Zo noemden ze hem (1577 – 1660). Hij was in zijn tijd de Grote Opvoeder. Schreef allemaal stichtelijke gedichtjes. Werd toen ook al de spot mee gedreven: Kinderen zijn hinderen zei vader Cats, riepen ze (let wel ergens 1600!) Wij kennen zijn huis nog in Den Haag, zeg maar residentie, waar nu onze minister president woont. Of mag wonen, want niet iedere MP wil dat. (Toen Balkenende het liet verbouwen brak er brand uit.) Meer weten over Jacob Cats, hier klikken. Laat ik nou een gedichtje tegenkomen dat in mijn (bouvier) ogen toch niet echt vrouwvriendelijk te noemen is. Stichtelijk is het in geen geval. Zit hij toch in zijn tijd de ideale vrouw te fotoshoppen. En dat vlak na de beeldenstorm. (Wat is dat? Kun je hier lezen.) Gewoon een playboy dus, maar z'n tijd wel erg ver vooruit. Geloof je niet? LEES!Wilt gij een hups, een rustig wijf?
Neemt eerst uit Nederlant het lijf,
Neemt dan noch tot so weerden pant
Het aengesicht uit Engelant,
En vorder noch, geloofje mij,
Een tong uit Brabant dienter bij,
En doeter toe een Hollants hert,
Dat niet te licht verslingert wert;
Maer sooje wilt den hoogsten prijs,
Soo haelt de billen van Parijs,
Voegt dit bij een, geminde vrient,
Zoo hebje een wijf, gelijck u dient.
Jacob Cats (1577-1660)
En beneden is de verbouwing begonnen. Mogen wij ons niet mee bemoeien. (Doet die Bolle toch. Aangeboren.) Zitten die Bolle en ik nu opgesloten op z'n werkkamer. Hij werkt z'n iPad af, doe ik gauw even een blogje. Wat een herrie!