Kip met kop

Gisteren mooi weer en die Bolle zijn griep zo zat als kouwe pannenkoeken. Vruchtbare combinatie. Sjaal om en in ouderwets ferme pas de hei op. Richting Bonte Paard aan de andere kant van de hei. Zo zie ik dat graag. Stevig wandeling en bijkomen in een kroeg tussen allemaal foute tiepes met allemaal foute honden. Maar daarom schrijf ik dit niet, want dan kan ik wel aan de gang blijven. Alle dagen feest, zeg maar. Vlak bij het Bonte Paard komen we langs een hertenkamp. En wat ziet? Mijn Tokkie! Tussen de herten. Die had het goed voor mekaar zeg. Tokkie Tokkie Koppie Koppie. Herten zijn poeslieve dieren met hele mooie ogen die geen vlieg kwaad doen. En alle kindertjes die de hertjes komen voeren slaan zo'n adoptieve meeloop kip zeker niet over. Ze knipoogde toen ze langs me liep, want brood doet ze alleen maar voor de vorm. Sterk spel op een groot podium. Zaadjes en wormen, daar gaat het om. Die Bolle (m'n baas) en ik zijn het er over eens. Een kip is een lekker dier, maar een kip met kop weet wattie wil en komt goed op zijn pootjes terecht. En op stand. In Laren nog wel. En zeker niet aan een hondenlijn! Zelfs niet met een sjieke boef aan de andere kant.