Mooie dag. Schitterend mooie dag zelfs. Met z'n drieen naar de hei op zoek naar de schaapskudde. Hadden we de dag daarvoor al gezien. Op de Larense hei. Ze stonden naast het pad waar we overheen wilden en die Bolle stak vanuit de verte z'n hand op om de herder te vragen of we zo dicht langs die kudde mochten. Hij zwaaide terug dat we konden komen. Terwijl 1 van de schapen met z'n voorpoten op de grond stond te stampen en mij strak aankeek, uitdagen noemen ze dat in schapentermen, heeft die Bolle even met de herder staan praten. Ja, hij was van die mooie video over de schapentrek van natuurgebied naar natuurgebied, maar het waren andere schapen. Die schapen waren omgekomen toen hun schaapskooi op de Tafelberg afbrandde. Dat was even slikken, want daar hadden we al verschillende keren staan kijken als we in het aanpalende restaurant met dezelfde naam waren gaan lunchen. Maar dit was z'n nieuwe kudde, vertelde hij. 200 schapen. Ondertussen gaf hij z'n hond, een Border Collie net als Sylvester van Piet, allemaal commando's. Ly down, riep hij ineens. Ik keek verbaasd naar die Bolle. Dat is Engels voor AF, lachte hij. Die honden worden in het Engelse Lake District getraind. Denk maar aan 'One man and his Dog'. (De BBC is er helaas mee gestopt.) Ja dat weet ik wel, zoiets als jij en ik, maar dan anders. Hadden we een paar dagen geleden mijmerend in de avondzon nog verzucht, (zie Heideroosje en 'Schapen op onze hei!')geef ons maar een kudde kunnen we oud mee worden. Maar goed. Geen fototoestel bij ons, dus wilde die Bolle weer terug. Deze keer zijn we op een afstandje gebleven. Hij wilde een plaatje met de hele grazende kudde voor z'n Gooise Plaatjesboek. Gelukt. Kijk maar hier boven. (Op klikken om te vergroten.)En toen zijn we met z'n drieen gaan lunchen. Tafelberg? Nee de Bluk. Dat is daar om de hoek. Je weet toch dat aan het eind van iedere wandeling met die Bolle, hoe lang ook, altijd een kroeg staat. En Harmanna spreekt niet tegen. Dan niet.
zaterdag, september 27, 2008
Goois Plaatjesboek
Mooie dag. Schitterend mooie dag zelfs. Met z'n drieen naar de hei op zoek naar de schaapskudde. Hadden we de dag daarvoor al gezien. Op de Larense hei. Ze stonden naast het pad waar we overheen wilden en die Bolle stak vanuit de verte z'n hand op om de herder te vragen of we zo dicht langs die kudde mochten. Hij zwaaide terug dat we konden komen. Terwijl 1 van de schapen met z'n voorpoten op de grond stond te stampen en mij strak aankeek, uitdagen noemen ze dat in schapentermen, heeft die Bolle even met de herder staan praten. Ja, hij was van die mooie video over de schapentrek van natuurgebied naar natuurgebied, maar het waren andere schapen. Die schapen waren omgekomen toen hun schaapskooi op de Tafelberg afbrandde. Dat was even slikken, want daar hadden we al verschillende keren staan kijken als we in het aanpalende restaurant met dezelfde naam waren gaan lunchen. Maar dit was z'n nieuwe kudde, vertelde hij. 200 schapen. Ondertussen gaf hij z'n hond, een Border Collie net als Sylvester van Piet, allemaal commando's. Ly down, riep hij ineens. Ik keek verbaasd naar die Bolle. Dat is Engels voor AF, lachte hij. Die honden worden in het Engelse Lake District getraind. Denk maar aan 'One man and his Dog'. (De BBC is er helaas mee gestopt.) Ja dat weet ik wel, zoiets als jij en ik, maar dan anders. Hadden we een paar dagen geleden mijmerend in de avondzon nog verzucht, (zie Heideroosje en 'Schapen op onze hei!')geef ons maar een kudde kunnen we oud mee worden. Maar goed. Geen fototoestel bij ons, dus wilde die Bolle weer terug. Deze keer zijn we op een afstandje gebleven. Hij wilde een plaatje met de hele grazende kudde voor z'n Gooise Plaatjesboek. Gelukt. Kijk maar hier boven. (Op klikken om te vergroten.)En toen zijn we met z'n drieen gaan lunchen. Tafelberg? Nee de Bluk. Dat is daar om de hoek. Je weet toch dat aan het eind van iedere wandeling met die Bolle, hoe lang ook, altijd een kroeg staat. En Harmanna spreekt niet tegen. Dan niet.