donderdag, juni 19, 2008

Daar is'ie dan..........

Eindelijk....... de veelbesproken DVD. Caya's Home Bouviers. Nee, geen flauwe grappen vandaag. Die hebben we al genoeg gemaakt. Met eindelijk bedoel ik dat het nu eindelijk helemaal af is. Was nog best even hard werken om alles tot in de puntjes af te krijgen voor het Wereldkampioenschap in Heteren. 13 Films, alles bijelkaar opgeteld, 3 uur en bijna 15 minuten zuivere speeltijd. Korte films, documentaires eigenlijk, zoals de bouvier als blindengeleidehond (met Serge Gaus) en de bouvier als reddingshond (met Karin en Anouk), als veedrijver en natuurlijk als acteurs. Allemaal bouviers. Hoe borstel en kam je een bouvier in de dagelijkse verzorging en hoe knip je hem tot top showhond (met Carin Gouna) (Maandag ben ik aan de beurt, nee geen poedellook als ze dat maar uit haar hoofd laat.) Maar het vlaggenschip van deze DVD is The Puppy Story. Verdeeld in twee films van ruim een half uur. Van pup tot wereldkampioen. En onderweg komen we alles tegen waar je als jonge hond in je moderne opvoeding mee te maken krijgt. Puppytraining, het puppy examen, gehoorzaamheidstraining voor gevorderden (Herrie's Hondenclub), VZH en de IPO's. En allemaal baasjes en honden die daar vrijwillig aan hebben meegewerkt. We gaan kijken bij verschillende clubwedstrijden zoals in Heteren, de BD Groningen (Coen Semler Trofee) en BD Spijkenisse. Hondensport ten poten uit. En er is ook een grote reportage van de Weltmeisterschaften vorig jaar in Bad Salzuflen. Ja klopt, met Chewbakka en Caya op het podium. Maar we zien ook Cindy en Bikkel die hun eerste IPO doen in de clubwedstrijd van de BD Hilversum. De club waar Caya ook lid van is. Daar hebben we dan ook de overhandiging van de eerste DVD gedaan. (Zie foto boven, op klikken om te vergroten.) Even een plechtig moment dat niet onopgemerkt voorbij mag gaan. Kijk hoe stralend Caya en die Bolle er bij staan. Twee Bolle koppen met allebei een absoluut vierkant karakter, die drie jaar met veel plezier en succes hebben samengewerkt. Heel trots op hun DVD. Hee jongens, gefeliciteerd. Goos en Harmanna ook, want die hebben hun deel bijgedragen. En ik natuurlijk, als pup en als You Tube acteur. Maar afzien was meer de laatste maanden. Al die andere boeven gingen allemaal voor. Harmanna staat er boven niet op nee, die moest foto's maken. Die ballon? O die ging toevallig op hetzelfde moment ook de lucht in. Behouden vaart.........

maandag, juni 16, 2008

Erfgenaam van een lege hemel.


Kees Fens is dood. Hij was literatuurcriticus en essayist. Is 79 jaar geworden. Heeft in het leven van die Bolle (m'n baas) een grote rol gespeeld. Vooral als essayist. Zo zou ik willen filmen, willen kunnen filmen, heeft die Bolle vaak gezegd. Tijdje geleden heb ik hem in een video op mijn blog gezet om een gedicht uit de nieuwe bundel van Remco Campert te bespreken. Op de Overtoom. Hij schreef voor het dagblad de Tijd en de Nieuwe Linie waar ook de vader van die Bolle voor heeft geschreven, maar de Volkskrant gaf hem de grote kans als literatuurcriticus. Toen hij stopte als criticus begon hij met z´n essays. Ieder maandagochtend. Je keek er naar uit, zegt die Bolle. Stukje uit een van z'n laatste interviews: ‘Mijn uitvaart heb ik al geregeld. Die stel ik me vooral sober voor. Een gregoriaanse mis in de Krijtberg. De jezuïetenkerk. Geen preek. Niets over mij, niets persoonlijks. Ik lig niet in die kist in die kerk omdat ik zo veel stukjes heb geschreven. Dat doet niet ter zake. Ik lig daar, omdat ik bij de kerk wil horen. Die kerk hoort onverbrekelijk bij mij, al is er een periode van twintig jaar geweest dat ik niet meer naar de mis ben gegaan.’ (In de Krijtberg is die Bolle gedoopt.) Maar blijkt al uit het interview, het gaat nooit om hemzelf. Ook niet in het tijdschrift Merlyn. Daar schreef hij samen met anderen onder andere over de 'close reading' van poezie. Daar blijven de persoonlijkheid van de dichter en de criticus helemaal buiten beeld. Daarom hierboven een gevisualiseerde column, door hemzelf gesproken. Het Licht. Gaat over indruwekkende Hollandse luchten. Ga er even rustig voor zitten. Is het waard. Snel luisteren gaat niet. Of begin er niet aan. Wil je meer weten of lezen, kun je vinden op het literatuurplein.Vanavond zou hij in het Holland Festival een lezing houden en zou de premiere zijn van de film die Hans Keller over hem heeft gemaakt. Kees Fens, erfgenaam van een lege hemel. Heeft niet zo mogen zijn. De avond gaat wel door met de premiere van de film en nog een paar sprekers. Muziekgebouw aan het IJ. Die Bolle zit daar ook.

zondag, juni 15, 2008

ONWEER

Wordt die Bolle soms helemaal gek van mij. Neem vanmiddag. Mooie zondag, beetje bewolkt Niets aan de hand, geen knallen, geen vuurwerk, geen onweer. Alleen die alsmaar rondrijdende k..brommers. Ziet'ie mij ineens de trap oplopen naar z'n werkkamer. Hij dacht nog, ze gaat een blogje schrijven, maar toen hij boven kwam kijken lag ik te hijgen voor de boekenkast. Mijn vluchtplek voor hoop en troost in bange uren. Hij hief z'n armen hulpeloos omhoog. Ben je nou ook al bang als er niks gebeurt? Maar ja, ik heb het echt gehoord. Onweer. Behoorlijk zelfs. Niet hierboven maar wel in de buurt. Narrig liep hij weer naar beneden. Ik voelde me knap lullig. Die angst gaat steeds meer tussen ons instaan. En nou is hij erg druk met een nieuwe klus die eigenlijk al te laat is en dat maakt het er ook niet beter op. Hee dacht ik ineens, wacht even en ben achter de computer gaan zitten. De buienradar laat ook vaak zien waar het heeft geonweerd. En verdomd, daar gaan de bliksems. Die plusjes in het rood. Half uurtje geleden nauurlijk, dus het is alweer voorbij. Daarom dit blogje helemaal alleen voor die Bolle. Lieve Bolle, kijk op de radarfoto hierboven. (Op klikken om te vergroten, maar dat weetiewel.) Het vierkantje is Hilversum en rechtsonder, jij hebt er niets van gehoord, het onweer met veel bliksems dat voorbij is getrokken. Zie je nou wel. Echt heus ik ben wel een echte kwaaie bouvier met karakter, maar niet altijd hetzelfde karakter. We hebben al van alles geprobeerd. Maar het lukt niet en het wordt steeds erger. Ik wil soms helemaal niet meer mee naar huis, want daar onweert het altijd. Dat is niet alleen lullig, dat is een ramp. Maar daar moeten we mee zien te leven. Jij en ik. Asjeblieft. Moet lukken. Doen we samen, he Bolle?