In Vlaanderen noemen ze mij een Vlaamse Koehond, omdat ik daar gefokt ben als koeiendrijver, waakhond en karrentrekker. In Nederland zeggen ze Bouvier. Ik ben 9 jaar geleden geboren in Loosdrecht bij Caya's Home. Teefje. Mijn moeder is Sweet Pea en mijn vader heet Kokomo. Nu woon ik in Hilversum, vlak bij hei en bos en schrijf ik dit heideblogje. Grote zwerfwandelingen zijn mijn ding. Lees ook de archieven en zegt het voort! Klik op de foto's om ze te vergroten.
zondag, juli 15, 2007
BOUM op zondag
Zegt jullie dat wat: zondagmiddag? Eigenlijk is dat bij ons een hele dag. Dat betekent stil zijn en lezen. Die Bolle en Harmanna lezen dan 2 weekendkranten met bijlagen (waanzinnige pakken papier), de weektijdschriften (meestal los gekocht of ze nog niet genoeg te lezen hebben) en wat er in die week is blijven liggen. Computers zijn taboe. (Alleen even meel sjekken mag.) Ik gedraag me dan keurig buiten beeld en zeur niet om de paar uur om er uit te gaan. Punt 1 heeft dat weinig zin en 2 al m'n vriendjes zijn er toch niet. Dubbel saai dus. (Maar punt 3, als'ie savonds is uitgelezen maken we meestal een superlange zonsondergangheidewandeling.) De lunch is meestal wel leuk. Glaasje wijn en een extra lekker hapje, ook voor mij. Nee, je hoort me niet klagen. Op zondag niet. Verder is het doodstil. Soms op de achtergrond een beetje opera op TV. (Die Bolle is gek op die klassieke Franse zender Mezzo. Heeft denk ik al 30 opera's op DVD gezet.) Was er in de pauze een reclamefilmpje met een Frans liedje. Die Bolle kijkt op, fronst zijn voorhoofd (niet makkelijk met zo'n bolle kop) en vraagt aan Harmanna, hoe heet die zanger ook alweer? Welke zanger, vraagt Harmmana geirriteerd, want die zit te lezen en heeft niets gehoord. Ach je weet wel, bekende Franse chansonnier uit de jaren 50. Mijn vader (Pappa Bolle!) had een hele langspeelplaat van hem. Harmanna knikt, herkent het liedje, maar weet ook niet zo gauw....... hij trad ook op in de volgcaravaan van de Tour de France. Vrolijke homo, was toen heel bijzonder. Toe nou! Vergeleken met het geheugen van die Bolle is een zeef zo waterdicht als een sluisdeur. (Nee hoor, dat is gewoon het bord voor z'n kop!) George Brassens probeert Harmanna. Neeeeee, roept die Bolle op een toon of ze gek is, veel vrolijker, niet dat zware werk. La Mere, Douce France, L'ame du poets, Boum.... de titels rollen er uit of'ie een encyclopedisch geheugen heeft. Harmanna schud haar hoofd met opgetrokken wenkbrouwen van kweenie en duikt weer in haar krant. Die Bolle springt op. Nou wil ik het weten en rent naar boven, Googeld al die titels in en....... jawel, ze staan allemaal op You Tube. (Heeft'ie gisteren nog Caya MAG geupload.) En het goede antwoord is..... natuuuuurrrrrlijk.....tatated..... Charles Trenet. BOUM, in 1 keer goed. Hierboven klikken en genieten. Je wordt er helemaal vrolijk van. Het werkt nog steeds. Wil je meer? Kan, ze staan er bij. Zo, heb ik mooi de tijd gehad om weer een blog te schrijven. En Caya MAG (spreekt zelf commentaar in het Engels/Amerikaans, heel knap) doen we morgen.