dinsdag, januari 31, 2012

ZWERHONDEN

Komen die Bolle en ik thuis van een wandeling, is er een hele leuke jonge vrouw bij Harmanna op de koffie. Had bijna leuke meid geschreven, maar dat is misschien wat te familiair. Mooi woord wel. Midden dertig is ook meer vrouw dan meid. Of niet? Doeterniet toe. Het was duidelijk heel gezellig tot ik binnenkwam. Ze sprong verschrikt op en verschool zich met de koffiekop nog in haar hand achter haar stoel. Stotterde, ik ben doodsbang voor honden! Dat was duidelijk, maar ik loop rustig naar haar toe om even te neuzen en haar gerust te stellen. Deden Harmanna en die Bolle ook, maar het hielp niet. Ze rende naar een andere stoel om zich achter te verschuilen en als ik in de buurt kwam rende ze weer weg. Doen we anders, riep die Bolle. Schoof de tuindeur open en gaf mij een klap op m'n kont. Naar de tuin. Normaal had ik daar al gestaan, maar nu vond ik binnen leuker. Maar die klap, niet hard maar heel nadrukkelijk, liet geen ruimte. En de deur ging achter mij dicht. Zij weer zitten. Zag die Bolle koffie inschenken en zij zat uitgebreid te praten en te gebaren. Ik begreep er niets van. Echt een leuke meid om te zien en toch als de dood voor mij. Ja, ik ben natuurlijk een grote gevaarlijke bouvier, maar als ik wil kan ik een ongelooflijk watje zijn. Zegt die Bolle. En als die Bolle ´t zegt is ´t waar! Toen ze weg was heeft die Bolle haar verhaal aan mij verteld. Ze is geboren in BosniĆ« op het platteland. Ze hadden zelf een hond, maar honden wonen daar niet binnen. Gewoon ergens in een hok buiten. Toen ze vijftien jaar was brak die afschuwelijke oorlog uit en werd hun huis en de huizen om hun heen platgeschoten of gebombardeerd. De hele familie en omwonenden op de vlucht. We kennen die beelden wel van de TV. Afschuwelijk. Wat een ellende. Na een paar jaar kwamen ze weer terug en konden hun huis niet meer terugvinden. Helemaal weg. Maar toen gebeurde het. Al die honden zijn na de vlucht van de bewoners verwilderd en zijn groepen gaan vormen die met elkaar op leven en dood vochten. Dat ging om voedsel en voortbestaan. Overleven dus. Toen er ineens weer mensen kwamen rende de uitgehongerde roedel recht op ze af en daar stond dat jonge meisje. Er is niets gebeurd, maar zo´n uitgehongerde troep die recht op jou afrent is een traumatische gebeurtenis die je niet meer vergeet. Onze dierenarts kan dan wel een mooie folder sturen dat honden en katten de onvoorwaardelijke liefde zijn, hier zie je dat net als bij mensen de sterkste probeert te overleven. (Die Bolle had ook een meeltje teruggestuurd met een foto van mij, nooit een narrige hond gezien? Verder prima club hoor.)  Even het verhaal afmaken. Ik lijk die Bolle wel met z´n zijwegen. De hele familie is naar Europa gevlucht en in Berlijn terecht gekomen. Leuke stad riep ze. Absoluut, zei die Bolle. (Berlin Biennale staat alweer gepland.) Maar daar moesten ze na een paar jaar weg en zijn via via via naar Amsterdam gegaan. En toen door familie in Hilversum Noord hier om de hoek terechtgekomen. Heeft nu 2 kinderen Ze willen eigenlijk wel terug, maar beter dan hier kunnen haar kinderen, die vloeiend Nederlands spreken, het niet krijgen. Onderwijs als belangrijkste punt. Dus voorlopig alleen op vakantie terug. En met die honden valt het nu wel mee, maar voor haar blijft het een trauma. Moet ze een keer meegaan naar de hei. Riep ik. Zoveel aardige honden, is ze er meteen overheen. Die Bolle keek me hoofdschuddend aan. Laat maar zei ik en ging ik filmpjes van zwerfhonden in BosniĆ« zoeken voor dit blogje. En toen ben ik me rotgeschrokken. Wat een ellende, zelfs wat zij al normaal vinden. Jullie willen niet weten wat voor beelden van aangeschoten en zieke honden ik heb gezien. Daar heb ik ook al bijna een trauma van gekregen. Nee, ik laat ze ook niet zien. Alleen de foto hierboven, die gaat wel, maar ook zij hebben geen prettig leven. Wat leven wij hier toch in een paradijs. Als je dat maar weet, bromt die Bolle. Maar laat dat filmpje over zwerfhonden op deze wereld toch maar even zien. En maak dan meteen even reclame voor de club die zich daarvoor inzet. WSPA, World Society for the Protection of Animals. Ken ze niet, maar ziet er betrouwbaar uit. Goed Baas. Doe ik baas. Jaha, door deze video weet ik weer helemaal waar mijn belangen liggen............