dinsdag, februari 01, 2011

'JE MOERS TAAL'

Dat is stom toeval..... of niet. In ieder geval gaat Laurens Janszoon Coster vandaag weer over onze moedertaal. (Zie vorige blog.) Vandaag is het een gedicht van Driek van Wissen, die ook dichter des vaderlands is geweest. Over z'n moerstaal. Roept die Bolle, m'n baas: Ja, misschien ook wel rijmelarij, maar in ieder geval leuke rijmelarij. Want hij was (vorig jaar overleden) een leuke vent. Ken je hem dan, vroeg ik. Ja, vaak in de kroeg gezien en gesproken, net als z'n vriend de dichter Jean Pierre Rawi. Die liep begin jaren 70 vorige eeuw, toen ik in Groningen filosofie studeerde, als een echte dandy/dichter in smoking met lange witte sjaal en een echte 'heren'wandelstok door Stad en Ommeland. Viel erg op, want in die tijden liepen studenten in een vale spijkerbroek en een versleten schipperstruitje, net als ik. JP en Driek hebben vroeger samen onder hetzelfde pseudoniem nog gedichten geschreven. En ze zeggen (het vaderlandse dichterschap van Driek was niet onomstreden) dat ze dat toen ook samen hebben gedaan. Kopschuddend keek ik die Bolle aan. Als jij ze kent zal dat wel in de kroeg zijn geweest! Hahahaha, klopt helemaal, 2 zelfs. De Kale Jonker en de Wolthorn in Groningen. Twee topkroegen. Rawi komt daar nog steeds. Maar nu staan z'n dichtregels rondom op de muren. Jij hebt hem daar trouwens ook gezien. IK? Ik in Groningse kroegen? Jawel, toen je nog heel jong was heb je Harmanna een keer over het terras van de Kale Jonker gesleurd toen je mij aan zag komen. En in de Wolthorn heb je met de hond van ex wethouder Gietema gespeeld. Nou er begint iets te dagen, maar helder krijg ik het niet. Genoeg nostalgie, zijn gedichtjes van vandaag:


Straattaal

Ik wandel vaak door drukke winkelstraten
En lees daar ‘final sales’ en ‘toys for kids’
En ‘discount’, ‘special price’ en ‘greatest hits’
Op schreeuwerige posters en plakkaten.

Die teksten hangen binnen voor de ruiten,
Maar Nederlands is dus de voertaal buiten.


[23 januari 2006 - Minister Verdonk wil verplichten dat
er in ons land op straat Nederlands gesproken wordt.]



Maltho thi afrio lito

Mijn moerstaal heb ik duchtig bestudeerd,
Maar toch krijg ik soms zinnen onder ogen
Die uitgaan boven mijn begripsvermogen
En dan vraag ik mij af, licht gegeneerd:

Staat hier ons oudste Nederlands te lezen
Of zou het juist de nieuwste dichtkunst wezen?


[24 april 2005 – 1) De oudste Nederlandse zin dateert uit de
zesde eeuw. Deze zin (uit de Lex Salica) luidt: ‘Maltho thi
afrio lito’, hetgeen betekent: ‘Ik maak je vrij, slaaf.’
2) Arjen Duinker wint de VSB-poëzieprijs 2005. Zijn
dichterlijke beginselverklaring is: ‘Yalenye kwat bisik
dongobranamuk.’]


Driek van Wissen (1943-2010)
uit: De laatste jaren (2011)

.