alles opnieuw ingesteld. Vond ik niet gek, maar er zijn tikken van een paar jaar mee verdwenen. Dus dit is de geregistreerde mijlpaal, de echte, is een paar duizend tikken hoger. Maar daar treuren wij niet om. Dit zijn de echte cijfers. Om het feest compleet te maken heb ik een video uit mijn collectie opgezocht die de meeste hits (kijkers)  heeft gehaald. Dat zijn opnamen gemaakt op een wedstrijdmiddag van de Koninklijke Nederlandse Politiehonden Vereniging. Het echte werk dus en alleen voor liefhebbers. Is al 35.241 keer bekeken. Alles meer zijn de kijkers van dit blogje! ;)
Doe er meteen een schitterend en diep filosofisch poezietje van Marten Toonder bij. De schepper van Ollie B. Een Heer van Stand, genaamd Bommel. Maar die heeft niets met dit gedichtje te maken. Of wel...... Past vandaag prima in mijn denkraam..........


Tierelier

Er klijft geen Tokay in zo’n
bar,
en walmt doorknoerselt,
als droes,
mijn knar.

Er is veel smurrie op deze
kluit
De jammer kniepert
mijn goesting
uit

En in mijn breinsel vol kwale
tier
is alle doening
als tierelier

maandag, april 30, 2012

BANKENCRISIS

Wat hebben banken nou met bouviers te maken? Ja banken zitten in een geweldige crisis, vallen om of bijna om, betalen toch te hoge bonussen aan zichzelf en draaien, na zelf van de staat (wij dus) een lening te hebben gehad, gewoon de geldkraan voor ons dicht. Kom maar op als je durft. Spelen schaamteloos een heel oud gezegde weer helemaal volgens de regels: Je kan pas van een bank geld lenen als je kan bewijzen dat je het maar dan ook helemaal niet nodig hebt. Kapsones, noemen wij dat hier in 't Gooi en daar hebben we echt verstand van. Nou die Bouvier. Hij gaat verhaal halen. Een hele nieuwe benadering van banken en crisis. Hij wel. Want deze bankier zit wel erg agressief bovenop z'n centen. Toch gaat de boef door, laat zich niet zomaar wegjagen. Ik zou dat in 1x hebben opgelost. Met veel geweld ja. Full Attack. Waarom niet? Maar deze boef is veel intelligenter dan ik. Full Attack, graag, maar daarna kun je zeker naar je centen fluiten. We gaan gewoon vasthoudend onderhandelen en laten ons niet wegjagen. We zoeken telkens een nieuwe, betere invalshoek. Lukt dat niet beginnen we weer helemaal opnieuw. Een bouvier die verstand heeft van politiek. Nog nooit meegemaakt en ik ken toch een hoop bouviers. Op bijeenkomsten alleen maar een hoop geschreeuw en geblaf. Ander verhaal, terug naar de bank. Aan het eind ziet het overleg er redelijk ontspannen uit. Zijn ze tot overeenstemming gekomen. We hebben de bank bezet. Voluit. Maar je weet nooit zeker of die bankbezetting passen op de plaats is of gewoon een patstelling. Jullie mogen het zeggen. In ieder geval een prachtige video met een open eind. Nee, SvsJ Round 2 heb ik niet gevonden. Dat kan een goede bericht zijn............................

donderdag, april 12, 2012

FOLLY & A.L. SNIJDERS

Veel reacties gehad op mijn FOLLY blog. Wat een onzin en dat nog goed vinden ook. Die mensen zijn gek. Energieverspilling en het levert niks op.  Anderen vonden het weer prachtig, vorm van meditatie. (?) Weet ik niet, daar heb ik geen last van. Kan wel lekker in m'n mandje een uurtje soezerig voor me uit liggen kijken. Anderen vergeleken het met sport. Ook zinloos, maar wordt goedgepraat omdat lichaamsbeweging zo gezond is. (Iemand had er een lijstje bijgedaan met sporters, vooral hardlopers, die per jaar tijdens het sporten overlijden. Daarbij een losse opmerking over de blessures van licht tot levenslang zwaar, zomaar. Nou loop ik graag zelf erg hard samen met m'n vriendjes. Over de hei, springend over kuilen en in het bos op volle vaart de bomen ontwijkend. Die Bolle (m'n baas) doet dan z'n ogen dicht of kijkt een ander kant op. Want er is altijd wel een kuil die je niet ziet en een boom die zelf de verkeerde kant opzijspringt om het aanstormend geweld te ontwijken. (Nee, dat kandie niet, weet ik ook wel. Bomen hebben geen oogjes.) Alleen de herderinnetjes vielen wel in de smaak. Dat noemen ze functioneel bloot, schreven ze. (?!?!?!)  Bolle, wat is functioneel bloot? Bloot is altijd functioneel. Dat is een eufemisme. (Van Dale: Het gebruik van een verzachtend, verbloemend, verhullend woord of aantal woorden in plaats van een of meer woorden die misplaatst, ruw, kwetsend geacht worden.) Ik wist het natuurlijk wel, maar dit is voor Koen. Die weet dat zeker niet. Klaas denk ik weer wel. En Diesel zal het een worst zijn. Nee, liever worst. Waarom nog een keer zinloos zul je vragen. A.L. Snijders. Schrijver van zeer korte verhalen. Is die Bolle helemaal weg van. Leest nu (op z'n iPAD het boekje: De taal is een hond. Legt dat in 1 van die korte verhaaltjes uit. 'De taal is een hond. je kunt hem laten slapen, je kunt hem rustig op het erf laten lopen, je kunt er mee naar het circus en je kunt er een agressieve vechtersbaas van maken. Helaas is het bijna niemand gegeven geen hond te nemen.' Kan ik zelf verder niks over zeggen. Voor een hond is dit metataal. (Zoek dat zelf maar op.) Waarom ineens A.L. Snijders? Sam Rodia. (Uit het zkv 'Dagboek'.)
Sam Rodia is de bouwer van zinloze en zeer hoge torens in z'n achtertuin. Het beton ingelegd met kleurrijke mozaïeken. Waarom? Hij was een Italiaanse metselaar en woonde in Watts, een voorstad van Los Angeles. Hij zei, ik had zin om wat groots te maken. En daar heeft'ie meer dan 30 jaar over gedaan. Zo dus. En gelijk heeft'ie. Voor meer info klik hier. Sam is trouwens weggegaan uit LA toen hij met de torens klaar was. Vanwege agressieve buren. Ook nooit meer teruggeweest.

maandag, april 02, 2012

FOLLY

Die Bolle heeft een folly. Folly betekent onzin of nep of nagemaakt. Zoiets. In ieder geval het is zinloos, want het lijkt echt, maar je kan er niks mee. Gewoon voor de lol zou je kunnen zeggen.
Je moet dan denken aan een of andere gek die een neppreeltje achter in zijn tuin bouwt en doet of het heel oud is. Of weer een andere gek die er echt tegenaan gaat en deze neptoren bouwt. Daar kun je niet in wonen, je kunt er zelfs niet! Heel bekend is die beroemde Parijse nachtclub 'Les Folies Bergères'. Dat betekent nepherderinnetjes maar wel heel veeeel mooier en aantrekkelijker dan de echte. (Je kan op de foto's klikken om ze groter te maken. Nee, niet die blote nepmeiden, die zoek je zelf maar op!)

Het ergste voorbeeld van zinloosheid heeft die Bolle altijd de bouw van de Notre Dames uit Parijs gevonden. Nee, niet de echte maar een groot model  in Lucifers. Had ooit gelezen dat een man de Notre Dame in 12000 lucifers heel nauwkeurig op schaal had nagebouwd. Jaren mee bezig geweest. En het meest belachelijk, dat ding kon zijn kamer niet uit. Deuren en ramen waren te klein. Als je zo nauwkeurig kan nabouwen is dat geen vergissing. En zijn kamer was ook te klein voor veel kijkers dus het was echt en alleen maar voor hemzelf. Dat vind die Bolle nou de top. Prachtig, fascinerend. (Maar denk daarbij aan Koos van Someren, de schrijver, die schreef dat hij de hele dag vol bewondering naar de Mont Blanc kon kijken, zonder ook maar een spoor van behoefte te voelen om er op te klimmen.) Dat had z'n beste vriend even vergeten. Toen die Bolle een keer in een dip zat (gebeurt niet veel, de laatste tijd wat meer) nam hij het onderstaande cadeautje mee. Lucifers en een bouwplan. Bolle verbijsterd, keek helemaal verschrikt om zich heen en barstte toen in lachen uit. Heel hard. Weg dip dus het heeft gewerkt. Nee, hij is dus niet gaan bouwen. Heb het doosje gefotografeerd, want volgens de filosofie van exfotograaf en beroepskijker Aarsman in z'n laatste boek, is het heel futuristisch om als je iets weg wilt gooien er eerst een foto van te maken en dan gooi je het weg. Mocht je nou denken, tsjaaaa, welleuk eigenlijk......

Tip 1 vergeet het en ga meteen fietsen (of zo) Tip 2 hier klikken en vooral niet schrikken.

TAXI

Mooie plaat. Schlijper ja. Wat denken die hondjes? Zelf hond zijnde, geen idee. Misschien wil die kleine bruine liever gereden worden en die boys in de kar zelf lopen. Even neuzen misschien, maar dat gaat zo niet. De tol van het moderne leven. Meerijden op de treeplank van een scootmobiel, dat vonden de meesten hier op de hei wel leuk. Ik niet. Loop liever zelf. Aan de andere kant, met die Bolle (m'n baas) zo door de Jordaan....... Vriendelijk knikkend als de koningin. (Heb ik in me.) (Van huis uit een prinsesje.) (Door Caya in een rieten mandje gevonden in de duurste haven van Loosdrecht.) Maar dan wel door naar het Vondelpark. Want in de Jordaan stopt hij bij iedere kroeg en dat lijkt me met al die bruggen.... uhh .... precies, een brug te ver. Dit is een open sollicitatie. En niks hondenkarren, ik ken jou, jij doet de kar net als die andere Amsterdammers. Dat noemen ze evolutie. (Voor deze en veel meer mooie foto's van honden en Amsterdam klik hier.)

zaterdag, maart 24, 2012

DON'T WORRY BE HAPPY

Twee vliegen in 1 klap. De slechte smaak van de vorige blog even wegwerken en ook laten horen dat er in Suriname ook hele leuke mensen wonen. Alfred Lagarde zingt het. Moet je wel wat ouder zijn om hem te kennen, want hij is al een tijdje geleden overleden. Alfred Lagarde (Groningen, 2 april 1948 - Den Haag, 1 januari 1998) was een Nederlands diskjockey bij onder meer Veronica, wiens werkelijke naam Alfred van der Garde luidde. Hij had de bijnaam Big Al. Op nieuwjaarsdag 1998 overleed Lagarde aan de gevolgen van een hersenbloeding. Klinkt nog steeds lekker en ze moeten hem uitfaden want volgens mij gaat hij wel een half uur zo door. En een opkikkertje kunnen wij ook wel gebruiken. Hoewel, de politiek begint ook weer steeds leuker te worden. (zegt die Bolle.......)

vrijdag, maart 23, 2012

DOOIE LENTEBOEF?

Schrok me rot toen ik deze foto zag. Leek wel een dooie boef waar een stel paardgekke Kirgiesen een spelletje mee spelen. Maar in de tekst las ik dat het een dooie geit was. 'In Centraal-Azië is een nieuw jaar begonnen, en in Kirgizië speelt men jaarlijks de nationale sport. We zien hier een zogenoemde Kok-boru, een traditionele wedstrijd waarbij karkassen van geiten vanaf een paard moeten worden opgepakt en in het doel van de tegenstander gemikt.' Gelukkig maar. En toen voelde ik me ineens heel schuldig. Een geit is toch ook een dier en in die laden is je status als hond zeker niet veel hoger. De laatste tijd veel gelezen dat mensen en dieren steeds dichter bij elkaar komen. Dat klopt in mijn geval wel, als ik s'nachts stilletjes op het voeteneind van het bed klim. Maar daar wordt in veel andere landen, ook in Europa nog heel anders over gedacht. Neem de hond als een delicatesse op je bord. Weer ergens anders in Azie. Echt waar. Ga naar de tentoonstelling Dier of Ding op Kasteel Groeneveld hier in de buurt. Maar ik denk dat ze daar alleen dingen laten zien waar je het wel mee eens bent. Misschien toch wel goed om weer eens bij jezelf te rade te gaan. Niet iedereen is altijd even blij met z'n viervoeter. Neem nou die Bolle. M'n baas. Als hij wist dat ik die foto met mijn grote poten en scherpe nagels van zij iPad heb afgeklikt, slaat'ie me dood. Heeft'ie me voor gewaarschuwd. Als ik ooit met m'n grote harde poten....... Heb nog even gekeken, maar niets te zien. Geen putje. Ook ik kan met die scherpe nagels heel zachtjes een tikje geven. Maar dat gelooft hij helemaal niet. Afblijven ja! Harmanna en ik vragen ons wel eens af wie of wat er belangrijker is in huis. Nou, een vraag stellen is hem beantwoorden, heeft die Bolle mij geleerd. Dat ding dus........ Maar lente is het wel. Lekker.

donderdag, maart 15, 2012

WATJES of gewoon GELOOF

Heb ik al een paar keer tegen kunnen houden. Krijg daar een ongemakkelijk gevoel bij. Compassion, kun je vertalen als barmhartigheid. Medelijden zelfs, maar dat bedoelen ze niet. Nee, daar hebben wij honden niet zoveel last van. Vond toch een verhaal over een slechte hond die ineens een goeie hond bleek te zijn. Wel heel toevallig. Die hond moet IK nog tegenkomen. Klinkt als een ouderwetse bekering in wat voor geloof dan ook. De kriebels als ik het lees. Nee, die Bolle is geen watje en over de meeste dingen denken we echt hetzelfde. Maar hij had al paar keer een meeltje naar me gestuurd met links naar deze Charter for Compassion. Leuk blogje, stond daarbij, Nou helemaal geen leuk blogje, vond ik. In ieder geval niet voor een zichzelf respecterende hond die met alle vier z'n poten op de grond staat. (Toegegeven, soms een beetje wiebelig, want heb nog regelmatig last van die gebroken teen. Vooral als ik heftig heb gegraven. Krijg ik van Harmanna een pilletje voor. Valt niet op naast de apotheek van die Bolle.) Terug naar de barmhartigheid. New Age voor ouwe mannen. Zoiets. Las die Bolle hoofdschuddend. (Ojee, dan komt er een lesje aan. Wedden?) Met dat 4 poten op de grond realisme heb je meestal gelijk. Goeie manier van kijken. Maar wij 2 beners gaan een stap verder. (Metafoor? Lekker woord.) Wij willen als dat nodig is wat jij ziet ook proberen te veranderen in wat beters. Ja, dat klopt, is me in de afgelopen 8 jaar al vaak opgevallen. En het liefst allemaal tegelijk in wat anders. Chaos, wat zeg ik, puinhopen, van tot moord en doodslag aan toe. Nou dat beetje barmhartigheid van Karen de ex non (is net zo oud als die Bolle) maakt het er allemaal echt niet beter op. Trouwens wij hadden onze eigen tante non en om nou te zeggen compassie......... Die Bolle bleef mij met een vriendelijke blik aankijken. Alsof hij compassie zat te oefenen. Maar achter die ogen stond een rotschop klaar. Doet'ie niet echt hoor, maar komt wel even voorbij. Kijk Yka, hij ging gewoon verder. Als we nou allemaal proberen....... Demonstratief ging ik liggen. Haalde alle 4 m'n poten van de grond. De oogjes van die Bolle werden wat kleiner. De schop werd vervangen door een drieletterwoord met 'hond' er achter. Jaha, ik lees die Bolle als een open boek. Nog even en dan is barmhartigheid ver te zoeken, in de wijde omgeving mag ik wel zeggen. Hou toch op.  Nog even en het gaat toch weer gewoon over God en het is weer een religie. En net als bij religies, het zou mooi zijn als het waar was. En als maar genoeg mensen het geloven is het al bijna waar. Maar ze moeten er ook naar leven. Zeggen al die Goden zelf. En daar Bolle, daar wringt de schoen. Als het om heel veel mensen gaat, gaat het ineens ook over heel veel geld en dan komen hebzucht en eigenbelang al heel snel bovendrijven. Maar laten we er over ophouden. Jij je zin, ik speel de missionaris/zendeling, want van alle gezindten, en plak hier de link naar het Mission Statement en alles wat er bij hoort van de Charter for Compassion. En dan lullen WIJ er nooit meer over. Deal? (Kan ik wel een beetje hooghartig doen, maar herinner me nu 2 dagen geleden. Mijn vriendje Coen, de Labrador, droeg ineens een muilkorf. Vreet teveel poep. Dat vonden zijn broertje Klaas en ik zo lullig voor hem, dat we uit allemacht hebben geprobeerd die muilkorf af te krijgen....... Lukte niet, maar lijkt toch wel een beetje op compasssie. Toch? Moet ik nou ook lid worden? Nog even en het wordt een hondenclub. Zeggen alle katteneigenaren weer op. Nee, goed komt het nooit.)

dinsdag, maart 13, 2012

CULTUUR NOG SPIJKERSCHRIFT

Vandaag gedicht. Die Bolle staat onder de douche, moet de grote wereld in, dus ik had even tijd om te lezen. Het gedicht van LaurensJanszoon is vandaag van Delphine Lecompte. Prachtig. Kwam helemaal bij me binnen. Die Bolle is er ook gek op. Heeft al 2 dichtbundels van haar. Dit is nieuw, Blinde Gedichten. Wil je meer over haar weten? Lees het interview: Ik voel me verwant met Roodkapje. Hier klikken en dan dowload het interview kiezen. Maar eerst het gedicht.

Cultuur noch spijkerschrift onder de ijskast

 Ik wacht nog altijd
Hij haat mijn verwachtingen
Op zijn keukenvloer bijt een tamme muis
Op een poppenhuisschommelstoel
Ik kan het niet laten
Ik jaag de muis weg en zit op de stoel
Tot hij breekt
Nu is de muis opnieuw schuw.

Ze komen onze papieren ophalen
Ik haat zijn praatjes met de werkmannen
Over excentrieke vijgenverkopers en losbandige schilderessen,
Over verlieslatende honingbedrijven en kreunende stapelbedden
De maaltijd is een eenzaam gevecht
Hij verschuift zijn bonen van west naar oost
Om 14 uur is mijn bord leeg
Mijn longen opgelucht, obstakelvrij.

De muis is teruggekeerd
Om wraak te nemen kan het niet zijn
Zo kleingeestig is een knaagdier nooit geweest
Hij zoekt een leiding om door te knagen
Een achtergebleven poppetje om droog te schurken.
 Ik wacht op zijn verwensingen
Nadat hij de bokaal heeft laten vallen
De spijkers rollen onder de ijskast vooral
Zijn verwensingen viseren de muis en de gladde bokaal
We versleuren de ijskast
Tussen de codeloze spijkerchaos vinden we
Irrelevante dreigementen en blauwige culturen
We worden er niet moedeloos van.


 Delphine Lecompte (1978)
uit: Blinde gedichten (2012)


maandag, maart 05, 2012

ONE MAN AND HIS DOG

Dat was even schrikken. Die Bolle lag uitgeteld op bed en ik zie ineens op BBC 4 het programma ONE MAN AND HIS DOG. Jeweetwel, wedstrijden schapenhoeden in het Engelse rivierengebied. Je moet er van houden, maar die Bolle en ik lusten er wel pap van. Meteen op de opnameknop gedrukt. Zou de hele serie weer terugkomen? Jammer maar helaas. Alleen de eindronde met de champions. En volgend jaar pas weer.Nee, schiet niet op, vind ik ook. Op zoek gegaan naar YT video's om te laten zien, maar de BBC heeft al z'n eigen mooie opnamen verwijderd. Nee, schiet ook niet op. Wel een aankondiging van een paar jaar geleden gevonden. Geeft de sfeer goed weer, dus staat hierboven, maar is natuurlijk onzin. Wie thuis digitale kanalen en BBC 4 heeft moet opletten. Volgend jaar, misschien eerder. Want in de UK zijn ook waanzinnig veel fans. Als die Bolle dalijk weer een beetje bij de wereld is, toch weer een uurtje genieten. Hieronder nog een junior herder. Ziet er ook leuk uit. Komt'ie:

vrijdag, maart 02, 2012

Speeltuin voor Elanden

Wandelen met je baas en je vriendjes op de hei, prachtig. Rennen, vliegen, matten, spelen. Maar op straat aan de lijn. Verkeer is onberekenbaar en gevaarlijk voor een hond (zegt die Bolle) en sommige mensen zijn bang van honden. Er kan dus van alles fout gaan. Riem om. Mooi, goed geregeld. Nou, kijk dan maar naar de video hierboven. De hele familie Eland op stap in de straten van het stadscentrum. En niet aan de lijn, ben je besodemieterd, gewoon helemaal vrij, met die grote hoorns direct bij de hand. Want kom niet te dichtbij. En als die 300 kilo boos op je afkomt wil je wel wegwezen. En ja, dat sappige zachte gras op de golfbaan........ Als je de baan opengraaft met je gewei doen ze niks en spelen die golvers gewoon verder. Dat is pas tolerantie. Hier naast me ligt ook zo'n groot gewei, want die Bolle is uitgebreid in Scandinavië geweest. Grote wandelingen, ook in Lapland. (Toennie nog wat jonger was dus.) Daar heeft'ie zo'n gewei gevonden en mee naar huis genomen. Zwaar en als dat op je afkomt wil je wel wegwezen. Sierlijke mooie beesten ook. Nou ja, middagje shoppen en snacken in het centrum. Met de hele familie. Lekker. Maar houd wel je hond bij je. (Via Anjo B. ja.)

donderdag, maart 01, 2012

Jan van der Noot -- Naar de apocalupsis

Alles gaat goed hier en die Bolle zit te zweten in zijn oncosportschool. Dus even rustig de tijd voor een heel erg oud en erg ondeugend gedichtje. Loopt heel Christelijk goed af!

Naar de apocalupsis (II) Op een roodverwig dier, hebbende zeven hooien,
Ende tien hoornen ook vol lasterlijke namen, Zag ik zitten een wijf, stout zonder zich te schamen,
Met peerlen, purper, goud versierd om heur verfrooien: Zij hadde in heur hand eenen beker van gouwe,
Vol grouwels ende onreins van heurder hoererije: En op heur voorhoofd stond de naam sekreet onblije
Der grooter Babilon. Ik zag dronken dees vrouwe

 Van der heiligen bloed, Jezus’ goede getuigen. Eenen Engel zeer sterk hoorde ik met luider stemmen
Roepen; “Gevallen is Babylon”, was zijn hemmen. Uit den hemel hoorde ik een ander stemme buigen, Zeggende: “Gaat uit heur op, dat gij heurder plagen Niet deelachtig en wordt, mijn volk, mijn goed behagen”. 

Openb. 17 en 1

Jan van der Noot (1539-1595?)

 (Hooien zijn hoeden. Heb ik even opgezocht. De rest moeten jullie zelf maar bedenken. Yka.)

vrijdag, februari 24, 2012

TOE MAAR 6 TEEFJES 4 REUTJES

Ze wisten het al. Heb je in mijn vorige blogje met de Echo plaatjes al gelezen. Het zouden er heel veel worden. Maar ja, 10 is wel heel erg onztettend veel. Ze hebben besloten om ze via een keizersnee te halen. Heel verstandig. Daar heeft een vriendin van Carin een leuke video van gemaakt. Nou heb ik van die sacherijnige heidevriendjes die hem wel weer te lang zullen vinden. Onzin. Gewoon kijken.
Die Bolle, mijn baas, heeft ook een keer de geboorte van Bouvier pups gefilmd. Ik kan der geen genoeg van krijgen. 10 pups. Daar zal Carin der handen nog vol aan krijgen. Nee nu niet, nu liggen ze allemaal close bij hun mamma. Nee, als ze de wereld gaan verkennen. Met z´n tienen. Dat wordt keten!

donderdag, februari 16, 2012

KOFFIEMELKKUNST EN MORFEN MET KUNSTMEISJES

Gaat nu even snel ja. Heb de tijd aan de computer voor mezelf. Ze zijn die Bolle (m'n baas) aan het afknijpen in het revalidatiecentrum van dat oude, mooie sanatoriun Zonnestraal. Ja heus de moeite waard om eens een dagje te gaan kijken en rond te wandelen. Kan ook met een gids, zie link. Maar niet die Bolle, die zit nou heftig zwetend in allemaal martelapparatuur dat ze hier revalidatie noemen. Ergens anders heet dat een fitnesscentrum en een paar honderd jaar geleden zouden ze daar stinkend jaloers op zijn geweest. Afschrikwekkender dan  de donkerste kerkers onder het kasteel. Hoewel, die druppende drup blijft boven aan de top 10 staan. Die Bolle is trouwens heel makkelijk te martelen, je pakt 'm gewoon z'n iPad af en hij is helemaal de weg kwijt en totaal verloren in dit leven. Wat? Nee, ik niet. Dat durf ik niet. Daar is uitgescholden worden voor k..hond een warme liefkozing bij vergeleken. Waar was ik nou? O ja, computertijd te over. Veel video'sop You Tube gekeken. Altijd leuk. Kan die Bolle nou ook op z'n eigen TV. Heeft wat foute uitdrukkingen die niet in de Dikke Van D staan gekost, maar het werkt. Heb ik nu ook uitgeprobeerd. Gaat gauw fout, hij heeft een zwaardere router nodig denk ik. Nee, komt'ie zelf nog wel achter. Waarom sturen jullie mij nou alsmaar dat grote foute bos in? Ik sta te dichtbij en je weet maar nooit hoe het valt. Welnee, die Bolle is helemaal niet driftig. Daarbij ben ik hem aan het masseren. Hij heeft nog een iPad over. Z'n iPad 1. Helemaal gewist en brandschoon. Die wil ik. Maar zoiets gaat in stapjes. Gooide Caya laatst bijna roet in het eten. Een jaar oud en waanzinnig veel gebruikt, zei ze, kan nooit duur zijn. Maar toen Harmanna een prijsje noemde ging niemand daar verder op in. Opgelucht weer ingeademd. Ook een boef heeft z'n grenzen. Wat? Nee, die Bolle gaat nooit over prijzen. Weet Caya ook. Wordt veel te duur zegt Harmanna. Dat zijn de momenten dat we elkaar begrijpen. Maar voor die iPad 1 moet ik toch echt die Bolle......... waar heb ik het over. Terug naar YT. Leuke video gevonden met allemaal close ups's van de mooist geschilderde meiden uit de kunstgeschiedenis. Van heel oud en romantisch tot krakend modern. Allemaal gemorfd. Dat wil zeggen dat het ene gezicht in vloeiende bewegingen met het gebruikmaken van de oude en nieuwe karakteristieken, overgaat in het andere gezicht. Komt uit elkaar voort zegt maar. Kijk naar de video hierboven, dan zie je het vanzelf. Heb ik er nog een. Gaat over 'Koffiemelkkunst.' Nou kunst is overdreven, maar heel leuk, vooral als je een melige bui hebt. Wat? Wie ik? Helemaal niet, hoe kom je er bij! En watr je zegt dat ben jezelf, met je kop onder lijn 11 en zuur tegen de muur. Kijken.

woensdag, februari 15, 2012

HOOP, HUMOR OOK

Ja, riep die Bolle. Ik meteen kijken. Hij zat op Facebook en zag deze foto. Precies, hij knikte instemmend. Niks zielig kankerkindje. Hoop, dat zie je in deze foto. Zo wil ik er volgende jaar uitzien. Met strik. Hoop en humor, voegt die Bolle er aan toe. Zo doe je een groot probleem. Word ik toch wel even stil van. Wat? Nee wijsneus, dat gebeurd inderdaad niet vaak. Die Bolle en ik zijn maar even een stukje gaan wandelen. Het regende.

maandag, februari 13, 2012

BABY DOG

Nee, dat slaat niet op mij en ik ben ook geen watje geworden. Veel kritiek de laatste tijd van heidevriendjes dat ik te zoetsappig word. Ze hebben al een paar keer 'tear jerker' naar me geroepen. Nou, neem van mij aan, dat ligt niet aan mij. Die Bolle ja. M'n baas. Heeft'ie noooooit gedaan, kijkt ineens naar foto's van babies. Ja, 1 baby speciaal. Is z'n achterneefie. Even tellen, van de dochter van z'n zuster. Nee dat was niet ook een Bolle. Keurig mooi en slank. Zijn zusje, Josephine, hebben jullie al gezien op een video. (Met mij in een heel belangrijke bijrol.)
Als hij net zo leuk en energiek wordt als z'n zuster, en dat ziet er wel naar uit, wens ik de ouders veel sterkte. Plak het plaatje er maar even bij. Weten jullie over wie ik het heb en doe ik die Bolle er ook een plezier mee. Maar daar ging het niet over. Dat was tenminste niet de bedoeling. Die Bolle zit hele dagen te schrijven, dwars tegen alle chemo's in. Fanatiek is een understatement. En ik weet dat hij dan weer de gebruikelijke fouten gaat maken. Meteen aan het definitieve scenario begonnen. Niet alles even op een rijtje zetten, gebeurtenissen per scene verdelen, er passende lokaties bij bedenken, de plotontwikkelingen aangeven, karakters afwegen ..... kortom structuren. Hij niet. Hij doet't wel even zomaar. Sommige mensen leren het nooit. En hij weet het wel. Absoluut. Hij heeft mij zelfs blogjes leren schrijven aan de hand van een spiekbriefje, waar de hoofdpunten al in stonden. Kende je het begin, het midden en het eind, zei hij. Hij dus niet. Desastreus. (Heb ik even opgezocht. Mooi woord. Als ik het denk word ik er heel deftig van. Zullen mensen nooit van boeven als ik zeggen: Deeeesasssssstreusssssss. Kuthond zul je bedoelen..... hahahahahaha. Zo'n woord mag ik helemaal niet gebruiken van die Bolle, maar als schrijver moet je wel eens met de waarheid op de proppen komen. Trouwens Harmanna, best keurig, heeft dat laatst nog tegen me geroepen. En ze meende het echt.) Maar goed, wat moet ik nou? Kan toch moeilijk m'n baas gaan vertellen hoe hij moet schrijven en 'structureren'. (Toch niet zo'n lekker woord als desastreus.) Ga ik kijken op een Nederlandse schrijverssite en ontdek daar: De acht basisregels voor een bestseller plot. Schitterend. Helemaal goed. Zoals ik het zie 8 gouwe regels. Hoef ik bij die Bolle niet mee aan te komen. Trekt hij  4 of  5 'Hoeschrijfjefilmscenarioboeken' uit de kast, waar hele reeksen van dit soort lijstje uitvallen. Zo is hij allergisch voor lijstjes geworden. (Allergisch, ook een mooi woord dat je als boef van tijd tot tijd goed kan laten vallen.)
Maar dacht ik, het is wel een goede hint naar de kaartenbak die hij heeft overgeslagen. Om niet te zeggen weggegooid. Maar de beste schrijvers doen het zo. Zag laatst een tv portret van een scribent (nee, dat verzin ik niet zelf) die hele muren van z'n werkkamer volschreef om zo overzicht te houden. Doen? Ja. En misschien ook op het juiste moment. Als het een beetje meezit is die Bolle zo langzamerhand een beetje, of misschien wel heel stevig vastgelopen, en dan komt deze site toch nog even binnen. Ga ik gewoon door met de schrijverij waar ik mee bezig ben. Dat zien jullie nog wel. (Volgende keer.) En voor wie van jullie een bestseller wil gaan schrijven, kun je echt rijk mee worden, is dit de link. Maar pas op, schrijven is verslavend en er is geen garantie voor succes. En voor alle schrijvers: roken is dodelijk!

donderdag, februari 02, 2012

MOET NIET GEKKER WORDEN !!!

Daar heb ik geen tekst bij. Video naar die Bolle (m'n baas) gestuurd. Die ging uit z'n dak. Kijk zelf maar. Je gelooft je eigen ogen niet. De iPad al jaren voorbij. iPad, wat is dat? Maken we dat nog mee, vraag je je af. Daarom mezelf op de toekomst voorbereid. Zag een agressieve kat met Starwars tiepe. (Op foto hieronder klikken om te vergroten.) Kan ik ook, dacht ik. Eigenlijk lijk ik al op Dart Vader. Boevenkop..... Nog wel even oefenen ben ik bang.

dinsdag, januari 31, 2012

ZWERHONDEN

Komen die Bolle en ik thuis van een wandeling, is er een hele leuke jonge vrouw bij Harmanna op de koffie. Had bijna leuke meid geschreven, maar dat is misschien wat te familiair. Mooi woord wel. Midden dertig is ook meer vrouw dan meid. Of niet? Doeterniet toe. Het was duidelijk heel gezellig tot ik binnenkwam. Ze sprong verschrikt op en verschool zich met de koffiekop nog in haar hand achter haar stoel. Stotterde, ik ben doodsbang voor honden! Dat was duidelijk, maar ik loop rustig naar haar toe om even te neuzen en haar gerust te stellen. Deden Harmanna en die Bolle ook, maar het hielp niet. Ze rende naar een andere stoel om zich achter te verschuilen en als ik in de buurt kwam rende ze weer weg. Doen we anders, riep die Bolle. Schoof de tuindeur open en gaf mij een klap op m'n kont. Naar de tuin. Normaal had ik daar al gestaan, maar nu vond ik binnen leuker. Maar die klap, niet hard maar heel nadrukkelijk, liet geen ruimte. En de deur ging achter mij dicht. Zij weer zitten. Zag die Bolle koffie inschenken en zij zat uitgebreid te praten en te gebaren. Ik begreep er niets van. Echt een leuke meid om te zien en toch als de dood voor mij. Ja, ik ben natuurlijk een grote gevaarlijke bouvier, maar als ik wil kan ik een ongelooflijk watje zijn. Zegt die Bolle. En als die Bolle ´t zegt is ´t waar! Toen ze weg was heeft die Bolle haar verhaal aan mij verteld. Ze is geboren in Bosnië op het platteland. Ze hadden zelf een hond, maar honden wonen daar niet binnen. Gewoon ergens in een hok buiten. Toen ze vijftien jaar was brak die afschuwelijke oorlog uit en werd hun huis en de huizen om hun heen platgeschoten of gebombardeerd. De hele familie en omwonenden op de vlucht. We kennen die beelden wel van de TV. Afschuwelijk. Wat een ellende. Na een paar jaar kwamen ze weer terug en konden hun huis niet meer terugvinden. Helemaal weg. Maar toen gebeurde het. Al die honden zijn na de vlucht van de bewoners verwilderd en zijn groepen gaan vormen die met elkaar op leven en dood vochten. Dat ging om voedsel en voortbestaan. Overleven dus. Toen er ineens weer mensen kwamen rende de uitgehongerde roedel recht op ze af en daar stond dat jonge meisje. Er is niets gebeurd, maar zo´n uitgehongerde troep die recht op jou afrent is een traumatische gebeurtenis die je niet meer vergeet. Onze dierenarts kan dan wel een mooie folder sturen dat honden en katten de onvoorwaardelijke liefde zijn, hier zie je dat net als bij mensen de sterkste probeert te overleven. (Die Bolle had ook een meeltje teruggestuurd met een foto van mij, nooit een narrige hond gezien? Verder prima club hoor.)  Even het verhaal afmaken. Ik lijk die Bolle wel met z´n zijwegen. De hele familie is naar Europa gevlucht en in Berlijn terecht gekomen. Leuke stad riep ze. Absoluut, zei die Bolle. (Berlin Biennale staat alweer gepland.) Maar daar moesten ze na een paar jaar weg en zijn via via via naar Amsterdam gegaan. En toen door familie in Hilversum Noord hier om de hoek terechtgekomen. Heeft nu 2 kinderen Ze willen eigenlijk wel terug, maar beter dan hier kunnen haar kinderen, die vloeiend Nederlands spreken, het niet krijgen. Onderwijs als belangrijkste punt. Dus voorlopig alleen op vakantie terug. En met die honden valt het nu wel mee, maar voor haar blijft het een trauma. Moet ze een keer meegaan naar de hei. Riep ik. Zoveel aardige honden, is ze er meteen overheen. Die Bolle keek me hoofdschuddend aan. Laat maar zei ik en ging ik filmpjes van zwerfhonden in Bosnië zoeken voor dit blogje. En toen ben ik me rotgeschrokken. Wat een ellende, zelfs wat zij al normaal vinden. Jullie willen niet weten wat voor beelden van aangeschoten en zieke honden ik heb gezien. Daar heb ik ook al bijna een trauma van gekregen. Nee, ik laat ze ook niet zien. Alleen de foto hierboven, die gaat wel, maar ook zij hebben geen prettig leven. Wat leven wij hier toch in een paradijs. Als je dat maar weet, bromt die Bolle. Maar laat dat filmpje over zwerfhonden op deze wereld toch maar even zien. En maak dan meteen even reclame voor de club die zich daarvoor inzet. WSPA, World Society for the Protection of Animals. Ken ze niet, maar ziet er betrouwbaar uit. Goed Baas. Doe ik baas. Jaha, door deze video weet ik weer helemaal waar mijn belangen liggen............

woensdag, januari 25, 2012

ECHOPUPS

We kennen die echofoto's allemaal. Niet te vermijden zelfs. Trotse moeders en vaders trekken die ze net zo snel als grootouders afbeeldingen van hun kleinkinderen. Kijk toch eens..... o wat schattig. Je moet er wel oog voor hebben, roept die Bolle dan. Nou hebben die Bolle en Harmanna al heel snel beslist dat ik het zonder pups zou moeten doen. En ja, dat was voor hun een goeie beslissing. Maar ik word nog steeds zenuwachtig als ik op de hei die hele jonge hondjes ruik. Begint er diep in mij toch een klokje te rinkelen. Niet heel erg nee, maar het zit er wel. En herkenbaar. Zelfs die Bolle heeft gezegd dat ik wel een goeie moeder zou zijn geweest. Springt mijn hart toch helemaal open als ik de echovideo van Mortisha zie. Van Carin Gouma ja. (Fremerybouviers.) Alle pups, vier weken voor de geboorte. Was even slikken ja, maar wel al vier keer gekeken. Kan er geen genoeg van krijgen en kan niet wachten tot ze voor de webcam liggen. Zet'm op Mortisha. Ziet er prachtig uit.

maandag, januari 09, 2012

NIEUW JAAR

Deze foto van Thomas Schlijper verteld helemaal mijn hele verhaal voor het nieuwe jaar. Een melancholieke American Bull Terrier achter een raam in de Pijp. Wel gezellig in de kroeg, zoals ik vaak met die Bolle (m’n baas). Beetje boeken of kranten lezen op z’n iPad, kopje koffie erbij, koekje dus, wijntje wat later, lekker stukje kaas of 3, maar ook verlangend naar buiten kijken. Wanneer nou weer eens die hele grote wandeling? Want dat is er de laatste tijd met die Bolle wel erg bij ingeschoten. Kan hij niks aan doen hoor en ik kom niks te kort, doe met Harmanna (en Coen en Klaas) ook mooie wandelingen, maar niet dat hele lange sjouw- en klauterwerk. En ik moet natuurlijk niet echt zeuren, word ook een jaartje ouder, maar toch…… zo oud nog niet. Over ouder worden geschreven. Die Bolle is vandaag jarig. Dus dubbel Nieuwjaar. Meestal vindt ’ie dat maar niks, maar vandaag is ’ie helemaal blij. Vrolijke stemming zelfs. Heeft ’ie vaak last van, maar vandaag valt het erg op. Vroeg op. Thee voor Harmanna en koffie voor hemzelf. Felicitaties op Facebook lezen. Meelde aan z’n zus dat hij het gevoel had z’n moeder te moeten bellen. Z’n zus meelde terug dat ze hun moeder hierboven ‘lang zal die leven’ had horen zingen. Van een ‘lang leven had z’n moeder inderdaad veel verstand. Is 95 geworden. Maar hij riep vanochtend heel bescheiden bij de koffie en taart, op naar 69. Maar sprak dat wel uit op z’n Frans. Geen idee waarom, maar Harmanna moest heel hard lachen. Beetje te hard vond ik eigenlijk. Nou, beetje melancholiek nog steeds, maar het kan vandaag zo wel een dolle boel worden met die bolle Soixante Neuf. (Even opgezocht op Wikipedia. Nou moet er niet aan denken. Een vreemde kerel aan m’n kont. Die blaf ik altijd weg. Nouja, de ene keer wat harder dan de andere. En ze vergeten volgens mij, nu allebei 68, dat ze daar te oud voor worden!) (Het standaard antwoord van die Bolle op dit soort opmerkingen is tegenwoordig: Blame the Chemo…….)