In Vlaanderen noemen ze mij een Vlaamse Koehond, omdat ik daar gefokt ben als koeiendrijver, waakhond en karrentrekker. In Nederland zeggen ze Bouvier. Ik ben 9 jaar geleden geboren in Loosdrecht bij Caya's Home. Teefje. Mijn moeder is Sweet Pea en mijn vader heet Kokomo. Nu woon ik in Hilversum, vlak bij hei en bos en schrijf ik dit heideblogje. Grote zwerfwandelingen zijn mijn ding. Lees ook de archieven en zegt het voort! Klik op de foto's om ze te vergroten.
maandag, april 06, 2009
DIENDER
Hahahahaha..... de overopa van die Bolle (m'n baas) was een diender. Dat was in een tijd dat een diender nog een dienaar en vertegenwoordiger van het gezag was. Een hooggeplaatste functionaris waar je een beetje bang voor was. Lang geleden ja. Begin vorige eeuw, kan ook nog het eind van de eeuw daarvoor zijn. (1800.) Strenge man, zie je zo. Viel niet mee te spotten. Zat ook in de kerkeraad van de Nieuwe Kerk in Delft bij de mannenbroeders. Ook heel streng. En de kerk waar onze koninklijke familie in een speciale grafkelder ligt. Kwam deze foto vandaag tegen omdat die Bolle al een paar dagen z'n werkkamer aan het opruimen is en ook de erfenis van z'n tante non weer tegenkwam. Dat soort dingen laat hij altijd heel lang liggen. En daar zat een heel oud album bij met deze foto. Opa van Eijck, zo heet die diender, was namelijk de vader van de moeder van de vader van die Bolle. BennU er nog? Hij heeft z'n laatste jaren nog bij z'n dochter en haar man en dus bij de vader van die Bolle en tante non en tante Greet ingewoond. Zo ging dat in die tijd. Dus toen ik vanmiddag even achter de computer ging zitten, kwam ik deze oude foto tegen. Was er meteen helemaal weg van. Links is dus gewoon de foto uit het album. Vergeeld staatsieportret. Deden ze allemaal in die tijd, om te laten zien hoe belangrijk ze waren. Maar kijk naar die twee kleine fotootjes er naast. (Op klikken om te vergroten.) Kijk goed naar die snor van opa van Eijck. Wie die Bolle kent ziet een grote overeenkomst. De ene kant van die slordige snor staat omhoog en de andere hangt! Precies als bij die Bolle. HAHAHAHAHAHA dat zit dus in de familiegenen! Maar nou die hond. Hoe heet hij, vroeg ik aan die Bolle. Hij keek me even verstrooid aan, haalde z´n schouders op en zei: kweenie. Geen idee. En dacht meteen, wie kan ik dat vragen? En toen.........en toen niks. Er is niemand meer om aan te vragen die dat nog zou kunnen weten. Z'n vader en alle familieleden, allemaal overleden. Net als z'n moeder. Nee, dat is niet dramatisch, bijna iedereen is mooi oud geworden. Maar die Bolle realiseerde zich door die hond ineens dat hij de laatste van de club is. Nog wel een nicht, Tessa van tante Greet, maar die weet het ook niet. Alle gewone familieverhalen en roddels, voorbij. Een hele familiegeschiedenis ten einde. Tja, riep´ie, zo gaat dat. Maar hij moest er wel even aan wennen. Lukte niet echt. Trok z´n jas aan en riep, ga maar mee. Nou, ik wel. Dat zou weer een hele lange wandeling worden. En weet je wat? Voor hij de deur uitging draaide hij snel de hangende helft van z´n snor toch even naar boven.................