Diever

Wat een bossen. Ik wist niet dat er in de wereld zoveel bossen waren. In Nederland, zegt die Bolle (m'n baas). Deze zomer krijg je in de Harz nog meer bossen te zien. Nou, toe maar. Alles bij elkaar opgeteld hebben we meer dan zeven uur gelopen. En geen bospad twee keer. Ik mocht niet overal los, maar dat kan me niet zoveel schelen. Als ik in het begin maar een beetje kan uithollen. Het mooiste was een prachtig geluid in de verte. Het leek wel een grote hoorn. Die Bolle en ik bleven verrast doodstil staan. Dat is de bronsroep van een edelhert, zei hij. Het trilde bij mij van binnen helemaal na. Vervelend was natuurlijk weer dat gezeur over die andere honden van hem. Hier had hij veel met Gypsie (de ruwharige tekkel) en Waldo (zijn eerste boef) gelopen. En hier kwam hij altijd langs met de hele club toen Whoopie (zijn tweede boef, had'ie bijgestaan toen hij werd verwekt door Waldo, dus making........ precies) en Zoef, de tweede ruwharige tekkel er bij waren gekomen. En daar, bij de Oude Willem, had hij veel gelopen met Kim en Tigo (ook boeven) en dat grote ven was de vaste ronde met Job en Julius, de Bearded Collies. Ja ja, dat weet ik nou wel. Tussendoor veel en diep geslapen. Zo'n weekje gaat je niet in je kouwe kleren zitten. We hebben ook nog een lange wandeling samen met Harmanna in een gigantische zandbak gemaakt. De Kale Duinen. Kijk maar naar de foto hieronder. Meer kan ik niet over ons weekje weg zeggen. Was ook wel blij toen ik thuis weer met mijn eigen vriendjes kon spelen. Ja, daar ook wel honden gezien. Werd ineens lastig gevallen door zo'n kalf van een boef zonder staart. Heel fout tiepe. Die moest ik niet, dus blafte hem van me af. Komt er zo'n hoogblonde, rondbosrstige dame tevoorschijn (die Bolle was meteen wakker) die met een onvervalst Tukkers accent roept: Nou nou, die is ook niet op der bekkie gevallen! Waarvan acte.