In Vlaanderen noemen ze mij een Vlaamse Koehond, omdat ik daar gefokt ben als koeiendrijver, waakhond en karrentrekker. In Nederland zeggen ze Bouvier. Ik ben 9 jaar geleden geboren in Loosdrecht bij Caya's Home. Teefje. Mijn moeder is Sweet Pea en mijn vader heet Kokomo. Nu woon ik in Hilversum, vlak bij hei en bos en schrijf ik dit heideblogje. Grote zwerfwandelingen zijn mijn ding. Lees ook de archieven en zegt het voort! Klik op de foto's om ze te vergroten.
woensdag, oktober 03, 2007
Beauty Contest
Shit, ik moet kiezen. Is iets met Pedigree. Hondenvoer. Dat eet ik niet. (Doe alleen Duckfood en Eco Style.) Maar daar gaat het niet om. Een snelle marketing jongen, zo'n los in de heupen type, heeft een nieuwe promotiecampagne bedacht. Doelstelling, meer Pedigree afzetten. Heeft'ie misschien nog wel een reclamebureau bij ingeschakeld ook. Beauty Contest voor honden. Briljant maar niet heus. Al heel vaak vertoond. Heeft'ie waarschijnlijk aan de bazen van Pedigree verkocht als: niet nieuw, maar is van alle tijden, het werkt dus altijd. Al die baasjes willen dat hun hond de mooiste en de beste is dus...... jawel, op de foto. Met Pedigree. Heftige emotionele productpromotie. Wat wil je nog meer? (Riep hij uit met een breed gebaar.) En de bazen van Pedigree knikten welwillend, maar wreven toch bedachtzaam over hun kin. Mot dat koste? De snelle heupelaar maakt nog een soepele wipbeweging en fluisterde... niets, helemaal no no nada niks. Toen knikten de bazen van P. veel vrolijker, dat vonden zij wel lekker. Maar hoe dan? We gaan op een tuinmarkt staan, die lopen als een trein tegenwoordig (Had'ie in de marketingnieuwsbrief gelezen de slimmerd) Je maakt een foto van hun kwijlebabbels en presenteert op internet een wedstrijd wie de mooiste is. De gezichten van de bazen betrokken weer. Bereik? Met een breed gebaar spreide de linkerd zijn armen. Iedereen. Gaat vanzelf. Al die baasjes beginnen als een gek hun foto naar alle andere baasjes die ze kennen te melen met de kreet 'STEM OP HEM'. Of haar natuurlijk. Binnen een week dekking over heel Nederland. Tatattataaaa.... Het applaus duurde heel lang en de campagne was aangenomen. En toen had ik een probleem. Binnen die week had ik twee meeltjes met foto en de kreet stem op mij. En laten dat nou allebei hele goeie vriendjes van me zijn. Dat lekkere stuk van Bikkel (ook Caya), ik word al helemaal zenuwachtig als ik aan hem denk. (Volgende week zie ik hem weer bij oom Herrie's Poedelkransje.) Hij dus. Zou geen probleem zijn. Dat heb je voor zo'n lefgozer die alsmaar prijzen haalt wel over. Maar toen kwam die andere. Dexter, Dat leuke hypersnelle kereltje waar ik iedere dag de hei mee afscheur. (Zie blog.) Ook al trekt'ie soms keihard aan m'n staart. Help. Kwam die Bolle. Probleem? En ik wees naar de meeltjes. Dat zijn weer van die kereltjes die........ Die Bolle knikte net zo bedachtzaam als die bazen van Pedigree. Tsja, wat moet je daar nou mee?! Ik zou die andere foto's er ook bij zetten. Welke andere foto's? Nou die knaapjes hebben allebei nog een andere, hele goeie eigenschap. Voor een bouvier moet ik toen heel dom hebben gekeken. Waar heeft'ie het over. En toen grijnsde hij op een manier die me meteen duidelijk maakt dat reutjes en mannetjes teminste 1 eigenschap helemaal gemeen hebben. Dus zet ik de foto's van de beide damesbaasjes er ook bij. Kijk, dat bedoel ik nou, riep hij vrolijk. Maar dat is niet de bedoeling, ik werd echt pissig. Je moet een hond kiezen, niet een bazin. En toen gebeurde weer een van die zeldzame momenten waar ik helemaal week van word. Hij glimlachte zijn warmste glimlacht, aaide over mijn kop en kroelde in mijn nek, knipoogde en fluisterde zachtjes in mijn oor......... lieve Yka, je moet helemaal niet kiezen.