IJsbreker

......erkannogmeerbij, erkannogmeerbij, erkannogmeer......... veel meer veel meer veel meer.... bij. Vanmiddag weer naar het Bonte Paard in Laren gewandeld. Anderhalf uur, van deur tot deur, over de hei en ik los. Gaaf van die Bolle. Feestje. Al die sneeuw. Maar er moet nog veel meer bij. Te dun, veel te dun. En ik weet hoe gave sneeuw er uit moet zien. Dit wordt de vierde keer in mijn twee jaar. Vet cool. En onderweg al het ijs op die bevroren plassen kapottrappen. Krak, krak, krrrrrraaaak. Eerst dacht die Bolle dat ik moest drinken. Niks drinken, trapdrammen, vind ik lekker. Weet je hoe hij me nu noemt? O ja natuurlijk, heb me al verraden, staat hierboven......... erkannogmeerbij.......... veel

Nachtkerstdienst

Mooi wel dus. Die nachtkerstdienst in het bos bedoel ik. (Zie vorige blog.) Ze waren redelijk vroeg klaar met hun diner in Boschoord. En toen Manny ging afrekenen riep ik: we kunnen nog naar de nachtdienst in het bos. Hee joh, rustig aan, bromde die Bolle achter zijn cognac, maar Harmanna vond het wel een goed idee. En zij mocht het zeggen, want ze hadden afgesproken dat zij (na twee hele ouwe malt whiskies, een paar glazen mooie wijn en een cognac in die Bolle) terug zou rijden. Dus reden we van het ene bos in de Lage Vuursche, pikkedonker en heel groot en heel spannund, naar het Corversbos. Niet zo groot maar ook heel donker. En hoe dichter we bij het bos kwamen, des te meer mensen die het bos inliepen. Wij dus ook. Het was nog wel een kwartier lopen, met zaklantaarns. En op een open plek, midden tussen de bomen, was het. Wel duizend mensen en een heleboel honden. Zingen en preken vanaf een open vrachtwagen helemaal aan de andere kant. Nou hoeft dat geloof voor die Bolle niet zo erg volgens mij, maar Harmanna vond het wel mooi. Nou ik ook. Zegt er een mevrouw die een paar poedels en een boef bij zich had en op mij wees, Caya ook zeker. Waren we ineens weer thuis. En een eindje verderop schiet er ineens een beagle op me af. Verrek, m'n vriendje Bram. Van onze eigen hei. Dat was even lachen en keet trappen, maar dat kon daar best. Heb ik nog met die Bolle gedanst en gesprongen op de maat van een negro spiritual. (Toen'ie nog jong en mooi was kon 'ie heel goed dansen, zegt'ie zelf.) Ze zongen alsmaar EEEHEEMEN EEEHEEMEN EE- HEE -MEN EEEMEN EEEMEN.... En d'r kwamen steeds meer honden bij. God wat was dat leuk. Heeft die Bolle nog allemaal snoepjes die bij het prijzenpakket van oom Herrie zaten staan uitdelen. Mag je in Amerika tegenwoordig elkaar geen happy christmas meer wensen omdat ze dat reactionair christelijke dictatuur vinden (je moet ook holidaytree tegen de kerstboom zeggen) wij vinden alle feestjes leuk. Hardstikke leuk. Kerstmis, het Suikerfeest, Diwali........ maakt niet uit. En voor vanavond: Happy Chanuka. Dus

De BLAF om de blaf BLAF

Daar kan die Bolle toch zo boos om worden. Ik doe het ook meestal als hij mag uitslapen. Dan verveel ik me rot. Ben al een paar keer van buiten naar binnen en dan weer naar buiten gelopen. Tuintafel op en via de stoelen weer tuintafel af. Nee, niet erg opwindend. En dan maar wachten tot er ergens, als is het maar piepklein en desnoods heel onschuldig, een verkeerd geluidje klinkt. Nee, ik bedoel niet de carpenter met zijn herder en hooverward, die boven langs komen en die me van jongs af aan hebben lopen jennen. Dan ga ik gewoon helemaal uit mijn dak. En ook niet als de mechelies langskomen die me op de hei altijd aanvallen. Tegenwoordig val ik gewoon terug en als ze aan de riem zitten scheld ik ze helemaal ver…….. Zo dus. Nee gewoon zo’n klein verkeerd geluidje, dat ik als antwoord rustig en zonder haast kan laten horen dat ik een hele grote kwaaie bouvier ben, en mijn mooie grom die bijna volwassen is, er ritmisch tussendoor kan vlechten. Staccato. Ik roep maar wat. Als die kleine keffertjes van even verderop buiten zijn is dat geen probleem. Dan is de voorzet snel gemaakt. En dan schiet spontaan, gewoon voor de lol, de blaf om de blaf blaf er keihard uit. Maar het is onder de 10° dus die zitten binnen bij de kachel. Watjes. Misschien… achter op het kamp….. een wegrollende wieldop…… een schreeuwend kind….. een andere hond heel heel in de verte….. Hee, daar is die Bolle al. Met riem. Hoef ik hem niet wakker te blaffen. (Bij-effect met hoog rendement!) We gaan weg. Waar naar toe? Niet naar oom Herrie want we hebben kerstvakantie. O natuurlijk…. de kerstboodschappen heel vroeg. Is niet echt leuk. Sta ik weer een half uur te wachten voor Albert Heyn waar’ie met een rooie kop en een kar vol met Harmanna weer naar buiten komt. En een half uur voor de visboer. (Als’ie mijn makreel maar niet vergeet.) En ten slotte drie kwartier voor een slager die zich Kasteel Briand noemt. Laat ik nu maar even de link naar lekker dier en wakker dier invoegen. Hypocriet! Wat heet. Maar daar zijn het feestdagen voor. Heb ik er nog eentje, een nachtkerstdienst in het bos, mogen ook honden mee, kijk maar op de foto’s. Nee wij niet. Wel naar het bos, maar Boschoord. Uit eten. Die Bolle heet niet voor niets die Bolle. Kun je ook zien op die foto met een T-shirt met mij er op. Heeft’ie van de Bikkelmeiden gehad. Als dank voor wat fotobewerkingen of zo. Ben ik toch weer bij de kerstboom uitgekomen. Knap hè. Kan ik jullie allemaal leuke kerstdagen wensen. Lekker eten, en sneeuw. Vooral sneeuw. Heel heel heel veel sneeuw............

Tentamen

Wat een klotestreek! Was het een dag van cool vet gaaf. Wat heet, van BINGO en scoren als een gek, gaat die Bolle met de eer strijken en kom ik er helemaal niet meer aan te pas. Wat was? Tentamen. Aan het eind van ieder semester moet je bij oom Herrie tentamen doen. Die Bolle had daar eigenlijk niet zoveel zin in, want hij heeft het hartstikke druk (zie vorige log) en heeft dus geen stap met mij kunnen oefenen. En omdat ik bijna elke dag alleen met Harmanna loop vind’ie mijn ongeleid projectielgehalte te veel oplopen. (Onzin natuurlijk. Harmanna is hartstikke streng en ik weet waar m’n belangen liggen als hij zoveel weg is.) Maar goed, hij wou niet afgaan en zich ook niet laten kennen. Dus stonden we vanochtend keurig in de rij. We waren meteen aan de beurt want de naam van die Bolle begint met een C en er zijn geen A’s en B’s bij ons. (Toch makkelijk als je als hond kunt schrijven....) Eerst tussen de paaltjes gaan staan. Het startpunt. Zuchtend maakte hij mijn riem los. We hadden nog nooit geoefend zonder riem. Zijn de hekken dicht, riep’ie nog. En toen gingen we. En al zeg ik het zelf, we gingen als een eitje. Mooi volgen, zit en af zonder problemen, voet perfect, blijf prima. Eén keer waren we het contact even kwijt, maar dat viel alleen maar op omdat het zo goed ging. Kijk maar op de foto’s. Als dat geen attent boefje met mooi geheven staart is. (Klikken om te vergroten.) Hij was zo blij dat’ie me na afloop volstopte met worst en snoep en had me wel van het veld af het willen dragen. In de storm en de sneeuw nog wel. Nee, we hadden geen prijs maar dat interesseerde hem geen biet. Het gaat om de prestatie. Later bij de prijsuitreiking zei Lia, de keurmeesteres (op haar lijf geschreven), dat we wel 47 van de 50 punten hadden. Dubbel bingo. Maar daar mocht ik dus niet bij zijn. Zaten ze met zijn allen bij Herrie thuis alles onwijs gaaf en gezellig door te praten, veren te steken en diploma’s uit te rijken. Maar geen hond te bekennen. GEEN HOND!!!!!! En waar was ik dan? IN DE AUTO! Om wie gaat dit eigenlijk allemaal? Enfin, het werd een beetje goedgemaakt toen we thuiskwamen. Daar stond de nieuwe kerstboom. Ben net twee jaar en toch is dit mijn derde kerstboom. En, jawel, de glazen bal met die engel erin hangt er ook weer. Die krijg ik nog wel! Net als de vorige jaren. Poinggggg.....

O ja. Die Bolle heeft natuurlijk nog veel meer foto’s gemaakt, ook van de prijsuitreiking bij Herrie thuis. Die staan in 'my space' onder de titel: Herries Kersttest..........

In de auto, hoe durft’ie.

De Dromer

Ik ben ’t zat. Mokkend liep ik achter Harmanna op de hei. Wat ben je zat? Dat ik geen blogjes meer kan schrijven. Waarom niet? Nou, omdat die Bolle de zaak aan het ombouwen is voor video. En ik weet wel dat´ie het hartstikke druk heeft en ook nog die meeladressen van jou moest vervangen, maar zo’n website bouwen doet’ie toch in een middagje met z’n vingers in zijn neus. En het is nou al drie weken geleden! Begint Harmanna toch luid te lachen. Zelfs de grazende Hooglanders keken verbaasd op. Hoe lang ken je die Bolle nou al? Twee jaar. Dan moet je het weten. Wat moet ik weten? Dat onze Bolle een dromer is. Wat is een dromer? Dat is een denker en een dichter tegelijk. Is dat gevaarlijk? Niet direct. Dromers kunnen in hun gedachten hele eigen werelden opbouwen. Als je met hem op de hei loopt is hij vaak heel ergens anders met zijn gedachten. Klopt helemaal, dan ziet’ie me niet staan en niet lopen. Hoe ik me ook uitsloof. Nou dan is hij met nieuwe ideeën bezig. Heel goed, want daar verdient hij zijn geld mee, maar ook vaak heel onpraktisch. ??? Nou, bijvoorbeeld, als je hem vraagt even een verfje op de trap te doen, begint hij over de kleur van de nieuwe vloerbedekking en dus over de plaats van de meubels en de eettafel die moeten verhuizen en daarvoor moet de keuken verplaatst worden en ……. voor je het weet heeft hij het hele huis binnen vijftien minuten verbouwd. Heel mooi bedacht hoor, heel artistiek, maar voor dat allemaal gebeurd is zijn we twee jaar verder en is dat simpele verfje van de trap allang weer afgebladderd. En dat gebeurt nou ook met jouw blog. Hij wil er een hele mooie en nog nooit vertoonde interactieve multimediashow van maken in een essayistisch kader. Top. maar dan moet hij eerst nieuwe programma’s gaan aanschaffen en die moeten dan weer op elkaar worden afgestemd en dan gaat hij zelf nog…..oooooh gaat dat zo…. ja, nou begrijp ik het. Dat schiet niet op nee. Maar ik zit er mooi mee. Ik wil schrijven. Hoe los jij dat dan op? Harmanna wachte even en knipoogde naar me. Ik verf het gewoon zelf even. Haaa…..maar dat is briljant! Dat is ´t. Je trekt je er gewoon niks van aan. Ik ga dus gewoon weer schrijven. Zomaar. Heel goed, riep Harmanna, heb ik nog een foto voor je nieuwe blog. Wat dan? Het beeld de ´denker´ van Rodin. Staat in de tuin van het Singermuseum. (Op klikken om te vergroten.) Heette eerst de dichter (naar Dante), noemen wij hem nu de dromer (naar die Bolle). En die twee daarachter? Dat zijn Petra en ik en hij ziet ons duidelijk niet zitten.....

Zes hond is 1 Rijnlandse morgen

Zes hond is één Rijnlandse morgen. Nou jij weer. Die Bolle (m’n baas) liet zijn krant zakken en keek me met open mond aan. Hij probeerde een slimme opmerking te maken, maar had die niet voorhanden. Dus probeerde hij maar wat. Wat is een hond? Ik ben een hond. HAHAHA Hij kneep langzaam zijn ogen samen. Voorzichtig zus. Nou 1 hond is veertien roede. Zijn gezicht stond eerst op dom, maar begon nu een vreemde trek te krijgen. Hij probeerde het nog een keer. Te geduldig. Wat is een roede? Het veelvoud van een voet. O jee, dat gaat fouhout. Vlug riep ik: Maar het betekent ook tak, maatstaf of onzeker. Hij slikte, schraapte zijn keel en onder grote beheersing: Ik bedoel 1 roede, Wat is 1 roe? Dat ligt er aan! Waaraan? Hij piepte, zijn grens was bereikt.. Of het een Amsterdamse roede is of een Nederlandse. Ik wachte geen volgende vraag af. Een Amsterdamse is zesendertigduizendachthonderdenzeven meter en een Nederlandse maar 10. Meter bedoel ik. O ja wacht even, en als het een vlaktemaat is gaan er 700 roe op 1 hectare. Ineens keek’ie heel slim. Ha, dan is 1 roe 1000 gedeeld door 700 en dat is 1 komma nog wat vierkante meter……. Ik durfde het haast niet te zeggen. Zo vriendelijk mogelijk….. fout lieve Bolle. Als vlaktemaat is het gewoon 14 vierkante meter. Hij liet zich langzaam achter zijn krant wegzakken. Vluchtgedrag. Snel terug naar de Rijnlandse morgen. 1 hond is 100 vierkante roeden. Vermoeide blik maar kwam weer overeind. Hij probeerde het nog 1 keer: dat is dan 1400 vierkante meter keer zes is 8400. Ik wachte even. Expres. Schroef de spanning nog wat op...... Warm Bolleboos maar fout. Helemaal fout. Dat is… 8515,79 m². Logisch toch? Toen barste hij los. Nee trut, niks logisch, jij bent helemaal fout. Pak die calculator maar die je van mij hebt gejat. Reken maar na. 100 x 14 x 6= ……… Hee Bolle, weet je wat? Nou? Die hond van die Rijnlandse morgen is 600 Rijnlandse roeden. En? En die Rijnlandse roede is …… 14, 19 m².

(Wordt niet vervolgd. Ik ben hard weggelopen. Kan ik er wat aan doen dat ze heel, heel vroeger allemaal met eigen maatstaven maten?! Reken/lees maar na bij die Dikke. Van Dale bedoel ik.)

2 jaar dag

Hoe stel je een hond in op wintertijd? Wat zegt? Hoe stel je een hond in op wintertijd? Hoezo wintertijd? Dat riep die Bolle (m’n baas). Sprong ik sochtends op bed, jarig jarig ik ben jarig, roept’ie, moeven, het is nog veel te vroeg. Hoezo te vroeg? Blijkt er iets met de klok aan de hand. Loopt een uur voor of zo. Weet ik veel. Kijk nooit op de klok. Heb een eigen wekkertje. Valse start dus. Op m’n verjaardag. M'n tweede. Niks feest, MOEVEN…… Kreeg ik Harmanna zo gek om er uit te gaan, zat Simba voor de deur. Heeeeee Yka, van harte meid, en springt meteen op m’n kop. Eindelijk feest. Maar toen ging hij ook mee naar het bos en ook mee naar de hei en dat vond Harmanna maar niks. Want dan ben ik een ongeleid projectiel. Zegt ze. Allemaal boos weer terug. Jaardags eten: PENS. Vet gaaf. Ik sprong er boven op en…… verslikte me. Krijgen we dat weer riep die Bolle. Klonk wanhopig, want het was net een paar maanden goed gegaan. Ook fout. Toen naar het Spanderswoud, want het was prachtig mooi weer. Allemaal gezinnen met kinderen. Geen punt. Laat me makkelijk aaien. Zeer kindvriendelijk aaibaar beest. Die honden die daarbij horen zijn helemaal absoluut niks. Eén keer in de maand uit, dus doodsbang voor een andere hond of belachelijk agressief. Weer terug, cadeautje van die Bolle. 3 duizend hits op m’n weblog. Ja leuk. Maar Merel Roze heeft er deze week 2 miljoen. Kreeg ik van Harmanna een bak vol makreel. Dat was feest. Doe ik een moord voor. Te veel. Kotsen dus. Laatste rondje op de hei. Niemand. Op zondag zijn er nooit vriendjes. En ineens veel te vroeg donker. Hoe kan dat nou weer? Wat een ongemakkelijke dag. Niks jaardag, niks staatsiefoto en niks evaluatie. (Als'ie boos is vind'ie me een jaloers en stinkend verwend nest.) Laat maar. Volgend jaar beter.

Herrie

Neehee. Hoe vaak heb ik dat nou al uitgelegd. Dat betekent niet LAWAAI. Dat is de club van Herrie in Muiderberg waar die Bolle (m'n baas) en ik nu al weer een paar weken trainen. Ziet er wat rommelig uit ja. Dat komt omdat we voor en na het trainen met zijn allen mogen loslopen en rennen. Soms wel 20 honden. Keet natuurlijk. Maar tijdens de les is Herrie een strenge baas. Allemaal in het gareel. En een hele goeie docent. Doen wat'ie zegt. Bazen en honden. Allebei. Die Bolle krijgt soms ook op z'n ..... eh, jeweetwel. Lachuhhhhhh. Deze foto's had ik nog beloofd, maar nu heb ik geen tijd meer. Nog twee nachtjes slapen en dan ben ik .... precies, jarig. Twee jaar dus. Spannend, ontzettend benieuwd wat ik dan krijg. Wat? Die zwarte linksboven? Dat is Bikkel van Cindy. Komt ook van Caya. Zie je zo. Is mijn halfbroertje. Van Sweet Pea en Kokomo 1 nest later. Nee wist ik niet. Kan ook niet, mijn vader is een heel druk baasje. Moet hard werken voor Caya. Wat je hard werken noemt natuurlijk. Wat? Die blonde rechtsonder? Geen idee. Echt niet. Die zit in het archief van die Bolle. Heb ik hem wel gevraagd, maar dan mompelt'ie alleen: leuke meid, leuke meid. Nou, heb ik er ook maar bijgeplakt. Verstandig?! Dat zien we vanzelf wel.

Opsporing verzocht

Hee Bolle? Ja? Wie is die hond? Welke hond? Die hier, op mijn scherm. Even kijken..... geen idee. Maar hij (of zij) zit in jouw archief! O ja, nou nooit eerder gezien. Lijkt wel een Hollandse Herder. Nee hoor, daar ziet hij er veel te leuk voor uit. (Vlaamse herders houden niet van Hollandse herders.) Briard misschien? Hè toe nou, wie is dat? Nee, ik weet het echt niet. Misschien een hond die ik jaren geleden op internet ben tegengekomen. Voor ik jou heb gekozen heb ik een jaar lang allelei soorten en rassen bekeken om uit te vinden wat ik nog meer leuk vond. (En toen zag je bouviers met staart en oren en was je weer verkocht. Ja die kon ik al.) Misschien vond ik deze zo leuk dat ik hem heb opgeslagen. En vergeten. Jaja, jaartje ouder zeker. Of noemen ze dat Korsakow? En je loopt al mank van zo´n klein kutblaartje (nieuwe schoenen zeker) en je hebt ook weer een nieuwe bril nodig. Allemaal aftakeling. Gaat wel hard met jou hoor. Zo worden we nooit samen oud. Loopt die Bolle toch heel boos weg. Ik roep nog ‘HUMOR’, maar hij hoort het niet. Ook nog doof zeker. Wijsneus, hoor ik ergens in de verte mompelen. Hij heeft een hekel aan iedereen die het beter weet. Kinderachtig. Tuurlijk. Maar ik weet het niet beter. Echt niet. Geen idee wie die hond is. Leuk snoetje, dat zeker en achter in een auto, dat zie je zo. Slipketting zit verkeerd, dat wel. Nou ja, wie het weet mag het zeggen.

Kanjers

Een beestenbende. New York bedoel ik. Waanzinnige veel verkeer in smalle en brede avenues en overal gele taxies, voetgangers, verkeerslichten en vooral heel veel lawaai. Ken ik natuurlijk alleen van de tv, maar die Bolle (m’n baas) is er geweest en die zegt dat het waar is. (Als ik die Bolle moet geloven is’ie overal geweest!) In ieder geval geen stad voor een hond denk ik. Dacht ik. Want terwijl ik mijn ‘uit de kast’ verhaal schreef zat die Bolle een leuk artikel in de New Yorl Times te lezen. Twee jongens wonen met hun twee prachtige honden op de Lexington Avenue in Bedford – Stuyvesant. Niet hartje New York maar daar wel vlakbij. Het kan dus wel. Erik Rothman, 34, en Juan-Manuel Olivera-Silvera, 33, wilden gaan samenwonen en kochten daarom een oude bouwval voor ruim $300.000. Toe maar. En ze lieten dat ook nog eens voor hetzelfde bedrag opknappen. Of je een emmer leeggooit. Maar nu hebben ze ook wat. Juan is modeontwerper en Eric ontdekte de bouwval toen hij een vriend naar die buurt verhuisde. Ze besloten het te kopen en te gaan verbouwen, maar schrokken zich rot van alle kosten. Vind je het gek? Ze hebben het zelfs een keer afgezegd maar zijn toch door gegaan. En nu wonen ze daar samen en met hun twee Bergamasco sheepdogs. Schatjes, vind je ook niet? Maak ik van mijn blogje 1x een ‘Home and Hound’. (Fout, dat is Horse and Hound en dat gaat over hardlopen met vier poten. Never mind.) O ja, Julian heeft natuurlijk alles zelf ontworpen. En Julian liet Eric vaak zelf kiezen uit een paar mogelijkheden, alleen mocht hij niet de foute keus maken. Jaja, zo lust ik er ook nog wel eentje! O ja, de honden laten ze uit in het Prospekt Park. Maar dan moeten ze wel met de auto.

Heuse liefde

Volgende week ben ik jarig. Word ik twee jaar. Dan ben ik nog niet volwassen, bij een boef is dat ergens bij drie, maar het wordt tijd om wat te bekennen. Iets heel ergs. Iets wat jullie abnormaal noemen. Dat is best moeilijk hoor. Die Bolle (m’n baas) weet het en die zei, als je uit de kast wilt komen dan moet je dat doen. In een tijd dat homo’s en lesbo’s trouwen en kinderen krijgen, moet dat kunnen. Oké, daar gaat’ie dan: Ik heb een tegennatuurlijke liefde. Zo, dat is er uit. Maar nou willen jullie natuurlijk weten wat voor liefde. Of valt nou het dubbeltje na die foto hierboven. Precies, ik ben stapel verliefd op een kat. En dan niet zo’n grote sterke, zwarte Perzische bouvierkater, maar op een watervlug, slim, snel en hondsbrutaal katertje dat net zo groot is als mijn hele kop. Daar kruipt’ie als we aan het spelen zijn helemaal in en dan bijt’ie in mijn oor. En dan rol ik op mijn rug, slaan we even met onze poten naar elkaar en dan rent’ie razendsnel weg. Ik er achteraan en dan stopt’ie plotseling en rollen we weer als gekken over elkaar heen. Dat ik veel groter en zwaarder ben maakt hem niks uit. Kereltje hè? Daar heeft die Bolle geen foto’s van gemaakt. Ik doe geen porno, zei hij. ’s-Avonds als die Bolle en ik ons laatste rondje doen loopt’ie vaak helemaal mee. Dollend en wel. Hij is eigenlijk ook wel een beetje een terrorist. Rent overal ijskoud naar binnen, negeert andere katten en honden en staat meteen op het aanrecht. Valt er nog wat te bikken? Honden en kattenbakken zijn absoluut niet veilig voor hem. En dat doet’ie zo brutaal dat de eigenaren vergeten in te grijpen en er met verbaasde ogen bij staan te kijken. Nee, hij is niet overal populair, maar ik houd van hem, ben helemaal gek van hem. Simba is mijn King, mijn Lionking!

Feestje

Nee, dat heeft niets met die stomme koeien te maken op de foto hiernaast. Hooguit dat je die Schotse Hooglanders door heel Nederland en België tegenkomt. Ik mompel dan altijd heel zachtjes: eigen koeien eerst. Want laat ze het niet horen met die grote horens. Stond een keer met zo’n koe te neuzen door het hek, sprong ik opzij maar daar stak nog net zo’n hoornpuntje door het hek heen. AUW. Maar dat was per ongeluk. Kon zij niets aan doen. Nee het gaat om een hele goeie wandelsite. Die Bolle (m’n baas) kon bijna niet wachten tot ik oud genoeg was om lange wandelingen te gaan maken. Daarna gingen we van start. Echt door heel Nederland. En al die wandelingen kwamen van 1 website die over alle wandelingen in Nederland informatie heeft. De Wandelzoekpagina. Ook met informatie over wandelen met honden. (Klik op wandelinfo > Materialen > wandelen met honden) (Klopt, vind ik ook een beetje vreemde combinatie.) Die site bestaat nu vijf jaar. Gefeliciteerd. Ik weet dat er tussen mijn trouwe fans veel wandelaars zitten en waarschijnlijk heeft die Bolle dat al lang doorverteld. Maar voor alle zekerheid, de best wandelsite in Nederland en België is de Wandelzoekpagina. Zo is dat. En ze zijn niet kinderachtig. Er staan links (gebruik de zoekfunctie) naar alle andere wandelpagina’s. Gewoon een keer doorheen browsen. Je weet niet wat je ziet en wat je moet kiezen. Maar 1 probleem en dat durf ik die Bolle niet te vertellen. Leuk hoor die lange wandelingen, maar voorlopig ga ik nog steeds liever met mijn vriendjes spelen. Rennen en matten over de hei. Half twaalf elke dag, bij het bankje onder de boom. Soms zijn we wel met zijn vijftienen. Keet en lol. Echt onwijs gaaf. Maar die Bolle zegt altijd: je kan het één doen en het andere niet laten. (Hij kiest moeilijk!) Dan kunnen we met wie het leuk vind een lange wandeling afspreken. Ja? Zoeken we die op, precies, daar.

Picassa

Omdat ik toch niets te doen heb met al die werkende zieken om me heen, zit ik een beetje met Picassa te klooien. Dat fotoprogramma van Google. Val ik ineens in een update, doet'ie ook Nederlands. Tof. Mijn Engels is kl....... mag ik niet zeggen van die Bolle. (m'n baas) Blijk ik er ook foto's mee in m'n blog te kunnen zetten. Zomaar. Uitproberen dus. Zie ik toevallig een plaatje van die ouwe platendraaier in Frankrijk. Gemaakt door z'n verloofde. Agaath of Agatha. Wil ik af zijn. Kan allebei geloof ik. Agaath schildert, maar ik heb nog geen schilderijen of links van haar. Komt wel. Nou daar staat'ie dan. In 1x goed. En de link klopt. Gaaf zeg. Om niet te zeggen onwijs gaaf. Oke, doe ik er nog een schilderij imitatie van die Bolle bij. Ted Bouwens Trouwens in pose. Klik. Die foto bewerkt met Photoshop. Net echt. Teddie Constantine in paint, heeft die Bolle h'm genoemd. Wie dat is? Geen idee!

Ziekenboeg

Ben net een jonge moeder, mopperde die Bolle. (M'n baas) Ik doe werk en huishouden tegelijk en de hond op de koop toe. Nou nou, kan het niet een tandje minder, maar dat hoorde hij niet. Wat was? Vorige week was hij echt ziek, flinke griep, maar moest aan het werk. Harmanna voelde zich toen ook al grieperig, maar ging gewoon door. Allemaal kwakkelend en wel. Ik heb toen al aangeboden in m'n uppie naar de hei te gaan, maar daar trapten ze niet in. Toen die Bolle zaterdag van filmen weer thuis kwam had Harmanna ineens 39 nog wat. Veel te hoog voor een griepje. En hij moest zondag filmen in Belgie. Kijken hoe morgenochtend de vlag er bij hangt. Nog steeds 39 nog wat en dat is voor 's-ochtends veel te veel. Huisartsenpost Gooi Noord gebeld. Griep heerst, 39 kan, maar kom toch maar even langs. Zaten we alle drie zondagochtend al heel vroeg in het ziekenhuis. Nou ja, ik in de auto dus. Bleek het longontsteking te zijn. Terug naar huis, snel het bed in en Belgie afgezegd. Is die Bolle met zijn snottekop er gewoon bijgekropen! Hij wel. Ging in de loop van de ochtend even kijken of het wel goed met ze ging. Toen ik op het voeteneinde sprong kwamen er twee van die lodderkopjes onder de deken vandaan en keken wat wazig mijn kant uit. En wat zegt die Bolle? Of ik geen thee mee had kunnen nemen!? Nou vraag ik je. Ja, die foto heb ik wel, maar die zal ik jullie besparen.

Kip met kop

Gisteren mooi weer en die Bolle zijn griep zo zat als kouwe pannenkoeken. Vruchtbare combinatie. Sjaal om en in ouderwets ferme pas de hei op. Richting Bonte Paard aan de andere kant van de hei. Zo zie ik dat graag. Stevig wandeling en bijkomen in een kroeg tussen allemaal foute tiepes met allemaal foute honden. Maar daarom schrijf ik dit niet, want dan kan ik wel aan de gang blijven. Alle dagen feest, zeg maar. Vlak bij het Bonte Paard komen we langs een hertenkamp. En wat ziet? Mijn Tokkie! Tussen de herten. Die had het goed voor mekaar zeg. Tokkie Tokkie Koppie Koppie. Herten zijn poeslieve dieren met hele mooie ogen die geen vlieg kwaad doen. En alle kindertjes die de hertjes komen voeren slaan zo'n adoptieve meeloop kip zeker niet over. Ze knipoogde toen ze langs me liep, want brood doet ze alleen maar voor de vorm. Sterk spel op een groot podium. Zaadjes en wormen, daar gaat het om. Die Bolle (m'n baas) en ik zijn het er over eens. Een kip is een lekker dier, maar een kip met kop weet wattie wil en komt goed op zijn pootjes terecht. En op stand. In Laren nog wel. En zeker niet aan een hondenlijn! Zelfs niet met een sjieke boef aan de andere kant.

World Animal Day

Zijn ze me helemaal vergeten. Hoezo dierendag? En ik dan! Ja ik weet ook wel dat die Bolle niet meer kan praten en kijken vanwege een heftig uitdijende griep, maar zolang hij achter zijn compouter blijft zitten kan hij ook aan mij denken. En Harmanna heeft net boodschappen gedaan en zit daar een schenkeltje voor mij bij? Nada, nothing, niks, naadje poep. Zo ga je toch niet met dieren om. Wat staan jullie me nou aan te kijken? Waar lezen jullie dan al die kranten voor. Overal op de voorpagina: Werelddierendag, World Animal Day (Wel verkeerde datum.) Er is zelfs een kamerlid door de dierenbescherming uitgeroepen tot Dierenbeschermer van het jaar 2005. (Met een kat voor Balkenende.) Ook niet gelezen zeker. Ook niet weten waarom juist 4 oktober........ (Zie Dierenbescherming.) Wat heb ik daar nou aan? Wel een extra donatie aan het dierenasiel, dat wel. Nee ik heb helemaal niets te klagen, maar daar gaat het niet om. En aan dat asiel is het goed besteed en hard nodig, dat weet ik ook wel. Maar…….. net als vorig jaar, zo’n klein schenkeltje………… zo'n klein...........piepkl..... ojee, dat is natuurlijk ook een dier........ maar wel een lekker dier! Tekening Marcel van Eeden.

Bijna twee jaar later........

Spannuuuuuund. Ik herkende de huizen van Muiderberg meteen. En ja, daar de auto parkeren en daar was het hekje waar we doorheen moesten naar het trainingsveld. Ik trekken aan de lijn (vond die Bolle, m’n baas, deze keer niet zo erg), zo opgewonden was ik. En daar waren alle honden en Lia en oom Herrie natuurlijk. Allemaal rennen en spelen, net als op de puppycursus. Bijna twee jaar geleden. Heb ik ook nog een diploma voor gehad. Naam hond, Bolle, naam begeleider, Yka. Vooruitziende blik van oom Herrie. Maar toen moesten we aan het werk. Heftig, maar het ging prima. We zagen er heel goed uit, riep oom Herrie. Beter dan op de zondagsschool. Die Bolle was zo druk met mij dat hij vergeten heeft foto’s te maken. Komt nog wel. Doe ik de foto’s van de Gemeentelijke Afval Dienst er bij. Van gisteren. In memoriam de monitor. Was toch wel even slikken. Daar heb ik het op geleerd. Die Bolle was ook heel stil. Heeft daar tien jaar tegenaan zitten kijken en heel veel op geschreven en gemonteerd. Om over al die website en foute foto’s maar te zwijgen. Ja, zuchtte hij, daar heb ik misschien wel meer naar zitten kijken dan naar mijn eigen Harmanna. RIP. Wat? Rust maar lekker uit. Of zo. Geloof ik. Krak.

Kouwe Kalkoen

Vier dagen geen computer. Dat is niet te doen jòh. Die Bolle (m’n baas) sacherijnig (chagrijnig kan ook zegt de dikke van Dale, het broertje van die Bolle), ik kribbig. (Ook opgezocht, betekent twistziek, knorrig of kregel, maar wat betekent kregel dan? Koppig, eigenzinnig, komt van een heel oud woord, cregel, betekent krijg of oorlog. Ook goed.) Ik kregelig. Je bent helemaal ontpoot. (Ja hoor, flauwe woordspeling, dat krijg je er van.) Want wat moet je nou doen als je van de hei komt en geen slaap hebt en Simba de buurkat niet buitenspeelt? Wat was? Flauwgevallen monitor. Zo’n hele mooie grote dikke beeldbuis van 21 inch. Paste precies bij die Bolle. Kleuren waren al niet betrouwbaar meer en ineens appelflauwte. Noodarts gebeld, HELP. Snel ter plaatse, mond op mond nog, maar helaas. Dood als een deurnagel. ?! Laat maar. Wachten op nieuwe monitor. Moest snel genoeg zijn voor video (verdient die Bolle zijn geld mee.) en mooie, heldere, betrouwbare kleuren…… Sony dus. Moest besteld worden. Vier dagen. Eeuwigheid. Vandaag geplaatst. Hulde aan Peter Z. Einde Kouwe Kalkoenen. Zo noemen ze dat in Amerika. Kouwe Turk kan ook natuurlijk. Ben trouwens sowieso heel gespannen. Ga zaterdag weer naar oom Herrie op zijn eigen terrein in Muiderberg. Daar heb ik ook als pub gelopen. (Zie pubers en Zondagsschool deel zoveel.) En zondag…… Wacht maar. Binnenkort in dit theater.

VONDELPARK AKTIE AKTIE AKTIE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Nou wordt’ie helemaal mooi. Schrijf ik een hele blog over de demonstratie van die Bolle (m’n baas), mis ik een demonstratie waarin ik absoluut had moeten meelopen. Zag ik zaterdagavond in het jeugdjournaal (kijk ik altijd naar) Grote demonstratie in het Vondelpark (de leukste plek van Nederland), met ontzettend veel honden. Honden, waarom? Die zogenaamde Vrienden van het Vondelpark van jou, vinden dat honden aan de lijn moeten en daar is door honden en eigenaren massaal tegen gedemonstreerd. En toen ik het op TV zag was het al te laat. (wel gauw even gestemd, ook doen) Ja Overtoom Maxi en die ouwe platendraaier zitten op hun luie kont in Zuid Frankrijk, dus die konden het niet vertellen. Maar het stond wel in een hondenblog die ik nota bene zelf heb afgeraden! (Over die opvoedpolitie!) Ja, zuchtte die Bolle toen ik het hem vertelde, de vertrutting van Nederland. Hoezo vertrutting? Nou alles moet steeds meer zo worden als mensen die er meestal niets mee te maken hebben, vinden dat het hoort te zijn. Dat begrijp ik niet. Bijvoorbeeld. Iemand die de hele zomer heeft zitten picknicken in het Vondelpark vertelt tegen haar vriendinnen dat het wel eens vervelend is als er zo’n vreemde natte neus in je mandje duikt. Zij laat zich daar niet door weerhouden om te blijven picknicken in het Vondelpark, maar die vriendinnen, die er nog nooit geweest zijn en er ook nooit zullen komen, roepen in koor O DAT KANNNNN TOCH NIET. En als er gestemd moet gaan worden stemmen die allemaal tegen. Neem nou die fietsers. Die terroriseren het hele Amsterdamse verkeer van de vroege ochtend tot ver in de nacht (zonder licht). Slalommen als gekken dwars over de drukste kruispunten zonder waar dan ook rekening mee te houden en bezorgen automobilisten en trambestuurders bijna hartaanvallen of ten minste een hartafwijking. Die roepen ineens dat zo’n overstekende hond in een park levensgevaarlijk is. Er gebeuri bijna nooit wat en de meeste fietsers, skaters en paarden gaan er heel ontspannen mee om, maar die ene keer dat er wat gebeurt is dan ineens de reden om het voor allemaal te verbieden. (Schoolmeesterwijsheid, de goeden moeten onder de slechten lijden!) De poep? Ja de poep. Dat is een oplosbaar probleem voor de eigenaren. Een ludieke actie en wat gratis plastic zakjes en je bent al een heel eind. Nee, alles gewoon verbieden en de enige plek in de stad waar honden even onbekommerd kunnen uitrennen, helemaal afgrendelen. Niks vrijstaat die het Vondelpark altijd is geweest en voor veel mensen en dieren nog steeds is en hoort te zijn. NEE, ze zullen zich gaan gedragen zoals WIJ vinden dat mensen en dieren zich moeten gedragen. En waarom hebben die mensen eigenlijk zoveel honden? Dat DOE je toch niet in deze tijd. En zo timmeren ze DEZE TIJD weer verder dicht. Zo bepalen mensen die er niets mee te maken hebben en ook nooit mee te maken zullen krijgen, hoe anderen zich moeten gedragen. Vertrutting dus. Die vinden overigens die ouwe platendraaier en mij ook maar twijfelachtige types. Moeten eerstdaags ook aan de lijn. HAHAHAHA…. O, riep ik slim, dat is dan heel handig. Hoezo: HEEL HANDIG? Met mij er bij zijn we twee vliegen in 1 klap!

ERRATUM

Knap hé? In 1x goed. Mooi woord. Heb ik opgezocht in de Dikke van Dale. (Is het broertje van Die Bolle, m’n baas) Lekker woord ook. Kun je een beetje door je bek laten rollen en met die erren en ummmm aan het eind, klinkt het een beetje als grommen. Nou en dat klopt, want het betekent dat je iets fout hebt gedaan. Ik niet hoor, die Bolle. Verkeerde informatie. Het gaat over die foto bij het ‘Veel Volluk’ verhaal. Niks op de Dam in Amsterdam. Mooi het Museumplein. En daar stonden wel 500.000 mensen. Dat is nog eens veel volluk. Moet je naar de hele foto kijken. Je wordt er duizelig van. Die Bolle en Harmanna stonden er ook bij. Zegt’ie, want herkennen doe je ze natuurlijk niet. Hij wees de plek nog aan. Rechtsachter naast het Concertgebouw, vlak bij Bodega Keyzer. Jaja, daar was ik al bang voor. Zijn ze al snel een glaasje wijn gaan drinken. Dat zeg ik, stelletje salonsocialisten. Rood is mooi, vooral als het van een goed jaar is. HAHAHAHAHAHAHA……….

Entre Act

Zo noemen ze dat, even tussen twee bedrijven door. Boven een leuke foto van mij, daarnaast Koentje en daarnaast de ouwe Jerry. Ziet er rustig uit, maar Koen en ik hadden de hele hei doorgescheurd en om de diepste gaten gevochten. Heb ik gewonnen natuurlijk. (Helaas mijn halsband kwijt. Jammer. Stond heel sjiek dat koper op mooi zwart.) Veel nieuwe lezers schrijven mij imeeltjes om te vragen wat ik zelf de leukste verhaaltjes vind. Ja hallo, ze zijn allemaal leuk natuurlijk. Maar goed, een paar van mijn keuze: over de bril van die Bolle, krantlezen, Vlieland, de dichter des vaderlands, over de blogmeiden, over Jan de Bouvrie , pubers en , vind ik echt heel leuk, trappeze. (Staat onder pappa Bommel.) Tot slot een foto van twee nieuwe fans. Die ken ik al heel lang, maar wisten niet dat ik dit heideblogje schrijf. Carla en Ton van Roomen van het Tolhuis. De eerste kroeg waar ik ooit geweest ben. Als pup zette die Bolle mij midden in het Tolhuis neer en zei op dreigende toon: dit vind jij heeeel leuk anders hebben wij een groot probleem. Nou je ziet, ik kom er nog steeds.

Volluk..... veel volluk

Ik hou er mee op. Waarmee? Met het schrijven van blogs. Waarom nou, je vond het zo leuk en je hebt net een advertentie gezet? Ja maar..... Iedereen doet’t. Ach, dat valt wel mee. Valt helemaal niet mee. 70 miljoen elke dag, over de hele wereld voor zo’n 20 miljoen weblogs. Goeiemiddag. Of je een emmer leeggooit. In Nederland 400.000 en daar komen nog 500.000 spaces van MSN bij. Jij hebt ze allebei, riep die Bolle (m’n baas), een blog en een space. Zelfs die ouwe platendraaier (is bijna weer opa) heeft een space. Big deal! De meeste weblogs hebben hier zo’n 10.000 tot 1 miljoen hits per dag. En ik kom niet verder dan 2500 misschien 3000 per jaar. Ik hou er mee op. Dat heb je al gezegd. Het wordt nog erger. Er komen allemaal semi-professionele blogs in Nederland (als Blogo) en die schrijven over een thema. En daar krijgen ze dan heel veel advertentie-inkomsten door. Nou, wat let je. Marketing weetjewel, je eigen boterham smeren? Maar ik lust geen boterhammen en heb helemaal geen thema. Er zijn wel een heleboel hondensites, maar dan is het thema hond. En ik verdom het om een thema te zijn en over allemaal flauwekul te moeten schrijven. Flauwewat? Nou, over een loopband in huis, zo’n tredmolen voor honden bijvoorbeeld. (Voor luie bazen.) Of een sprekend balletje dat als je er mee speelt aardige dingen tegen je zegt met de stem van je baas. En daar komen ook nog koekjes uit. Of een triatlon voor baas en hond. Zwemmen, fietsen en hardlopen. Goed voor het saamhorigheidsgevoel. En natuurlijk voor het inkomen van de organisator. Lijkt mij wel leuk. Niks leuk, allemaal onzin. En de vrouw van Martin Gaus schrijft ‘opvoedpolitie voor dieren'. OPVOEDPOLITIE! En dat moet leuk zijn? Dat wil ik allemaal niet. En ik wil ook niet naar een andere blogclub. Gewoon ‘Blogger' is best. Daar voel ik me thuis. Dan blijf je toch gewoon bij Blogger en schrijf je gewoon wat je zelf wilt schrijven en dat thema komt wel een keertje. Kijk naar buiten, het is hartstikke mooi weer. Gaan we naar de hei. Is eigenlijk jouw thema. Heideblogje. En wees blij dat niet al die 2.5 duizend bezoekers daar rondlopen. Dat zou een hele massa zijn. Hoeveel is dat dan? Wacht even, hier op deze foto van een demonstratie op de Dam in Amsterdam. Dat zijn er zo’n 3000. DRIEDUIZEND! Zoveel! Zozo, nou nou, maar dat is toch helemaal niet slecht van zo’n .... eh ......klein boefje met een heideblogje Dat is….. eh…. jaja, ga nou maar nou maar mee. Opschepper!

Advertentieboef

Komt die Bolle met een rood aangelopen kop binnenrennen. Schrik me rot. Wie heeft die advertentie in het Bouviernieuws gezet? Die advertentie…… ik moest even slikken,…… ik natuurlijk. Natuurlijk, natuurlijk, hoezo natuurlijk? Nou, jij wilt dat er wat van mij terecht komt en ik moest marketing gaan doen. Ja en? Nou, dit is marketing. Gaan er meer mensen mijn heideblogjes lezen en als we dan video’s gaan maken, want ik wil natuurlijk nog steeds actrice worden net als mijn hele familie, dan heb ik al een eigen publiek. Oooooooh, mevrouw wil beroemd worden. Jaja. En wie gaat dat betalen? I hef not sien a bill jet, but ……..toen viel zijn bek open. Wat zit je nou dom Engels tegen me te lullen. Je spreekt helemaal geen Engels. I have to say hello to all my friends abroad. Maar jij hebt helemaal geen “friends abroad”! En toen was het mijn beurt. Jawel kijk maar. Trots liet ik hem de lijst zien van de laatste twee honderd hits. En heel veel uit het buitenland. Je kunt zien uit welke plaatsen: Washington, Atlanta, Salt Lake City, Nashville allemaal uit Amerika en uit Canada, Quebec, Ontario, Toronto,. Maar ook veel uit Europa. Balazar Portugal, Chattam Engeland (daar hebben we lang geleden met Michiel de Ruyter nog eens een zeeslag gewonnen!) Rosny sous Bois, Frankrijk, Duitsland ook en natuurlijk een paar uit België, daar komen we tenslotte vandaan. En kijk ’s hier, eentje uit Chili, Zuid Amerika. Het duurde even voordat die Bolle weer bij adem was. Als dat allemaal lezers van het Bouviernieuws zijn, hoef je geen Engels te praten. Dan kunnen ze Nederlands lezen. En in Amerika en Canada zitten inderdaad een stel bouvierclubs, dat weet je van Caya. Maar de anderen zijn volgens mij gewoon surfende Blogspotters. Hij begon te lachen. Je hebt gelijk, leuk is het zeker. Maar het is geen goeie marketing. O neeeeee? Nee. Eén advertententie zet geen zoden aan de dijk. Nee natuurlijk niet, dat weet ik ook wel. Hij keek me ineens heel achterdochtig aan. Dus? Dus zijn het er drie op een rijtje……….. Heb heel hard moeten rennen!

Tokkie

Kreeg ik een tip van Koentje. We lagen onder in een groot gat op de hei en probeerden Jaba er uit te houden, maar dat lukte van geen kanten. Als Jaba (Rottweiler) eenmaal iets in z’n kop heeft kun je hem niet meer stoppen. O ja, de tip: Adopteer een kip. Een KIP!? Met kop? Ik was zo verbaasd dat ik me achteloos door Jaba uit het gat liet wippen. Wat moet een Bouvier nou met een kip. Nou die Bolle van jou (m’n baas dus) heeft een stukje Vondelpark geadopteerd, doe jij een kip. Nee maar die grond is virtueel, doen alsof. Toen werd Koentje er ook uitgewipt. Hij schudde het zand uit zijn vacht. Nou die kip is ook virtueel. Je moet‘m wel betalen, maar mag´m niet hebben. O jammer. Die Bolle en ik houwen wel van kip. Nee natuurlijk niet, ik begrijp ook wel dat opeten niet de bedoeling is. Maar om nou een kip te onderhouden…… Als het nou één van die stomme Hooglanders was die hier rondlopen. Een stier bijvoorbeeld, oke, dan heb je wat. Kun je nog eens roepen: hééé broer, ja jij, je bent van mij. HIER…… Even op de website van het Goois Natuurreservaat gekeken, maar geen Hooglanders in de virtuele aanbieding. Daar maak ik trouwens sowieso geen kans. Ze hebben daar een pesthekel aan honden. Alle schapen, koeien, herten, vossen, hazen, wat ze er al niet hebben, ze lopen allemaal los en wij moeten aan de lijn. Ja tokkie ook. Dan sta je toch helemaal voor jeweetwel. (Nee hobbykippen hoeven niet opgehokt.) (En ik heb helemaal geeneens geen hok!) Gisteren nog op het strand bij Parnassia, allemaal rennende en springende honden in de golven. Waanzinnig opwindend. En dan ik met zo’n tokkie als een watje aan de vloedlijn. Alleen al die hartstikke grote zeemeeuwen, die lusten wel… nee, niks waak en verdedigingshond, zwemmen wil ik. O ja, komt er een stevige blonde aanlopen, met blote poten in het water, schoenen in de hand. Roept met een sappig Brabantse tongval: Ohhhh wat ben JIJ een mooi BOEFJE. Met staart en oren, WATTTT LEUKKKKK! Kijken van alle kanten, voelen zelfs. Ik ging er echt even voor staan. (Van pappa Kokomo geleerd.) Zegt ze tegen die Bolle, ik heb drie boeven, nee twee, want vorige maand is er een overleden, maar allemaal nog met zonder. Maar met met is LEUKKKKK ZEGGGG. Wie is de fokker, want zo mooi zie je ze niet vaak. (Hoor je het eens van een ander!) Heeft ze het adres van Caya opgeschreven. (Komt goed uit, Kokomo heeft net een nieuw nest gemaakt, bezig baasje) Niks kip en niks adoptie dus, gewoon, kip ik heb je. Doe mij maar wakker dier! Hee Ivo, ben je daar nog?

Vondel Virtueel

Vondelpark deel zoveel. Het begint een beetje een herhalingsblog te worden lijkt wel. Maar dit is weer heel iets anders. Natuurlijk, altijd rennen met andere honden, zwemmen, slalommen om de joggers en skaters heen en allemaal kleine kinderen die uitgelaten worden door hun moeders. (Hele mooie moeders zegt die Bolle, m’n baas) En ze willen mij allemaal aaien. Liefffffe hondje. (Jaja, hoor ik dan achter me mompelen.) Mooi weer, dus het was poepje druk. En ja, natuurlijk hebben we geluncht met die ouwe platendraaier en z’n fox Maxi. Die wordt trouwens steeds sacherijniger. Maar deze keer gaat het om een stukje Vondelpark dat die Bolle heeft gekocht. Ja heus. Dat is een actie. Ze gaan het Vondelpark helemaal opknappen en dat kost veel geld. Heel veel geld. En nou kunnen de liefhebbers van het Vondelpark een stukje grond, of een boom, een brug of een pad kopen om zo die renovatie te betalen. Nee niet heus, virtueel. Doen alsof dus. Nou en dat loopt als een trein. Een derde is al verkocht. En ze koppen allemaal een stukje waar ze aan gehecht zijn, of zoals die Bolle, een jeugdherinnering aan hebben. Komt zo. Toen hij 6 jaar was (heel heel heel heeeeeeeel lang geleden) ging hij op de step met zijn moeder die achter de kinderwagen liep (met Gemma, zijn zusje van 2), vanuit de Van Baerleveldstraat het Vondelpark in. Ze liepen naar de Prinsengracht, daar is die Bolle geboren. Die kleine opschepper stepte heel hard de helling af om te laten zien hoe hard hij wel niet kon steppen. Maar op de traptreetjes struikelde hij en viel op zijn knieën die ieder aan een kant van de stepplank terecht kwamen. Zo schoof hij nog een heel stuk door en je kan wel raden hoe zijn knieën er toen uit zagen. Daar kwamen twee dagen later nog de grintjes uit. Precies die plek. Die heeft hij gekocht. Je kan hem zien op de foto. Aan het begin van het pad bij het hek boven de treetjes en daarna het stuk waar hij naar toe schoof. Precies waar ik zit. Wat ik daar dan doe? Nou wat dacht je? Ik ben een waakhond, dus ik bewaak dat virtuele stukje grond van mijn baas…….. ook heel virtueel. Dat wel. Want daarna heb ik weer heel hard lopen rennen. En ik struikel niet. HAHAHAHAHAHA.

Bergen NH

Zaten we ineens in Bergen. Schijnt een kunstenaarsdorp te zijn, maar ik zag alleen drommen badgasten. Die gaan een eindje verderop zwemmen in de (Bergen aan) zee. En ze hebben 1 ding gemeen: ze rijden allemaal in auto's met Duitse nummerborden. Laat maar. Wij gingen naar Noor. Die maakt etsen en schilderijen van en over foxen. Hardstikke goed en een leuke fox ook. Hij heet Ricky. Er horen natuurlijk allemaal verhalen bij, maar die zal ik jullie deze keer besparen. Nu moeten jullie gewoon kijken naar de schilderijen van Noor. En naar Ricky en mij natuurlijk. We zijn echte maatjes geworden. Dat zie je vanzelf. (Kijk ook even bij het Kunstcentrum Bergen.)
Vanlinks boven naar beneden: Het bot, Pleidooi, Rickie bedelt niet, Rooie hond, Chinese vleugel, maatjes zo te zien, HMS Fearless.

Avondrood

Jammer. De avonden worden al weer korter. De hele zomer hebben die Bolle (m’n baas) en ik ’s-avonds van die mooie lange wandelingen over de hei gemaakt. Wel twee uur lopen. Gaaf. Heel romantisch tussen de Hooglanders en de reeën in de ondergaande zon. Bloedmooi. Op zo’n avond draaide hij zich ineens om en riep, kijk nou eens, avondrood. En maakte er met zijn mobieltje meteen een foto van. (Staat hier onder.) Avondrood, zo noemden ze vroeger bejaardenhuizen, zei hij. Bejaardenhuizen!? Dat heet toch verzorgingshuizen of aanleunwoningen. Je moeder van 92 zit toch in een aanleunwoning en niet in een bejaardenhuis. Klopt, maar heel vroeger, toen ik net zo jong was als jij nu, noemden ze dat bejaardenhuizen. En mensen die daar ingingen waren ook veel jonger dan de mensen nu. Hoe oud dan? Begin zestig. Wat? Jij bent begin zestig. Moet jij er dan in? En ik dan, moet ik dan mee? Nee, dat mag niet. Verboden voor honden en andere huisdieren. Ik schrok me helemaal rot. Vergat me zelfs boos te maken over die discriminatie. Moet ik dan bij Harmanna blijven? Kanniet. Die is net zo oud als ik, dus als ik ga, gaat ze mee. Ik was ineens in blinde paniek. Hoe moet dat nou? Alleen op de wereld vind ik een mooi boek, maar het moet wel literatuur blijven. Toen begon die Bolle te lachen. Schrik niet zo, trut. Niet schrikken!? Jij hebt makkelijk praten, ik blijf helemaal alleen achter. Wie gaat er dan met me wandelen en van wie krijg ik dan eten? Moet ik dan elke dag naar Caya of Karel? Hij ging naast me in de hei zitten. Kijk, tegenwoordig zijn mensen op die leeftijd jonger dan vroeger. Begrijp ook niet hoe dat kan, maar het is zo. Mijn opa was op mijn leeftijd een oude man en ik doe nog gewoon waar ik zin in heb. Dat mag je wel zeggen ja. (Zegt Harmanna ook op zo’n heel speciale toon!) En dat blijft nog wel even zo. Daarbij leven jij en ik niet synchroon. Wat nou weer. Wat is dat, synchroon? Dat betekent dat wij niet gelijk op gaan. Nu ben jij nog heel jong en ik wat ouder, maar over tien jaar, als alles goed gaat, ben ik begin zeventig en jij ook? Hoe kan dát nou weer? Hij stond op en gaf me een klap op mijn kont. Mensen worden ouder dan honden, dus word jij sneller oud dan ik. Sterker nog je haalt me in. Dat doe je trouwens nu al. Rennen. Ik scheurde weg. Geef mijn portie maar aan Fikkie. Dat gezeur ook altijd. En we moeten opschieten, want het is al weer zo vroeg donker dat we nu al het laatste stuk door het bos in het donker lopen. Moet dat kutlichie dat aan m'n halsband zit weer aan. Moet van hem. Kan hij anders niet zien waar ik loop. Hahahaha, ouwe………….

Inzoomen

Heb ik van die Bolle (m'n baas) geleerd. Inzoomen doe je met je foto of videocamera. Druk je op een knopje en je onderwerp komt vanzelf dichterbij. Gaaf hoor. Nou verbaas ik me nergens meer over, want voor een boef in het digitale tijdperk is alles science fiction. Maar wat ik gisteravond tijdens een surfrondje ontdekte slaat alles. Een MEGA inzoom. Stel je voor: je vliegt door de ruimte en ziet de aarde zoals laatst de astronauten die van die isolatieplaatjes moesten verwijderen om veilig te kunnen landen. Was heel spannend. Maar jij zit dus megasafe achter je pc en ziet die biobal in space hangen. En dan? Dan ga je inzoomen! Ja echt, inzoomen. En terwijl je inzoomt laat je de aarde langzaam draaien zodat je eerst de goeie kant voorbij ziet komen en dan zakken, zakken, door naar het werelddeel waar je naar toe wilt, verder zakken, beetje bijdraaien, ik ben al bij Europa, beetje bijdraaien ja, Nederland, weer zakken, hee het IJsselmeer en daar, ja 't Gooi, verder zakken, koers houden en dan Hilversum......... hee kijk daar..... vet cool gaaf....... Bolle kijk dan, daar is mijn hei (rooie peil rechts) en daar de Crailosebrug over het spoor en ja, daar, boven het mediapark ons Spanderswoud (rooie peil links) .... te gek hee, hoehoi, kom nou kijkuh..... Bolle komt bij zoveel lawaai nieuwsgierig aanlopen, kijkt, en wat zegt'ie? Raaje nooit. Dat is mooi man, drommels mooi. Kan ik voortaan lekker uitslapen. Ga jij sochtends gewoon je heiderondje googelen. Lekker virtueel piesen poepen. Met Google Earth de hei op. Niet aan de lijn maar aan de kabel! HAHAHAHAHAH......... En weg is'ie. Dat schoot dus in mijn verkeerde keelgat en helemaal niet virtueel. Nee broer, niks digitaal poepen piesen. Wacht jij morgenochtend maar op je vaste wekservice. Heeeeeel vroeg. Wie het laatst lacht lacht het best. Kan ik meteen mijn huiswerklesje pakwerker oefenen. Goedemorgen Bolle...... HAP.

Zondagsschool (deel zoveel)

Nee! Wat nee? Komt niets van in! Wat komt er niet in? Dat! En toen wees die Bolle (m'n baas) op de foto's. (Komen uit een video die Caya heeft gemaakt.) En waarom dan wel niet? Daarom niet. Daarom is geen reden. Jawel, omdat ik het zeg. Huhhhh? En ik ben je baas, daarom. Loopt'ie boos weg. Mag ik die foto's niet gebruiken omdat hij er niet goed opstaat. Te veel buik. Dat zegt'ie niet, want hij wil het niet weten. Lafaard. IJdeltuit. Moet'ie maar afvallen en wat minder wijntjes drinken en hapjes......... Ik doe het toch. Ik sta er wel mooi op. Moet je eerst even 'Pubers' lezen. Daar begon het mee. Dat is al even geleden, want hij heeft de zaak flink getraineerd. Ziek en zo. Hij wel. Nou ik deed het prima, zei oom Herrie. En hij speelt niet genoeg met me. Doet niet aardig genoeg. Maar dat is oud nieuws. En Caya riep nog dat'ie recht op moest gaan staan. Vals hoor. Deed ze expres. Komt die buik beter uit. HAHAHAHA. Verboden te kijken dus. Doe ik er als afleiding nog een paar grote jongens in actie bij. En Caya natuurlijk. Help.

Watjes

Watjes zijn het. Allemaal watjes. Terreurbestrijdung, ME, politiekordons, het zal met wat. Waar is de tijd dat je nog ‘U’ zei tegen een agent. (Met je pet in je hand, roept die Bolle, maar dat is wel erg lang geleden.) Nee, ik bedoel de tijd dat die agent nog zo’n mooie stevige boef bij zich had. Toen keken ze wel uit. Ja meneer, nee meneer. Hier die bal. Alstublieft meneer. En nou wegwezen, ja meneer. En wat zie je vandaag de dag? Ze rijden die juut fluitend en scheldend op hun fiets voorbij en zijn Duitse herder weet niets beters te doen dan een beetje om zich heen te staan blaffen. En op zondag een grensrechter in zijn bil te bijten. (Nou geef ik toe, een lekkere grensrechters...) Maar als het echt menens wordt met al die relschoppers, voetbalvandalen en vuurwerkgooiers is de enige viervoeter die je nog ziet zo’n Mechelse neuroot. Daar hebben ze toch gewoon schijt aan. Dat zie je op TV. Ze blaffen gillend van de lol terug. Nou vraag ik je! Dat zou ons bouviers niet zijn gebeurd. Heus niet. Maar die hebben ze niet meer bij de politie. Weggesaneerd heet dat. Daarom gaan ze als het echt gevaarlijk wordt nog liever zonder hond. Achter die Poema aan bijvoorbeeld. Nou die heeft op de Hoge Veluwe een leventje als God in Frankrijk. Onvindbaar. Wat een afgang. En als ze wat vinden…………. Je gelooft je eigen ogen niet.

Een Haagse Dame

Wandelen op de Lange Voorhout, sjiek de friemel. Ja natuurlijk, weet ik wel, allemaal kouwe Haagse kak, maar toch…… Je denkt ieder ogenblik Eline Vere tegen te komen. Nee dat kan niet, dat weet ik ook wel, maar je loopt toch maar mooi door de Hollandse geschiedenis. Kun je mooie films over maken. Van Eline Vere hebben ze al een film gemaakt dus daar heb ik niks aan. Ik wil actrice worden, kom uit een heel nest van acteurs en actrices. Van bijrolletjes tot supersterren. Kijk maar bij Caya. Misschien zou ik de hond van Eline Vere kunnen spelen. O nee, dat kan niet. Toen waren er nog geen bouviers. Nou dan speel ik toch gewoon een andere hond. Een blonde pruik en aangepaste make-up, draait een goeie actrice der poot niet voor om. Er was een openlucht beeldententoonstelling op de Lange Voorhout. Vandaar. We vonden er niks aan, maar het was wel een leuke wandeling. Lange Voorhout, Korte Voorhout, over de Lange en de Korte Vijverberg, de Kneuterdijk en terug langs de Hofvijver. Leek wel prinsjesdag in mijn eentje. Ik moest van die Bolle (m'n baas) wel op de foto met Louis Couperus. De schrijver van Eline Vere en mensen en dingen die voorbij gaan. Of zo. Schrijvers ondermekaar, zei hij. Maar volgens mij houd die man helemaal niet van honden. Of iets heel klein sjieks. Een Maltesertje of zo. Op het voetstuk van zijn beeld staat geschreven: Zoo ik iets ben ben ik een Hagenaar. Nou riep ik, zo ik iets ben ben ik……… Gooise kak, roept die Bolle ineens. Moest’ie nog om lachen ook. Wijsneus. Daarna via het ministerie van Financien naar die andere betaalautomaat. Van de parkeergarage. Onder het Malieveld. Het Malieveld ja, dat wou ik wel eens zien. Daar zijn altijd die massademonstraties met spreekkoren en popgroepen. En wat ziet? Helemaal niks, geen hond. Nou ja, eentje. Dat ben ik dus.

10 miljoen Euro

Bram begon. Bram de Beagle bedoel ik. Eerst rennen en matten dwars door de hei en toen we even lagen uit te hijgen stelde hij DE vraag: Wat zou jij doen als je 10 miljoen Euro in de staatsloterij won? Nou speel ik helemaal niet in de staatsloterij, dat doet alleen die Bolle (m’n baas). Je moet de voorzienigheid een kans geven, zegt’ie altijd. Maar dat was wel een leuke vraag. Ik zou het wel weten, riep Bram snel, koop ik onze hondenspullenwinkel en die slagerij daarnaast. Alles helemaal voor mij alleen. Vetgaaf. En jij? Nee, geen slagerij, weet het eigenlijk niet precies. Maar je weet toch wel dingen die je heeeel graag zou willen? Ja dat weet ik wel maar…. (belachelijk een verlegen bouvier) ….. nou goed, een schoenenwinkel. Bram keek me even peinzend aan. Cool heeee. Een schoenenwinkel, niet verkeerd nee. Allemaal schoenen voor jou alleen. Wacht, ik weet nog wat beters, riep ik, want ik begin er ineens plezier in te krijgen. Een meubelhal. Ik wil een meubelhal. Allemaal stoelen, banken en bedden die ik uitgebreid kan gaan uitproberen. De hele dag door. En dan verkopen en weer nieuwe spullen inkopen. Begin ik helemaal opnieuw. Daar had’ie niet van terug. Zijn bruine oogjes begonnen helemaal te glimmen. Vetcoolgaafheeeee. Nee ik weet het nog beter. Nu was ik door het dolle heen. Ik koop het Arsenaal van Jan des Bouvrie. Omdat die spullen veel mooier zijn dan in een meubelhal? Bram sprong verontwaardigd op. Gewoon kapsones jòh. Wat kan jou dat nou schelen? Jawel kan me schelen. Niet die designmeubels, da's onzin, maar daar lopen allemaal leuke jongens en meiden rond en die gaan dan banken en stoelen voor mij ontwerpen. Alleen voor mij. En dan ga ik beoordelen of ze goed zitten of liggen. Meubels met Bouvier keurmerk ga ik dan verkopen. Bram keek een beetje ongelovig. En dat noem je dan Yka Sweetkokomo Design? Dat klinkt van geen kanten joh. Welnee, natuurlijk niet. Jan des Bouvrie is een prima merknaam. Verkoopt als een gek. ‘Never change een winning team’ toch? Die naam houd ik er in. Alleen zijn website…….. Wat alleen zijn website? Daar haal ik dan wel die schrijffout uit.

Pappa Bommel

Pappa Bommel is dood. Pappa wie? Pappa Bom…….. O ja, dat moet ik even uitleggen. Die Bolle van mij (m’n baas) wordt door zijn vrienden en vriendinnen en zijn vrouw Bommel genoemd. Z’n meeltjes naar die ouwe platendraaier (zie pubers) ondertekent’ie zelfs met Ollie B. Ja weet ik, dat heb je al een keer verteld, maar so what? Nou de schepper van Ollie B. Bommel en Tom Poes is Marten Toonder. Ja!? Nou die is dood. Was al heel oud hoor, 92. Maar wat heeft die Bolle daar mee te maken? Dat weet ik eigenlijk ook niet precies. Toen die Bolle nog heel jong was, werkte zijn vader bij de Nieuwe Rotterdamse Courant en daar verschenen de eerste strips over deze heer van stand en zijn slimme vriendje. Van Toonder? Precies. (Lees alles over Ollie B. cum suis) Dus die Bolle was nog heel jong toen´ie dat al las. En veel later heeft die Bolle nog voor een filmbedrijf gewerkt wat door die Toonder is gesticht. Heette ook Toonder en die zaten in een kasteel. O wat romanistisch. En de vorige boef van die Bolle, Kim, is daar heel veel geweest. En nou zegt die Bolle dat we allemaal bij Toonder in het krijt staan. Door die strips? Nee, door de taal. Die prachtige taal. Iedereen die schrijft, schrijft een beetje Toonder zegt’ie. Jij ook (gaf een por tussen mijn ribben). Dat ligt aan een denkraam of zo. Een denkraam? Geen idee wat dat is. Maar ik voel me daar niet zo gemakkelijk bij. Niks Bolle Bommel, gewoon die Bolle, vind ik veel leuker. Waarom? Nou dalijk roept´ie nog: ´Yka verzin een list´. En dan ben ik de lul. Jij? Ja ik. Maar jij bent helemaal geen kater en je bent een boef. Klopt. En niet wit maar zwart. Klopt helemaal. Nou dan. Ja, maar jij weet niet hoe breed het denkraamvermogen van die Bolle is! Voorbeeld. We logeerden gisteren in een soort landgoedhotel in Drente met hele ouwe bossen er omheen. De Jufferen Lunsingh. Ook heel romantisch. Weet je wat´ie tegen me riep in de cognackamer? Nou? Hee die Joost, doe er nog maar eentje………….

Trappeze

Ze ligt weer onder de trap. Ik lig weer onder de trap. Ze ligt nooit onder de trap. Ik lig nooit onder de trap. Ja hoor, ze ligt weer onder de trap. Ik lig toch onder de trap. Kijk zelf maar. Ik niet, ik slaap. Onder de trap? Onder de trap. Toen haar mand er nog stond, ik zei nog lekker beschut onder de trap, heeft ze er nooit gelegen. Toen heeft ze er ook wel eens gelegen. Ik bemoei me er niet mee. Wel eens ja, op commando. IN JE MAND! Nooit uit zichzelf. Nee nooit uit mezelf, want ik vond het een kutmand. Volgens mij vond ze de mand niet zo leuk. O nee, waar ligt ze dan in sinds die voor de schuifpui staat? Precies, in haar mand. Klopt, in m’n mand. Lekker naar buiten kijken en dan slapen onder de trap. Nou moet je ophouden. Ik houd niet op. Dalijk ga je nog zeggen dat ze daar in de mand ligt omdat haar bench daar stond. Maar ze lag nooit in haar bench. Ik lag nooit in mijn bench. IN JE BENCH! Alleen op commando, nooit vrijwillig. Snachts wel. Snachts helemaal niet. Snachts….. Hoezo helemaal niet? Dan draait ze zich altijd in het Bouvrie stoeltje. Dan draai ik me altijd in mijn Bouvier stoeltje. Nog steeds. Ik lig nog steeds in mijn Bouvier stoeltje. Bouvrie stoeltje! (Bouvier was zeker niet design genoeg. Zie 10 miljoen euro.) Nee niet altijd nee. Altijd wellus. Nietus. Heen en weer, lijkt wel trap-peze. Vroeger lag ze altijd tussen je voeten, Vroeger lag ik altijd….. nee zeg hou nou asjeblieft op. Afgelopen. Weg. Ik lig al in de tuin. Dat gezeur ook altijd als je rustig ligt te slapen. Onder de trap.

Pubers

Pubers, dat zijn het. Wie zijn pubers? Nou die Bolle (m'n baas) en z'n vriendje, die ouwe platendraaier. Pubers!!!!!????? Die zijn ergens zestig, dat zijn ouwe mannen! Jaha, als ze 's-avonds zitten te knikkebollen voor de TV, maar niet als ze zo'n nieuw speeltje hebben. Speeltje wat? Een nieuwe mobiel. Geiten worden het. De hele dag foto's maken, e-mailen of MMS'sen. Zelfs als ze naast elkaar zitten, elkaar fotograferen en verzenden. Gaat nergens over maar een lol. En gisteren, je gelooft het niet. Ik loop met die Bolle op de hei en die ouwe platendraaier met Maxi op de Overtoom. Staan ze live met beeld met elkaar te praten. Fantaaaastisch, helemaal te gek vonden ze dat. Allemaal plaatjes van de hei en van de Overtoom. Kijk een hond, riep die Bolle nog toen ik voorbij liep. Een stel tienermeiden is er bloedserieus bij. Nou leuk toch, zo'n speelse baas. O nee, maar niet met mij. Hebben ze hem op de hondenclub moeten leren met dat balletje. Lilliane zei nog, je moet'r helemaal gek maken en deed het voor. Ik me best gedaan en liet me helemaal gek maken. Watjewatdietegenmesiste? Nou? Uitsloofster. Nee! En toen hij, met dat grote dikke lijf. Hij deed zijn best, maar het was geen gezicht. Ik geneerde me rot. Dus veel te weinig geoefend. Heeftíe van Caya gisteren op zijn donder gehad. Nee, je meent'd! Jaha. Zatíe op te scheppen dat ze me weer hebben leren slikken en eten en dat ik nu een stevig dikke meid werd. Ja, zei Caya streng, maar als ik wat zeg moet ze wel luisteren. Nou, dat kwam hard aan. Die Bolle viel meteen stil. En in oktober weer naar school vond ze veel te laat. Zijn we besteld. Besteld? Ja, zondagochtend, op Caya's zondagschool, bij oom Herrie. Herrie? Klinkt heftig. Nee hoor, is een schatje, ken ik nog van vroeger, maar wel heel streng. Dan zou ik nog maar wat oefenen. Hoe dan, die Bolle is met dat mobiele gedoe letterlijk en figuurlijk niet te bereiken....... heeeeee, wacht, ik heb een idee. Vet cool. Geef me je mobieltje even, en m'n balletje. Gaaf hee. Lijkt wel een maffia film, doe ik hem een voorstel wat'ie niet kan weigeren!

Joy

Kreeg ik een meeltje van Lilliane. Heb ik nog les van gehad bij 't Haartje in Amersfoort. Die Bolle ook trouwens. ('Zet niet zo'n grote bek op tegen dat lieve kleine schattige hondje') .....? (OK, overdreven, maar hij heeft zo'n harde stem. Dat bedoelde ze eigenlijk.) Haar Joy heeft nu een nest en dat kun je op een hele leuke website met een live webcam bekijken. Nou gaat er natuurlijk niets boven bouviers (denkderomhoor anders stuur ik Caya op je af) maar deze prachtige pups zien er toch schitterend uit. Proficiat allemaal en een gelukkig hondenleven toegewenst. (= gezondheid en later een goeie baas/zin) O ja, die pakwerker op de foto hieronder is Mariska. Girrrrrrr Powerrrrrrrrr..........

Caya Interactief

Nee hè! Daar gaan we weer. Niet wat extra rondjes op de hei, niet een beetje meer trainen, lekker scheuren in het Vondelpark of over de Lage Vuursche rennen, niks actief nee, interactief. Gewoon weer achter de computer dus. Zit die Bolle (m'n baas) de hele dag vierkantjes te tekenen met allemaal streepjes er tussen. Dat noemt’ie een stroomschema. Al die vierkantjes zijn schermen met knopjes en als je daar op klikt krijg je weer andere schermen met knopjes. En als je daar op klikt zie je allemaal videootjes. Waar je lol in hebt. Nou hij niet zo te zien, want het wil niet zoals hij wil en dan moet’ie weer nieuwe schermpjes maken en alle streepjes naar andere knoppen omleggen. Slecht voor zijn karakter. Waarom’ie dat dan doet? Voor zijn lol. HaHaHaHa. En omdat hij dat Caya heeft beloofd. Ging zo. Het begon met de kapotte videocamera van Caya. Die was gerepareerd in Den Haag en omdat hij daar toch was en ik ook, zouden wij hem mee terug nemen. Videofilmen is Caya’s hobby. Honden heeft ze genoeg en daar opnamen van maken vindt ze hartstikke leuk. Een passie en een hobby, dat begrijp ik. Maar toen zei Caya dat ze die opnamen op een video CD wou zetten. Had ze al een keer gedaan. Waarom maak je er geen DVD van, vroeg die Bolle. Kun je het interactief maken en kunnen de mensen zelf kiezen wat ze willen zien. Toen voelde ik al nattigheid. Hee, zei Caya, dat is een goed idee, maar hoe gaat dat? En toen ging het dus echt fout, want video’s en DVD zijn het werk van die Bolle, en honden zijn hobby. (Ik dus.) Net omgekeerd met Caya. Wat wil je dan laten zien? Nou bijvoorbeeld de geboorte en het beoordelen van puppies in het nest Ze leren spelen en de eerste trainingstapjes, tot en met portretten van haar grote IPO III kanjers met trainingen en wedstrijden. O ja en natuurlijk ook de acteerprestatie voor film en TV. Of je een emmer leeg gooit. Maar die Bolle riep TOP en zit nou te klooien met die stroomschema’s. Toen ik begon te zeuren dat het nu echt tijd werd voor een heiderondje riep’ie geïrriteerd dat ik moest wachten. Dit moet eerst af. Der moet structuur in en het moet kloten hebben. Nou toen wist ik precies hoe laat het was en ben maar gaan zeuren bij Harmanna. Terug van de hei heb ik een paar foto’s van Caya’s kanjers van haar website gepikt en een beetje opgeleukt. (Zo heet dat toch tegenwoordig?) Mijn vader Kokomo natuurlijk en oom Henkie. Van stroomschema’s en structuur heb ik geen verstand, zij ook niet trouwens, maar met die kloten zit het bij hun wel goed! Kijk maar naar mij.

Hoera voor Ollie (absoluut de laatste keer)

Krijg ik toch heibel met die Bolle. Waar bemoeit’ie zich mee. Mijn blog, afblijven jij. Nee, niks Job en Julius, dat heb ik nou al genoeg gedaan. Vandaag……… wat een eikel. Dat jij nou zo blij bent met dat nieuwe onderkomen van die Joepies, prima, maar dan schrijven ze gewoon een eigen blog. Er zijn zat hondenblogs en je bent nooit te oud om te leren. Tik maar in Google: Dog Blog, krijg je pagina’s vol interessante links. Dit is trouwens een mooie, zet ik in mijn koppelingen. En wat dacht je van “Een face-lift voor honden’. Heus waar, vet cool. “Plastic surgery is good for dogs!" according to a leading Brazilian pet plastic surgeon. Kun je hier vinden. Gekker moet het niet worden vind ik. Toch?! Nou, deze is nog gekker: Bachus een wijnhond op een skateboard. Hij kan nog steppen ook, je gelooft je eigen ogen niet! (Videoclip!) Wacht even, moet nou oppassen. Een wijnhond is die Bolle uit het hart gegrepen. Nou, okee, goed dan, de Joepies, maar voor de allerlaatste keer. Eerst Job op de familiebank. Maar ze mogen daar helemaal niet op de bank. Doet’ie lekker toch. Gaaf, betekent dat’ie zich helemaal thuis voelt want bij Hans mochten ze wel op de bank. Ollie en Julius beginnen langzamerhand naar elkaar toe te groeien. Zoals Betje Wolf en Aagje Deken schreven: We beginnen te sympathiseren. (Ja, ik ken m’n klassieken!) Dat kan nog wel wat worden. En dat beest met die snor? Dat is mijn feestlift van Bollies bush. De snor is echt van die Bolle. Kijk maar. Links staat’ie omhoog en rechts hangt’ie naar beneden. Heel politiek correct dus. Ben benieuwd wat hij vandaag gaat stemmen. Waarom hebben jullie eigenlijk geen referendum voor honden? Heel Europa zit er vol mee en een hele boel in de goot en diepe ellende. Gaan we allemaal ‘ja’ stemmen, kunnen we er wat aan doen. Ja meneer Marijnussun, ook aan de varkens en het ritueel slachten en de stierengevechten. Hoewel........ die Bolle is gek op een karbonaadje of een schapenbout van de Turkse slager en stierenvechten…….. Zoals veel mannen vroeger stiekum ’s-nachts porno zaten te kijken (hoeft niet meer, zie je nu de hele avond), kijkt hij wel eens naar stierenvechten op de Spaanse TV. Moet verboden worden, roept’ie dan, maar toch……. Heftig. Zou dat in die snor zitten?

Hoera voor Ollie (vervolg)

Eigenlijk zou het vandaag weer gewoon over mij gaan. Maar beloofd is beloofd. De eerste foto’s van Ollie, Job & Julius zou ik meteen laten zien. Nou, daar zijn ze dan. Vier dagen later hingen ze al aan een meeltje. Ze schrijven er bij: Job en Julius lopen hier rond met zwaaiende staarten en eten goed. Nee, het is nog geen echte liefde met Ollie. Dat kun je ook op de foto zien. Maar ze slapen wel vlak bij elkaar. De ene kat loopt achteloos tussen ze door, maar de andere houd nog steeds afstand. Julius is nog heel actief en speelt veel. Job begint echt oud te worden en valt vaak op Julius terug. (O wat zijn we blij dat ze bij elkaar zijn.) Hij hoort slecht en heeft misschien last van staar. Na een flinke wandeling gaat hij meteen plat. Trouwens een druk jong gezin is ook een grote verandering voor deze oude heertjes. Tot slot schrijven ze: Na vier dagen zijn we al helemaal aan ze verknocht. Het zijn echte lieverds. We genieten volop.

Dat zeg ik: HOERA VOOR OLLIE ….. vet cool gaaf! Daar kan geen weblog tegenop.

Hoera voor Ollie

Wat gebeurt er nou met de honden van Juf Hans, had Ollie geroepen. Ollie is zo’n witte Pyreneese berghond met een lichtbruin kleurtje. Ook een beetje Benner Sennen. Zij leeft in een gezin met twee grote en twee kleine kinderen en twee katten en zij heeft een erf dat nog groter is dan het paradijsje van de Joepies. (Job en Julius, zie vorige verhaaltje en foto hier onder.) Dat weet ik niet had Aranka, haar bazin, gezegd en die vroeg het weer aan Harmanna. Weten we niet zei die, daar zijn we mee bezig. Maar ze zullen waarschijnlijk wel uit elkaar moeten. En als herplaatsing niet lukt gaat Job met ons mee naar Hilversum (mij wordt niets gevraagd) en Julius met Diane naar Tynaarlo. Dat hebben we lang geleden zo met Hans afgesproken. Komt niks van in, zei Ollie, laat ze maar hier komen, plek zat. Dus bracht die Bolle (mijn baas) Job & Julius naar de trimster. Hup in bad en daarna prachtig mooi geknipt en gekamd. Twee sjieke heertjes. Dat kun je Jaqueline wel toevertrouwen, die is hartstikke goed. (Even reclame maken: j.a.vleeming@castel.nl telefoon: 0594 549900) En toen gingen die Bolle en Diane (projectbureau MacBest) met de beide heertjes op weg naar Amerika. Zo heet dat daar. (Ik mocht niet mee, ik zou me veel te veel op de voorgrond dringen, zei die Bolle. Het zal je maar gezegd worden.) (Ik vertel dus alles uit tweede hand.) Eerst met iedereen op neutraal terrein een grote wandeling gemaakt. Om de hunebedden heen, want al is het vlak bij hun Groningse erf, dit is Drente. Dat ging allemaal prima. Maar toen Ollie de Joepies op haar eigen erf zag rondrennen moest ze wel even wat wegblaffen. HAAR territorium. PAS OP HOOR, DENKDEROM. Diane en die Bolle hadden afgesproken pas het weekend te gaan bellen om te vragen hoe het ging. Nou gisteren hadden ze allebei al aan de telefoon gehangen. Het ging goed. Er moet nog wat meer ‘gewend’ worden, maar verder alles prima. We kennen Hans allemaal goed genoeg om te weten wat ze op de haar bekende schooljuffrouwentoon zou hebben geroepen:

WATTTTTTFFFFFFAAAAANNNNTAAAAAASTISSSSSSSCH………

Ik heb nog geen foto van J&J en Ollie, maar ik hoop dat ze me die gauw toesturen. Laat ik hem jullie zien. Kijken we nog even naar dat paradijsje op de Houtwal (Linksboven), op de rechterfoto Hans met Julius en ik, daaronder Diane met haar hopnden en daarnast Harmanna met Job en.... precies, ondergetekende. Punt. Nu gaat het gewoon weer over mij. En als ze van mij een aandenken willen, printen ze maar een kunstwerk van mij uit: The art of the preventive watchdog!

Hans

Een treurig bericht. Misschien kunnen jullie nog herinneren dat ik vorig jaar mijn vakantie in dat kleine paradijsje aan de Houtwal in Groningen heb gevierd. Bij de Bearded Collies Job en Julius en hun vrouwtje Hans. Die ouwe knarren vonden mij maar een lastig, ongeleid projectiel. Net als BG. Net een lastig nichtje, schreef ik nog. Nou Hans is plotseling overleden en daar zijn die Bolle en Harmanna nogal door aangeslagen. Ik ben al een paar keer bij Caya uit logeren geweest als zij naar Groningen gingen. Er moet veel worden geregeld. Maar het belangrijkste zijn de honden. Diane, een hele goeie vriendin van Hans en die Bolle proberen ze bij elkaar te herplaatsen, maar dat is niet zo eenvoudig. Zeker niet omdat het al oudere honden zijn. Ik vind het zo zielig voor ze als ze uit elkaar zouden moeten. Wennen aan een nieuwe omgeving na dat prachtige paradijsje waar ze altijd hebben gewoond, is al moeilijk genoeg. Daarom een vraag. Wie een goeie tip heeft, meteen melen naar yka_sweetkokomo@hotmail.com . Doen hoor. Op de foto, Hans en Harmanna met mij in het midden, het speelveld van Job en Julius, Diane, die Bolle en daarnaast ik met Job en Julius.

Koninginne LOL

Morgen Koninginnedag, zegt die Bolle. (m'n baas) Dat wordt leuk. Nou daar weet ik niks van, want vorig jaar vonden jullie me nog te jong en mocht ik niet mee. Begint die Bolle toch ineens heel hard te lachen. Zit televisie te kijken, Barend en van Dorp, met alle cabaretiers van Kopspijkers. Was een tekstje van een nuffige mevrouw. Begrijp er niets van. Dat is een mop, zegt die Bolle. Zij speelt de koningin en zegt: ik hoef geen cadeautje meer, eindelijk een koninginnedag zonder Kopspijkers....... Is dat leuk? Ja dat is leuk. O.... Jullie begrijpen dat niet, jullie kunnen niet abstraheren. AbstraWATTE? Je zegt het een en je bedoelt het ander en als je dat doorkrijgt moet je lachen. O. Voorbeeld, gaat hij door, van die hondenhater uit Vroege Vogels. O die. Runderen gaan in een kudde, vissen in een school en oesters in een dozijn............. Klopt helemaal, roep ik verheugd, blij dat ik het misschien begrijp. Jij hebt laatst nog een dozijn oesters gegeten, oja, en later ook een dozijn slakken. Das lekker, zeg jij altijd, maar dat is toch niet om te lachen. Meewarig schudt hij zijn hoofd en schiet dan ineens weer in zo'n lange schaterlach. Weer een mop van die Spijkerman cabaretiers. Iemand speelt Ferry Mingele van Nova en zegt op een belachelijk overdreven manier: Aan de ene kant heb je de terreur van de kijkcijfers, het grote geld en het platte vermaak en aan de andere kant heb je..... John de Mol. ?!? Nou, er klopt iets niet, dat weet ik ook wel, maar wat? Met een zucht staat die Bolle op en aait me over mijn kop. In ieder geval kun je wel LOL met jullie hebben. Moet ik toch aan die Vondellunches (zie man bijt hond)met die ouwe platendraaier denken. Al die vette lachsalvo's met bedenkelijke ondertoon. Zo, dus dat noemen ze moppen. Zij wel. Heb ik nog een foto van die twee waar een prachtige scheurkalenderwijsheid bij past: Wie om zichzelf kan lachen heeft een leven lang LOL. Kijk, daar moet ik nou om lachen....................

Diever

Wat een bossen. Ik wist niet dat er in de wereld zoveel bossen waren. In Nederland, zegt die Bolle (m'n baas). Deze zomer krijg je in de Harz nog meer bossen te zien. Nou, toe maar. Alles bij elkaar opgeteld hebben we meer dan zeven uur gelopen. En geen bospad twee keer. Ik mocht niet overal los, maar dat kan me niet zoveel schelen. Als ik in het begin maar een beetje kan uithollen. Het mooiste was een prachtig geluid in de verte. Het leek wel een grote hoorn. Die Bolle en ik bleven verrast doodstil staan. Dat is de bronsroep van een edelhert, zei hij. Het trilde bij mij van binnen helemaal na. Vervelend was natuurlijk weer dat gezeur over die andere honden van hem. Hier had hij veel met Gypsie (de ruwharige tekkel) en Waldo (zijn eerste boef) gelopen. En hier kwam hij altijd langs met de hele club toen Whoopie (zijn tweede boef, had'ie bijgestaan toen hij werd verwekt door Waldo, dus making........ precies) en Zoef, de tweede ruwharige tekkel er bij waren gekomen. En daar, bij de Oude Willem, had hij veel gelopen met Kim en Tigo (ook boeven) en dat grote ven was de vaste ronde met Job en Julius, de Bearded Collies. Ja ja, dat weet ik nou wel. Tussendoor veel en diep geslapen. Zo'n weekje gaat je niet in je kouwe kleren zitten. We hebben ook nog een lange wandeling samen met Harmanna in een gigantische zandbak gemaakt. De Kale Duinen. Kijk maar naar de foto hieronder. Meer kan ik niet over ons weekje weg zeggen. Was ook wel blij toen ik thuis weer met mijn eigen vriendjes kon spelen. Ja, daar ook wel honden gezien. Werd ineens lastig gevallen door zo'n kalf van een boef zonder staart. Heel fout tiepe. Die moest ik niet, dus blafte hem van me af. Komt er zo'n hoogblonde, rondbosrstige dame tevoorschijn (die Bolle was meteen wakker) die met een onvervalst Tukkers accent roept: Nou nou, die is ook niet op der bekkie gevallen! Waarvan acte.

In memoriam BG

BG is dood. (Je zegt biedsjie, van die popgroep weetjewel.) Gisteren werd hij tijdens het kleine wandelingetje dat ze nog maakten, bij de paddestoel waar ze altijd even uitrusten, niet goed. Henk (z'n baas) heeft hem zo goed en zo kwaad als het ging naar huis gedragen en in de auto gelegd. Meteen doorgereden naar de dierenarts. Maar toen was hij al dood. Volgende maand zou hij veertien jaar zijn geworden. Hij had al een tijdje last van zijn hart en een paar maanden geleden was het ook al kantje boord. Toch knapte hij toen weer aardig op, maar de laatste tijd zag je hem minder worden. Hij heeft een mooi leven gehad hoor. Heel mooi. Wel vijf, zes keer per dag ging hij met Henk op pad. Vroeger de hele grote wandelingen en veel zwemmen (veel bekeuringen gehad ook) en later wat kleinere rondjes op onze hei. Maar strijk en zet elke dag. Het viel in de buurt meteen op als ze een keer later waren. Mij mocht die ouwe brombeer niet. Hou die ADHD trut bij je, gromde hij tegen die Bolle (mijn baas) als ik wilde spelletjes met hem wilde doen. Dan kreeg'ie een snoepje, maar ik moest uit de buurt blijven. Er lopen hier trouwens nog wel een paar honden rond die gevoeld hebben dat je met BG geen grapjes moest maken. Henk heeft het er heel moeilijk mee. Dat snap je. Hij heeft hem als pup bij Caya gehaald en veertien jaar lief en leed met hem gedeeld. Dat is niet niks. Gisteren heeft die Bolle nog even met hem gebeld en sterkte gewenst. Nou, dat doe ik ook maar. Sterkte Henk.