In Vlaanderen noemen ze mij een Vlaamse Koehond, omdat ik daar gefokt ben als koeiendrijver, waakhond en karrentrekker. In Nederland zeggen ze Bouvier. Ik ben 9 jaar geleden geboren in Loosdrecht bij Caya's Home. Teefje. Mijn moeder is Sweet Pea en mijn vader heet Kokomo. Nu woon ik in Hilversum, vlak bij hei en bos en schrijf ik dit heideblogje. Grote zwerfwandelingen zijn mijn ding. Lees ook de archieven en zegt het voort! Klik op de foto's om ze te vergroten.
zondag, januari 07, 2007
Nieuwjaarsberen.....
Hoezo beren? Geen beer te zien. Klopt. Plaatje is overdrachtelijk bedoeld. De reismeisjes (moeder en dochter uit Groningen in het zwembad van het Afrikaanse Ghost Mountain Inn hotel) blijven er bij lachen en dat deden wij ook maar. Huilen eigenlijk? Niet echt, maar we zijn wel blij dat het allemaal achter de rug is. Nou ik was net over de kennel heen (Caya boos, ook dat nog, IK HEB GEEN SPARTAANSE KENNELS!!!) toen het vuurwerk gedonder begon. Om het huis, op de hei, in het bos, overal. Vluchtte steeds weer naar mijn veilige plekje, de achterkant van de computer. Gek werd ik er van. Hysterisch, zei Harmanna die zelf nog steeds met die lichte longontsteking zat. Ging maar niet over. Weer dokter weer nieuwe medicijnen. Moest binnenblijven. En die Bolle (m'n baas)? Nou gewoon de klos. Vroeg op theezetten en mijn ontbijt maken, Harmanna thee op bed brengen, het vaatwasserritueel en mij uitlaten. Koffie zetten, huishouden, boodschappen doen en weer snel terug voor mijn middagrondje. Dat werd steeds meer een veldslag. Het leek wel lichte artillerie wat er de lucht in ging. En weer terug, nog meer boodschappen, feestdagen weetjenogwel. Daar was het ook een veldslag. Parkeren uitgesloten. Overvolle supermarkt met half lege schappen en allemaal van die oudere op pad gestuurde mannen, tegen je aanbotsende klojo's, die geen idee hebben waar alles staat. Oefening in irritatie, riep die Bolle, maar dat hoeft'ie niet te oefenen, natuurtalent. Weer snel terug want snel donker, mij weer uitlaten, met Harmanna bijpraten (met glaasje wijn, dat wel) en eten koken. Deed'ie allemaal prima, maar aan werken en schrijven kwamm'ie niet meer toe. En ik achter de computer moest er niet aan denken. (Hij moest tussendoor ook nog even reddingshonden, waaronder bouvier Anouk, filmen op de puinhopen van het oude GVAV stadion in Groningen. Zien jullie eind deze week, als ik die Bolle mag geloven.) Enfin, ze doen het nou weer samen. Harmanna mag weer naar buiten en........klote, daar beginnen ze weer. Rotjochies, rotjejochies eigenlijk. Hebben lang niet alles met oud en nieuw kunnen opstoken. Wegwezen, movuhhhhh........