Kunstwijn & Co

Kijk, dat is nou een titel waar die Bolle van over de rooie gaat. Kunst, oke, wijn, dubbel oke, Co, zo heet zijn moeder (93), meestal oke. (Krijgt nog steeds standjes omdat'ie te dik is, hahahaha.) Maar zo geschreven betekent het allemaal wat anders. Co betekent hier compagnie. Er was inderdaad een heel gezelschap, kun je op de foto's zien. Maar KUNSTWIJN. Ik zie de rillingen al over zijn rug lopen. Als de wijn niet Frans is begint'ie al te griezelen. Toch is het waar. De jaarlijkse wijnproeverij in Tynaarlo met veel kunst. Bij Jan (en zijn muzikale vrienden en studenten) en Saakje (schilderijen en objecten) (kijk ook naar de gekleurde Axis schoenen) en natuurlijk Leo (ook musicus) en Peggy (ook Jufferen Lunsingh) die samen de wijn en de hapjes doen. Maar wat gebeurt? Je gelooft het niet. Echt niet. Ik wordt buiten de deur gezet. Letterlijk. Op het landje daarnaast. (De deur zie je links met daarachter Diane en Phaedra.) Zij allemaal mooi drinken met veel lekkere hapjes, ik op een afstand toekijken achter een sloot en een hek. Al die foto's heb ik gemaakt, van heel ver weg. Balen, nee dat is te zwak. Pisnijdig was ik. Heb ik laten horen ook. En wat gebeurt? Niks. Niemand reageert. En Phaedra begreep het al helemaal niet. Nee natuurlijk niet, want die woont daar. Kijken kijken en niet kauwen. Moet je zien die Bollekapsoneslijer. En maar slijmen tegen die wijnschenkende dames om een extra hapje. Wacht maar, dat zal ik 's tegen je moeder zeggen! Krijg je weer op je donder dat je te dik bent. HaaHaa..... Volgende week is het mijn beurt.