Klopt ja. Tijd niets meer van mij gelezen. Waarom? Konnie schrijven. Ja, ik kan natuurlijk wel schrijven, maar konniet schrijven omdat ik wat aan me poot heb. ???? Gebroken. Ja, heel lullig. Liep met Harmanna al heel vroeg op de hei omdat die Bolle naar een bespreking moest en toen ik uitgepoept en gepiest was rende ik vrolijk weer naar haar toe. Maakte vlakbij haar een korte sliding en toen gebeurde het. Gebeurde wat? Ja, dat weet ik eigenlijk ook niet precies. Of ik nou over een heuveltje ben gestruikeld, of in een tak ben blijven hangen of in een kuiltje ben gestapt...... Harmanna en ik hoorden allebei ineens KRAK! We schrokken ons rot. Heeft ze m'n poot helemaal afgevoeld, want het was duidelijk helemaal mis, maar daar reageerde ik niet op. Toen is ze met me naar huis gelopen. Hinkepotend ja. Geen kik gegeven, grote sterke bouvier weetjewel, maar toen ik thuis kwam heb ik wel even staan janken. Harmanna die Bolle gebeld. Die had de auto. Die is in de vergadering opgestaan, heeft emergency geroepen (geen idee wat dat betekent) en meteen naar ons toe gereden. Harmanna de dierenarts geregeld, Röhmer ja, en wij meteen door. Foto's gemaakt en toen zagen we dat het een gebroken teen was met een heel vervelende breuk. Klik 2x op de röntgenfoto hierboven om te vergoten. De halve cirkelbreuk zie je boven de rooie lijn. PIJN!!!! Lang verhaal kort. Helemaal ingezwachteld door Röhmer van het dierengezondheidscentrum, die m'n goeie tenen als spalk gebruikte. Schoentje er om heen dat door de een of andere debiel 'Walker' is genoemd. Dat was even schrikken. Hinkepotend terug naar de auto en naar huis. Ging de eerste week heel goed. Als we vriendjes tegenkwamen, trok in m'n poot omhoog voor hun neus en riep: poot. Dan roken ze er aan en keken heel verschrikt. Poot, achhhhh... en ik was al zover dat ik aan blogjesschrijven dacht. Toen kwam de regen. Noodweer. Nederland liep onder en ik ook.Alle gewone plassen waren twee keer zo hoog en toen ik daar doorheen liep, rustig, mocht net weer even los, liep al het water in mijn schoen. Zat er aan de achterkant een spleet. Alle verband zeiknat. Begon te stinken en ineens had ik ontzettende pijn. Ja goed, weer lang verhaal kort. Röhmer zei dat het logisch was. Dat natte verband dat niet meer droog werd, gaat krimpen. Tel uit je winst. Alles wordt samengeknepen. Nieuw verband, nieuwe pijnstillers, nieuw schoentje (Imelyka Marcos ja) en het leed was geleden. Heb nu even een tukkie en gedaan en ben weer helemaal bij. Nog twee weken te gaan. Wordt vervolgd.
dinsdag, augustus 31, 2010
ZIELEPOOT
Klopt ja. Tijd niets meer van mij gelezen. Waarom? Konnie schrijven. Ja, ik kan natuurlijk wel schrijven, maar konniet schrijven omdat ik wat aan me poot heb. ???? Gebroken. Ja, heel lullig. Liep met Harmanna al heel vroeg op de hei omdat die Bolle naar een bespreking moest en toen ik uitgepoept en gepiest was rende ik vrolijk weer naar haar toe. Maakte vlakbij haar een korte sliding en toen gebeurde het. Gebeurde wat? Ja, dat weet ik eigenlijk ook niet precies. Of ik nou over een heuveltje ben gestruikeld, of in een tak ben blijven hangen of in een kuiltje ben gestapt...... Harmanna en ik hoorden allebei ineens KRAK! We schrokken ons rot. Heeft ze m'n poot helemaal afgevoeld, want het was duidelijk helemaal mis, maar daar reageerde ik niet op. Toen is ze met me naar huis gelopen. Hinkepotend ja. Geen kik gegeven, grote sterke bouvier weetjewel, maar toen ik thuis kwam heb ik wel even staan janken. Harmanna die Bolle gebeld. Die had de auto. Die is in de vergadering opgestaan, heeft emergency geroepen (geen idee wat dat betekent) en meteen naar ons toe gereden. Harmanna de dierenarts geregeld, Röhmer ja, en wij meteen door. Foto's gemaakt en toen zagen we dat het een gebroken teen was met een heel vervelende breuk. Klik 2x op de röntgenfoto hierboven om te vergoten. De halve cirkelbreuk zie je boven de rooie lijn. PIJN!!!! Lang verhaal kort. Helemaal ingezwachteld door Röhmer van het dierengezondheidscentrum, die m'n goeie tenen als spalk gebruikte. Schoentje er om heen dat door de een of andere debiel 'Walker' is genoemd. Dat was even schrikken. Hinkepotend terug naar de auto en naar huis. Ging de eerste week heel goed. Als we vriendjes tegenkwamen, trok in m'n poot omhoog voor hun neus en riep: poot. Dan roken ze er aan en keken heel verschrikt. Poot, achhhhh... en ik was al zover dat ik aan blogjesschrijven dacht. Toen kwam de regen. Noodweer. Nederland liep onder en ik ook.Alle gewone plassen waren twee keer zo hoog en toen ik daar doorheen liep, rustig, mocht net weer even los, liep al het water in mijn schoen. Zat er aan de achterkant een spleet. Alle verband zeiknat. Begon te stinken en ineens had ik ontzettende pijn. Ja goed, weer lang verhaal kort. Röhmer zei dat het logisch was. Dat natte verband dat niet meer droog werd, gaat krimpen. Tel uit je winst. Alles wordt samengeknepen. Nieuw verband, nieuwe pijnstillers, nieuw schoentje (Imelyka Marcos ja) en het leed was geleden. Heb nu even een tukkie en gedaan en ben weer helemaal bij. Nog twee weken te gaan. Wordt vervolgd.