BELG

Zitten die Bolle (m’n baas) en Harmanna rustig aan tafel te eten, staat die Bolle ineens op, pakt z’n wijnglas, schraapt z’n keel en zegt: het wordt tijd dat ik uit de kast kom. Wháááàààttttttt….. Verbijsterd spring ik uit m’n mandje. Uit de kast komen, nu nog, op jouw leeftijd, dan had ik het maar meegenomen in m’n kist. Ik kijk naar Harmanna, maar die blijft kalm zitten. Wacht rustig af wat er gaat komen. Zij kent die Bolle al 35 jaar en er was natuurlijk wel eens wat, maar dan ging het altijd over leuke meiden of aantrekkelijke dames. Nooit een meneer. Hij schraapte weer z’n keel, wachtte even en zei, heel kalm maar vastberaden: IK BEN EEN BELG. Toen ontplofte ik weer. Jij een Belg, jij bent een Belg, ik ben een Belg. Vlaamse Koehond weetjewel. En jij bent gewoon een geboren Amsterdammer, die ook In Den Haag, Groningen en Hilversum heeft gewoond en weet ik allemaal waar, maar nooit in België. Hooguit even geweest om te filmen, vakantie en natuurlijk, zelfs even tussendoor, om lekker te eten. Maar sinds de Beenhouwerssteeg in Brussel een lange rij McDonaldsen is geworden, kom je er ook niet meer. En jullie zijn toch Hugenoten? Hij ging onverstoorbaar verder. Ik heb Sprakeloos van Thom Lanoye gelezen en ik heb mezelf ontdekt in de beschrijving van zijn ouders, de beenhouwerij, het kruispunt waar ze woonden in Sint-Niklaas, de kerk, de buren, eigenlijk heel België. De ongecontroleerde overdaad, het veel te veel van alles, kitsch misschien, maar alles wel heel intens. Beschreven in prachtige reeksen beelden, met woorden wellustig aan elkaar geregen door iemand die niet alleen fantastisch kan schrijven, maar het ook lekker vind. Hoe en zo moeten jullie zelf maar lezen, valt niet na te vertellen, alleen de opmerking uit z’n hart gegrepen: Dat Hollands Calvinistische ‘minder is meer’. Wat een onzin. Meer is meer en (eigen verwoording) het echte leven leven hoort ook meer te zijn. Keek die Bolle mij ineens strak aan. En mijn geleerde zuster (historica) heeft onderzoek in België gedaan en al een keer gezegd dat we ook Belgen kunnen zijn. Daar had ik natuurlijk niet van terug. De wetenschap hè? Goed, riep Harmanna, OK, gaan we dan ook in België wonen? Bolle keek verbaasd. Waarom? De leukste Belgen wonen hier al. Zelfs Tom Lanoye en z’n vriend. En als ze daar beneden nog even zo doorgaan komen ze helemaal weer bij ons terecht en zijn we weer gewoon de Lage of De Nederlanden van vroeger. Toen ging hij weer zitten, schonk tevreden nog een glas wijn in (Harmanna riep nog, heb ik een houten bekkie?) en ging verder met eten. Ik natuurlijk bloednieuwsgierig naar dat boek, maar had een probleem. Hij had Sprakeloos als e-book gelezen op z’n iPad en daar mag ik niet aankomen. Helemaal touch screen en ik heb niet alleen grote poten maar ook hele scherpe nagels. Kan ik wel mee tikken, maar desastreus voor zo'n gevoelig scherm Probeerde ik een ouwe truc, You Tube, en meteen raak. Lanoye vindt het ook lekker om te lullen en ook veel. De video hierboven is helemaal wat die Bolle bedoelt. Opgenomen in een zijn buurtcafé in Sint Niklaas. Op de Hugo Claus Marathon. Shit camerawerk, maar inderdaad, die prachtige beeldenreeksen. Eerst over z'n moeder (lijkt een wel beetje op Caya)en daarna gaat hij maar door. Blijven kijken. Zeer de moeite waard. Vind ik nu ook. En nog een video, mooi gemaakt in NRC Next, waar hij vertelt altijd bij literaire prijzen van Grunberg te verliezen. Niets van aantrekken Tom, gewoon dom Hollandse Calvinisten. Ze vinden Grunberg minder dus meer……… of was het nou andersom?