Werd die Bolle (mijn baas) toch ineens ontzettend boos. Begon te schreeuwen en te tieren, liep helemaal rood aan, stotterde zelfs van drift. Dat had ik nog nooit gezien, zelfs niet als ik het heel bont had gemaakt. Onverwacht was hij zijn werkkamer binnengekomen waar ik de eerste zin van mijn nieuwe verhaaltje zat te schrijven. ‘Omdat het zo ontzettend veel regent kom ik bijna de deur niet uit. Wat een hondenleven!’ EEN HONDENLEVEN, EEN HONDENLEVEN, hij stikte er bijna in, Elke dag je natje en je droogje, prima voer, kluiven, snoepjes, speeltjes bij de vleet, prikken, pillen en zalfjes bij een echte dokter, twee keer per week naar school en bijna de hele dag mensen om je heen….. EN DAT VINDT MEVROUW EEN HONDENLEVEN….. De halve mensheid zou een moord doen voor zo’n leven, sterker nog, dat doen ze ook. Er zijn landen waar jullie als lekkernij op het menu staan of waar jullie als straatschooiers met afzichtelijke zweren en gebreken moeten vechten om in leven te blijven. In Nederland? Hier worden jullie als proefkonijnen gefokt, uitproberen of een medicijn werkt of de nieuwe ‘make up’ niet schadelijk is voor onze tere huidjes. EEN HONDENLEVEN…. Nog niet zo lang geleden, heb ik zelf nog meegemaakt, liepen jullie de hele dag onder of voor een kar en kregen jullie afval te vreten waardoor je heel vroeg doodging. Kijk maar op de foto’s hieronder. In het midden een schilderij van Hart Nibbrig (uit het Singer Museum in Laren) daar staat zo’n hondenkar op en links nog een paar ouwe foto’s. En kijk nou eens rechts, die foto’s van fotograaf Thomas Schlijper, een luxe uitlaatservice en daaronder, kijk daaronder, dat is de hondenkar van vandaag. Meneer of mevrouw achterin en de koelie voorop, EEN HONDENLEVEN.…… jullie hebben een leven als een luis op een zeer hoofd.
Geen idee wat dat betekende, maar het klonk als een heel mooi leven. Daarom piepte ik, nog een beetje trillend, ja meneer. Om het weer goed te maken een paar adressen van clubs die wat aan die ellende proberen te doen De dierenbescherming natuurlijk, PAWS voor zwerfhonden en het adres van die arme blindengeleidehonden die moeten gaan zakkenrollen. (Heb de video’s opgenomen. Je weet nooit waar het goed voor is.) Asiels en dierenambulances in de buurt moet je zelf even zoeken. En al ben ik dan een verwend nest, dat binnenzitten komt mijn neus uit.