woensdag, juni 22, 2005

Trappeze

Ze ligt weer onder de trap. Ik lig weer onder de trap. Ze ligt nooit onder de trap. Ik lig nooit onder de trap. Ja hoor, ze ligt weer onder de trap. Ik lig toch onder de trap. Kijk zelf maar. Ik niet, ik slaap. Onder de trap? Onder de trap. Toen haar mand er nog stond, ik zei nog lekker beschut onder de trap, heeft ze er nooit gelegen. Toen heeft ze er ook wel eens gelegen. Ik bemoei me er niet mee. Wel eens ja, op commando. IN JE MAND! Nooit uit zichzelf. Nee nooit uit mezelf, want ik vond het een kutmand. Volgens mij vond ze de mand niet zo leuk. O nee, waar ligt ze dan in sinds die voor de schuifpui staat? Precies, in haar mand. Klopt, in m’n mand. Lekker naar buiten kijken en dan slapen onder de trap. Nou moet je ophouden. Ik houd niet op. Dalijk ga je nog zeggen dat ze daar in de mand ligt omdat haar bench daar stond. Maar ze lag nooit in haar bench. Ik lag nooit in mijn bench. IN JE BENCH! Alleen op commando, nooit vrijwillig. Snachts wel. Snachts helemaal niet. Snachts….. Hoezo helemaal niet? Dan draait ze zich altijd in het Bouvrie stoeltje. Dan draai ik me altijd in mijn Bouvier stoeltje. Nog steeds. Ik lig nog steeds in mijn Bouvier stoeltje. Bouvrie stoeltje! (Bouvier was zeker niet design genoeg. Zie 10 miljoen euro.) Nee niet altijd nee. Altijd wellus. Nietus. Heen en weer, lijkt wel trap-peze. Vroeger lag ze altijd tussen je voeten, Vroeger lag ik altijd….. nee zeg hou nou asjeblieft op. Afgelopen. Weg. Ik lig al in de tuin. Dat gezeur ook altijd als je rustig ligt te slapen. Onder de trap.