Hoezo te laat? Nou Valentijnsdag is op 14 februarie en het is nu 15 augustus. En? Me dunkt, ruim te laat. Kijk die taart is een Valentijnstaart. Is gebakken door een vriendin van die Bolle (m'n baas). Is weer de moeder van Cindy en die is de baas van Bikkel, mijn jeugdvriendje en halfbroer. Begrijp je? Geen idee waar je naar toe wilt. Die Bolle had die taart besteld bij de moeder van Cindy, want die kennen we via de hondenclub (Oom Herrie, Caya en de Bouvierdressurclub Hilversum), en die heeft taarten maken als hobby. Valentijnsdag? Precies. Die Bolle wilde Harmanna zo'taart cadeau doen als dank voor de goede zorgen en daar heeft'ie wat mij betreft helemaal gelijk in. Ze heeft er voor ons ook nog een boefje bijgemaakt. Happy Family. Heel attent. En toen? Toen werd het 14 februari en was die Bolle doodziek. Kon geen taart zien en Harmanna ook niet. Is die taart naar een verpleeghuis gebracht. Heel toepasselijk ja. Maar ja, liefde vergaat niet en toen heeft hij alsnog een Valentijnstaart gevraagd aan Diana. Diana? Ja de moeder van Cindy en de oppasmoeder van Bikkel, die taarten maken als hobbie heeft. Moet ik het nou nog een keer gaan uitleggen? Nee hoor, zie het helemaal voor me. Is die taart nou op? Bijna, nog een puntje. (Klik hier voor Diana's taarten.) Was erg lekker. En die boef? Ja ook, is wel een ander verhaal. Die Bolle wilde een hap van die boef nemen, beet die boef ineens terug. Auw! Gauw teruggezet. Die Bolle kan heel laf zijn. Einde verhaal? Nee, toen die Bolle mij ging uitlaten wilde die boef ook mee. Om te piesen?! Nee natuurlijk niet, dat kan niet als je van marsepijn bent. Nee, was meer het idee. En toen? Is slecht afgelopen. We kwamen een tekkel tegen die van marsepijn hield. Einde boef. Een tekkel! Ja, maar het was natuurlijk ook maar een eenhapsboefje. En die tekkel zette hem niet terug! Zo zijn tekkels niet.
maandag, augustus 15, 2011
VALENTIJN TE LAAT
Hoezo te laat? Nou Valentijnsdag is op 14 februarie en het is nu 15 augustus. En? Me dunkt, ruim te laat. Kijk die taart is een Valentijnstaart. Is gebakken door een vriendin van die Bolle (m'n baas). Is weer de moeder van Cindy en die is de baas van Bikkel, mijn jeugdvriendje en halfbroer. Begrijp je? Geen idee waar je naar toe wilt. Die Bolle had die taart besteld bij de moeder van Cindy, want die kennen we via de hondenclub (Oom Herrie, Caya en de Bouvierdressurclub Hilversum), en die heeft taarten maken als hobby. Valentijnsdag? Precies. Die Bolle wilde Harmanna zo'taart cadeau doen als dank voor de goede zorgen en daar heeft'ie wat mij betreft helemaal gelijk in. Ze heeft er voor ons ook nog een boefje bijgemaakt. Happy Family. Heel attent. En toen? Toen werd het 14 februari en was die Bolle doodziek. Kon geen taart zien en Harmanna ook niet. Is die taart naar een verpleeghuis gebracht. Heel toepasselijk ja. Maar ja, liefde vergaat niet en toen heeft hij alsnog een Valentijnstaart gevraagd aan Diana. Diana? Ja de moeder van Cindy en de oppasmoeder van Bikkel, die taarten maken als hobbie heeft. Moet ik het nou nog een keer gaan uitleggen? Nee hoor, zie het helemaal voor me. Is die taart nou op? Bijna, nog een puntje. (Klik hier voor Diana's taarten.) Was erg lekker. En die boef? Ja ook, is wel een ander verhaal. Die Bolle wilde een hap van die boef nemen, beet die boef ineens terug. Auw! Gauw teruggezet. Die Bolle kan heel laf zijn. Einde verhaal? Nee, toen die Bolle mij ging uitlaten wilde die boef ook mee. Om te piesen?! Nee natuurlijk niet, dat kan niet als je van marsepijn bent. Nee, was meer het idee. En toen? Is slecht afgelopen. We kwamen een tekkel tegen die van marsepijn hield. Einde boef. Een tekkel! Ja, maar het was natuurlijk ook maar een eenhapsboefje. En die tekkel zette hem niet terug! Zo zijn tekkels niet.