woensdag, juni 27, 2007

Stapelgedichten

Prachtig, om niet te zeggen geniaal. Boeken zo stapelen dat de titels een gedicht maken. Op deze site. Liet die Bolle, m'n baas, me zien. Maar dat begrijp jij natuurlijk niet riep'ie schamper. O nee?! Ik naar de boekenkast. Was moeilijker dan ik dacht. Aardig, leuk, tsjaaaa...... en toen, hebbes. Gestapeld en foto van gemaakt. Dat zal die Bolle leren.

dinsdag, juni 26, 2007

Rondje Hilversum

Hij had het al beloofd toen ik nog maar een half jaar was. Als jij later groot bent doen we een rondje Hilversum. Gaan we om Hilversum heen lopen. Wist ik veel wat Hilversum was. De hei met een straat er achter. Dat was de hele wereld die ik kende. Maar met die Bolle samen dingen doen was altijd leuk. Goed idee dus. (Met Harmanna dingen doen is eigenlijk leuker, want die is minder streng. Of, zoals die Bolle zegt, jij bent meer aanspreekbaar.) Nou, je hebt de kaart al gezien (op klikken om te vergroten) en gedacht, dat hebben ze dus gelopen, maar die kaart is gelogen. Deel 1 (rood) en deel twee (groen) ja. Hebben we gelopen. Maar waar de blauwe lijn begint, dat is op de parkeerplaats van de Emmausgangers kerk in de Kerkelanden, daar zijn we de laatste keer gestopt. Dus die blauwe lijn, de laatste etappe zal ik maar zeggen, moeten we nog. De eerste stop was in Kievietsdal. Toen hadden we ruim drie uur gelopen. De bedoeling was om te rusten en te lunchen in de Bluk. Maar de Bluk is dicht op dinsdag en het was.... precies. Dus even wat water gedronken en doorgelopen. Bij het viaduct, drie kwartier verderop, staat een houten huis, een soort uitspanning. (Heel ouderwets woord, gaat over vroeger en paarden, maar een hond nu losmaken is ook uitspanning, toch?) Hahaha, ook dicht op dinsdag. Zouden ze dat hebben afgesproken? Maar toen werd het voor mij lastiger. Het was de eerste echt lange wandeling die ik maakte en drie uur bleek een grens te zijn. Dus niet het hele laatste deel van de route, maar rechtstreeks naar Kievitsdal. (Die Bolle vindt sportprestaties alleen leuk om naar te kijken.) En toen vond ik het echt welletjes. Maakte struikelstapjes. Hard lopen, vliegen rennen, een uur lang, top. Een wandeling van een uur of twee, lekker, maar drie uur is te lang. Die Bolle heeft daar geen last van. Dat noemen ze in sporttermen een stayer. Loopt niet hard, maar als je die aanzet looptíe door tot St. Juttemus als je hem vergeet uit te zetten. Nee, ik ben meer het sprinter-tiepje. Harmanna heeft ons daar opgehaald en de volgende dag weer afgezet. Maar die dag werd het bloedheet. Ook dat nog. Hoe verzint'ie het. Wordt vervolgd. Ja, ook die picnic........