Toch nog een gedichtje dit jaar Heel verrassend, want gisteren werd bekend gemaakt dat Tonnus Oosterhoff
de PC Hoofdtprijs 2012 heeft gewonnen. Niet verrassend omdat niemand dat had verwacht, maar omdat hij naast z'n geschreven gedichten ook flash gedichten met bewegende woorden en zinnen schrijft, vernieuwend dus en voor zo'n prijs nog heel jong is. (Is 9 jaar jonger dan die Bolle, m'n baas.) Hij zal er niet van wakker liggen, maar die Bolle loopt alsmaar te klagen dat Tonnus nog geen APP heeft. Dus niet op de iPad te zien of te lezen. Komt omdat meneer Jobs vond dat Flash teveel energie verbruikte. Kreeg daarna nota bene gelijk van Adobe die z'n flash voor mobiele apparaten ook schrapte. Dus geen bewegende gedichten op de iPad of iPhone. (Gaan ze geloof ik oplossen met HTML 5.) Die Bolle is een grote bewonderaar (had bijna brede bewonderaar geschreven en daar heb ik geen Flash bij nodig) niet alleen vanwege de taal, maar ook door die prachtige opbpouw van bewegende woorden en zinnen. Daarom een link naar
de website van Tonnus. (DOEN!) Eerste gedicht gaat over Lucebert met de stem van Lucebert. Een van de groten. Tonnus wordt ermee vergeleken. En dan hier een gedicht om voor te proeven, want jullie analfabeteviervoetschuifelendeheiderakkers hebben natuurlijk weer geen flauw idee waar ik het over heb.
Overal in Nederland vandaag hetzelfde weer
en rust is thee van dood.
Christenhansworst kondigt Barbapapa aan:
‘Ditmaal verandert hij zich in een boor
die in een kussen boort! Ik ben benieuwd!’
Barbapapa is me een gruwel. Alle kinder-tv is
misdadig geschmier. Lucht! Buitenlucht! Dit is het talud
waar ik vroeger rookte. Eeuwige merel, waar ben je?
Kribbigheid, hete wangen, afnemende levenskracht.
Het was overal in Nederland hetzelfde weer.
Na school een sigaret, het talud achter het schuurtje,
poes rook aan de theepot in het gras achtergelaten.
De geur van mest, het weerbericht zwak uit het open raam,
de merel, de schemer. Alles vulde en was vol
maar ik doorzag al: een plastic zakje
voor onderweg, een vis op de markt gekocht in kraanwater,
juist toereikend voor het vervoer van een gewoon wonder.
Tonnus Oosterhoff (1953)
uit: Leegte lacht (2011)
.
