CULTUUR NOG SPIJKERSCHRIFT

Vandaag gedicht. Die Bolle staat onder de douche, moet de grote wereld in, dus ik had even tijd om te lezen. Het gedicht van LaurensJanszoon is vandaag van Delphine Lecompte. Prachtig. Kwam helemaal bij me binnen. Die Bolle is er ook gek op. Heeft al 2 dichtbundels van haar. Dit is nieuw, Blinde Gedichten. Wil je meer over haar weten? Lees het interview: Ik voel me verwant met Roodkapje. Hier klikken en dan dowload het interview kiezen. Maar eerst het gedicht.

Cultuur noch spijkerschrift onder de ijskast

 Ik wacht nog altijd
Hij haat mijn verwachtingen
Op zijn keukenvloer bijt een tamme muis
Op een poppenhuisschommelstoel
Ik kan het niet laten
Ik jaag de muis weg en zit op de stoel
Tot hij breekt
Nu is de muis opnieuw schuw.

Ze komen onze papieren ophalen
Ik haat zijn praatjes met de werkmannen
Over excentrieke vijgenverkopers en losbandige schilderessen,
Over verlieslatende honingbedrijven en kreunende stapelbedden
De maaltijd is een eenzaam gevecht
Hij verschuift zijn bonen van west naar oost
Om 14 uur is mijn bord leeg
Mijn longen opgelucht, obstakelvrij.

De muis is teruggekeerd
Om wraak te nemen kan het niet zijn
Zo kleingeestig is een knaagdier nooit geweest
Hij zoekt een leiding om door te knagen
Een achtergebleven poppetje om droog te schurken.
 Ik wacht op zijn verwensingen
Nadat hij de bokaal heeft laten vallen
De spijkers rollen onder de ijskast vooral
Zijn verwensingen viseren de muis en de gladde bokaal
We versleuren de ijskast
Tussen de codeloze spijkerchaos vinden we
Irrelevante dreigementen en blauwige culturen
We worden er niet moedeloos van.


 Delphine Lecompte (1978)
uit: Blinde gedichten (2012)