Wat krijgen we nou!? Ik hoor die Bolle (mijn baas) zijn werkkamer uitlopen, scheur naar boven, spring achter de computer om een leuk verjaardagsverhaaltje te gaan schrijven en wat ziet!? Een brief aan Caya met als aanhef Evaluatie. Wat is dat nou weer? Zoek ik op in de Dikke van Dale. (Die Dikke is het broertje van die Bolle……. nee jòh, grapje.) Evaluatie: ‹Fr. Évaluation, het vaststellen wat iets waard is, synoniem: waardebepaling. Mijn poot schoot spontaan naar de ‘delete’ knop. Dat zal mij niet gebeuren. Maar de eerste alinea was wel aardig. Beste Caya, als je met een pup thuiskomt weet je dat het een bouvier is en verder moet je maar afwachten wat voor hondje het wordt. Nou, daar zijn we na een jaar wel achter. Een korte evaluatie. (Ja, nou weet ik wel.) Ze is vrolijk, hartelijk, kan goed overweg met mensen en dieren en er zit geen spat kwaad bij. Zelfs met agressieve honden heeft ze geen moeite. Twee ingeslopen foutjes. Fietsers is een probleem en ze springt vaak tegen mensen op. (Ja alsof dat mijn schuld is! Op grote afstand beginnen ze al te roepen: Yka meisje, wat ben jij een leuk hondje, kom eens hier, schatje. En dat ze dan op een modderige hei met witte broeken aan hun hond gaan uitlaten is toch hun probleem!) Ze is heel pienter en bloednieuwsgierig. Staat overal met haar neus bovenop. Kan ook tegen een stevig stootje. Als ze met andere honden als gekken over de hei scheurt is ze sneller dan de meeste Duitse en Mechelse herders (klopt, alleen die zwarte whipped is sneller dan ik) en als ze vallen en over elkaar heen rollen geeft ze geen krimp. Opspringen en doorgaan. Ze rende een keer met haar kop tegen een boom, geen kik. (Leugenaar, hij bedoelt gewoon die keer dat hij mij klap voor mijn kanes gaf.) Die oren en staart zijn ontzetten leuk, verhoogd de aaibaarheid, maar het blijft een echte bouvier. Wat ze in haar kop heeft, heeft ze niet in haar kont. (:-) En eigenwijs, zo eigenwijs ben ik zelfs niet. (Ook gelogen. Zo eigenwijs als hij haal ik never nooit.) Ze kan zeer afstandelijk zijn en als je haar iets wilt laten doen wat zij niet wilt is ze in staat het slechtste in je naar boven te krijgen. (Dat bedoelde ik dus :-) Van jongs af aan kan ze heel goed alleen zijn. Geen verbouwingen en geen plundertochten. Maar ze blijft schrikachtig voor harde en onverwachte geluiden. Dat is een probleem op de VZH training, want……(Gaat ze geen moer aan) delete……. door groepje dat veel lawaai maakt ….. delete….. moeten we nog hard aan werken. (Hij wel.)….. delete. Was ze over het algemeen wat onderdanig tegen andere honden, de laatste tijd begint ze zich steeds weerbaarder op te stellen. Zeker als ze met mijn vrouw op stap is. Die wil ze trouwens nog wel eens uittesten. Nummero twee in huis is voor haar nog geen gelopen race. (Lachùhhh, zo kinderachtig is ze niet! We spelen gewoon pakwerkertje.) En puberen ……… delete……absoluut ongehoorzame mo……delete (Nou moet het niet gekker worden)….. delete…. delete. Om kort te gaan (kan al niet meer OH), als pup heeft ze ons, toch niet rustige leven, helemaal op zijn kop gezet, we hebben haar met liefde meerdere keren achter het behang willen plakken, zo niet metselen, maar we hebben ook ontzettend veel plezier met haar en geen moment spijt gehad van onze nieuwe huisgenoot. (Aààhhhh, wat schattig….niet één keer????)
Maar nou wil ik daar toch nog wel wat aan toevoegen. Hartstikke leuk hoor, klopt allemaal. En onze communicatie laat niets te wensen over. We weten zo langzamerhand precies van elkaar wat we bedoelen. MAAR WAAROM DOEN ZE DAN NIET GEWOON WAT IK WIL!!!!!!!!!!!! Zo moeilijk is dat toch niet. Daar zal ik het komende jaar eens hard aan gaan werken. Ozo.