In Vlaanderen noemen ze mij een Vlaamse Koehond, omdat ik daar gefokt ben als koeiendrijver, waakhond en karrentrekker. In Nederland zeggen ze Bouvier. Ik ben 9 jaar geleden geboren in Loosdrecht bij Caya's Home. Teefje. Mijn moeder is Sweet Pea en mijn vader heet Kokomo. Nu woon ik in Hilversum, vlak bij hei en bos en schrijf ik dit heideblogje. Grote zwerfwandelingen zijn mijn ding. Lees ook de archieven en zegt het voort! Klik op de foto's om ze te vergroten.
maandag, augustus 25, 2008
NIEUWE DIERENKLINIEK
Wat krijgen we nou? Die Bolle (m'n baas) keek me verbaasd aan. Hij had de openingsuitnodiging van de nieuwe dierenkliniek van mijn eigen dierenarts in z'n handen. Zei tegen Harmanna, gaan wij naar toe. En Yka even naar de kennel. YKA NAAR de KENNEL!!!!! Helemaal niet. Nota bene MIJN arts en MIJN gezondheid. Misschien een zaak van leven en dood en daar wil ik zelf over beslissen. Mij beviel die Kerkelanden ook wel en ja, liever Romer, maar dat is dan wel MIJN beslissing. Die Bolle sputterde tegen... er staat op de uitnodiging.... niets mee te maken. Allemaal of niemand. Punt uit. Dus zijn we er met z'n drieen naartoe gegaan. Hardstikke druk. Heel veel belangstelling. Veel honden ook. Zie de foto's. (Op klikken om te vergroten.) Bleek daar mijn gedragstherapeute, Simone, in het nieuwe behandel team te zitten. Mijn eigen psychotherapeut zal ik maar zeggen. Goed idee. Als hond in deze tijd heb je het niet altijd even makkelijk. Die honden waren trouwens voor de rashondenshow. Laat ik nou ook een rashond zijn. Willen jullie meedoen, vroeg een meisje aan die Bolle, terwijl ze op mij wees. Ja hoor, zei die Bolle, want hij dacht dat het alleen een paar rondjes lopen was. Maar het was een echte show met een oude TV presentatrice voor een groot publiek en dat duurde heel lang per hond. En omdat ik gewoon gast was stond ik onderaan het lijstje. Nou, moet je die Bolle kennen. Die had het na een half uurtje al wel gezien. Maar hij mocht niet weg van Harmanna. Die zat gezellig binnen te kijken. Terwijl ik buiten stond te wachten werd ik ineens heel aardig en stevig geaaid. Nou was dat die ochtend wel meer gebeurd, o wat een leuke hond ben jij, en dat wist ik al dus niet meteen op gelet. Tot er een traan op mijn neus viel. Was het Jet van de Jetset. Ze huilde toen ze mij zag. Ik mag nooit meer met Friso wandelen. Ik werd er helemaal stil van. Ja, ik wist wat er was gebeurd. Op de hei. Kijvende wijven die elkaar voor rotte vis uitschelden. En een ouderwets gezegde, twee kijven twee schuld. Zal ons worst zijn. Maar iemand met ouwe Oostduitse methodes van de hei lozen omdat je die kwijt wilt, dat is wel erg ver onder de gordel. Volgens mij is de hei van iedereen en we zijn daar om uit te laten en uitgelaten te worden. Niet om elkaar de sociale maat te nemen. Nou Friso, mijn herdersvriendje uit het asiel, is mooi de lul. En toen ineens.... wachtend op de rode loper..... die KEN ik. Ze bestaan echt! Carin, mijn superknip had gedreigd mij als poedel te knippen, als Chinese Naakthond kon ook. (Zie blog) Daar liep er 1. Voor de rashondenshow. En het is nog een hardstikke leuke hond ook. Nou ja, hondje. Maar goed, het centrum is open (website)en ondanks al die enge apparaten die je op de foto's ziet en waarvan ik geeneens niet wil weten waar ze voor zijn, heb ik besloten dat we daar voortaan naar toe gaan. (Herman en Bente zijn er trouwen al geweest. Ook fans van Romer.) Maar ik stuur toch even een meeltje naar de Kerkelanden. Als je ergens voor kiest hoeft dat niet te betekenen dat je tegen de anderen bent. Was daar altijd een prettige sfeer en altijd goed. Ging er met veel plezier naar toe. En toen was het een uur later en collecteerde die Bolle Harmanna en mij, gaf Romer en Simone een hand riep 'tot ziens' en toen zijn we een heel end gaan wandelen. Op onze eigen hei........