Hoezo Hamertje Tik? Niks Hamertje tik, Maison de Bonneterie zul je bedoelen. Ja, in Den Haag. We waren door die hele sjieke Passage gelopen en voor Harmanna er erg in had was ik al bijna de Bonneterie binnengewandeld. Helaas zondag. Voor een dichte deur dus. Had me nou zo leuk geleken. Ik de hei op, rustige wandelpas, neus in de wind en zo'n schattig geruite Burberry dekje op en dito halsband om. Jullie zouden me met open bekken zien aankomen. Ja dat kan echt. Die Bolle en Harmanna waren een keer in een dure kledingzaak in Londen, Bondstreet, en als ze ja hadden gezegd, konden ze de volgende dag broek en rok (effen) en jasjes met pet en hoedje en voor hun vorige hond Kim, een dekje met halsband en piepklein hondenhoedje ophalen, allemaal met dezelfde Burbery ruit. Probeer je dat even goed voor te stellen. Alledrie hetzelfde pak met bijbehorend hoofddeksel. Hebben ze niet gedaan, want als ze zo bij hun vriendin Hans waren binnengekomen was die ter plekke overleden. Er is een grens aan wat je kunt hebben. Trouwens Kim vond dat maar niks voor een bouvier. Ze kwam uit Brabant, scheelt toch weer met een Loosdrechtse Gooihond. Want toen ik dat verhaal hoorde, ik wilde wel. Greep nu mijn kans. Niet dus. Potdicht. Wel nog even naar de Uitmarkt met de jaarlijkse beeldententoonstelling op het Lange Voorhout geweest. Natuurlijk Harmanna en ik bij die apekop, maar daar schrikt ze niet zo van. (Zie Boevenblog, hier klikken. En de vorige Haagse Dame, hier klikken.)Daar is ze aan gewend. Zijn we nog even het Binnenhof overgestoken. Doodstil op zondag. Geen Bos, geen Balkenende, geen Marijnissen. Niemand om te bijten of te likken. (Likken ja, bekend Binnenhofritueel.) Zelfs niemand van mijn dierenpartij. O nee natuurlijk niet, die moeten naar de kerk. Amen.
woensdag, september 05, 2007
Gooische Haagdame
Hoezo Hamertje Tik? Niks Hamertje tik, Maison de Bonneterie zul je bedoelen. Ja, in Den Haag. We waren door die hele sjieke Passage gelopen en voor Harmanna er erg in had was ik al bijna de Bonneterie binnengewandeld. Helaas zondag. Voor een dichte deur dus. Had me nou zo leuk geleken. Ik de hei op, rustige wandelpas, neus in de wind en zo'n schattig geruite Burberry dekje op en dito halsband om. Jullie zouden me met open bekken zien aankomen. Ja dat kan echt. Die Bolle en Harmanna waren een keer in een dure kledingzaak in Londen, Bondstreet, en als ze ja hadden gezegd, konden ze de volgende dag broek en rok (effen) en jasjes met pet en hoedje en voor hun vorige hond Kim, een dekje met halsband en piepklein hondenhoedje ophalen, allemaal met dezelfde Burbery ruit. Probeer je dat even goed voor te stellen. Alledrie hetzelfde pak met bijbehorend hoofddeksel. Hebben ze niet gedaan, want als ze zo bij hun vriendin Hans waren binnengekomen was die ter plekke overleden. Er is een grens aan wat je kunt hebben. Trouwens Kim vond dat maar niks voor een bouvier. Ze kwam uit Brabant, scheelt toch weer met een Loosdrechtse Gooihond. Want toen ik dat verhaal hoorde, ik wilde wel. Greep nu mijn kans. Niet dus. Potdicht. Wel nog even naar de Uitmarkt met de jaarlijkse beeldententoonstelling op het Lange Voorhout geweest. Natuurlijk Harmanna en ik bij die apekop, maar daar schrikt ze niet zo van. (Zie Boevenblog, hier klikken. En de vorige Haagse Dame, hier klikken.)Daar is ze aan gewend. Zijn we nog even het Binnenhof overgestoken. Doodstil op zondag. Geen Bos, geen Balkenende, geen Marijnissen. Niemand om te bijten of te likken. (Likken ja, bekend Binnenhofritueel.) Zelfs niemand van mijn dierenpartij. O nee natuurlijk niet, die moeten naar de kerk. Amen.