Nieuwjaarswens

(Op klikken om te vergroten.)

Alpha Test

Gekke titel. Moeten er eigenlijk twee zijn. De tweede gaat over de nachtkerstdienst. Trouwe lezers weten het al. Kerstavond bij Natuurmonumenten. (Het Capitool dus, kennen we allemaal nog wel.) Een echte Kerstnachtdienst buiten, met dominee, waar ook honden meemogen. Echt leuk. Heb ik nu al 2 x keer gedaan. 1 x Corversbos en 1 x Capitool Alle Gezindten. Even een momentje van bezinning voor we heftig aan tafel gaan. Volg de link en je krijgt alle informatie. De eerste titel gaat over een certificaat dat ik laatst heb gehaald. Gaat over gedrag. Die Bolle heeft voor de Caya's Home Bouvier DVD een keer de MAG test gefilmd. Betekent: Maatschappelijk Aangepast Gedrag. Allemaal testen om te bekijken of je je als hond in deze moderne maatschappij wel netjes gedraagt. (Die test staat niet meer op internet. Wel een poedelmagtest maar die is net zo donker als die poedels dus je ziet niks. Wel een filmpje over een groepsproject voor beeld en gedrag. Heel creatief en inventief maar heeft niets met honden te maken. Had best gekund, zei die Bolle toen hij het filmpje zag.) Heeft Caya voor de Bouvier Club een aangepaste test van gemaakt. De Alphatest. En Caya en die Bolle zijn voor Joanne, een echte gedragsdeskundige weer met de nieuwste test bezig. Daarover volgend jaar. Maar nu de Bouvier Alphatest. Die Bolle wilde hem zelf ook wel eens lopen, dus was ik.... de klos zullen we maar zeggen. Niet moeilijk, want je hoeft er niets voor te leren. Gewoon jezelf zijn. Eerst allemaal testen aan de flexlijn, wapperende doeken, wegrennende katten, ploffende balonnen enz. samen met die Bolle. En dan gaat die Bolle weg, sta je daar in je uppie. Dan komen er allemaal mensen langs die je gaan aaien, met parapluus en bellen lawaai maken en poppen die passerende honden en kinderen moeten voorstellen. (Durven ze niet met echte honden en kinderen, want dat kan goed uit de hand lopen.) Geen probleem. Veel honden zijn mijn beste vriendjes en ik ben hier al door meer kleine kinderen geaaid, dan de meeste mensen krijgen. En dan komt die Bolle ook nog eens met zo'n pop aanlopen. Geen gezicht, ik zweer 't je. Met vlag en wimpel geslaagd. Zie boven. Ben van plan om de volgende keer die test te lopen met die Bolle, maar dan hij in de plaats van mij. Zijn maatschappelijk gedrag laat nog wel eens wat te wensen over. En voor dat aaien ben ik echt bang. Als die Bolle door een ouwe kerel wordt geaaid kannie knap agressief worden. Zal Caya vragen of ze daar niet een paar mooie meiden voor heeft. Zo eentje als hiernaast bijvoorbeeld. (En wat zei Caya: O dat varkentje was ik zelf wel!)

3 x BALLET

Kijk, daar begrijp ik dus geen f.... van. (Onee, dat mag ik van die Bolle niet zeggen.) Ballet. Daar zijn die Bolle en Harmanna gek op. Die Bolle misschien iets meer opera, maar Harmanna ballet. Heeft ze zelf ook gedaan. Lang geleden ja. De balletschoentjes hangen nog in de slaapkamer. (Onee, die Bolle is ook ballet. Had ooit balletdanser willen worden. Heus waar. Hahahahaha.... ) Ja, ik een hele avond bij Karel. Toen ze terugkwamen waren ze helemaal enthousiast. Hadden gedacht, leuk Van Manen en Kylian, twee ouwe knarren altijd goed. En wat ziet? Drie schitterende balletten. Drie, want er was ook een nieuwkomer choreograaf bij. Medhi Walerski. Nee, Frankrijk. Ook adembenemend. Natuurlijk meteen bij het Nederlands Danstheater op You Tube gezocht en ja hoor, alle drie. Petite Mort van Kylian (zie fragment onder), Visions Fugitives van Van Manen (een van de hele groten volgens die Bolle, zie fragment boven) en Underneath van Walerski. Maar ja, ik kan er geen brood van bakken. Beetje heen en weer rennen, dat is mooi en dat doe ik ook graag. En met z'n drien heen en weer rennen, hardstikke leuk, kijk maar naar Coen met mij aan de ene kant en Santo aan de andere. Maar ik zie Santo mij nog niet'liften' (heet levee, want in ballet gebruiken ze alleen Franse termen) al doe ik de roze balletschoentjes van Harmanna aan. Hoe doe je dat eigenlijk? Heel eenvoudig roept die Bolle. Zo. Pakt me bij 1 voorpoot en z'n andere arm om mijn middel en trekt me de lucht in. Nou, daar werd ik helemaal niet opgewonden van. Als Coen of Santo dat zou proberen zouden ze er van lusten. Went wel, gewoon een keer doen, riep die Bolle. Coen is te lief, maar Santo is altijd wel in voor een geintje. Nou Sant, je hoort't. De volgende keer op de hei. Eerst een pas de deux, twee keer pas de chat en dan..... Levee...... liften dus. Ja, ik weet het, het meest oneerbare voorstel dat je ooit hebt gehad. Kan wel heel mooi zijn, kij maar hieronder. Nee, niks Bolle, die choreografie maken we gewoon samen. Pure improvisatie!

Je kunt in de onderste menulijn van de video kiezen voor een beeldvullend plaatje. Mooie kwaliteit dus dat kan.De voledige balletten, ook van Walerski, staan dus op You Tube. Hier nog even een link naar de site van het Nederlands Danstheater. Nog veel meer ballet.Nou nog even naar Santo doorsturen. Arme jongen, weet niet wat er boven z'n hoofd hangt. IK DUS HAHAHAHAHHAHAHAHA..............

Presentatie Klaas

Je gelooft toch je eigen ogen niet! Nog geen acht weken oud, doet mee aan een vuurwerktest, had ik nog gezegd doe dat niet want als er eentje op hol slaat gaan jullie allemaal, me aangekeken of ik een ouwe geit ben, toch gegaan en wat ziet? Naast de presentatrice in het Hart van Nederland. Hij wel. Wat bezielt die jeugd van tegenwoordig toch? Ze hebben nog geen poot op onze Hilversumse hei gezet of ze willen al wereldberoemd in heel Nederland worden. Net als z'n neefje in die Edeth reclame over billen. OK, de meeste lopen alleen maar dat straatje van huis naar hei en weer terug. Hun leven lang. En daar word je natuurlijk ook niet echt opgewonden van. Maar normaal ga je pas de wijde wereld in als je bent grootgegroeid en van Coen (mijn Coen) manieren hebt geleerd. Niet die jeugd van tegenwoordig dus. Bij de televisie, rijk en beroemd. Meteen. Nou dan moet'ie nog veel leren. Als je net als ik met die Bolle (m'n pietje precies baas want alles moet zo en geen milimeter anders) de hele dag voor en achter zo'n camera hebt gelopen komt dat hele beeldgedoe je neus en je oren uit en ben je blij dat je met die stippenhond Lisa, of zwarte Santo of Coen, m'n grote liefde, weer even hard kunt rennen en matten. Daarom heb ik linksboven een plaatje van Coen erbij geplakt. (Op klikken om te vergroten.) Voor z'n eigenwaarde. Want die ambitieuze kleine etterbakjes, daar ben ik helemaal niet gerust op. Kop op Coen. Laat ze maar lullen. Wij trekken toch wel aan het langste eind............ nog wel.

OUDE GEIT

Weer een gedichtje tussendoor. Van Rutger Kopland (74). Een van de betere dichters, zegt die Bolle (M'n baas). Maar voor dichters bestaat geen meetlaat, zegt'ie. Kopland was ook psychiater en kwam een paar jaar geleden na een beroerte in dezelfde kliniek terecht waar hij vroeger directeur is geweest. Gelukkig goed herstelt. Weer een nieuwe bundel. Lang gezocht naar een foto of het voorlezen van een gedicht. Maar de gevonden video's zijn ver onder de maat. (Dichters en video gaan niet samen. Dat zeg ik, maar die Bolle wil niet luisteren.) Een portretfoto is nergens te vinden. Wel een mooie video over hem. Wil je meer van hem lezen, klik dan op de Leestafel. Ook andere dichters en gedichten. Hieronder uit zijn laatste bundel: Oude geit. Van een oude dichter.

Oude geit

Ze is al heel lang dood
ik was een kind toen ze nog leefde
en nog staat ze daar en kijkt ze naar mij
alsof ze mij ziet kijken
voor ze weggaat

alsof ze wacht op het moment dat
ze werkelijk zal gaan, dat ze werkelijk
in de schemer van de naderende nacht
zal verdwijnen en mij zal verlaten

ze is het geitje
dat ik als kind heb gekend
maar ze is oud geworden -- mager en stram
met een verre blik in haar gezicht

en altijd als ik dit schilderij zie
denk ik: hier zie ik
wat afscheid is


Rutger Kopland
uit: Toen ik dit zag (2008)

.

DE KEI

Wandelen we vaak langs en over, de Aardjesberg. Berg is sterk overdreven, is meer een heuvel. De bovenste grens van ons hondenheideveldje. (Zie bovenste deel foto, op klikken om te vergroten.) Zegt die Bolle (m'n baas) gisteren ineens, hier hebben ze de Kei gevonden. De Kei? Ja, jeweetwel, de Kei bij de Kei op de 's-Gravelandseweg. Wacht even..... de Kei bij de Kei? Meestal is die Bolle heel precies in z'n informatievoorziening, maar dit sloeg helemaal nergens op. Nog een keer. De Kei, welke Kei? Waar we deze zomer op het terras vaak een glaasje wijn hebben gedronken. Ja hoor eens, als ik me alle terrasjes moet herinneren waar jij vaak een glaasje wijn hebt gedronken....... Oke, Desiree! Ja die leuke blonde die ken ik! Precies. Dat is de baas van cafe-restaurant de Kei. O, nou begrijp ik het. Je bedoelt dat grote brok steen dat er vlakbij staat bovenop een paar kleinere steentjes. Helemaal goed. Maar wat heeft dat met de Aardjesberg te maken? Daar hebben ze hem gevonden toen ze het fietspad gingen aanleggen. Eerst is'ie nog als grenssteen gebruikt en op 13 augustus 1921 heeft de directeur van de melkerij, Floris Vos volgens het Straatnamenboek van Hilversum, hem met z'n vrachtwagen en een feestelijk gevolg naar de 's-Gravelandseweg in Hilversum gereden. Goed. Leuk. Is een blogje. Heb ik wat oude foto's opgezocht, hartelijk dank Oud Hilversum (Hilversummers kijken, veel leuke ouwe foto's) een paar foto's genomen, die Bolle OK, en dit blogje gemaakt. Wat? Kei op de verkeerde plaats? Haha, klopt. Heeft sinds die tijd op veel verschillende plaatsen gestaan. Ook nog helemaal links. En nu staat´ie voor de foto veel teveel naar rechts. Heeft die Bolle hem eigenhandig even een stukje opgeschoven. Macho!!! Wat, die mooie hond boven in het midden? Dacht dat je het nooit zou vragen. Wie denk je?

SPEELTUIN

Kreeg ik twee rondstuur meeltjes met foto's van bossen en velden waar bouviers en andere ongeleide projectielen rondrenden. De bedoeling was om alle geadresseerden de ogen uit te steken. Kijk eens hoe mooi hier. Klopt. Klopt helemaal, maar mijn ogen steek je niet zo gauw uit hoor. Zet ik mijn speeltuin nog maar eens even haarscherp voor hun ogen. Klik op de foto boven om te vergroten, maar eerst deze beschrijving lezen. Zoals je kunt zien woon ik midden in een waanzinnig groot wandelgebied. Links het Spanderswoud en daar helemaal boven de Franse Kamphei. Dat lopen die Bolle en ik regelmatig. Wandeling van een goed uur met varierende slingertjes. Altijd wat anders. Dan rechts, onze eigen hei, woon ik 30 meter vandaan, is de Westerheide. Mijn ochtend'poepenpies'rondje is al een heuse heidewandeling. Van daaruit kun je naar La Place lopen, helemaal rechts bij de Hilversumse weg, goed half uur. Vanaf La Place kun je ook doorlopen naar de Larense hei, rechts van de Hilversumse weg. Staat er niet op, maar is net zo groot als de Zuiderheide. (Als je op de 2'La Place klikt krijg je de Google kaart met de Larense heide. Kun je ook vergroten en verkleinen.) Vandaar uit lopen we vaak door de bossen naar de Lage Vuursche of naar de Generaal in Baarn. Een tippel van bijna drie uur en dan vindt die Bolle het wel zo prettig als er een glaasje wijn klaarstaat. Van mijn plaats uit je ook schuin naar boven. Kom je bij een tunneltje onder de weg door en kun je doorsteken naar Laren. Anderhalf uur, meestal Bonte Paard ja en dat glaasje. En dan heb ik het nog helemaal niet over die hei recht boven ons gehad. De Bussumse hei met het ecoduct, op deze foto in aanbouw, maar het is al lang klaar. Maakt niet uit want er mogen geen honden overheen. Ook niet aan de lijn. Vanwege het 'geur-spoor'. Volstrekte waanzin. De reeen herkennen bijna al die honden aan de geur van onze drollen die kris kras door de hei liggen. Laat maar. De grote avondwandeling is via het Spanderswoud naar de Franse Kamphei, stukje bewoond gebied door Bussum en dan over de Bussumse hei weer terug. Zien we altijd de zon ondergaan en het laatste stukje door bossen is het pikkedonker. Spannnnnend. Kleine twee uur. Zo mijne dames en heren, honden ook, dat is nou MIJN SPEELTUIN. En van die Bolle natuurlijk. Maar nu even niet. Nee, niet de wijn, de griep!

DAAR IS ' IE WEER : HENKIE OUD HOUT

Met Caya natuurlijk. Onafscheidelijk. Had de vorige keer geschreven, voorlopig geen Henkie meer (Klikken voor 'Henkie onthult Henkie'), maar als'ie komt kun je er niet omheen. Een TV uitzending van de AVRO over kunst. Gaan bij mensen thuis kijken wat voor kunst ze aan de muur hebben en waarom. Dat verteld Caya dus. Hardstikke leuke uitzending. Heeft Goos al op You Tube gezet en ik dus hier. Henkie zit er wel bij als het braafste jongetje van de klas. Hahahaha, je zal maar een klas vol van dat soort brave jongetjes hebben! Maar dat is natuurlijk een opmerking van boeven onder mekaar. Over boeven onder mekaar gesproken, er is een nieuwe bloggende boef opgestaan. Anouk, kennen jullie al van dat filmpje van die Bolle over reddingshonden. (Op You Tube staan twee video's van die Bolle, KNPV police dogs en de blinden geleide bouvier met Serge Gaus, die al bijna 10.000x zijn bekeken. Zelfs mijn video als pup is al bijna 7000x gezien. Een groot theater propvol. Met Carin Fremery Gouma is die Bolle aan het uitzoeken of ze de Arena met 60.000 plaatsen ook vol kunnen krijgen. Zij wel!) ... (Trouwens, geef die mooie Pugsley van jou is een schop. Een kat die samenleeft met met zes bouviers, drie andere katten en passerende aanverwanten, kan zich volgens mij jarenlang helemaal sufbloggen.) Anouk de reddingshond dus. Nee, die video heeft nog niet zoveel kijkers, maar de eerste versie zonder commentaar had al meer dan 2.500 hits en is door die Bollevervangen door de versie met commentaar van Caya. En dan komt de teller automatisch weer op nul te staan. De blog van Anouk staat op de Hyves van haar en haar bazin. De blog staat rechtsonder. En niet kijken naar die belachelijke foto van die Bolle linksonder bij de KRABBELS, waar hij met dat magere sprietbeest op staat. Noemt'ie z'n alter ego. Gelul. IK ben z'n alter ego en zo zullen we dat houden. Tenslotte heb IK nog nooit de behoefte gehad om mijn kop in 't zand te steken. Ozo.

ENVOI

Heel mooi gedicht vanochtend in de dagelijkse meling van Laurens Janszoon Coster. Een gedicht van Herman de Coninck.

Herman de Coninck is een van de lievelingsdichters van Die Bolle (m'n baas) en als hij niet was overleden, net zo oud. (Heftig geleefd.) Allemaal bijzaken.

Het gedicht:



Envoi

Als ze het maar zien zou, zien wou. -
Wat is er nog te kort, vroeg God zich af, die zesde dag.
Het was allemaal te hard, Adam, het had te snel
moeten gaan. Er moest minder fel geheugen bij. En glimlach.

Of was dat hetzelfde? En waarvan maak je dat?
Niet van lichtzinnigheid, maar van alles weten
en het heel erg vinden, en daar rustig van zijn.
En God vond mededogen

uit. En vervolgens twee armen om het in te doen,
wat al niet, klaarkomen, huilen, onbenullig, overbodig
zijn. Toen rustte Hij en dacht: wat heb ik nou nog nodig?

En toen schiep Hij twee ogen. -
Opdat ze hem zou zien terwijl hij stierf.
Opdat hij eindelijk zou mogen.


Herman de Coninck (1944-1997)
uit: De hectaren van het geheugen (1985)

BREAKING NEWS

Bullshit. Klinkt heel Amerikaans, maar ik bedoel die Bolle. Mijn baas ja. Dat ik niks kan met cijfertjes! Hij wel. Heb de hele nacht naar de USA Elections liggen kijken. Dat was 1grote cijferanimatie. Ik wel. En ja hoor, hij heeft gewonnen. 338 tgen 163. Ze tellen nog. Allemaal cijfertjes. Als ik had mogen stemmen had ik ook op hem gestemd. Barack Obama, de eerste zwarte president van de United States of America. Jajajaja, wij zwartjes. Ik heb ook mee staan juichen. Toen die Bolle Jesse Jackson (nooit van gehoord) zag staan huilen schoot hij ook vol. Heeft het uitgelegd. 24 jaar geleden is Jesse de eerste zwarte presidentskandidaat geweest, maar heeft kansloos verloren. Je kan het, had een vriend van hem gezegd, maar het is onze tijd nog niet. AND NOW IS THE TIME. Hoor mij, in 1x goed. Maar zwart was niet het belangrijkste zei die Bolle. Op de hei maakt er toch ook niemand een punt van dat je zwart bent. Ha, riep ik, als je het zo bekijkt weet ik er nog wel een paar. Santo, Masja Indi, ga zo maar door. Black in de meerderheid. Nou ja, bijna. Maar het is wel een kick hoor. De eerste zwarte president. Alleen dat van die CHANGE begrijp ik niet. Jij gaat toch niks veranderen hoop ik? Wat mij betreft mag alles blijven zoals het is. Begon die Bolle te lachen. Kijk eens aan, een zwarte conservatief. Yka Wiegel! Wilders, ook goed. Stond'ie ineens met m'n riem in z'n handen. Het begon al licht te worden na een lange nacht. Op de hei stond de herder met z'n drie collies (rennuhhhh)in de ochtendmist het nieuwe veldje voor z'n schapen af te zetten. Dat bedoel ik, hardstikke leuk en zo moet het blijven. Niks CHANGE!

Yka Word

Hallo, ik ben die Bolle, precies, haar baas. Veel minkukels denken dat ik al haar blogjes schrijf en me dan achter haar verschuil. Haar de schuld geef. Grove laster en daar gaan we niet op in. Wij weten wel beter. Laat maar zien dat ze aan het schrijven is, roepen ze dan. Maak'er een mooie video van. Dat doe je toch zo graag! Heeft Yka verboden. Ze vind het geen gezicht hoe ze heel ongemakkelijk met 1 nageltje tiepend achter de computer staat. Daar is ze veel te ijdel voor. En dat bewijst niks, maak ik zo een animatie van. Net echt. Nee, kijk naar de foto's boven. (Gemaakt door Harmanna.) Dat is een veel beter bewijs. Ik heb deze week een nieuwe versie van Word geinstalleerd. Dus moest Yka weer de handboeken in. Rondsnuffelen in de nieuwe software. Wel veel en saai hoor voor een hond. Honderden pagina's droge handleidingskost. Daar wordt je niet opgewonden van en heel slaperig. En als ze slaapt doet ze precies wat wij vroeger ook deden. Je legde het leerboek onder je hoofdkussen in de hoop dat de inhoud terwijl je slaapt in je hoofd wordt geprent. Alleen, Yka heeft geen kopkussen. Geen punt, ze legt haar kop boven op het boek. Ook goed. Nee, fout. Verkeerde handboek. Word 97 is de oude versie, we doen nu 2007. Tsja, lettertjes lezen en schrijven, geen probleem, maar cijfertjes..... Wordt een bijlesje.

Jaar 5

Precies vandaag, jarig. Die Bolle (m'n baas) en Harmanna hebben vanochtend voor me staan zingen. Die Bolle vals, zoals elk jaar. Hij is een 'brommer', maar dat valt in de praktijk wel mee hoor. En Harmanna heeft hondenkoekjes voor me gebakken. Echte hondenkoekjes ja. Hadden ze nog over van de Caya's Home DVD opnamen. (Zou in het reclamefilmpje voor Ecostyle komen. Klik bij 'beloning en verzorging' op Jeffo's wereld.) Nou geef ik zelf niet zoveel om m'n verhaardag (ha Freudiaanse tiepfout roept die Bolle), maar Harmana is er zelfs trots op. ?? Nou, door dat slikprobleem. Ze hadden toen ik anderhalf was bij diergeneeskunde in Utrecht gezegd (lees 'even slikken') dat ik niet veel ouder dan vier zou worden. Daar moesten die Bolle en Harmanna maar op rekenen. Heeft ze me helemaal opnieuw leren eten en slikken. Kont laag kop hoog. Hapje voor hapje. Nee, eerst slikken.....laten zakken..... even wachten.... braaf. Kan nu weer gewoon blijven staan en als het fout gaat schakel ik automatisch over op z'n Harmmana's. En als het echt helemaal fout gaat, gaan we weer samen aan mijn bak staan. Zegt die dierenarts laatst dat ik eigenlijk te zwaar ben. Heeft die Bolle toch staan lachen, kwam niet meer bij. Snikkend riep hij uit, klopt het uiteindelijk toch dat bazen en beesten op elkaar gaan lijken. En verder vandaag? Je snapt het al. Koekje bij de koffie, nog een koekje, stukje worst? Ook goed, jij mag het zeggen, knaagbeentje om te knagen, tussendoor, nog een ander beentje omdat je jaaaaa...... dat weet ik nou wel. Was blij toen we weer naar de hei gingen. En ja hoor, hij was er weer. Laat zijn kudde dag voor dag een stuk van onze hei afgrazen. Doen ze trouwens heel grondig. Was het in mijn vorige blogje nog een nieuwtje (Kijk nou eens, schapen met hun herder, nou zijn we echt cultuurlandschap) vandaag was het al helemaal gewoon. Maar leuk blijft het wel. Weer even rennen en matten met Coen en Santo, terwijl Ineke en Hennie over schapenhaar en wol met de herder in gesprek waren. Veel mensen komen kijken. Veel honden ook en dat is helemaal geen probleem. Toen we weer naar huis gingen trok ik nog snel even een sprintje langs het netwerk. Ze scheurden de andere kant op. Meeehheeeeehheeee..... Weet je wat dat betekent? Kut hond! O dat dacht je al. Maar wel een jarige kuthond. Yka 5. Het magische jaartal. Meeehheehhhheeeeee.........

Schapen op onze hei!

Daar stonden ze weer. Allemaal Drentse heideschapen met hun herder Toon en z'n energieke Border Collie. Op onze hei, om te grazen. Keurig een stuk afgezet met een 'net' werk. Kunnen wij gewoon los blijven lopen. Blijkt trouwens geen probleem te zijn. Lollig hoor zo'n kudde schapen. Vorige keer had ik er al voorzichtig snuffelend omheen gelopen, maar vandaag heb ik echt eens gekeken wat ik er mee kon. Tenslotte ben ik een echte drijver. Zei die Bolle (m'n baas) ook tegen Toon. (De herder van het GNR dus.) Dat wist'ie. Ik heb vroeger twee bouviers getraind en dat gaat best aardig. Best aardig!!?? Ja hoor, lachte hij, het blijft natuurlijk paardrijden op een koe. Paardrijden op...... wat een eikel he? Dat kon ik niet op me laten zitten. Eerst nog even met Coen gespeeld, die kwam net voorbij en die Border Line bemoeide zich er ook nog mee. Was natuurlijk wel matten naast zijn kudde. Daarna een heldere blik op de schapen geworpen. Die Bolle lette even niet op, want die was vol in gesprek met de herder. Ik deed een klein sprintje naar de kudde. Had de vorige keer al gemerkt dat ze daar op reageren. Lopen ze een stukje weg. Nu ook. Toen een klein sprintje naar rechts. Ha, liepen ze met z'n allen een stukje naar links. Gaaf. Ik een sprintje naar links, liepen ze met z'n allen naar rechts. Maar dat is een leuk spelletje. Ging ik even liggen, gingen zij weer gewoon grazen. Toen begon de herder te lachen. Die Bolle keek dan wel niet niet, maar hij hield mij en z'n kudde scherp in de gaten. Jouw hond heeft talent, heb je haar wel eens bij schapen gezet. Juist niet, zei die Bolle. Toen ze nog jong was zaten we vaak in Groningen en daar waren veel schapen. Ik heb haar geleerd daar ver uit de buurt te blijven. Niks trainen. Maar dat doe ik ook niet, zei Toon. We zetten een hond eerst achter de schapen en kijken dan wat'ie doet. En als hij doorheeft hoe je schapen kan drijven, ga ik op 12 uur staan (hij bedoelt op een afstandje aan de andere kant van de kudde in het midden) en kijk of hij ze naar mij toe drijft. En als hij dat doet gaan we dat verder uitbouwen. Allemaal heel intuitief. Zo, dat is nog eens andere koek dan dat gepiel op de vierkante milimeter wat wij op de club moeten doen. Toen we weggingen heb ik snel nog een lange sprint langs het net gemaakt en renden ze allemaal de weer andere kant op. Heeeee jongens, cool vet gaaf hoor! (Belde ik Caya, mijn fokmoeder, over dat paardrijden op een koe, begon ze te lachen. Niks van an. Heeft'ie waarschijnlijk getraind met showboeven. Ik fok werkhonden zoals jij. Een paar van mijn honden, jouw generatie, zitten bij boeren. Eentje vertelde als hij zijn koeien uit de wei wilde gaan halen, stonden ze al keurig voor het hek te wachten. Dank zij z'n boef. Nee hoor, mijn werkhonden kunnen prima drijven. Waarvan acte.) Zo, klik maar op de foto boven, dan wordt'ie groot. Lees ook Heideroosje en Goois Plaatjesboek. Op klikken om te lezen. Allemaal over mij en deze Drentse heideschoffels. Die tel ik nu ook als ik savonds in m'n mandje lig. O ja, ook nog een link naar You Tube . Staat vol met video's over Border Collies. Pups, testen jonge honden, drijven en wedstrijden. De leukste zet ik hier onder. Wel een beetje mamma pesten en gemaakt door Sandra Colthard, klinkt bijna bekend!

Zwaar weer

De creditcrisis dus. Ook in mijn heideblogje. Daar zit die Bolle (m'n baas) best wel mee in z'n maag. Nee geen slapeloze nachten hoor en met vrienden maken ze er de meeste slechte grappen over, maar geld kost het wel. Verdampen noemen ze 't. Toch is die Bolle optimitisch. Het komt wel weer goed, alleen....... Nog twee maanden en dan is'ie 65 en Harmanna is het al, hoe lang gaat dat allemaal duren. 20 jaar? Dan zijn ze 85 (En dan ben ik er allang niet meer.) 5 jaar? Dan zijn we allemaal 70. Ik ook, heeft die Bolle voor me uitgerekend. Deskundigen bij de vleet, maar niemand een flauw idee hoe lang nog. Zuinig zijn? Dat komt wel ter sprake, maar ik merk er niets van. Je kent die Bolle nou wel. Laatst weer gelunchd in Boschoord. Aanbevolen. Die Bolle heeft gisteren na besprekingen in Amsterdam, weer een rondje Jordaan kroegen gedaan, z'n grootste hobby. Reken maar uit, zeker met z'n Gouden Vingertje zoals Harmanna dat noemt. En als Harmanna boodschappen heeft gedaan ligt hier het wijnrek weer helemaal vol. En niet de slechtste labels. Morgen weer eendjes. Specialiteit van Harmanna. Ja, die kan heel zuinig zijn maar is met een natte vinger te lijmen. Samen, ja gezellig. En we doen nog steeds veel mooie wandelingen over de hei. Kost alleen moeite en niet te veel. En toen zagen we ook daar slecht weer hangen. (Zie foto boven. Op klikken om te vergroten.) Terwijl hij die foto maakte lagen er 4 reetjes vanuit de hei op hun dooie gemak naar ons te kijken. Boven ons de cirkelende buizerd op jacht, die samen met z'n vriendin hier ergens een nest heeft. Ik heb de kuikens horen piepen! Wat heet rijkdom? En de dag daarna zagen we ineens die hele kudde schapen waar ik al over heb geschreven, op onze eigen hei grazen. Die Bolle meteen z'n fotocamera..... maar helaas. Daar zat geen geheugenschijfje in want daar had hij mee gefilmd en dat zat nog in de USB Scandisk drive. Hebben we vandaag, ze waren er weer, opnieuw gedaan. Vond ik wel spannend al die schapen. Binnenkort in dit theater. Eerst nog even de donkere wolken hierboven. Klik.

PORNO

Het moet toch niet gekker worden! Nee, dat zeg ik niet, maar riep die Bolle (m'n baas) gisteravond mobiel tegen z'n vriendje. Zit ik, hij dus, naar een pornofilm te kijken op Playboy Channel, zie ik alleen maar een meid die in haar auto vast komt te zitten in de modder. Niks blote tieten, konten of heftige sex. Gewoon een meid, mooie meid absoluut, geheel gekleed in haar auto in de blubber. Dat is het hele verhaal. Kijk, riep die Bolle nog steeds mobiel, als de wereld al zo ingewikkeld wordt dat ik zelfs de porno niet meer begrijp, hoef ik niet eens meer dement te worden. En niet 1, het zijn wel 70 video's en allemaal hetzelfde. Alleen andere meiden. Nou begrijp ik natuurlijk niks van porno, geef mij maar zo´n leuke macho op 4poten, maar volgens mij is het altijd hetzelfde en altijd met andere meiden. Toch wilde ik wel eens het naadje van de kous en hom of kuit weten, dus ik naar You Tube. Mijn eigen videokanaal. En ja hoor, daar staan ze allemaal. En allemaal hetzelfde, met andere meiden en andere auto´s. En je kan kiezen tussen blubber, modder sneeuw, drijfzand of een opgebroken weg. Verzin zelf maar wat je lekker vind. En de kijkcijfers liegen er niet om. Even rondgesnuffeld door de commentaar meeltjes, maar daar wordt je niet echt wijzer van. Ze begrijpen hetzelf ook niet echt. Die meiden wel, die schrijven dat ze er zo 'horny' van worden dat ze jou ook wel willen opnaaien. Dat klinkt weer als oud nieuws en mij niet gezien. Een mooie American Bulldog en modder geen bezwaar. Sneeuw ook niet trouwens. Zie en lees zelf. Carstuck Girls op You Tube. Hier nog eentje om het af te leren. 1 van de betere wel. Ja, ik begin er al verstand van te krijgen. Maar hoe vertel ik dat die Bolle? Weet jij het? Schrijf een meeltje aan mij, yka_sweetkokomo@hotmail.com Stuur ik hem wel door.

HONDENKAR VAN BART

Voor m'n collectie. Een nieuwe hondenkar uit 1912. Van Bart van der Leck, woonde toen in Blaricum. Hier vlakbij dus. Van die Bolle gehad, want hij was samen met Harmanna in het gerestijlde Boymans van Beuningen museum in Rotterdam. Kabouter Budplug er uit en een voetbalkooi er in. Zielig gezicht wel zo'n eenzame kabouter die buiten een beetje eenzaam in de kou staat te staan. Klopt, niet erg netjes en een hoop mensen haatten dat beeld, maar die Bolle zei, een kabouter is ook maar mensendenken....... Begrijp ik niet, maar het zal wel. (Wat die Bolle zegt neem ik overgens niet altijd voor zoete koek aan. Daar kan ik niet aanbeginnen.) Naast de voetbalkooi stond een hele ouwe telefooncel van ver voor mijn tijd en die van de mobieltjes. Harmanna en die Bolle hebben er vol vertedering naar staan kijken. Daarin maakten ze nog hun stiekumme afspraakjes. Klopt, ook heeeeel lang geleden. Zou hier eigenlijk een foto van z'n eerste boef bij moeten plakken. Doe ik een andere keer. Zet ik ze alle vijf op een rijtje, met de mooiste en de beste als laatste! 't Stinkt hier, roept die Bolle van beneden. Gevoelige neus, die Bolle. O ja, ze gingen voor de overzichtstentoonstelling van Charly Toorop. Schilderes, heeft voornamelijk in Bergen NH gewoond en gewerkt. Ken ik goed, al een paar keer geweest. Ook in de Pilaren, de stamkroeg van de grote dichter Roland Holst. Staat op het onderste schilderij 'de maaltijd der vrienden'. Helemaal rechts bovenaan. Daarnaast Pyke Koch en Rietvield en nog een paar beroemde mensen uit die tijd. (Ze heeft ook een groepsschilderij gemaakt waar Bart van der Lek van de hondenkar hierboven op staat. Die bewonderde ze enorm als schilder.) Mooie tentoonstelling. Nee, dat weet ik niet van mezelf, want daar mogen geen honden in. Ja precies, alleen als ze geverfd zijn.

PIEPERDEPIEPER

O wat FOUT. O wat FOUT. Omroep voor dieren. Fantastisch. Natuurlijk, die moest er komen. Gisteren al. Helemaal toppie. Zat een leuke blonde meid bij de Wereld Draait Door. Zwak verhaal, doeter niettoe. Die Van Nieuwskerken zat wel erg hard te duwen. Dierroep moet Thijs. Ze liet ook een commercial zien. Ging over piep met vogelpootjes. Wat moet ik met piep en of vogelpootjes? Ik naar de website PIEPOMROEP. Ook een zwak verhaal en FOUT, FOUT, echt helemaal fout. Zal ik zeggen waarom. Niks dieren, het gaat over mensen. Alleen over mensen en de belofte dat die als ze in een goede verstandhouding met dieren leven heel gelukkig kunnen worden. En daarvoor moeten ze lid worden. Hoezo zij en wij dan? Geen woord, maar dan ook geen woord over ons. Nou of die mensen gelukkig willen worden zal me worst wezen. (Nou ja, een lekkere worst...... met knipoog naar Harmanna, want ik weet waar mijn worsten liggen.) FOUT FOUT FOUT. Op de tweede pagina, je weet nog niks, kun je je meteen aanmelden. Je hele doopceel. Mensen ja. Niks dieren. Zelfs in de naam van je huisdier zijn ze niet geinteresseerd. Op de derde pagina geven ze een soort verklaring. Maar dat schreef ik al. Om gelukkig worden met een dier. Nou dat ineteresseert me dus helemaal geen zier. En die PIEP! Hoe moet ik al mijn maten vertellen dat ik als grote bouvier lid ben geworden van PIEP! Kijk, daar komt ons vogeltje, aaaahhhhhhhhh........ ik hoor het ze roepen. Weet je waar een PIEP op TV voor wordt gebruikt? Om vieze of niet wensdelijke woorden onherkenbaar te maken. Ben ik toch heel benieuwd wat er achter deze PIEP zit....... Zei ik doopceel, ohhhhhh maar dan is het gewoon marketing. Dat gaat ook nooit ergens over. Maar intussen.......

Goois Plaatjesboek

Mooie dag. Schitterend mooie dag zelfs. Met z'n drieen naar de hei op zoek naar de schaapskudde. Hadden we de dag daarvoor al gezien. Op de Larense hei. Ze stonden naast het pad waar we overheen wilden en die Bolle stak vanuit de verte z'n hand op om de herder te vragen of we zo dicht langs die kudde mochten. Hij zwaaide terug dat we konden komen. Terwijl 1 van de schapen met z'n voorpoten op de grond stond te stampen en mij strak aankeek, uitdagen noemen ze dat in schapentermen, heeft die Bolle even met de herder staan praten. Ja, hij was van die mooie video over de schapentrek van natuurgebied naar natuurgebied, maar het waren andere schapen. Die schapen waren omgekomen toen hun schaapskooi op de Tafelberg afbrandde. Dat was even slikken, want daar hadden we al verschillende keren staan kijken als we in het aanpalende restaurant met dezelfde naam waren gaan lunchen. Maar dit was z'n nieuwe kudde, vertelde hij. 200 schapen. Ondertussen gaf hij z'n hond, een Border Collie net als Sylvester van Piet, allemaal commando's. Ly down, riep hij ineens. Ik keek verbaasd naar die Bolle. Dat is Engels voor AF, lachte hij. Die honden worden in het Engelse Lake District getraind. Denk maar aan 'One man and his Dog'. (De BBC is er helaas mee gestopt.) Ja dat weet ik wel, zoiets als jij en ik, maar dan anders. Hadden we een paar dagen geleden mijmerend in de avondzon nog verzucht, (zie Heideroosje en 'Schapen op onze hei!')geef ons maar een kudde kunnen we oud mee worden. Maar goed. Geen fototoestel bij ons, dus wilde die Bolle weer terug. Deze keer zijn we op een afstandje gebleven. Hij wilde een plaatje met de hele grazende kudde voor z'n Gooise Plaatjesboek. Gelukt. Kijk maar hier boven. (Op klikken om te vergroten.)En toen zijn we met z'n drieen gaan lunchen. Tafelberg? Nee de Bluk. Dat is daar om de hoek. Je weet toch dat aan het eind van iedere wandeling met die Bolle, hoe lang ook, altijd een kroeg staat. En Harmanna spreekt niet tegen. Dan niet.

HEIDEROOSJE

Jammer he? Nog even en dan is het na zes uur donker. Geen lange avondwandelingen meer over de hei. Onze grootste hobbie. 'Mijn heideroosje' noemt hij me dan. (Die Bolle m'n baas.) Midden in die mooie zomer gingen we om half tien desavonds de deur uit, keken naar de ondergaande zon en al die reeen (soms meer dan twintig) en waren dan tegen elven na anderhalf uur wandelen weer terug. Nu moeten we opschieten om voor half negen thuis te zijn. Je ziet geen poot meer voor ogen. Nee, dat is overdreven. En wandelen door een stikdonker bos is hardstikke spannend. We zien trouwens niet alleen reeen. Ik heb wel 4 a 5 hazen opgestoten. De laatste heb ik zelfs met mijn neus aangeraakt. Die had lef, bleef gewoon doodstil achter een heidepol liggen tot ik vlak bij hem was. En toen wou ik er natuurlijk achteraan, maar dat mocht niet van Bolle. Flauw! Flauw! Flauw! MIJN haas. Maar die Bolle vond dat er teveel reekalfjes waren, dus niet. En die waren er. Werden zelfs bekenden. Stonden samen met hun moeder met vlaggetjes te zwaaien als we voorbijwandelden. Dag man met hond. Heel vertrouwd. Beetje te vertrouwd, vond die Bolle. Niet alle honden zitten aan de lijn en zijn zo aardig als ik. Sommige reeen die aan het grazen waren op een bepaalde plek, liepen even een eindje weg, keken ons na tot we voorbij waren en liepen dan doodgemoedereerd weer terug. Vossen, ook gezien. Niet zoveel als de vorige jaren, maar als het bijna echt donker was kwamen ze tevoorschijn. Hoeft niet perse donker te zijn hoor. Toen we een keer overdag langs het 'gebed zonder end liepen' (de Aardjesberg) sprong er ineens een vos voor ons van een hoop hout af en liep doodgemoedereerd voor ons uit. (Wat een belachelijk woord, maar staat echt in de Dikke van Dale) Verbaasd keek ik om naar die Bolle. De wees geluidloos lachend naar z'n oor. Ook doof. Lachuhhhh.... We hebben met donker worden ook wel op een bankje gezeten en zagen dan de zware avondlucht over de hei vallen. Dat was een heel intense, bijna intieme sfeer. En dan dachten die Bolle en ik precies hetzelfde. Geef ons maar een kudde schapen en daar kunnen we dan heeeeel oud mee worden. Tensotte ben ik een veedrijver. Of het nou koeien, schapen, geiten of gansen zijn. Kijk maar de DVD van Caya Home Bouviers. Hoofdstuk Tim Tailor. Vergeten we even voor het gemak dat verzorging en onderhoud van schapen nog heel andere koek is dan dromend over de hei kuieren. De herder hierboven is een van de laatste die hier over deze hei heeft gelopen met z'n kudde. Meneer de Heus, met hond. (Foto uit 1942.) De laatste herder stopte begin jaren zestig. Vond het welletjes met al die moderne drukte. Auto's, vliegtuigen, treinen, fietsers en dan ook nog die snelgroeiende club ongeleide projectielen die ze huishond noemen. Weet die Bolle, want die zit al weken op internet en in archieven te grasduinen in oude foto's van Hilversum. (Zie ook Hilversums Museum en Streekarchief.) Dat is voor z'n nieuwe videoblog (CRAILOg, is ook een film over Hilversum Noord die hij gaat maken. Daar hoort de hei ernaast natuurlijk ook bij. Vertel ik later wel.) Vond daar ook een foto voor mijn hondenkar-collectie. Heel mooi. Maar nog even en het is om zes uur donker. Niks meer Heideroosje. Ooooo, wat vinden wij DAT jammer.

PARADISE

Ja dat is Engels. Amerikaans om precies te zijn. Was aan het zoeken naar een filmpje over de KNPV om iets te schrijven over de kampioenschappen die er dit weekend worden gehouden. Zocht of er een bouvier bij zat. Toen kwam ik op You Tube, waar anders, dit videootje tegen. Twee Bouviers in Main. Meteen de KNPV vergeten, dat was het, dat was het helemaal. Zo'n mooie plas water helemaal in de vrije natuur met een prachtige wallekant waar je er zo in en uit kan. Die sufferds zijn beginnelingen, dat zie je zo. Maar ik heb er verlekkerd en dromend naar zitten kijken. Waanzinnig. Kan ik daar ook naar toe? Ja, zegt die Bolle (m'n baas), maar dat is twee keer vliegen. Uurtje of zes, misschien wel zeven. Dat is natuurlijk minder. Dan maar morgen naar de Vliert in Den Bosch en maandag naar Groeneveld. Nee, schud die Bolle. Morgen moet'ie autoracen, F1, en maandag en dinsdag zit hij in het Gooise streekarchief. Wat HEB ik daar nou aan. Niets dus. Dan maar even terug naar die KNPV kampioenschappen. Staat op een Duitse website die voornamelijk over Ring sport gaat. Je hebt ook nog Mondio Ring. Dat is hetzelfde maar dan anders. Leg ik de volgende keer wel uit. Ga eerst maar even kijken. Kun je ook zien dat er eind november kampioenschappen zijn. In Breda. Ga ik nog even zitten dromen....in Main........

Grachtstraat 24

In Groningen ja. Maar het begon in Oranjewoud. Die Bolle (m'n baas) en Harmanna gingen naar een nieuw museum vlak bij Heerenveen. Het Belvedere. Ligt eigenlijk in Oranjewoud. Wilden ze het nieuwe gebouw zien en de tentoonstelling van een onbekende schilder. Die had de dakkapel van z'n huis gehaald en daarvoor in de plaats een studio gebouwd. Daarna, jaren lang, alleen maar de gracht en het plantsoen geschilderd waar hij op uit keek. De bedoeling was Harmanna eerst het museum in, die Bolle laat mij uit en daarna wisselen. Maar het begon te regenen, dus die Bolle zet mij in de auto, roept half uurtje hoogstens en gaat Harmanna achterna. Mooi gebouw, echt, maar na een half uur had ik het mooie er wel afgekeken en geen Bolle. Wat was er gebeurd. Hij had binnen een klap voor z'n kop gekregen. Als een zombie langs de schilderijen gelopen. Waanzinnig, echt absoluut waanzinnig. Niet te geloven. Meesterwerken van een Nederlandse schilder, de top en hij had er zelfs nooit van gehoord of over gelezen. Telkens weer terug, telkens weer kijken. Hij was er helemaal ondersteboven van. Bijgaande catalogus gelezen. Job Hansen (1899-1960). Groninger, heeft daar z'n hele leven gewoond. Wilde zelfs niet weg toen hij bekend dreigde te worden. Hoorde voor de oorlog eigenlijk niet bij de Ploeg (Groningse schildersbeweging en ook een leuke onofficiele website waar een portret van Job Hansen op staat) maar hij exposeerde wel met ze. Dat was na de oorlog afgelopen. De Ploeg ook trouwens. Hij ging gewoon z'n eigen eigenwijze, geniale (zegt die Bolle) gang. Afgelopen week was 28 augustus, Gronings ontzet, jeweetwel Bommen Berend, Berend Botje ging uit varen enzo, daar gaan die Bolle en Harmanna al naar toe zo lang als ze elkaar kennen. Hij meteen naar die straat aan de gracht met dat studiohuis tegenover het plantsoen. Stond er nog. Foto's van gemaakt. (Kijk hierboven. Op klikken om te vergroten.) Die schilderijen moet je in het echt zien. Dit zijn maar gewoon plaatjes. Henk van Os had geschreven, een impressionist met expressieve kantjes. Zo lust ik er nog wel een paar. In die tijd al heel modern, avant-gardistisch noemen ze dat, is dat eigenlijk nog steeds. (Hij heeft geeneens een website waar ik naar kan linken! Wel op Wikipedia.) Wat? O, die hondenkar. Nee niet van Job Hansen en ook niet uit z'n collectie van Ploegschilders. Is van Chris Beekman (1887-1964). Heeft wel een website. Hing ook in dat museum. Prachtige prent. Nee, ansichtkaart. Heb ik van Harmanna gehad voor mijn hondenkarcollectie. Wat? Nee voor de lol, ik ben niet net als Beekman een communist. Bestaan die eigenlijk nog?

(Informatie uit de catalogus: Grachtstraat 24, het klein schilderobservatorium van Job Hansen. Geschreven door Hans Steenbruggen. Een boek: Job Hansen: avant-gardistisch schilder, architect en pamflettist in Groningen van Henk van Os, Wolters Noordhof / Forsten 1989.) Liedje van nu over het Noorderplantsoen en een waarschuwing: Kom nooit naar Groningen, maar ook: Er gaat niets boven Groningen.

IRONMAN

Pap, vroeg een zoon, zullen we samen een marathon lopen? Is goed, zei z'n vader die een hartprobleem had. Vroeg de zoon, Pap, zullen we nog een marathon lopen? Is goed, zei z'n vader. Toen vroeg de zoon, doen we nu samen een triatlon? Is goed zei z'n vader en ze deden de "Ironman" de zwaarste triatlon die er bestaat. 4 km zwemmen, 180 KM fietsen en vervolgens 42 km hardlopen. Die Bolle (m'n baas) en ik moeten er niet aan denken. Hoe dat afloopt? Kun je hierboven zien.

NIEUWE DIERENKLINIEK

Wat krijgen we nou? Die Bolle (m'n baas) keek me verbaasd aan. Hij had de openingsuitnodiging van de nieuwe dierenkliniek van mijn eigen dierenarts in z'n handen. Zei tegen Harmanna, gaan wij naar toe. En Yka even naar de kennel. YKA NAAR de KENNEL!!!!! Helemaal niet. Nota bene MIJN arts en MIJN gezondheid. Misschien een zaak van leven en dood en daar wil ik zelf over beslissen. Mij beviel die Kerkelanden ook wel en ja, liever Romer, maar dat is dan wel MIJN beslissing. Die Bolle sputterde tegen... er staat op de uitnodiging.... niets mee te maken. Allemaal of niemand. Punt uit. Dus zijn we er met z'n drieen naartoe gegaan. Hardstikke druk. Heel veel belangstelling. Veel honden ook. Zie de foto's. (Op klikken om te vergroten.) Bleek daar mijn gedragstherapeute, Simone, in het nieuwe behandel team te zitten. Mijn eigen psychotherapeut zal ik maar zeggen. Goed idee. Als hond in deze tijd heb je het niet altijd even makkelijk. Die honden waren trouwens voor de rashondenshow. Laat ik nou ook een rashond zijn. Willen jullie meedoen, vroeg een meisje aan die Bolle, terwijl ze op mij wees. Ja hoor, zei die Bolle, want hij dacht dat het alleen een paar rondjes lopen was. Maar het was een echte show met een oude TV presentatrice voor een groot publiek en dat duurde heel lang per hond. En omdat ik gewoon gast was stond ik onderaan het lijstje. Nou, moet je die Bolle kennen. Die had het na een half uurtje al wel gezien. Maar hij mocht niet weg van Harmanna. Die zat gezellig binnen te kijken. Terwijl ik buiten stond te wachten werd ik ineens heel aardig en stevig geaaid. Nou was dat die ochtend wel meer gebeurd, o wat een leuke hond ben jij, en dat wist ik al dus niet meteen op gelet. Tot er een traan op mijn neus viel. Was het Jet van de Jetset. Ze huilde toen ze mij zag. Ik mag nooit meer met Friso wandelen. Ik werd er helemaal stil van. Ja, ik wist wat er was gebeurd. Op de hei. Kijvende wijven die elkaar voor rotte vis uitschelden. En een ouderwets gezegde, twee kijven twee schuld. Zal ons worst zijn. Maar iemand met ouwe Oostduitse methodes van de hei lozen omdat je die kwijt wilt, dat is wel erg ver onder de gordel. Volgens mij is de hei van iedereen en we zijn daar om uit te laten en uitgelaten te worden. Niet om elkaar de sociale maat te nemen. Nou Friso, mijn herdersvriendje uit het asiel, is mooi de lul. En toen ineens.... wachtend op de rode loper..... die KEN ik. Ze bestaan echt! Carin, mijn superknip had gedreigd mij als poedel te knippen, als Chinese Naakthond kon ook. (Zie blog) Daar liep er 1. Voor de rashondenshow. En het is nog een hardstikke leuke hond ook. Nou ja, hondje. Maar goed, het centrum is open (website)en ondanks al die enge apparaten die je op de foto's ziet en waarvan ik geeneens niet wil weten waar ze voor zijn, heb ik besloten dat we daar voortaan naar toe gaan. (Herman en Bente zijn er trouwen al geweest. Ook fans van Romer.) Maar ik stuur toch even een meeltje naar de Kerkelanden. Als je ergens voor kiest hoeft dat niet te betekenen dat je tegen de anderen bent. Was daar altijd een prettige sfeer en altijd goed. Ging er met veel plezier naar toe. En toen was het een uur later en collecteerde die Bolle Harmanna en mij, gaf Romer en Simone een hand riep 'tot ziens' en toen zijn we een heel end gaan wandelen. Op onze eigen hei........

CHIMAERA'S PUPS

How to brush a bouvier, weet je nog? Dat eerste filmpje van die mooie boef en onze Superknip, die uitlegt hoe je een hond echt goed moet kammen en borstelen. Dat liet ze allemaal heel geduldig toe en dat viel niet mee. Want de video is maar kort, de opnamen duurden toch een uur of twee. Geen krimp. Chimaera dus. Werd daarna nog een heel gedoe toen die Bolle (m'n baas) riep dat hij door al die video's geen boef meer kon zien en Caya riep, dan heb je een probleem, Yka. Ik dus, goed gezien. En toen riep Carin weer, breng der maar hier, dan knip ik er wel een poedel van. (Op klikken om te lezen.) De rillingen lopen nog over mijn lijf als ik d'r aan denk. Gauw naar Pugsley, je weetwel de kat van de Fremerietjes waar ik als een blok voor viel toen Carin mij een prachtige nieuwe jurk aantrok. Niks poedelllook. Gewoon blitsen op de bouvierclub. Met Pugsly meel ik nog wel eens. Hij stuurde me een meeltje dat Chimaera moeder was geworden. 7 pups. 5 jongens en 2 meiden. De eerste 4 ploep, zo snel ging het, op een prachtig mooi kussen in de slaapkamer. Vond zij een rustige, geschikte plek. Carin dacht daar heel anders over. Dus de laatste 3 in de werpkist. 7 stuks. Die blozende baby uit mijn vorige blog steekt daar een beetje schraaltjes bij af. Moeten de makers volgende keer toch een beetje meer hun best doen. Pugsly heeft er een stel foto's bij gedaan. Kun je hieronder zien. Op klikken om te vergroten. En wat ziet? Ja dat zie je goed, in dat warme nest onder de verwarmingslamp, dicht tegen Chimara aan....... precies, Pugsley.

Josephine

Gek op kinderen. Ben ik al jaren. Heb hier in de straat al verschillende peuters hun eerste stappen zien doen. Daar word ik helemaal zacht van. Ook zachtjes neuzen. Vinden ze leuk en ze ruiken heel lekker. Nee, nooit bang, want ik ben de eerste hond die ze zien. Soms geef ik ze heel voorzichtig met mijn neus een zetje. Vallen ze pardoes op hun bibs. Sommige kleintjes kijken dan heel verbaasd en soms begint er eentje te huilen. Of ze grijpen zich aan mijn haren vast om steun te zoeken. Mag. Als ze wat ouder worden proberen ze vaak hun vingertjes in mijn neus te stoppen. Geen punt. Ik ben dol op ze. Gingen we op bezoek bij de nicht van die Bolle en haar pasgeboren dochter Josephine. Daar heb ik al over geschreven bij het overlijden van z'n moeder. Ze had zo graag haar achterkleinkind nog gezien. Maar helaas. Zoals die Bolle zei in zijn tpoespraak bij de crematie, 95 jaar en toch nog twee weken te vroeg. Josephine dus en ligt nog in de wieg. Ik mocht er niet te dicht bij komen omdat honden toch allelei vreemde bacterien bij zich dragen. Later hebben ze daar genoeg weerstand tegen opgebouwd. Ik heb er natuurlijk wel aan geroken. Dat kan op een afstandje ook. En toen ze op de bank werd gelegd (zie foto boven, op klikken om te vergroten) heb ik er wel een uur lang naar liggen kijken en ben toen net als zij...... in slaap gevallen. (Meer babyfotoos, sommige mensen kunen er geen genoeg van krijgen, op Flickr. Hier klikken.)

VAKANTIEFOTO'S

Eindelijk weer eens tijd om even achter de computer te gaan zitten. Die Bolle is wel drie dagen aan 1 stuk bezig geweest om zijn vakantiefoto's te selecteren en op te slaan. Flickr ja. Het zijn er 623 geworden van de, ergens, 2000. Komt door die nieuwe geheugenschijfjes, zegt'ie. Je hebt de ruimte dus je gaat maar door. Waar is de tijd dat we de vakantie probeerden door te komen met 4 of 5 diarolletjes (=150 foto's) om niet failliet te gaan. Maar goed, ze staan er op. Mijn vakantiefoto's heb je al gezien (zie vorige blog), als je ze van die Bolle en Harmanna ook wil zien, klik hier voor de Flickr site. Natuurlijk ook nog even over Anna Achmatova waarvan ik al een gedichtje heb overgenomen. In St. Petersburg ontdekte die Bolle dat ze een heel eigen museum heeft. Dat is gevestigd in de zuidvleugel van een oud paleis dat toen aan een stinkrijke adellijke koopman toebehoorde. Ze waren toen in St. Peterburg bijna allemaal stinkend rijk en de paleizen stonden daar als rijtjeshuizen, zeg maar doorzonwoningen, naast elkaar. Maar je wil niet weten hoe slecht de rest van het Russische volk er aan toe was. Geen wonder dat daar de revolutie is uitgebroken. In de Flickrserie van die Bolle zit de pantserkruiser Aurora, waar vanaf het eerste schot, zeg maar het startschot, is afgevuurd. We weten nu allemaal wat voor ellende dat is geworden en hoe ontzettend mislukt. Achmatova heeft daar zwaar onder geleden. Haar eerste echtgenoot, ook een dichter, is door de Bolsjewisten gevangen genomen en geexecuteerd en haar zoon heeft bijna 20 jaar gevangen gezeten. Achmatova, die toen al niet meer mocht publiceren, stond elke dag in kou en hitte (en dat zegt wat in Rusland) in de rij voor de rode muur van de gevangenis met allemaal andere vrouwen, in de hoop informatie over verdwenen zonen, vaders en echtgenoten te krijgen. Een vrouw achter haar, die haar herkende, fluisterde: schrijf hier over. Ze woonde toen al in het huis aan de Fontanka (zie foto's hierboven) en schreef daar veel gedichten. Ook haar beroemde epos 'Gedicht zonder Held'. De foto's onderaan zijn overleden vrienden. Vermoord, verdwenen of zelfmoord. Ze hing die foto's op om ze levend te houden door er naar te kijken . Daarom nu een fragment uit een gedicht over die rode muur. Om de herinnering aaan die vrouwen en hun ellende levend te houden. Hoeft eigenlijk niet. Gebeurt helaaas nog elke dag over de hele wereld.

Ik heb gezichten langzaam zien vervallen,
Gezien hoe de angst vanonder wimpers kijkt,
Ik heb gezien hoe lijden op de wangen,
Iets kerft dat op ruw spijkerschrift gelijkt,
Ik heb gezien hoe lokken, zwarte, blonde,
Tot zilvergrijs vervaalden in een dag,
Een glimlach wegkwijnt op bedeesde monden
En doodsangst huivert in een dorre lach.
Ik bid niet louter voor mijzelf dit uur,
Maar ook voor wie zich daar met mij bevonden,
Voor hen die bij die rode blinde muur
In barre kou en Juli hitte stonden.

Die Bolle heeft haar grote epos door haar zelf voorgedragen op een CD staan. Wilde dat gebruiken om met de foto's hierboven een videootje te maken. Maar heeft nog een toestemming van Popova Nina Ivanovna gehad. De directrice van het museum. Hier het website adres van het Anna Achmatova museum. Als je meer wilt weten. Vertaalde gedichtenbundels zijn in de Nederlandse boekhandels te koop. Nee niet die Bolle en com.

SHIVA

Daar is'ie dan. Wat een kanjer he? Ook van Caya ja. Spetter eigenlijk. Nee, toch niet. Daar is'ie te deftig voor. Wordt later meer een heer van stand. Dat zie je zo. Een heer van stand? Laat me niet lachen, een bouvier als heer van stand!!!!! Ollie B. Bommel of misschien wel jouw Bolle, maar een bouvier...... En wat is er mis met een bouvier? Die is ook van alle rangen en standen. Toch!? Ben je gek. Laat ik je zien. Daar is een parkeerplaats, trek eens zo'n Volvo stationcar open, kans van 9 op 10 dat er een Labrador uitrolt. Kinderen weer terugstoppen. En toen je laatst in Laren liep bij het Bonte Paard, veel Beagles, Golden Retrievers en hier en daar een Weimaraner. Dat zegt niks, die lopen ook op mijn hei. Denk maar aan Bram en Tess. En daar hebben ze ook prima werkhonden. Werkhonden? In Laren zijn dat Doberman Pinchers en Ridgebacks. Ja ook op jouw hei, maar in Laren geen Bouviers. Hier en daar een Mechelaar misschien. En wat riep die Bolle laatst toen je bij hem in de Saab sprong. Helemaal fout, dit moet eigenlijk een veel te ouwe open Mercedesbak zijn, met naast mij een blonde stoot met van die..... eh.... jeweetwel. Nee dat weet ik niet en dat wil ik ook niet weten. Naast hem zit gewoon Harmanna zoals dat hoort. En niks jeweetwel. Doe niet zo lullig, we moeten nou eindelijk eens van dat Ma Flodder imago af. En ik heb alleen een poedeltje verorberd in Photoshop. En heb jij al ergens een schrijvende Labrador gezien? Zoek maar op in Blogger, hier linksboven,Labrador, krijg je eerst dit blogje en dan Henkie Oud Hout en nog een stelletje schrijfsels met trefwoord Labrador, maar geen schrijvende Labrador. Zelfs mijn eigenste Coen niet. Geen letter. Laten we maar ophouden. Ik moet hier nog een paar van mijn bloglinks zetten die ik Shiva had beloofd. Henkie Oud Hout - Henkie onthult Henkie - Zes hond is 1 Rijlandse morgen - En van pup tot..... En de rest kun je zelf opzoeken in het archief. Maar ik houd je aan je woord vriend. ? Jaha, hij had staan opscheppen, dat hij ook al jaren blogjes maakt. En dat zou hij laten zien. Nee natuurlijk, gewoon opschepperij. Daar betrap ik zelfs die Bolle nog regelmatig op. Jongetjesgedrag. Maar je weet nooit wat er uit een vakantieliefde kan groeien. Hoi Shiva.

156 jaar geleden

Genealogie. Kan dat woord nauwelijks uit m'n bek krijgen en zit het ook heel nauwkeurig in te tikken met de nieuwe Digtale Van Dale als voorbeeld er bij. Stamboomkunde zeg maar. Waarom? Die vier prompte meiden hierboven. (Op klikken om te vergroten.) Na de dood van de moeder van die Bolle (m'n baas) duikt in het archief van een nicht deze foto op. Niemand wist wie ze waren. Geen moeder meer om uit te leggen en ook geen tante non meer. Die is vorig jaar overleden en wist bijna alles over de familie Bolle. Die Bolle herkende wel z'n oma (van vaders kant) uiterst links. Daar had hij meer foto's van en dacht dat die anderen de zussen van zijn opa waren. Maar was niet echt waarschijnlijk. Jammer maar helaas, terug in het archief. Heb ik toch de oplossing gevonden. Ja, ik. Zocht iets van die Bolle op Google en had z'n naam ingetikt. Veel van z'n schrijvende zusje, zijn vader, ook ouwe filmcredits van hemzelf waar hij niet blij mee zal zijn en wat losse onbekende tiepes die Bolle heten. En toen ineens...in de stamboom van de familie Van Gogh, het huwelijk van opa Bolle met oma Bolle. Daar stond ook de moeder van oma Bolle bij, Cornelia van Gogh. Die klik ik aan. Getrouwd met meneer Eijken (dat wist die Bolle, de grootvader van zijn vader), een zwaar Calvinistische politieman, die in de Nieuwe kerk (begraafplaats van de Oranjes) kerkte en een paar functies heeft vervuld. Hoe zijn dochter ooit met die ontzettend Roomsche opa van die Bolle kon trouwen is een familieraadsel. (Ook voor tante Non, de zuster van de vader van die Bolle.) Bent U er nog bij, want nu komt het. Bij het Eijken Van Gogh huwelijk staan ook alle kinderen. Een paar jongens die vlak na hun geboorte zijn overleden en een dochter, Anna Maria, die is overleden voor deze foto werd gemaakt. Blijven over ......vier meiden, precies. Cornelia, Maria, Johanna Cornelia en Wilhelmina Rosalia, de jongste (oma Bolle) helemaal links. Ze is geboren op 6 september 1837 in Delft. (Dat weten mijn vaste lezers want de hele familie Bolle komt uit Delft.) (Behalve die Bolle zelf, want die is op de Prinsengracht naast de Jordaan in Amsterdam geboren) Zeg dat z'n oma op die foto 15 jaar is (waarschijnlijk iets ouder) is die foto gemaakt 1852. Dat is om precies te zijn 156 jaar geleden. Wat heet geschiedenis?

CAYA VAKANTIE OORD

Dat was nog eens een leuke vakantie. Vakantie? Volgens mij zat je gewoon bij Caya in de kennel. Klopt, Summer Resort Caya Incorporated. Goos dus. Nou, volgens mij heb je daar wel eens heel anders over gedacht. Spartaans, schreef je ooit. Ja, maar dat was tijdens mijn Griekse vakantie. Nu was India aan de beurt. INDIA, dat is een eind. Nee hoor. Naast de Ouwe Loosdrechtsedijk. Op een goeie dag ging de kenneldeur open en kwam HIJ gewoon binnenlopen. HIJ !!?? Ja HIJ. Shiva. Shiva ?!? Dat ruikt maar wierookstokjes. Grappig, dat zei die Bolle ook al en die kan het weten. Die is misdienaar geweest. Maar ik heb geen wierook geroken. Nee gewoon een lekkere boef met een echt mooi stevig boevenkontje. En hij was meteen helemaal verliefd op mij. Hij noemde mij zijn Uma. Uma? Ja, 1 van de echtgenotes van Shiva. (Kijk maar hierboven. Op klikken om te vergroten. HIJ heeft ook nog een hond in zijn hand.) Hij de God van het (wel)zijn en ik de Godin van het licht. Jaja, gewoon een vakantieliefde dus. Maar jij loopt nu weer hier op de hei en HIJ ? HIJ zit nog bij Caya. Kon die Bolle natuurlijk niet in z'n hemd zetten. Leuk je te zien maar ik blijf liever nog even hier. Nee dat kan niet. Maar ik heb z'n imeeladres. Van Goos. Zo gaat dat toch met vakantieliefdes? Heb beloofd een blogje over hem te schrijven, maar dat begreep hij niet. Nee, geen boef met digi beet. Komt nog wel. Laat dat maar aan mij over. Wat ga je dan over HEM schrijven? Kweenie, want de leukste dingen gaan jullie geen bal aan en van Goos moet ik het netjes houden. En wat is z'n imeeladres dan wel? Haaaa, zal ik jou aan je poepneus hangen. Zoek jij maar je eigen vakantie goeroe. Heb wel voor het eerst die Bolle iets verboden. Jij, die Bolle, dat lukt Harmanna zelfs niet. Ja toch. Hij wilde een foto van me maken dat ik zit en dan nog 6 poten om me heen erbij photoshoppen. Laat dat, riep ik. En wat zei ie toen? Geloof je niet. Nou? Ja...... mijn heerlijkheid............

ANNA ACHMATOVA : DE LIEFDE

Anna Achmatova (1889-1966) is een Russische dichteres die lang in St.Peterburg heeft gewoond en bevriend was met alle grote Russische dichters van haar tijd. Sommigen noemden haar de heks. Die Bolle vind haar gedichten erg mooi, maar is als de meeste van haar bewonderaars meer onder de indruk van haar persoonlijkheid. Veel Russen kennen haar gedichten nog steeds uit het hoofd. Daarom, vanuit Caya's kennel, voor die Bolle, 'De Liefde'. (Hoewel ik daar vanochtend heel anders over dacht! Maar Goos heeft me getroost.)

De Liefde

Soms rolt ze zich op als een slang,
En weet ze het hart te beroeren,
Ze zit als een duif dagenlang
Op witte kozijntjes te loeren,

Soms vind je in helwitte rijm,
In slapende bloemen haar sporen...
Maar zeker zal zij in 't geheim
Je rust en je vrede verstoren.

Hoe zoet klinkt haar zacht gesnik
In het klaaglijk gebed der violen
En soms ligt ze ook tot je schrik
In andermans glimlach verscholen.

24 november 1911 , Tsarsko Selo

OPEN JAAR DAG

Beetje mosterd na de maaltijd wel. Alweer twee weken geleden. Verjaardag nummero 65 van Harmanna. (Met gemengde gevoelens zag ze de dag daarvoor de AOW op haar bankrekening staan.) Ze hield open huis van 11 uur tot 11 uur. Alle honden ook welkom. Het heeft van het begin tot het eind stampvol gezeten. Nou is dit een heideblogje en we beperken ons dus tot de beesten en de bazen uit de buurt. Dat heeft ook een praktische reden. Die Bolle heeft het veel te druk gehad om alsmaar te fotograferen. Ja, Harmanna was jarig dus hij moest serveren. Ik ga niet verklappen wat en hoeveel er is gedronken, wel dat de tafel binnen vol stond met taarten, broodjes, verschillende salades en schalen met haring. Schoon op. En over de drank zou ik niets verraden. Caya en Goos waren de laatsten die weggingen. Harmanna en die Bolle hebben toen een heel groot glas whisky ingeschonken en nog een uur naar de prachtige sterrenhemel gekeken, aan het eind van een prachtige dag die geknipt was voor dit open huis. Maak ik me er nu weer even snel van af want morgen ga ik uit logeren. Caya ja. De foto, op klikken om te vergroten. Linksboven Jan, de broer van Harmanna en Noor waren met hun nieuwe fox Cas de eersten. Maar Noor wou niet op de foto, dus dat schoot niet op. En Cas ging meteen op onderzoek uit wat die grote zwarte baal haar moest voorstellen. Daarnaast Bob en Brigitta van de OSO. De rij daaronder opent met een verlegen Coen en Hennie. Het moment dat ik het ongeleide projectiel respect voor de ouderdom heb bijgebracht, is goed getroffen. De jonge Halff (de ouwe zien we later) met Harmanna en Petra, ook OSO en nog veel meer. Een rijtje Erfgooiersstraat buren. Volgende rij, Masja onder de tafel en Ineke achter de haring. Daar maakte die Bolle, die een absolute haringjunk is nog grappen over, maar daar trok ze zich helemaal niets van aan. Anne Karin en Rietje close en Hennie vrijend met Cas. Dat kleine lefgosertje kom je ook overal tegen. Nadat ik Coen over z'n verlegenheid had heengeholpen zat dat pikkie er ook meteen weer bij. Coen met stok. Grote stok. Cas en ik kijken toe. Harmanna in het midden met voor Ellen en achter Jeanette, Anja zonder Lisa, m'n beste vriendin, grote misser. 2x Karin, veel Karin ja, bleef gezellig zitten en de beide snorremansen, Johannes H vriend van die Bolle en, jawel, de oude Halff, maar zonder opa Quando.En dat kan ik me voorstellen voor zo'n oude knar. (Quando bedoel ik!) Zo, nu ga ik m'n koffers pakken. Heb daar drie dichtbundels ingestopt, want Bouviers en beesten in het algemeen, heb ik eventjes helemaal gehad. Die Bolle zit nog te stressen achter z'n computer, want die is in handen van de KPN gevallen door overname van Tiscali. Gaat echt helemaal fout. Hij heeft al een week geen e-mail meer gehad. Alle ouwe grappen en grollen over KPN uit de jaren tachtig (Remember KRO's 'Ook dat nog') blijken springlevend en heeeeel actueel. Wordt een lange hete zomer wel...........

HENKIE ONTHULT HENKIE

Goed idee van Caya, Henkie onthult Henkie. Want ze wilde er een echte overhandiging en onthulling van maken. Met publiek en pers. En je weet, wat Caya in der kop heeft heeft ze niet...... nee nee valt steeds meer mee, ze is al 32 kilo afgevallen. Eerst moet er gesproken worden. Dit is tenslotte Nederland op z'n best. Dus Caya die de DVD aan die Bolle overhandigt. In een kransje. Zie je zelf. Toen die Bolle, waarover hij het heeft zie ik niet, maar het ziet er heel overtuigend uit. (Nee ik was er niet. Henkie vonden ze genoeg hond.) Diederick was de laatste spreker. In het publiek journalisten van de Gooi & Eemlander, nee helemaal niet het plaatselijke sufferdje, onze eigen regiokrant en de Telegraaf. Met hun fotografen. G&E had een hardstikke leuke reportage. Krantenartikel linksboven. (Op klikken om te vergroten.) Daarnaast De Niewe Ster, het blad van de Wijde Meren (Loosdrecht enzo) en linksonder het artikel uit de Gooi & Vechtstreek. De foto van de onthulling is helaas naadje. Henkie ging weer eens te snel. Bekijk de foto's maar. (Ook op klikken om te vegroten.) (Oja, klil hier ook nog even voor het origineel!) Wat? Oke, even snel. Linksboven Caya, daarnaast luisterend Katy de vertaalster en achter haar de voorzitter van de Nederlandse Bouvier Club Pieter van Leeuwen. Naast Harmanna de journalist van de Telegraaf en die lange grijze rechts is de baas van mijn vader zaliger Kokomo geweest. De foto daarnaast, zijn zoon en z'n vrouw. Daarachter Henry de man van Annemarie (heb ik nergens op een foto gezien). Henry heeft alle fantastische hapjes gemaakt en samen met Harmanna gepresenteerd. Drank ook ja. Die Blonde glimlach naast Henry moeten jullie nou wel kennen. Carin Gouma dus. Daaronder drie keer die Bolle. Das wel erg veel. Gelukkig Goos als tegenwicht. Daaronder de sprekende Diederick, luisterend Eric Tabor en Marianne Oosterkamp van Ecostyle, daaronder de onthulling en publiek. De boevenclub voorzitter moet wel veel verstand van bouviers hebben, dus een nauwkeurig inspectie, Daaronder de vrouw van Diederick en Diederick zelf die z'n werk helemaal officieel signeert. Echt een hele mooie DVD, Caya's Home Bouviers, maar als ik dat portret van opa zie krijg ik het er weer helemaal koud van. O ja, Caya is ook door de AVRO gefilmd. In kunstuur. Gaan ze kijken welke kunst mensen aan de muur hebben en waarom. Ja Henkie dus. Klik hier en kijk!

Henkie Oud Hout

Had ik beloofd ja. Geen woord meer over die DVD van Caya en die Bolle (m'n baas). Echt waar heus, heb ik er nog bijgezet. En vandaag was eigenlijk de beurt aan de open dag van Harmanna´s vijfenzestigste verjaardag. Ook echt waar heus. Niet dus. En waarom dan niet? Eerst kijken. Hierboven en op dubbelklikken. Henkie in oud hout. Een prachtige mozaik van gebruikt hout. Gewoon zoals Diederick het heeft gevonden. Waar dan ook. Allemaal planken en platen afvalhout. Daar begint hij mee. Stukje voor stukje uit dat gevonden hout zagen en in verschillende lagen bijelkaar passen. Met beschadigingen en verkleuring en al. Tot het een echte afbeelding begint te worden. Mooi, maar dan ook zo mooi dat het geen beschadigingen of verkleuringen meer zijn. Alsof het zo is gemaakt. Komt geen verfje aan te pas. Diederick dus, Kraaijeveld om precies te zijn. Een echte kunstenaar. Nee, dat bedoel ik helemaal niet grappig. Echt heus bloedserieus. Waanzinnig mooi wattie maakt. Kijk even naar een detail: Dat oog dat leeft. Henkie leeft. De kwajongen van de foto is werkelijkheid geworden. Eerst had ik de foto die die Bolle heeft gemaakt er naast willen zetten. Maar dat mocht niet van ´m. Die kop heeft een eigen verhaal. Staat helemaal op zichzelf. Heeft niets meer met die foto te maken, zei die Bolle. Dat maakt het een echt kunstwerk. Als je wilt vergelijken hier is de link, maar meteen weer terugkomen. Mooie foto maar dit is nog veel mooier. Vandaag met die Bolle naar het atelier van Diederick gewandeld om de foto hierboven te maken. Is bij ons achter. Hij deed het hek open en wat ziet....... ik ken hem. Verdomd als het niet waar is. Hij loopt met zijn kleine chokolade labrador ook vaak op onze hei en Harmanna heeft al een paar keer met hem op het bankje zitten praten. Maar ik mocht niet mee naar binnen. Flauw ja. Alle mozaiken waar hij aan bezig is liggen los op platen op de vloer. 1 vrolijke hond, of twee, Santo en ik bijvoorbeeld, en hij kan weer helemaal opnieuw beginnen. Vooruit dan maar. Discriminatie natuurlijk, maar derzit wat in. Toen ze na afloop buiten stonden te praten wilde ik snel even naar binnen glippen. Zijn zoon, die aan het opruimen was, riep nog: Hee Hallo. Maar die Bolle had het door en riep heel hard HIER en op een toon die geen ruimte voor experimenten gaf. En het is daar nog wel een kunstenaarscentrum. Werkplaats voor zo'n 15 kunstenaars. Katy de vertaalster zit daar ook. Zo kwam Caya bij Diederick terecht en viel meteen voor z´n werk. Liet de foto van Henkie zien en vroeg, kun je dat ook. Hij moest even kijken en zei ja. En toen voor Caya het kant en klare kunstwerk werd onthuld, kon ze en paar traantjes niet bedwingen. Zo mooi vond ze het. Zondag is bij Caya thuis de officiele overhandiging. Ja doe ik ook, maar eerst Harmanna's verjaardag en misschien de beelden van Sonsbeek. (Ik lijk wel druk!) Nu nog een link naar de site van OUD HOUT. Moet je ook even naar die prachtige kop van Ruud van Nistelrooy kijken. Maar het is allemaal prachtig. Hele ouwe auto's, gympies, een zijspan met motor, noem maar op. (Je kan ook direct naar Henkie.)O ja, die eerste open dag in het atelier van Diederick stond hij aan twee kleine jongetjes uit te leggen hoe hij die mozaik van een kop en schotel maakte. Van een foto dus. Op die foto stond naast de kop en schotel een gebakje op een gebaksschoteltje. Die jongetjes stonden heel aandachtig en vol bewondering te knikken. Zei die Bolle zo maar tussendoor: Hij doet het helemaal verkeerd. Verschrikt keken de jongetjes en vooral Diederick naar die Bolle op, die hij toen nog niet kende. Kijk zei die Bolle, ik zou dat gebakje hebben genomen.........

PUGSLEY

Naar het Westland dus. Zeg maar Hoek van Holland zei ik al. (Zie vorige blog.) Wist niet eens dat Holland een Hoek had. Wel dat Hollanders heel Hoekig kunnen zijn. Zelfs die Bolle (m'n baas) heeft scherpe kantjes. Maar goed, dat zie je als Belg en je blijft altijd een Belg. Daar doet Loosdrecht, waar ik geboren ben, niets aan af. Geen grapjes meer over scissorhands (in de film gespeeld door Johnny Dep en het loopt allemaal heel bloederig af) en superknippen. Het uur der waarheid is daar. Vijf Bouviers in 1 x over me heen in de Mr. de Fremerystraat. Geef ik je te doen. Nee geen onvertogen woord of blaf, grommetje misschien, maar er werd meteen duidelijk gemaakt dat ik de laagste in rang was. Heftig wel, maar toen zag ik Pugley en ik was helemaal verkocht. Pugsley is een blauwgrijs Persje van 7 maanden. Trekt zich net als die andere kat, Uncle Fester, niets van al die boeven aan. Maar ja die boeven wel van mij. Toen ik voorzichtig met Pugsley stond te vrijen, sprong er ineens een teef in mijn nek. Afblijven, mijn poes. En toen ik daar iets te scherp op reageerde sprong er ook nog een hele grote reu bij. Afblijven, mijn teef. (Lekker ding wel ja.) Dat schiet dus niet op. Maar toen ik op de kaptafel stond sprong Pugsley er gewoon bij, alsof het zo hoorde. En zo hoort het ook, want Carin vertelde dat hij altijd op de tafel springt tijdens het knippen en soms afgeknipt haar bij elkaar harkt. Die andere boeven liepen gewoon om de tafel heen of er onder door. Echt gemakkelijk is anders. Door al dat gedoe ben ik zelfs vergeten te roepen dat een poedellook absoluut verboden is. Maar daar was geen sprake van. Carin heeft me heel mooi geknipt en op de open verjaardag's dag van Harmanna (volgende blog) riep iedereen dat ik er zo mooi nuffig uitzag. Yka Haute Couture. Waarvan acte. Die Bolle heeft een heel andere beschrijving van dat nuffige loopje, maar dat durf ik hier niet te schrijven. Uncle Festo en Pugsley? O ze heten daar allemaal naar de Adams Family. Geen idee waarom, maar waarschijnlijk zijn het grote fans. Moet wel. Uncle Festo is die lelijke baas en Pugsley is dat kleine dikke jongetje. Maar eerlijk is waar, Carin heeft haar naam van ......... o nee, dat zou ik niet meer zeggen, toch weer helemaal waar gemaakt!